About four million tonnes of banana

About four million tonnes of bananas are imported into the EU each year. A fungal disease is now threatening banana plantations, and plant breeders have not yet succeeded in developing resistant cultivars. Many hope that genetic engineering can offer a solution. At this point, such projects are still only in the greenhouse.
Monocultures offer the perfect conditions for the spreading of pests and diseases. In this respect, bananas are no different from any other crop.
Back in the 50s, the most common banana variety, Gros Michel, was completely wiped-out by what was known as Panama disease. This disease was caused by the fungus Fusariumoxysporum, also called fusarium wilt. Gros Michel was replaced by a resistant southern Chinese variety called Cavendish.
For the last thirty years a new disease has been becoming more and more widespread. The disease is called Black Sigatoka. Right now, the only way to treat this new disease is by applying massive doses of fungicides - a practice which is losing effectiveness as the fungus is becoming more resistant. In several regions the disease can cut banana yield in half, leading farmers to spray their plantations up to fifty times a year. This practice endangers the environment and the health of plantation workers.
Black Sigatoka isn't only threatening theCavendish bananas that are popular in Europe and North America. It also affects local varieties that are popular in Asia, Africa and Latin America. These include starchy plantains, prepared similarly to potatoes, which are a staple food in many poorer communities in the Third World.
Disease defence: Bananas lack genetic diversity
Monocultures and Black Sigatoka aren't the only reasons why bananas are in trouble. Cultivated bananas are known as pathenocarpic, which means they can form fruit without ever having been fertilised. Rather than forming seeds, bananas reproduce by forming side-shoots and suckers. This means that the gene pool of bananas never really changes over the generations. This is a major restriction to breeding possibilities: all efforts to introduce fungus resistance toCavendish bananas through conventional breeding methods have failed.
Many banana producers hope to save Cavendish bananas with the help of genetic engineering. This technique could finally be able to provide popular Cavendish bananas with resistance to Black Sigatoka.
Last year a group of scientists announced that they would completely sequence the banana genome. They intend to focus particularly on banana varieties found in nature. Wild bananas can reproduce by seeds and are constantly confronted with fungi and other pathogens. Sequencing the genome should enable researchers to discover resistance genes that could be transferred to high-yielding, seedless varieties.
• Crop improvement efforts with bananas have been going on for quite some time. Researchers in Belgium, in cooperation with the INIBAP-Network, have been working for years to develop improved banana cultivars using conventional breeding methods and genetic engineering. Leuven University set up a banana archive comprised of 1200 banana varieties from all over the world.
• Resistance genes from various plants including onions and dahlias were introduced into plantains, primarily with the goal of developing resistant plantain cultivars for the Third World.
• The resulting genetically modified plantains exhibit resistance to the fungus in greenhouses. But before they can be released for use, some toxicological tests still need to be carried out.
If the breeding of resistant plantains succeeds - potentially with the aid of genetic engineering - it would be a contribution to food security in many tropical countries. Cutting back on fungicide spraying would also be an improvement for the environment and for the health of farm workers. Another important factor is the price of fungicides: many small farmers can't afford to frequently spray against Black Sigatoka.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 4 ล้านตันของกล้วยที่นำเข้า EU แต่ละปี โรคเชื้อรานี้จะคุกคามความปลูกกล้วย และบรีดเดอร์สพืชมีไม่ยังประสบความสำเร็จในการพัฒนาพันธุ์ต้านทาน หลายคนหวังว่า ที่พันธุวิศวกรรมสามารถนำเสนอการแก้ปัญหา ที่จุดนี้ โครงการดังกล่าวจะยังคงในเรือนกระจกMonocultures มีเงื่อนไขสมบูรณ์แบบสำหรับการแพร่กระจายของศัตรูพืชและโรค ประการนี้ กล้วยจะไม่แตกต่างจากพืชอื่น ๆในผสม หลากหลายกล้วยทั่ว gros Michel ได้รับ wiped-out โดยสิ่งที่เรียกว่าโรคปานามา โรคนี้ที่เกิดจากเชื้อรา Fusariumoxysporum เรียกว่าเหี่ยว fusarium Michel gros ถูกแทนที่ ด้วยทนภาคใต้จีนต่าง ๆ เรียกว่าคาเวนดิชสามสิบปี โรคใหม่ได้แล้วกลายเป็นอย่างกว้างขวางมากขึ้น โรคเรียกว่า Sigatoka สีดำ ทางขวาตอนนี้ วิธีเดียวที่จะรักษาโรคนี้ใหม่ได้ โดยใช้ปริมาณขนาดใหญ่ของซึ่งเกิดจากเชื้อ - เป็นการปฏิบัติที่จะสูญเสียประสิทธิภาพเป็นเชื้อราเป็นทนมากขึ้น ในภูมิภาคหลาย โรคสามารถตัดผลผลิตกล้วยครึ่ง นำไปสเปรย์ของไร่ถึง 50 ครั้งต่อปี แบบฝึกหัดนี้มลพิษสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของคนงานสวนSigatoka สีดำเท่านั้นไม่ได้คุกคามกล้วย theCavendish ที่ได้รับความนิยมในยุโรปและอเมริกาเหนือ มันยังมีผลต่อสายพันธุ์ท้องถิ่นที่ได้รับความนิยมในเอเชีย แอฟริกา และละติน ได้แก่ฟูม plantains เตรียมทำนองเดียวกันกับมันฝรั่ง ซึ่งเป็นอาหารหลักในชุมชนย่อมหลายแห่งในโลกที่สามป้องกันโรค: กล้วยขาดความหลากหลายทางพันธุกรรมMonocultures และ Sigatoka ดำไม่เหตุผลเดียวทำไมกล้วยอยู่ในปัญหา ปลูกกล้วยจะเรียกว่า pathenocarpic ซึ่งหมายความว่า พวกเขาสามารถเป็นผลไม้โดยไม่เคยมีการ fertilised แทนที่จะเป็นเมล็ดพืช กล้วยสร้าง โดยขึ้นรูปด้านถ่ายภาพและ suckers ซึ่งหมายความ ว่า กลุ่มยีนของกล้วยไม่เคยเปลี่ยนผ่านรุ่นที่ นี่คือข้อจำกัดหลักการผสมพันธุ์ไป: ล้มเหลวทั้งหมดพยายามแนะนำกล้วย toCavendish ต้านทานเชื้อราโดยใช้วิธีการปรับปรุงพันธุ์แบบดั้งเดิมผู้ผลิตกล้วยมากหวังว่าบันทึกคาเวนดิชกล้วย โดยใช้พันธุวิศวกรรม เทคนิคนี้อาจสามารถให้คาเวนดิชนิยมกล้วยกับความต้านทานต่อ Sigatoka ดำในที่สุดปีที่แล้วกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ประกาศว่า พวกเขาจะสมบูรณ์ลำดับกลุ่มกล้วย พวกเขาตั้งใจที่จะเน้นสายพันธุ์กล้วยที่พบในธรรมชาติโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กล้วยป่าสามารถเกิดจากเมล็ด และจะเผชิญหน้ากับเชื้อราและโรคอื่น ๆ ลำดับเบสในกลุ่มควรให้นักวิจัยจะค้นพบยีนต้านทานที่สามารถโอนย้ายไปสายพันธุ์ผล ผลิตสูง ไร้เมล็ด•ความพยายามปรับปรุงตัดกับกล้วยได้รับไปในอันที่ นักวิจัยในเบลเยี่ยม ร่วมกับ INIBAP-เครือข่าย ทำงานได้ปีการพัฒนาพันธุ์กล้วยที่ดีขึ้นโดยใช้วิธีการปรับปรุงพันธุ์แบบดั้งเดิมและพันธุวิศวกรรม มหาวิทยาลัย Leuven เก็บกล้วยที่ประกอบด้วยพันธุ์ 1200 กล้วยจากทั่วโลกได้•ต้านทานยีนจากพืชต่าง ๆ รวมทั้งหัวหอมและ dahlias ถูกนำเข้าสู่ plantains เป็นหลักโดยมีเป้าหมายเพื่อพัฒนาพันธุ์กล้ายทนสำหรับโลกที่สาม•เกิดการแปลงพันธุกรรมแก้ไข plantains แสดงความต้านทานต่อเชื้อราในโรงเรือน แต่ก่อนที่พวกเขาสามารถออกใช้ ทดสอบบาง toxicological ยังจำเป็นต้องดำเนินการถ้าผสมพันธุ์ของ plantains ทนสำเร็จ - อาจ ด้วยความช่วยเหลือของพันธุวิศวกรรม - มันจะเป็นสัดส่วนเพื่อความปลอดภัยของอาหารในประเทศเขตร้อน กลับตัดกับสารเคมีที่ฉีดพ่นจะยังเป็นการปรับปรุงสิ่งแวดล้อม และสุขภาพของคนงานฟาร์ม อีกหนึ่งปัจจัยสำคัญคือ ราคาของซึ่งเกิดจากเชื้อ: เกษตรกรจำนวนมากไม่สามารถพ่นบ่อยกับ Sigatoka สีดำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมาณสี่ล้านตันของกล้วยที่นำเข้าในสหภาพยุโรปในแต่ละปี โรคเชื้อราที่คุกคามอยู่ในขณะนี้สวนกล้วยและพ่อพันธุ์แม่พันธุ์พืชที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จในการพัฒนาสายพันธุ์ทน หลายคนหวังว่าพันธุวิศวกรรมสามารถนำเสนอวิธีการแก้ปัญหา ณ จุดนี้โครงการดังกล่าวยังคงมีเพียง แต่ในเรือนกระจก.
monocultures มีสภาพที่สมบูรณ์แบบสำหรับการแพร่กระจายของศัตรูพืชและโรค ในแง่นี้กล้วยจะไม่แตกต่างจากพืชอื่น ๆ .
ย้อนกลับไปในยุค 50 ที่หลากหลายกล้วยที่พบมากที่สุด Gros Michel ถูกสมบูรณ์เช็ดออกโดยสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นโรคปานามา โรคนี้มีสาเหตุมาจากเชื้อรา Fusariumoxysporum ที่เรียกว่าเชื้อรา Fusarium เหี่ยว Gros Michel ถูกแทนที่ด้วยทนทางตอนใต้ของจีนที่เรียกว่าคาเวนดิชหลากหลาย.
นานกว่าสามสิบปีที่ผ่านมาเป็นโรคใหม่ที่ได้รับมากขึ้นและแพร่หลายมากขึ้น เป็นโรคที่เรียกว่าสีดำ Sigatoka ตอนนี้วิธีเดียวที่จะรักษาโรคใหม่นี้คือโดยการใช้ปริมาณขนาดใหญ่ของสารฆ่าเชื้อรา - การปฏิบัติที่จะสูญเสียประสิทธิภาพเป็นเชื้อราจะกลายเป็นทน ในหลายภูมิภาคโรคสามารถตัดผลผลิตกล้วยในช่วงครึ่งปีที่นำเกษตรกรที่จะสเปรย์สวนของพวกเขาถึงห้าสิบครั้งต่อปี วิธีนี้เป็นอันตรายต่อสภาพแวดล้อมและสุขภาพของคนงานในไร่.
สีดำ Sigatoka ไม่ได้เป็นเพียงการขู่กล้วย theCavendish ที่เป็นที่นิยมในยุโรปและอเมริกาเหนือ นอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อพันธุ์ท้องถิ่นที่เป็นที่นิยมในเอเชียแอฟริกาและละตินอเมริกา เหล่านี้รวมถึงดงแป้งที่เตรียมไว้ในทำนองเดียวกันกับมันฝรั่งซึ่งเป็นอาหารหลักในชุมชนที่ยากจนจำนวนมากในโลกที่สาม.
การป้องกันโรค: กล้วยขาดความหลากหลายทางพันธุกรรม
monocultures และสีดำ Sigatoka ไม่ได้เป็นเหตุผลเดียวที่ว่าทำไมกล้วยกำลังมีปัญหา ปลูกกล้วยเป็นที่รู้จักกัน pathenocarpic ซึ่งหมายความว่าพวกเขาสามารถสร้างผลไม้โดยที่ไม่เคยได้รับการปฏิสนธิ แทนที่จะสร้างเมล็ดกล้วยทำซ้ำโดยการสร้างด้านหน่อและหน่อ ซึ่งหมายความว่าสระว่ายน้ำของยีนของกล้วยไม่เคยเปลี่ยนแปลงมากกว่ารุ่น นี้เป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญในการเพาะพันธุ์เป็นไปได้ที่:. ความพยายามทั้งหมดที่จะแนะนำต้านทานเชื้อรากล้วย toCavendish
พันธุ์ด้วยวิธีการแบบเดิมจะยังไม่ได้ผลิตกล้วยหลายคนหวังว่าจะประหยัดกล้วยหอมด้วยความช่วยเหลือของพันธุวิศวกรรม เทคนิคนี้ในที่สุดก็อาจจะสามารถที่จะให้กล้วยหอมยอดนิยมที่มีความต้านทานต่อการดำ Sigatoka.
ปีที่ผ่านมากลุ่มของนักวิทยาศาสตร์ประกาศว่าพวกเขาจะสมบูรณ์ลำดับจีโนมกล้วย พวกเขาตั้งใจที่จะให้ความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสายพันธุ์กล้วยที่พบในธรรมชาติ กล้วยป่าสามารถทำซ้ำโดยการเพาะเมล็ดและกำลังเผชิญหน้าอย่างต่อเนื่องกับเชื้อราและเชื้อโรคอื่น ๆ ลำดับจีโนมจะช่วยให้นักวิจัยค้นพบยีนต้านทานที่สามารถถ่ายโอนไปให้ผลผลิตสูงพันธุ์ไม่มีเมล็ด.
•พยายามในการพัฒนาพืชกับกล้วยได้รับไปในค่อนข้างบางเวลา นักวิจัยในประเทศเบลเยียมในความร่วมมือกับ INIBAP เครือข่ายได้รับการทำงานสำหรับปีในการพัฒนาสายพันธุ์กล้วยที่ดีขึ้นโดยใช้วิธีการเพาะพันธุ์ดั้งเดิมและพันธุวิศวกรรม Leuven มหาวิทยาลัยตั้งค่าเก็บกล้วยประกอบด้วย 1,200 สายพันธุ์กล้วยจากทั่วทุกมุมโลก.
•ยีนต้านทานจากพืชต่างๆรวมทั้งหัวหอมและ dahlias ถูกนำเข้าสู่ดงส่วนใหญ่มีเป้าหมายในการพัฒนาสายพันธุ์กล้าทนสำหรับโลกที่สาม.
•ผล ดัดแปลงพันธุกรรมต้านทานการจัดแสดงดงเชื้อราในเรือนกระจก แต่ก่อนที่พวกเขาสามารถได้รับการปล่อยตัวสำหรับการใช้งานบางการทดสอบทางพิษวิทยายังคงต้องดำเนินการ.
หากการผสมพันธุ์ของดงทนประสบความสำเร็จ - ที่อาจเกิดขึ้นด้วยความช่วยเหลือของพันธุวิศวกรรม - มันจะมีส่วนร่วมในการรักษาความปลอดภัยอาหารในประเทศเขตร้อนจำนวนมาก ตัดกลับมาที่การฉีดพ่นยาฆ่าเชื้อรานอกจากนี้ยังจะปรับปรุงสภาพแวดล้อมและสุขภาพของคนงานในไร่ที่ อีกปัจจัยที่สำคัญคือราคาของสารฆ่าเชื้อรา: เกษตรกรรายย่อยจำนวนมากไม่สามารถที่จะบ่อยสเปรย์สีดำกับ Sigatoka

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณ 4 ล้านตันของกล้วยนำเข้าสหภาพยุโรปในแต่ละปี โรคเชื้อราที่กำลังคุกคาม ไร่กล้วย และพ่อพันธุ์แม่พันธุ์พืชยังไม่ประสบความสำเร็จ ในการพัฒนาพันธุ์ต้านทาน . มากหวังว่า พันธุวิศวกรรม สามารถเสนอโซลูชั่น ณจุดๆ นี้ โครงการดังกล่าวยังคงเป็นเพียง
ในโรงเรือนทรีตเมนต์เสนอเงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบสำหรับการแพร่กระจายของศัตรูพืชและโรค ในส่วนนี้ กล้วยจะไม่แตกต่างจากพืชอื่น ๆ .
กลับใน 50s ส่วนใหญ่กล้วยหลากหลาย , Gros Michel , เช็ดออกอย่างสมบูรณ์ โดยสิ่งที่เรียกว่าปานามาโรค โรคนี้เกิดจากเชื้อรา fusariumoxysporum ที่เรียกว่า Fusarium เหี่ยวGros Michel ถูกแทนที่ด้วยทนภาคใต้จีน หลากหลาย เรียกว่า i .
ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา โรคใหม่ที่ได้รับมากขึ้นและแพร่หลายมากขึ้น โรคที่เรียกว่าสีดำซิกาโตก้า . ตอนนี้ ทางเดียวที่จะรักษาโรคใหม่นี้ โดยการใช้ปริมาณมหาศาลของสารเคมี - เป็นการปฏิบัติที่สูญเสียประสิทธิผล เป็นเชื้อรา เป็นป้องกันเพิ่มเติมในภูมิภาคหลายโรคสามารถตัดกล้วยผลผลิตในครึ่ง นำเกษตรกรพ่นสวนยางของตน ถึงห้าสิบครั้งต่อปี การปฏิบัตินี้เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของคนงานไร่
สีดำซิกาโตก้าไม่ใช่แค่ขู่ กล้วย thecavendish ที่เป็นที่นิยมในยุโรปและอเมริกาเหนือ มันยังมีผลต่อพันธุ์ท้องถิ่นที่เป็นที่นิยมในเอเชีย แอฟริกา และละตินอเมริกาเหล่านี้รวมถึงกล้วยแป้งที่เตรียมไว้ เช่น มันฝรั่ง ซึ่งเป็นอาหารหลักในหลายชุมชนยากจนในโลกที่สาม การป้องกันโรค :

ไม่มีความหลากหลายทางพันธุกรรมและทรีตเมนต์กล้วยดำซิกาโตก้าไม่ใช่เหตุผลเดียว ว่าทำไมกล้วยมีปัญหา การปลูกกล้วยจะเรียกว่า pathenocarpic ซึ่งหมายความว่าพวกเขาสามารถฟอร์มผลไม้โดยไม่เคยได้รับการปฏิสนธิ .แทนที่จะเป็นเมล็ดกล้วย สืบพันธุ์โดยสร้างยอดและหน่อ นี่หมายความว่า ยีนพูลของกล้วยไม่เคยเปลี่ยนตลอดชั่วอายุ นี้เป็นข้อ จำกัด หลักความเป็นไปได้พันธุ์ : ความพยายามทั้งหมดที่จะแนะนำเชื้อราต้านทาน tocavendish กล้วยด้วยวิธีการผสมพันธุ์แบบปกติ
ล้มเหลวผู้ผลิตกล้วยมากหวังว่าจะช่วยกล้วย Cavendish ด้วยความช่วยเหลือของพันธุวิศวกรรม เทคนิคนี้จะสามารถให้ความนิยมกล้วย Cavendish ที่มีความต้านทานสีดำซิกาโตก้า .
เมื่อปีที่แล้วกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ประกาศว่าพวกเขาจะสมบูรณ์ลำดับจีโนมของกล้วย . พวกเขาตั้งใจที่จะมุ่งเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพันธุ์กล้วยที่พบในธรรมชาติป่ากล้วย สามารถสืบพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด และตลอดเวลาที่เผชิญกับเชื้อรา และเชื้อโรคอื่นๆ ลำดับจีโนม จะช่วยให้นักวิจัยค้นพบยีนต้านทานที่สามารถโอนไปยังเมล็ดพันธุ์ที่ให้ผลผลิตสูง , .
- ตัดความพยายามปรับปรุงกับกล้วยได้รับไปในสำหรับค่อนข้างบางเวลา นักวิจัยในประเทศเบลเยียม ร่วมกับ inibap เครือข่ายได้รับการทำงานสำหรับปีในการปรับปรุงพัฒนาพันธุ์กล้วยโดยใช้วิธีผสมพันธุ์แบบปกติ และพันธุวิศวกรรม ลิวมหาวิทยาลัยตั้งเก็บกล้วยประกอบด้วย 1200 พันธุ์กล้วยจากทั่วโลก .
- ยีนต้านทานจากพืชต่าง ๆ รวมทั้งมีการแนะนำเป็นกล้วยหอมและให้เป็น ,หลักกับเป้าหมายของการพัฒนาพันธุ์หน้าวัวทนต่อโลกที่สาม .
- กล้วยดัดแปลงพันธุกรรมที่เกิดมีความต้านทานต่อเชื้อราในโรงเรือน . แต่ ก่อนที่พวกเขาจะถูกปล่อยออกมาสำหรับใช้บางการทดสอบทางพิษวิทยายังต้องดําเนินการ
ถ้าปรับปรุงพันธุ์กล้วย - อาจป้องกันได้สำเร็จด้วยความช่วยเหลือของพันธุวิศวกรรม - เป็นบริจาคเพื่อความมั่นคงด้านอาหารในประเทศเขตร้อน มากมาย ตัดกลับมาในการฉีดพ่นสารเคมีจะมีการปรับปรุงเพื่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของคนงานในฟาร์ม ได้แก่ราคาของสารเคมี :เกษตรกรขนาดเล็กมากไม่สามารถบ่อยสเปรย์กับสีดำ
ซิกาโตก้า .