Table 2 reports results fromOLS regressions of the effect of creditor rights on long-termdebt. All our regression models control for
year and industry fixed effects. In Panel A,we examine the impact of the creditor rights index (Creditor Rights). The main insight that emerges fromthis analysis is that creditor protection has a negative effect on firms' use of long-term debt, consistentwith H1. Model
1, which includes Creditor Rights in addition to the year and industry fixed effects, shows that the coefficient on Creditor Rights loads negatively at the 1% level, implying that strong creditor rights lead to a decrease in firms' use of long-term debt. In Model 2 we add country-level factors that could compete with creditor rights in shaping firms' leverage policy across countries, namely, Shareholder
Rights, Cinfo, Inflation, and GDPG. We continue to find evidence significant at the 1% level that creditor rights protection is associated
with low long-term leverage. Model 3 omits the country-level controls and instead adds the firm-level controls outlined earlier,
namely, Profit, Growth, Size, Tangibility, R&D, R&DMissing, Industry, Tax, andLiquidity. The results again showa negative and significant
relationship between creditor rights and leverage. We continue to find similar evidence in Model 4, which includes both the
country-level and the firm-level controls. Economically, the estimated coefficients on creditor rights in Models 1 through 4 vary
between−0.017 and−0.019, indicating that on average a one-unit increase in the creditor rights index is associatedwith a decrease
in the long-termdebt ratio of nearly two percentage points. Taken together, these findings suggest that demand-side forces dominate
supply-side forces in the debtor–creditor relationship, consistent with H1.
Table 2 reports results fromOLS regressions of the effect of creditor rights on long-termdebt. All our regression models control foryear and industry fixed effects. In Panel A,we examine the impact of the creditor rights index (Creditor Rights). The main insight that emerges fromthis analysis is that creditor protection has a negative effect on firms' use of long-term debt, consistentwith H1. Model1, which includes Creditor Rights in addition to the year and industry fixed effects, shows that the coefficient on Creditor Rights loads negatively at the 1% level, implying that strong creditor rights lead to a decrease in firms' use of long-term debt. In Model 2 we add country-level factors that could compete with creditor rights in shaping firms' leverage policy across countries, namely, ShareholderRights, Cinfo, Inflation, and GDPG. We continue to find evidence significant at the 1% level that creditor rights protection is associatedwith low long-term leverage. Model 3 omits the country-level controls and instead adds the firm-level controls outlined earlier,namely, Profit, Growth, Size, Tangibility, R&D, R&DMissing, Industry, Tax, andLiquidity. The results again showa negative and significantrelationship between creditor rights and leverage. We continue to find similar evidence in Model 4, which includes both thecountry-level and the firm-level controls. Economically, the estimated coefficients on creditor rights in Models 1 through 4 varybetween−0.017 and−0.019, indicating that on average a one-unit increase in the creditor rights index is associatedwith a decreasein the long-termdebt ratio of nearly two percentage points. Taken together, these findings suggest that demand-side forces dominatesupply-side forces in the debtor–creditor relationship, consistent with H1.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ตารางที่ 2 ผลรายงาน fromols สมการถดถอยผลสิทธิของเจ้าหนี้ในยาว termdebt . ทั้งหมดควบคุมการถดถอยของเราปี และอุตสาหกรรมการแก้ไขผลกระทบ ในแผง เราศึกษาผลกระทบของสิทธิเจ้าหนี้ดัชนี ( สิทธิของเจ้าหนี้ ) การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึกที่โผล่ออกมาจากหลักคือป้องกันเจ้าหนี้ที่มีผลกระทบทางลบต่อ บริษัท ของตราสารหนี้ ระยะยาวกับความคิดเห็นของ H1 . โมเดล1 , ซึ่งรวมถึง สิทธิของเจ้าหนี้ในการปีและอุตสาหกรรมถาวร ผลพบว่า สัมประสิทธิ์โหลดสิทธิเจ้าหนี้ลบที่ระดับ 1% หมายความว่า สิทธิของเจ้าหนี้ที่แข็งแกร่งนำไปสู่การลดลงของหนี้ของ บริษัท ใช้ระยะยาว ในรุ่น 2 เราเพิ่มปัจจัยระดับประเทศที่สามารถแข่งขันกับสิทธิของเจ้าหนี้ในการสร้างของ บริษัท นโยบายยกระดับข้ามประเทศ คือ ผู้ถือหุ้นสิทธิ cinfo , อัตราเงินเฟ้อ และ gdpg . เรายังพบหลักฐานสำคัญที่ 1% ที่ระดับการป้องกันสิทธิของเจ้าหนี้ที่เกี่ยวข้องที่มีประโยชน์ในระยะยาวต่ำ 3 รูปแบบตัดประเทศระดับการควบคุมและแทนที่จะเพิ่มบริษัทระดับการควบคุมที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้คือ , กำไร , การเจริญเติบโต , ขนาด , tangibility , R & D , R & dmissing , อุตสาหกรรม , ภาษี , andliquidity . ผลเป็นลบ และที่สำคัญอีกครั้ง โชวาความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิของเจ้าหนี้ และบริษัท เรายังพบหลักฐานคล้ายรุ่นที่ 4 ซึ่งมีทั้งระดับประเทศ และระดับการควบคุมบริษัท ประหยัด ประมาณค่าสัมประสิทธิ์ในสิทธิของเจ้าหนี้ในรุ่นที่ 1 ถึง 4 ที่แตกต่างกันไปและเมื่อเปรียบเทียบระหว่าง−− 0.019 ระบุว่า โดยเฉลี่ยเป็นหนึ่งหน่วย เพิ่มสิทธิเจ้าหนี้ดัชนีความสัมพันธ์ลดลงในส่วนของ termdebt ยาวเกือบสองคะแนนร้อยละ . ถ่ายด้วยกัน จึงมีข้อเสนอแนะว่า กองกำลังด้าน ครองในด้านอุปทานบังคับลูกหนี้–เจ้าหนี้ความสัมพันธ์ สอดคล้องกันกับ H1 .
การแปล กรุณารอสักครู่..