Feld, the shoemaker, was annoyed th

Feld, the shoemaker, was annoyed that his helper, Sobel, was so insensitive to his reverie that he wouldn’t for a minute cease his fanatic pounding at the other bench. He gave him a look, but Sobel’s bald head was bent over the last as he worked and he didn’t notice. The shoemaker shrugged and continued to peer through the partly frosted window at near-sighted haze of falling February snow. Neither the shifting white blur outside, nor the sudden deep remembrance of snowy Polish village where he had wasted his youth could turn his thoughts from Max the college boy, (a constant visitor in the mind since early that morning when Feld saw him trudging through the snowdrifts on his way to school) whom he so much respected because of the sacrifices he had made throughout the years – in winter or direst heat – to further his education. An old wish returned to haunt the shoemaker: that he had had a son instead of a daughter, but this blew away in the snow for Feld, if anything, was a practical man. Yet he could not help but contrast the diligence of the boy, who was a peddler’s son, with Miriam’s unconcern for an education. True, she was always with a book in her hand, yet when the opportunity arose for a college education, she had said no she would rather find a job. He had begged her to go, pointing out how many fathers could not afford to send their children to college, but she said she wanted to be independent. As for education, what was it, she asked, but books, which Sobel, who diligently read the classics, would as usual advise her on. Her answer greatly grieved her father

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Feld, ช่างทำรองเท้าเป็นรำคาญที่ผู้ช่วยของเขาโชเบลเป็นเพื่อให้ความรู้สึกที่ภวังค์ของเขาว่าเขาจะไม่ได้สำหรับนาทีหยุดคลั่งของเขาเต้นที่ม้านั่งอื่น ๆ เขาทำให้เขาดู แต่หัวเหม่งโชเบลได้รับการก้มลงแล้วในขณะที่เขาทำงานและเขาไม่ได้สังเกตเห็น ช่างทำรองเท้ายักไหล่และยังคงมองผ่านหน้าต่างมีน้ำค้างแข็งบางส่วนหมอกควันที่อยู่ใกล้สายตาของหิมะตกกุมภาพันธ์ไม่ขยับเบลอสีขาวด้านนอกหรือความทรงจำลึกอย่างฉับพลันของหมู่บ้านขัดเต็มไปด้วยหิมะที่เขาสูญเสียวัยหนุ่มของเขาอาจจะเปลี่ยนความคิดของเขาจากสูงสุดเด็กวิทยาลัย(ผู้เข้าชมอย่างต่อเนื่องในใจตั้งแต่ต้นเช้าวันนั้นเมื่อ Feld เห็นเขา trudging ผ่านหิมะในทางของเขาไปโรงเรียน) ซึ่งเขาเคารพมากเพราะการเสียสละที่เขาได้ทำตลอดปี - ในฤดูหนาวหรือฤดูร้อน direst - ต่อไปของเขา การศึกษา ต้องการเก่ากลับไปหลอกหลอนช่างทำรองเท้า: ว่าเขามีลูกชายแทนลูกสาว,แต่พัดไปในหิมะ Feld ถ้าอะไรที่เป็นคนจริง แต่เขาไม่สามารถช่วย แต่ความคมชัดความขยันของเด็กซึ่งเป็นบุตรชายคนเร่ขายของด้วยความเฉยเมย miriam สำหรับการศึกษา ความจริงเธอเป็นเสมอกับหนังสือในมือของเธอ แต่เมื่อสบโอกาสเพื่อการศึกษาวิทยาลัยเธอได้กล่าวว่าไม่มีเธอค่อนข้างจะหางานทำ เขาได้ขอร้องให้เธอไปชี้ให้เห็นว่าบรรพบุรุษจำนวนมากไม่สามารถที่จะส่งลูกไปเรียนที่วิทยาลัย แต่เธอบอกว่าเธออยากจะเป็นอิสระ เช่นเดียวกับการศึกษาสิ่งที่เป็นมันเธอถาม แต่หนังสือที่โชเบลที่ความขยันหมั่นเพียรอ่านคลาสสิกจะให้คำแนะนำตามปกติของเธอใน คำตอบของเธออย่างมากเสียใจที่พ่อของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แย้ง shoemaker ไม่รำคาญที่เขาช่วยเหลือ Sobel ถูกซ้อนจึงจะสบายของเขาที่เขาจะไม่เป็นนาทีให้คนที่คลั่งไคล้เขาห้ำหั่นที่ผู้พิพากษาอื่น เขาให้เขาดู แต่ของ Sobel หัวล้านหัวถูกเงี้ยวสุดท้ายเขาทำ และเขาไม่ได้สังเกต Shoemaker การยักไหล่ และต่อไปถึงหน้าต่างฝ้าบางส่วนที่ฝนตกพรำ near-sighted ของกุมภาพันธ์หิมะตก รำลึกลึกไม่เบลอสีขาวเลื่อนลอยนอก หรือฉับพลันหมู่บ้านหิมะที่ซึ่งเขาได้เสียหนุ่มโปแลนด์สามารถเปิดความคิดของเขาจากเด็กวิทยาลัย สูงสุด (ผู้เข้าชมคงในจิตใจตั้งแต่ช่วงเช้าที่เมื่อเห็นแย้งเขา trudging ผ่าน snowdrifts ที่ทางไปโรงเรียน) ที่เขามากยอมรับ เพราะการบูชายัญที่เขาทำตลอดปี – ในฤดูหนาวหรือร้อน direst – ศึกษาเพิ่มเติม ต้องการเก่ากลับไปหลอน shoemaker: ว่า เขาเคยมีลูกแทนบุตรสาว แต่ได้นี้พัดไปในหิมะสำหรับแย้ง ว่าอะไร มีคนปฏิบัติ แต่ เขาอาจไม่ได้แต่ความคมชัดเพียรของเด็กผู้ชาย ผู้เป็นบุตรชายของ peddler กับ unconcern ของมิเรียมสำหรับการศึกษา จริง เธอเสมอกับหนังสือในมือของเธอ แต่เมื่อโอกาสเกิดขึ้นในวิทยาลัยศึกษา เธอได้กล่าวว่า เธอไม่เป็นจะหางาน เขาได้ขอร้องเธอไป ไม่อาจสามารถชี้ให้เห็นบรรพบุรุษจำนวนบุตรหลานศึกษา แต่เธอบอกว่า เธออยากเป็นอิสระ ส่วนการศึกษา อะไรถูก เธอถาม แต่หนังสือ Sobel ใด ผู้หมั่นอ่านคลาสสิค ตามปกติแนะเธอบน คำตอบของเธอ grieved พ่อของเธอมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

feld โรงงานผลิตรองเท้าที่รู้สึกรำคาญมากว่าผู้ช่วยของเขา sobel ก็ไม่รู้สึกตัวรำพึงของเขาที่ว่าเขาจะไม่ได้สำหรับนาทีที่หยุดคลั่งไคล้ของเขาตื่นเต้นระทึกใจที่ม้านั่งอื่นๆได้ เขาทำให้เขาดูแต่ศีรษะล้านของ sobel โน้มตัวมากกว่าที่ผ่านมาเพราะเขาทำงานและเขาก็ไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า โรงงานผลิตรองเท้าที่ยักไหล่และยังคง peer ผ่านทางหน้าต่างฝ้าบางส่วนที่ปัญหาหมอกควันอยู่ใกล้กับตาของลดลงเดือน กุมภาพันธ์ หิมะไม่ชัดเจนสีขาวที่เคลื่อนไหวไปมาอยู่ด้านนอกหรือความทรงจำลึกมาจากหมู่บ้านโปแลนด์มีหิมะที่เขาไม่ต้องสิ้นเปลืองวัยเด็กของเขาไม่สามารถเปิดความคิดของเขาจาก Max เด็กวิทยาลัย(ที่คงที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวในใจตั้งแต่ต้นว่าช่วงเช้าเมื่อ feld เห็นเขาเหนื่อยล้าผ่านทางที่เต็มไปด้วยน้ำค้างในโรงเรียน)ที่เขาได้รับความเคารพมากเพราะของที่เขาได้เสียสละทำให้ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา - ในช่วงฤดูหนาวหรือแก้ความร้อนเพื่อการศึกษาของเขา. ต้องการเก่าที่กลับมาหลอกหลอนโรงงานผลิตรองเท้าที่เขามีบุตรชายคนหนึ่งแทนที่จะเป็นบุตรสาวคนหนึ่งแต่เรื่องนี้ออกไปในบนหิมะ feld ถ้ามีอะไรเป็นคนที่ใช้งานได้จริง แต่ก็ไม่สามารถช่วยให้แต่ความขยันหมั่นเพียรของเด็กชายที่เป็นบุตรชายของพ่อค้าเร่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับของมิเรียมสำหรับการศึกษา ความจริงเธอก็ยังเป็นหนังสือที่มีอยู่ในมือของเธอแต่เมื่อมีโอกาสได้ลุกขึ้นสำหรับการศึกษาในมหาวิทยาลัยที่เธอได้บอกว่าไม่มีก็จะหางานให้มาก เขาได้ขอร้องให้เธอกลับไปชี้ออกมาว่าบรรพบุรุษจำนวนมากไม่สามารถที่จะส่งคนของตนไปยังวิทยาลัยแต่เธอบอกว่าเธออยากจะเป็นอิสระ สำหรับการศึกษามันคืออะไรก็ถามแต่หนังสือที่ sobel ที่อย่างขะมักเขม้นอ่านแบบคลาสสิกที่จะตามปกติขอแนะนำให้เธอใน คำตอบของเธอก็ทุกข์ใจบิดาของเธอเป็นอย่างมาก