Was it a slam-dunk victory for quee

Was it a slam-dunk victory for queer representation? I think it falls short of that, but hopefully it is a somewhat significant inching forward. It has been encouraging how well the media and the bulk of the fans have embraced it. Sadly and unsurprisingly, there are also plenty of people who have lashed out with homophobic vitriol and nonsense. It has been my experience that by and large this kind of mindset is a result of a lack of exposure to people whose lives and struggles are different from one’s own, and due to a deficiency in empathy––the latter being a key theme in Book 4. (Despite what you might have heard, bisexual people are real!) I have held plenty of stupid notions throughout my life that were planted there in any number of ways, or even grown out of my own ignorance and flawed personality. Yet through getting to know people from all walks of life, listening to the stories of their experiences, and employing some empathy to try to imagine what it might be like to walk in their shoes, I have been able to shed many hurtful mindsets. I still have a long way to go, and I still have a lot to learn. It is a humbling process and hard work, but nothing on the scale of what anyone who has been marginalized has experienced. It is a worthwhile, lifelong endeavor to try to understand where people are coming from.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี slam-dunk ชัยชนะสำหรับแสดงแปลก ๆ ผมคิดว่า มันเด็ดขาดที่ แต่หวังว่ามีความสำคัญค่อนข้าง inching ไปข้างหน้า มันมีการส่งเสริมวิธีการที่ดีสื่อและจำนวนมากของแฟน ๆ ได้กอดมัน เศร้า และ ประกอบ ยังมีคนที่มี lashed ออก homophobic vitriol และเหลวไหลมากมาย จะได้รับประสบการณ์ที่โดย large และ mindset ชนิดนี้เป็นผลของการขาดการสัมผัสกับคนที่มีชีวิต และต่อสู้แตกต่างจาก มา เอง เนื่อง จากขาดในเอาใจใส่ – – หลังมีการรูปแบบคีย์ในสมุด 4 (แม้ว่าคุณอาจเคยได้ยิน bisexual คนอยู่จริง) ผมได้จัดกำลังโง่ตลอดชีวิตของฉันที่ปลูกมีมากมายหลายวิธี หรือแม้แต่ปลูกไม่รู้ของตัวเองและบุคลิกภาพ flawed ยัง ผ่านการรับ รู้คนจากทุกเดินชีวิต ฟังเรื่องราวของประสบการณ์ของพวกเขา และใช้บางเอาใจใส่พยายามคิดอะไรที่มันอาจจะเหมือนที่เดินในรองเท้าของพวกเขา ไว้หลั่ง mindsets hurtful หลาย ยังมีทางยาวไป และยังมีการเรียนรู้ กระบวนการ humbling และทำงานหนัก แต่ในระดับของสิ่งใครก็ตามที่มีการทำอะไรมีประสบการณ์ มันเป็นวิถีทางที่คุ้มค่า รองเพื่อพยายามที่จะเข้าใจที่คนจะมาจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นชัยชนะที่สแลมดังค์สำหรับการแสดงเกย์? ฉันคิดว่ามันตรงสั้นของ แต่หวังว่ามันค่อนข้างเป็นไปข้างหน้าอย่างมีนัยสำคัญอีกนิด มันได้รับการส่งเสริมให้วิธีที่ดีที่สื่อและกลุ่มของแฟน ๆ ได้กอดมัน น่าเศร้าและน่าแปลกใจที่ยังมีความอุดมสมบูรณ์ของคนที่มีตาออกด้วยกรดกำมะถันปรักปรำและเรื่องไร้สาระ จะได้รับประสบการณ์ของผมที่โดยและขนาดใหญ่ชนิดของความคิดนี้เป็นผลมาจากการขาดการสัมผัสกับผู้คนที่มีชีวิตและการต่อสู้ที่แตกต่างจากของตัวเองหนึ่งและเนื่องจากการขาดความเห็นอกเห็นใจ - หลังเป็นรูปแบบที่สำคัญในหนังสือ 4. (แม้จะมีสิ่งที่คุณอาจเคยได้ยินคนเสือใบเป็นจริง!) ฉันได้จัดขึ้นมากมายของความคิดที่โง่ตลอดชีวิตของฉันที่ถูกนำมาปลูกมีหลายวิธีใด ๆ หรือปลูกได้ออกจากความโง่เขลาของตัวเองและบุคลิกที่มีข้อบกพร่อง แต่ผ่านการทำความรู้จักกับผู้คนจากทุกเดินชีวิต, ฟังเรื่องราวจากประสบการณ์ของพวกเขาและการจ้างเอาใจใส่บางอย่างที่จะพยายามที่จะคิดว่ามันอาจจะชอบที่จะเดินในรองเท้าของพวกเขา, ฉันได้รับสามารถที่จะหลั่งความตั้งใจที่เป็นอันตรายจำนวนมาก ฉันยังคงมีทางยาวไปและฉันยังคงมีจำนวนมากที่จะเรียนรู้ มันเป็นกระบวนการที่อ่อนน้อมถ่อมตนและการทำงานหนัก แต่ไม่มีอะไรโยสิ่งที่ทุกคนที่ได้รับการด้อยมีประสบการณ์ มันเป็นความคุ้มค่าความพยายามตลอดชีวิตเพื่อพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่ผู้คนจะมาจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นชัยชนะสำหรับการสแลมดังค์เกย์ ? ฉันคิดว่ามันสั้นลงนั้น แต่หวังว่ามันเป็นค่อนข้างสำคัญ inching ไปข้างหน้า มันได้รับนิมิตว่าสื่อและกลุ่มของแฟน ๆ ได้กอดมัน เศร้าและแปลกใจ ยังมีคนมากมายมี lashed ออกกับกรดกำมะถัน homophobic และ ไร้สาระจะได้รับประสบการณ์ของผมที่โดยและขนาดใหญ่ชนิดของความคิด คือผลของการขาดการสัมผัสกับคนที่มีชีวิตและการต่อสู้ที่แตกต่างจากของตัวเอง และเนื่องจากการขาดการเอาใจใส่––หลังเป็นธีมหลักในหนังสือเล่ม 4 ( แม้จะมีสิ่งที่คุณอาจเคยได้ยิน กะเทยคนมีจริง !) ผมได้จัดขึ้นมากมายความคิดโง่ตลอดชีวิตที่ถูกทิ้งไว้ในหมายเลขใด ๆของวิธีการหรือแม้กระทั่งการเจริญเติบโตออกมาจากความไม่รู้ของตัวเอง และบุคลิกภาพที่สมบูรณ์ ยังผ่านได้รู้จักกับผู้คนจากทุกเดินชีวิต ฟังเรื่องราวของประสบการณ์ของพวกเขา และพนักงานบางคนเอาใจใส่ในการพยายามจินตนาการว่ามันอาจจะชอบที่จะเดินในรองเท้าของพวกเขาฉันได้รับสามารถที่จะหลั่งความตั้งใจที่เป็นอันตรายมาก ผมยังต้องไปอีกไกล และผมยังต้องเรียนรู้อีกเยอะนะ มันเป็นความอัปยศกระบวนการและทำงานหนัก แต่ก็ในระดับของอะไรใครได้กลุ่มคนที่ได้ประสบมา มันคุ้มค่าตลอดชีวิต พยายามที่จะพยายามที่จะเข้าใจที่คนมาจาก