structural theories of language pre

structural theories of language prevalent at the time could not explain the creativity and variety evident in real communication.[2] In addition, British applied linguists such as Christopher Candlin and Henry Widdowson began to see that a focus on structure was also not helping language students. They saw a need for students to develop communicative skill and functional competence in addition to mastering language structures.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีโครงสร้างของภาษาที่แพร่หลายในเวลาไม่สามารถอธิบายความคิดสร้างสรรค์และความหลากหลายในการสื่อสารจริง [2] นอกจากนี้ อังกฤษใช้นักภาษาศาสตร์เช่นคริสโตเฟอร์ Candlin และเฮนรี Widdowson เริ่มมองเห็นว่า เน้นโครงสร้างยังไม่ช่วยให้เรียนภาษา พวกเขาเห็นความจำเป็นสำหรับนักเรียนเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารและความสามารถทำงานนอกเหนือจากการเรียนรู้โครงสร้างภาษา [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีโครงสร้างของภาษาที่แพร่หลายในเวลาที่ไม่สามารถอธิบายความคิดสร้างสรรค์และความหลากหลายที่เห็นได้ชัดในการสื่อสารที่แท้จริง. [2] นอกจากนี้อังกฤษใช้นักภาษาศาสตร์เช่นคริสโต Candlin และเฮนรี่ Widdowson เริ่มที่จะเห็นว่ามุ่งเน้นไปที่โครงสร้างยังไม่ได้ช่วยให้นักเรียนภาษา . พวกเขาเห็นความจำเป็นสำหรับนักเรียนที่จะพัฒนาทักษะการสื่อสารและความสามารถในการทำงานที่นอกเหนือจากการเรียนรู้โครงสร้างภาษา. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีโครงสร้างของภาษาแพร่หลายในเวลาที่ไม่สามารถอธิบายความคิดสร้างสรรค์และความหลากหลายของปัญหาในการสื่อสารจริง . [ 2 ] นอกจากนี้ ใช้อังกฤษนักภาษาศาสตร์เช่นคริสโตเฟอร์และเพลิดเพลิน candlin เฮนรี่เริ่มเห็นว่า เน้นโครงสร้างยังไม่ช่วยนักเรียนภาษาพวกเขาเห็นต้องการสำหรับนักเรียนเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารและการทำงาน ความสามารถในการเรียนรู้โครงสร้างภาษา [ 2 ]