Differential responses of Africaniz

Differential responses of Africanized and European honey bees
(Apis mellifera) to viral replication following mechanical transmission
or Varroa destructor parasitism
Mollah Md. Hamiduzzaman a, Ernesto Guzman-Novoa a, ⇑, Paul H. Goodwin a, Mariana Reyes-Quintana b,
Gun Koleoglu a, Adriana Correa-Benítez b, Tatiana Petukhova c
a School of Environmental Sciences, University of Guelph, Guelph, ON N1G 2W1, Canada
b Departamento de Medicina y Zootecnia en Abejas, FMVZ, Universidad Nacional Autonoma de Mexico, Ciudad Universitaria, Mexico, D.F. 04960, Mexico
cDepartment of Mathematics and Statistics, University of Guelph, Guelph, ON N1G 2W1, Canada
a r t i c l e i n f o
Article history:
Received 23 July 2014
Revised 27 October 2014
Accepted 8 December 2014
Available online 16 December 2014
Keywords:
Africanized bees
European bees
Varroa destructor
Honey bee viruses
Injection
Homogenate
a b s t r a c t
For the first time, adults and brood of Africanized and European honey bees (Apis mellifera) were compared for relative virus levels over 48 h following Varroa destructor parasitism or injection ofV. destructor
homogenate. Rates of increase of deformed wing virus (DWV) for Africanized versus European bees were
temporarily lowered for 12 h with parasitism and sustainably lowered over the entire experiment (48 h)
with homogenate injection in adults. The rates were also temporarily lowered for 24 h with parasitism
but were not affected by homogenate injection in brood. Rates of increase of black queen cell virus
(BQCV) for Africanized versus European bees were similar with parasitism but sustainably lowered over
the entire experiment with homogenate injection in adults and were similar for parasitism and homogenate injection in brood. Analyses of sac brood bee virus and Israeli acute paralysis virus were limited as
detection did not occur after both homogenate injection and parasitism treatment, or levels were not significantly higher than those following control buffer injection. Lower rates of replication of DWV and
BQCV in Africanized bees shows that they may have greater viral resistance, at least early after treatment.
 2014 Elsevier Inc. All rights reserved.
1. Introduction
The parasitic mite, Varroa destructor, has been linked to numerous cases of honey bee (Apis mellifera L.) damage and colony mortality (De Jong, 1997; Guzman-Novoa et al., 2010; Le conte et al.,
2010). V. destructor has piercing mouth parts that penetrate the
body of honey bees allowing it to feed on haemolymph, which
directly shortens the life span of the bee as well as reduces the
bee’s immunity (Genersch and Aubert, 2010). Another contributing
factor to the negative impact ofV. destructor on honey bee health is
the ability of V. destructor to transmit or activate several viruses.
Some viruses that have been associated with V. destructor parasitism are also linked to honey bee mortality, such as Kashmir bee
virus (KBV), deformed wing virus (DWV), acute bee paralysis virus
(ABPV) and more recently, Israeli acute paralysis virus (IAPV) (Ball
and Bailey, 1997; Cox-Foster et al., 2007; Berthoud et al., 2010;
Dainat et al., 2012a,b). Other viruses associated with V. destructor
parasitism, such as black queen cell virus (BQCV) and sac brood
virus (SBV), seem to cause little damage to honey bee colonies
(Ball and Bailey, 1997).
The link between viral transmission and V. destructor parasitism appears to be a result of mite feeding. For example, KBV
was detected in the saliva of V. destructor, and it is believed that
viral-containing saliva is injected into the bee’s haemolymph during parasitism (Shen et al., 2005). In addition, V. destructor can
activate latent viral infections that existed in the honey bees
without producing symptoms through suppression of the honey
bees immune system during parasitism (Yang and Cox-Foster,
2005). Furthermore, DWV and probably other honey bee viruses,
replicate within the body of V. destructor (Genersch and Aubert,
2010) and thus the mite is also a viral host that can accumulate
and inoculate large numbers of viral particles when parasitizing
honey bees. Honey bee viruses can also be transmitted by other
means, such as during mating, through food and faeces, and by
mechanical transmission (i.e., injection) in the laboratory (Chen
et al., 2006).
Variation in susceptibility to V. destructor parasitism and reproduction has been documented in different genotypes and subspecies of western honey bees (Page and Guzman-Novoa, 1997;
http://dx.doi.org/10.1016/j.jip.2014.12.004
0022-2011/  2014 Elsevier Inc. All rights reserved.
⇑ Corresponding author. Tel.: [phone]x53609; fax: [phone].
E-mail address: [e-mail] (E. Guzman-Novoa).
Journal of Invertebrate Pathology 126 (2015) 12–20
Contents lists available at ScienceDirect
Journal of Invertebrate Pathology
journal homepage: www.elsevier.com/locate/jip
Emsen et al., 2012). In particular, several studies have demonstrated
that Africanized honey bees are more resistant to V. destructor than
their European counterparts (Moretto et al., 1991; Guzman-Novoa
et al., 1996, 1999; Moretto and Mello, 1999; Arechavaleta-Velasco
and Guzman-Novoa, 2001; Medina-Flores et al., 2014). However,
no information exists on whether this difference is also reflected
in differences in their susceptibility to virus infections transmitted
by either V. destructor parasitism or by mechanical transmission.
Furthermore, little is known about what stage of the honey bee
(brood or adult) is more susceptible to virus transmission and replication for either Africanized or European bees.
This is the first study comparing adults and brood of Africanized
and European honey bees for the replication of viruses following
mechanical transmission by injecting V. destructor homogenate or
natural transmission by V. destructor parasitism. In this work, we
show that levels of DWV, BQCV, SBV and IAPV can be affected over
the first 48 h after treatment by developmental stage (brood versus
adults) and/or genotype (Africanized versus European) of the
honey bees.
2. Materials and methods
2.1. Source colonies and collection of honey bee adults and brood
The experiments with European bees (Buckfast strain) were
conducted at the Honey Bee Research Center of the University of
Guelph in Guelph, ON, Canada. The experiments with Africanized
bees (derived from swarms collected locally) were conducted at
the Center for Environmental Education in Xochimilco, Distrito
Federal, Mexico. The genotype of Africanized and European honeybees was assessed by morphometric (Sylvester and Rinderer, 1987)
and mitochondrial DNA (Nielsen et al., 2000) analyses. Eight randomly selected colonies of each genotype, with no known relationship to each other, were used as source of bees for the experiments.
Source colonies of both genotypes were treated with fluvalinate
strips (Apistan , Novartis, Mississauga, ON, CA) 10 weeks prior to
initiating the experiments to control V. destructor infestations.
To obtain adult bees, frames containing emerging brood were
collected from honey bee source colonies and incubated overnight
inside screened cages (5  28  25.5 cm) at 32–35 C, and 60% RH.
Newly emerged bees from these frames were used for the experiments with adult bees described below. To collect white-eyed
pupae (hereafter referred to as brood), cells of combs with capped
brood were opened to observe the brood inside. Frames with abundant white-eyed pupae were selected from source colonies, and
placed in an incubator to be used in the experiments described
below.
2.2. Source colonies for V. destructor and collection of V. destructor
Heavily infested colonies in the Honey Bee Research Center in
Guelph and the Center for Environmental Education in Xochimilco
were chosen as sources of V. destructor. Infestation rates in each of
the V. destructor source colonies were determined using alcohol
washes (De Jong et al., 1982). Prior to use, a random collection of
30 V. destructor mites from each location were assessed for haplotype, and all were of the Korean haplotype (Solignac et al., 2005).
Adult V. destructor were harvested from adult bees of the infested source colonies as described by Arechavaleta-Velasco and
Guzman-Novoa (2001) and temporarily placed into clean Petri
dishes (Fisher Scientific, Fair Lawn, NJ, USA). These were used for
either parasitism by artificial infestation of bees or preparation of
V. destructor homogenate. The V. destructor required for preparation of homogenate were processed immediately, whereas those
that were used for artificial infestation of bees were starved for
6 h in the Petri dishes.
2.3. Preparation of V. destructor homogenate
Collected V. destructor were transferred from Petri dishes into a
1.5 mL microcentrifuge tube (Fisher Scientific) and washed with
PBS (0.038 M anhydrous monosodium phosphate, 0.162 M disodium phosphate and 0.75 M sodium chloride in dH2O, pH 7.4) by vortexing for 15 s at medium setting. After washing, the PBS was
removed, and approximately 100 mites were blotted dry on filter
paper and placed in a sterile mortar with 5 ll of PBS per mite.
The mites were then ground until no visible particles of their
exoskeleton remained. The resulting macerate was transferred into
new microcentrifuge tubes and centrifuged (AccuSpin Micro 17,
Fisher Scientific, Fair Lawn, NJ, USA) at 10,000 rpm for 10 min. After
centrifugation, the supernatant was transferred into a new microcentrifuge tube and stored at 20 C.
2.4. Treatments
For adult bees, 70 newly emerged workers were subjected to
the following procedures. For the control, bees were injected with
2.5 ll of PBS between the second and third tergite using 32 gauge
syringe needles (de Miranda et al., 2013). For V. destructor homogenate, bees were injected as described above for PBS, except that
they were injected with the homogenate prepared in PBS as previously described. After injection, the bees were incubated in a
screened hoarding cage

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอบส่วนผึ้งน้ำผึ้ง Africanized และยุโรป(Apis mellifera) การจำลองแบบไวรัสส่งข้อมูลต่อไปนี้หรือ Varroa destructor parasitismHamiduzzaman Mollah Md. Guzman-Novoa a, Ernesto ได้ ⇑ Paul H. Goodwin a มาเรียนา Reyes Quintana bปืน Koleoglu a, b Adriana ต่อ Benítez, Petukhova ตะตยานาซีวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัย Guelph, Guelph บน N1G 2W1 แคนาดาb Departamento เด Medicina y Zootecnia en Abejas, FMVZ, Universidad Nacional Autonoma เดอเม็กซิโก Ciudad Universitaria เม็กซิโก D.F. 04960 เม็กซิโกcDepartment คณิตศาสตร์และสถิติ มหาวิทยาลัย Guelph, N1G Guelph การ 2W1 แคนาดาr t ฉัน c l e ฉัน n f oบทความประวัติ:ได้รับ 23 2014 กรกฎาคมแก้ไข 27 2014 ตุลาคมยอมรับ 8 2557 ธันวาคมมีออนไลน์ 16 2557 ธันวาคมคำสำคัญ:ผึ้ง africanizedผึ้งที่ยุโรปVarroa destructorไวรัสบีฮันนี่ฉีดHomogenateแบบ b s t r c tครั้งแรก ผู้ใหญ่และคอก Africanized และยุโรปน้ำผึ้งผึ้ง (Apis mellifera) ได้เปรียบเทียบระดับไวรัสญาติกว่า 48 h ต่อ Varroa destructor parasitism หรือฉีด ofV destructorhomogenate มีอัตราการเพิ่มขึ้นของไวรัสวิงพิการ (DWV) สำหรับ Africanized กับผึ้งยุโรปลดลงชั่วคราวสำหรับ h 12 กับ parasitism และฟื้นฟูลดลงกว่าการทดลองทั้งหมด (48 h)มีฉีด homogenate ในผู้ใหญ่ ได้ลดลงใน 24 ชมกับ parasitism ชั่วคราวแต่ได้รับผลกระทบ โดยการฉีด homogenate ในคอกไม่ อัตราการเพิ่มขึ้นของไวรัสเซลล์ควีนดำ(BQCV) สำหรับ Africanized กับผึ้งยุโรปมีคล้าย กับ parasitism แต่ฟื้นฟูลดลงมากกว่าทั้งหมดทดลองฉีด homogenate ในผู้ใหญ่ และมีคล้ายกันสำหรับฉีด parasitism และ homogenate ในคอก วิเคราะห์ไวรัสบี brood sac และไวรัสอัมพาตเฉียบพลันอิสราเอลถูกจำกัดเป็นตรวจสอบได้เกิดหลังจากฉีด homogenate และรักษา parasitism หรือระดับไม่สูงมากกว่าที่ฉีดบัฟเฟอร์ควบคุมต่อไปนี้ ลดอัตราการจำลองแบบของ DWV และBQCV ใน Africanized ผึ้งแสดงว่า อาจมีมากกว่าไวรัสต้านทาน น้อยก่อนหลังการรักษา2014 Elsevier อิงค์ สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด1. บทนำเจอเสียงฟู่เหมือนกาฝาก Varroa destructor มีการเชื่อมโยงหลายกรณีน้ำผึ้งผึ้ง (Apis mellifera L.) ความเสียหายและอาณานิคมการตาย (De Jong, 1997 Al. et Guzman Novoa, 2010 Le conte et al.,2010. V. destructor ได้เจาะชิ้นส่วนปากที่เจาะตัวของผึ้งน้ำผึ้งให้มันกิน haemolymph ซึ่งโดยตรงช่วยประหยัดช่วงชีวิตของผึ้ง รวมทั้งลดการภูมิคุ้มของผึ้ง (Genersch และ Aubert, 2010) สนับสนุนอื่นปัจจัยการ ofV ผลกระทบเชิงลบ destructor สุขภาพผึ้งน้ำผึ้งเป็นความสามารถของ V. destructor ส่ง หรือไวรัสหลายการเรียกใช้ไวรัสบางที่มีการเชื่อมโยงกับ V. destructor parasitism ยังเชื่อมโยงกับน้ำผึ้งผึ้งตาย เช่นผึ้งแคชเมียร์ไวรัสไวรัส (KBV), deformed วิง (DWV), ไวรัสบีเฉียบพลันอัมพาต(ABPV) และเพิ่มเติมล่าสุด ไวรัสอิสราเอลอัมพาตเฉียบพลัน (IAPV) (ลูกและ Bailey, 1997 ค็อกซ์ฟอสเตอร์ et al., 2007 Berthoud et al., 2010Dainat และ al., 2012a, b) ไวรัสอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ V. destructorparasitism ควีนดำเซลล์ไวรัส (BQCV) และคอก sacไวรัส (SBV), ดูเหมือนจะ ทำให้เกิดความเสียหายเล็กน้อยน้ำผึ้งผึ้งอาณานิคม(ลูกและ Bailey, 1997)การเชื่อมโยง ระหว่างส่งไวรัส และ V. destructor parasitism ปรากฏเป็น ผลของสารอาหาร ตัวอย่างเช่น เราพบในน้ำลายของ V. destructor และทำให้เชื่อว่าไวรัสประกอบด้วยน้ำลายจะฉีดเป็นของผึ้ง haemolymph ระหว่าง parasitism (Shen et al., 2005) นอกจากนี้ V. destructor สามารถเรียกใช้การติดเชื้อไวรัสที่แฝงอยู่ที่อยู่ในผึ้งน้ำผึ้งโดยไม่ต้องผลิตอาการผ่านปราบปรามของน้ำผึ้งระบบภูมิคุ้มกันผึ้งระหว่าง parasitism (ยางและค็อกซ์ฟอสเตอร์2005) . Furthermore, DWV และ ไวรัสอื่น ๆ คงผึ้งน้ำผึ้งทำซ้ำในตัว V. destructor (Genersch และ Aubert2010 และทำ ไร โฮสต์ไวรัสที่สามารถสะสมและฉีดไวรัสอนุภาคจำนวนมากเมื่อ parasitizingผึ้งน้ำผึ้ง น้ำผึ้งผึ้งไวรัสส่ง ด้วยกันหมายถึง เช่นเป็นช่วงผสมพันธุ์ อาหารและ faeces และโดยส่งเครื่องจักรกล (เช่น ฉีดยา) ในห้องปฏิบัติการ (เฉินและ al., 2006)ความผันแปรในง่าย V. destructor parasitism และสืบพันธุ์ได้จัดทำเอกสารในการศึกษาจีโนไทป์ที่แตกต่างกันและชนิดย่อยของผึ้งน้ำผึ้งตะวันตก (หน้าและ Guzman Novoa, 1997http://dx.doi.org/10.1016/j.jip.2014.12.0040022-2011 / 2014 Elsevier อิงค์ สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมดผู้⇑ Corresponding โทร: + 1 519 824 4120 x 53609 โทรสาร: + 1 519 837 0442ที่อยู่อีเมล์: [e-mail] (E. Guzman-Novoa)สมุดรายวันของพยาธิ Invertebrate 126 (2015) 12-20เนื้อหารายการ ScienceDirectสมุดรายวันของพยาธิ Invertebrateหน้าแรกของสมุดรายวัน: www.elsevier.com/locate/jipEmsen et al., 2012) โดยเฉพาะ มีสาธิตการศึกษาหลายAfricanized น้ำผึ้งผึ้งมากทนต่อ V. destructor กว่าคู่ของยุโรป (Moretto et al., 1991 Guzman Novoaร้อยเอ็ด al., 1996, 1999 Moretto และ Mello, 1999 Arechavaleta-Velascoและ Novoa Guzman, 2001 Medina-Flores et al., 2014) อย่างไรก็ตามข้อมูลไม่มีอยู่ในการว่าความแตกต่างนี้ยังสะท้อนอยู่ในความแตกต่างในการติดเชื้อไวรัสส่งง่ายของพวกเขาโดยหรือ V. destructor parasitism โดยส่งข้อมูลนอกจากนี้ เพียงเล็กน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับขั้นตอนใดของผึ้ง(คอกหรือผู้ใหญ่) จะอ่อนแอมากขึ้นไปส่งไวรัสและการจำลองแบบสำหรับผึ้ง Africanized หรือยุโรปเป็นการศึกษาแรกเปรียบเทียบผู้ใหญ่และคอก Africanizedผึ้งน้ำผึ้งยุโรปสำหรับแบบจำลองของไวรัสตามส่งข้อมูล โดย injecting V. destructor homogenate หรือธรรมชาติส่งโดย V. destructor parasitism ในงานนี้ เราแสดงว่า ระดับ ของ DWV, BQCV, SBV IAPV สามารถได้รับผลกระทบมากกว่าh 48 แรกหลังการรักษาโดยขั้นพัฒนา (คอกเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่) และ/หรือลักษณะทางพันธุกรรม (Africanized เมื่อเทียบกับยุโรป) ของการผึ้งน้ำผึ้ง2. วัสดุและวิธีการ2.1. แหล่งอาณานิคมและผู้ใหญ่ผึ้งน้ำผึ้งและกลุ่มลูกได้ทดลองกับผึ้งยุโรป (Buckfast ต้องใช้)ดำเนินการที่ศูนย์วิจัยผึ้งน้ำผึ้งของมหาวิทยาลัยGuelph ใน Guelph, ON แคนาดา ทดลองกับ Africanizedผึ้ง (มาเก็บเครื่อง swarms) ได้ดำเนินการที่ศูนย์การศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมใน Xochimilco, Distritoกลาง เม็กซิโก ลักษณะทางพันธุกรรมของ honeybees Africanized และยุโรปถูกประเมิน โดย morphometric (ซิลเวสเตอร์และ Rinderer, 1987)mitochondrial DNA (นีลเอ็ด al., 2000) และวิเคราะห์ อาณานิคมแปดสุ่มเลือกของแต่ละลักษณะทางพันธุกรรม มีความสัมพันธ์ไม่รู้จักกัน ถูกใช้เป็นแหล่งของผึ้งสำหรับการทดลองแหล่งอาณานิคมของทั้งสองได้รับการรักษา ด้วย fluvalinateแถบ (Apistan โนวาร์ติส Mississauga, ON, CA) 10 สัปดาห์ก่อนเริ่มต้นทดลองควบคุม V. destructor infestationsรับผึ้งผู้ใหญ่ เฟรมที่ประกอบด้วยกลุ่มลูกเกิดใหม่ได้รวบรวมจากน้ำผึ้งผึ้งแหล่งอาณานิคม และ incubated ค้างคืนภายในฉายกรง (5 28 ซม 25.5) ที่ 32 – 35 C, 60% RHNewly emerged bees from these frames were used for the experiments with adult bees described below. To collect white-eyedpupae (hereafter referred to as brood), cells of combs with cappedbrood were opened to observe the brood inside. Frames with abundant white-eyed pupae were selected from source colonies, andplaced in an incubator to be used in the experiments describedbelow.2.2. Source colonies for V. destructor and collection of V. destructorHeavily infested colonies in the Honey Bee Research Center inGuelph and the Center for Environmental Education in Xochimilcowere chosen as sources of V. destructor. Infestation rates in each ofthe V. destructor source colonies were determined using alcoholwashes (De Jong et al., 1982). Prior to use, a random collection of30 V. destructor mites from each location were assessed for haplotype, and all were of the Korean haplotype (Solignac et al., 2005).Adult V. destructor were harvested from adult bees of the infested source colonies as described by Arechavaleta-Velasco andGuzman-Novoa (2001) and temporarily placed into clean Petridishes (Fisher Scientific, Fair Lawn, NJ, USA). These were used foreither parasitism by artificial infestation of bees or preparation ofV. destructor homogenate. The V. destructor required for preparation of homogenate were processed immediately, whereas thosethat were used for artificial infestation of bees were starved for6 h in the Petri dishes.2.3. Preparation of V. destructor homogenateCollected V. destructor were transferred from Petri dishes into a1.5 mL microcentrifuge tube (Fisher Scientific) and washed withPBS (0.038 M anhydrous monosodium phosphate, 0.162 M disodium phosphate and 0.75 M sodium chloride in dH2O, pH 7.4) by vortexing for 15 s at medium setting. After washing, the PBS wasremoved, and approximately 100 mites were blotted dry on filterpaper and placed in a sterile mortar with 5 ll of PBS per mite.The mites were then ground until no visible particles of theirexoskeleton remained. The resulting macerate was transferred intonew microcentrifuge tubes and centrifuged (AccuSpin Micro 17,Fisher Scientific, Fair Lawn, NJ, USA) at 10,000 rpm for 10 min. Aftercentrifugation, the supernatant was transferred into a new microcentrifuge tube and stored at 20 C.2.4. TreatmentsFor adult bees, 70 newly emerged workers were subjected tothe following procedures. For the control, bees were injected with2.5 ll of PBS between the second and third tergite using 32 gaugesyringe needles (de Miranda et al., 2013). For V. destructor homogenate, bees were injected as described above for PBS, except thatthey were injected with the homogenate prepared in PBS as previously described. After injection, the bees were incubated in ascreened hoarding cage

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองที่แตกต่างกันของ Africanized และผึ้งยุโรป
(Apis mellifera)
เพื่อจำลองแบบของไวรัสดังต่อไปนี้การส่งเครื่องจักรกลหรือvarroa destructor เบียน
Mollah Md. Hamiduzzaman ที่เออร์เนส Guzman-Novoa ที่⇑, พอลเอชกูดวินที่มาเรียนาเรเยส Quintana-B,
ปืน Koleoglu ที่อะเดรียกอร์-เบนิเตซขตาเตียนา Petukhova
คโรงเรียนวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมมหาวิทยาลัยกูกู, ON N1G 2W1
แคนาดาขแผนกเดอเมดิวายZootecnia en Abejas, FMVZ, มหาวิทยาลัยแห่งชาติ Autonoma de Mexico, Ciudad Universitaria เม็กซิโก DF 04960
เม็กซิโกคภาควิชาคณิตศาสตร์และสถิติ, มหาวิทยาลัยกูกู, ON N1G 2W1 แคนาดา
rticleinfo
ประวัติศาสตร์บทความที่ได้รับ 23 กรกฎาคม 2014 ปรับปรุง 27 ตุลาคม 2014 ได้รับการยอมรับ 8 ธันวาคม 2014 มีจำหน่ายออนไลน์ 16 ธันวาคม 2014 คำสำคัญ: Africanized ผึ้งผึ้งยุโรปvarroa destructor ผึ้งน้ำผึ้งไวรัสฉีดhomogenate bstract เป็นครั้งแรกที่ผู้ใหญ่และลูกของ Africanized และผึ้งยุโรป (Apis mellifera) เปรียบเทียบระดับไวรัสญาติกว่า 48 ชั่วโมงต่อไปนี้ varroa destructor เบียนหรือฉีด OFV destructor homogenate อัตราการเพิ่มขึ้นของเชื้อไวรัสปีกพิการ (DWV) สำหรับ Africanized เมื่อเทียบกับผึ้งยุโรปลดลงชั่วคราวเป็นเวลา12 ชั่วโมงกับปรสิตและลดลงอย่างยั่งยืนมากกว่าการทดลองทั้งหมด (48 ชั่วโมง) ด้วยการฉีด homogenate ในผู้ใหญ่ ราคายังลดลงชั่วคราวเป็นเวลา 24 ชั่วโมงกับปรสิตแต่ไม่ได้รับผลกระทบโดยการฉีด homogenate ในครอบครัว อัตราการเพิ่มขึ้นของเซลล์ไวรัสราชินีสีดำ(BQCV) สำหรับ Africanized เมื่อเทียบกับผึ้งยุโรปมีความคล้ายคลึงกับปรสิต แต่ลดลงอย่างยั่งยืนมากกว่าการทดลองทั้งหมดที่มีการฉีดhomogenate ในผู้ใหญ่และมีความคล้ายกันสำหรับเบียนและฉีด homogenate ในครอบครัว การวิเคราะห์ถุงกกผึ้งไวรัสและไวรัสอัมพาตเฉียบพลันอิสราเอลถูก จำกัด เป็นการตรวจสอบไม่ได้เกิดขึ้นหลังจากที่ทั้งฉีดhomogenate และการรักษาปรสิตหรือระดับที่ไม่ได้สูงกว่าการฉีดบัฟเฟอร์การควบคุมต่อไปนี้ อัตราการลดลงของการจำลองแบบของ DWV และBQCV ในผึ้ง Africanized แสดงให้เห็นว่าพวกเขาอาจจะมีความต้านทานไวรัสมากขึ้นอย่างน้อยในช่วงต้นหลังการรักษา.? 2014 เอลส์อิงค์สงวนลิขสิทธิ์. 1 บทนำไรพยาธิ varroa destructor ได้รับการเชื่อมโยงกับหลายกรณีของผึ้งพันธุ์ (Apis mellifera L. ) ความเสียหายและการตายอาณานิคม (เดอยอง, 1997; Guzman-Novoa et al, 2010;.. เลอคอนเต้, et al, 2010) . โวลต์ destructor ได้เจาะชิ้นส่วนปากที่เจาะร่างกายของผึ้งปล่อยให้มันกินเลือดซึ่งโดยตรงลดลงช่วงชีวิตของผึ้งรวมทั้งช่วยลดการสร้างภูมิคุ้มกันของผึ้ง(Genersch และ Aubert 2010) อีกประการหนึ่งปัจจัยที่จะส่งผลกระทบต่อ OFV destructor ต่อสุขภาพของผึ้งเป็นความสามารถของโวลต์destructor ที่จะส่งหรือเปิดใช้งานหลายไวรัส. ไวรัสบางชนิดที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับโวลต์ destructor เบียนมีการเชื่อมโยงไปยังการตายของผึ้งเช่นผึ้งแคชเมียร์ไวรัส(KBV) ไวรัสปีกพิการ (DWV) เฉียบพลันไวรัสอัมพาตผึ้ง(ABPV) และเมื่อเร็ว ๆ ไวรัสอัมพาตเฉียบพลันอิสราเอล (IAPV) (บอลและเบลีย์1997; Cox-ฟอสเตอร์, et al, 2007;.. Berthoud et al, 2010;. Dainat, et al, 2012a b) ไวรัสอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับโวลต์ destructor เบียนเช่นไวรัสมือถือราชินีสีดำ (BQCV) และถุงกกไวรัส(SBV) ดูเหมือนจะทำให้เกิดความเสียหายเพียงเล็กน้อยที่จะอาณานิคมผึ้ง(บอลและเบลีย์, 1997). การเชื่อมโยงระหว่างการส่งไวรัสและ V . destructor เบียนที่ดูเหมือนจะเป็นผลมาจากการให้อาหารไร ยกตัวอย่างเช่น KBV ถูกตรวจพบในน้ำลายของโวลต์ destructor และเชื่อว่าน้ำลายของเชื้อไวรัสที่มีถูกฉีดเข้าไปในเลือดผึ้งในช่วงเบียน(Shen et al., 2005) นอกจากนี้วี destructor สามารถเปิดใช้งานการติดเชื้อไวรัสที่แฝงอยู่ในที่ผึ้งโดยไม่มีอาการผ่านการปราบปรามของน้ำผึ้งผึ้งระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายในช่วงเบียน(ยางและ Cox-ฟอสเตอร์, 2005) นอกจากนี้ DWV และอาจไวรัสผึ้งอื่น ๆทำซ้ำภายในร่างกายของโวลต์ destructor นี้ (Genersch และ Aubert, 2010) และทำให้ไรยังเป็นเจ้าภาพไวรัสที่สามารถสะสมและฉีดวัคซีนจำนวนมากของอนุภาคไวรัสเมื่อparasitizing ผึ้ง น้ำผึ้งผึ้งไวรัสนอกจากนี้ยังสามารถส่งมาจากอื่น ๆวิธีเช่นในระหว่างการผสมพันธุ์ผ่านทางอาหารและอุจจาระและส่งเครื่องจักรกล (เช่นการฉีด) ในห้องปฏิบัติการ (Chen et al., 2006). การเปลี่ยนแปลงในความไวต่อการ V. destructor เบียน และการทำสำเนาได้รับการบันทึกไว้ในยีนที่แตกต่างกันและชนิดย่อยของผึ้งตะวันตก (Page และ Guzman-Novoa, 1997; http://dx.doi.org/10.1016/j.jip.2014.12.004 0022-2011 / 2014 เอลส์อิงค์? . สงวนลิขสิทธิ์. ⇑ผู้รับผิดชอบ. Tel .:























































[phone]+1 519 824 4120x53609; โทรสาร: [phone]+1 519 837 0442.
อีเมล์:. [e-mail] (e-Novoa Guzman)
วารสารพยาธิวิทยาที่ไม่มีกระดูกสันหลัง126 (2015) 12–20126 (2015) 12–20
รายการเนื้อหาที่มีอยู่ใน ScienceDirect
วารสารที่ไม่มีกระดูกสันหลังพยาธิวิทยาวารสารหน้าแรก: www.elsevier.com/locate/jip. Emsen et al, 2012) โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาหลายแห่งได้แสดงให้เห็นว่าผึ้ง Africanized มีความทนทานมากขึ้นในการ V. destructor กว่ายุโรปคู่ฉบับ(Moretto et al, 1991;. Guzman-Novoa et al, 1996, 1999. Moretto และเมลโล, 1999; Arechavaleta-Velasco และ Guzman-Novoa 2001. เมดินา-ฟลอเรส et al, 2014) แต่ไม่มีข้อมูลว่ามีอยู่บนความแตกต่างนี้ยังสะท้อนให้เห็นความแตกต่างในความอ่อนแอของพวกเขาเพื่อการติดเชื้อไวรัสส่งโดยโวลต์destructor เบียนหรือโดยการส่งเครื่องจักรกล. นอกจากนี้เป็นที่รู้จักกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ขั้นตอนของผึ้ง(กกหรือผู้ใหญ่) จะ อ่อนแอมากขึ้นเพื่อส่งไวรัสและการจำลองแบบทั้ง Africanized หรือผึ้งยุโรป. นี้เป็นครั้งแรกที่การศึกษาเปรียบเทียบผู้ใหญ่และลูกของ Africanized และผึ้งยุโรปสำหรับการจำลองแบบของไวรัสดังต่อไปนี้การส่งเครื่องจักรกลโดยการฉีดโวลต์ homogenate destructor หรือส่งทางธรรมชาติโดยโวลต์destructor การเป็นกาฝาก ในงานนี้เราแสดงให้เห็นว่าระดับของ DWV, BQCV, SBV IAPV และได้รับผลกระทบในช่วงแรก48 ชั่วโมงหลังการรักษาโดยขั้นตอนการพัฒนา (กกเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่) และ / หรือจีโนไทป์ (Africanized เมื่อเทียบกับยุโรป) ของผึ้ง. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 อาณานิคมของแหล่งที่มาและคอลเลกชันของผู้ใหญ่ผึ้งและลูกการทดลองที่มีผึ้งยุโรป (สายพันธุ์ Buckfast) ได้รับการดำเนินการที่ศูนย์วิจัยผึ้งของมหาวิทยาลัยกูในเกวลฟ์, แคนาดา การทดลองกับ Africanized ผึ้ง (มาจากฝูงที่เก็บรวบรวมในประเทศ) ได้รับการดำเนินการที่ศูนย์สิ่งแวดล้อมศึกษาในXochimilco, Distrito ชาติเม็กซิโก จีโนไทป์ของ Africanized ผึ้งและยุโรปได้รับการประเมินโดยเมตริก (ซิลเวสและ Rinderer, 1987) และยลดีเอ็นเอ (นีลเซ่น et al., 2000) การวิเคราะห์ แปดอาณานิคมสุ่มเลือกของแต่ละพันธุ์มีความสัมพันธ์ที่รู้จักกันกับแต่ละอื่น ๆ ถูกนำมาใช้เป็นแหล่งที่มาของผึ้งสำหรับการทดลอง. อาณานิคมที่มาของยีนทั้งสองได้รับการรักษาด้วย fluvalinate แถบ (Apistan? ติส, Mississauga, ON, CA) 10 สัปดาห์ ก่อนที่จะเริ่มต้นการทดลองในการควบคุมการระบาดV. destructor. ที่จะได้รับผึ้งผู้ใหญ่เฟรมที่มีลูกที่เกิดขึ้นใหม่ที่ถูกเก็บรวบรวมจากแหล่งอาณานิคมผึ้งและบ่มค้างคืนกรงภายในฉาย(5? 28? 25.5 ซม.) ที่ 32-35 องศาเซลเซียสและ 60% RH. ผึ้งใหม่โผล่ออกมาจากภาพเหล่านี้ถูกนำมาใช้สำหรับการทดลองกับผู้ใหญ่ผึ้งอธิบายไว้ด้านล่าง ในการเก็บรวบรวมสีขาวตาดักแด้ (ต่อจากนี้จะเรียกว่าลูก) เซลล์ของหวีปกคลุมด้วยลูกเปิดที่จะสังเกตเห็นลูกที่อยู่ภายใน เฟรมที่มีความอุดมสมบูรณ์ดักแด้สีขาวตาได้รับเลือกจากอาณานิคมของแหล่งที่มาและอยู่ในศูนย์บ่มเพาะเพื่อนำไปใช้ในการทดลองที่อธิบายไว้ด้านล่าง. 2.2 อาณานิคมแหล่งสำหรับโวลต์ destructor และการสะสมของโวลต์ destructor อาณานิคมรบกวนอย่างหนักในศูนย์วิจัยผึ้งในกูและศูนย์สิ่งแวดล้อมศึกษาใน Xochimilco ถูกเลือกให้เป็นแหล่งที่มาของโวลต์ destructor อัตราการรบกวนในแต่ละวีอาณานิคมแหล่งเตาเผาได้รับการพิจารณาโดยใช้แอลกอฮอล์ล้าง(De Jong et al., 1982) ก่อนที่จะใช้ชุดสุ่มของ30 โวลต์ไร destructor จากแต่ละสถานที่ได้รับการประเมินสำหรับ haplotype และทุกคนของ haplotype เกาหลี (Solignac et al., 2005). ผู้ใหญ่โวลต์ destructor ถูกเก็บเกี่ยวจากผึ้งผู้ใหญ่ของแหล่งที่มารบกวน อาณานิคมตามที่อธิบาย Arechavaleta-Velasco และGuzman-Novoa (2001) และวางไว้ชั่วคราวโลสะอาดอาหาร(ฟิชเชอร์วิทยาศาสตร์แฟร์ลอว์, นิวเจอร์ซีย์, สหรัฐอเมริกา) เหล่านี้ถูกนำมาใช้อย่างใดอย่างหนึ่งโดยปรสิตรบกวนเทียมของผึ้งหรือเตรียมความพร้อมของโวลต์ homogenate destructor destructor ที่โวลต์ที่จำเป็นสำหรับการเตรียมความพร้อมของ homogenate ถูกประมวลผลทันทีในขณะที่ผู้ที่ถูกนำมาใช้สำหรับการทำลายของผึ้งเทียมถูกหิวโหย6 ชั่วโมงในจานเลี้ยงเชื้อ. 2.3 การจัดทำวี homogenate destructor รวบรวม V. destructor ถูกย้ายจากจานเลี้ยงเชื้อเป็น1.5 ml หลอดไมโคร (ฟิชเชอร์ทางวิทยาศาสตร์) และล้างด้วยพีบีเอส(0.038 M ฟอสเฟตโมโนโซเดียมไฮดรัส 0.162 M ฟอสเฟต disodium และ 0.75 M โซเดียมคลอไรด์ใน dH2O ค่า pH 7.4 ) โดย vortexing สำหรับ 15 วินาทีที่การตั้งค่ากลาง หลังจากล้างพีบีเอสที่ถูกลบออกและประมาณ 100 ไรถูกเปื้อนแห้งกรองกระดาษและวางไว้ในครกผ่านการฆ่าเชื้อด้วย5 LL ของพีบีเอสต่อไร. ไรถูกแล้วพื้นดินจนไม่สามารถมองเห็นอนุภาคของรพยังคงอยู่ ทำให้เปื่อยยุ่ยผลถูกย้ายเข้าไปในหลอดไมโครใหม่และหมุนเหวี่ยง (Accuspin Micro 17 ฟิชเชอร์วิทยาศาสตร์แฟร์ลอว์, นิวเจอร์ซีย์สหรัฐอเมริกา) ที่ 10,000 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 10 นาที หลังจากที่หมุนเหวี่ยงใสถูกย้ายลงในหลอดไมโครใหม่และเก็บไว้ที่ 20 องศาเซลเซียส. 2.4 การรักษาสำหรับผึ้งผู้ใหญ่ 70 คนงานที่เพิ่งโผล่ออกมาได้ภายใต้การขั้นตอนต่อไป สำหรับการควบคุมที่ผึ้งได้รับการฉีด2.5 LL ของพีบีเอสระหว่าง tergite ที่สองและสามการใช้มาตรวัด 32 เข็มฉีดยา (มิแรนดา et al., 2013) สำหรับโวลต์ homogenate destructor ผึ้งถูกฉีดตามที่อธิบายไว้ข้างต้นสำหรับพีบีเอสยกเว้นว่าพวกเขาถูกฉีดด้วยhomogenate ที่จัดทำขึ้นในพีบีเอสตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ หลังจากฉีดผึ้งถูกบ่มในกรงกักตุนฉาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าการตอบสนองของ africanized และยุโรปผึ้งน้ำผึ้ง
( Apis mellifera ) เชื้อไวรัสต่อไปนี้
ส่งเครื่องจักรกล หรือวาร์โรเดสทรัคเตอร์ปรสิต
mollah . hamiduzzaman เป็น เฮอแมน novoa , ⇑ พอล เอช. กู๊ดวิน , มาเรียน่า เรเยส ควินทานา B ,
ปืน koleoglu , เอเดรียน่า กอร์เรอา เบนีเตซ B , Tatiana petukhova C : โรงเรียนวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัย Guelph , กู ,ใน n1g 2w1 , แคนาดา :
b departamento de Medicina en Y zootecnia abejas fmvz , , Universidad Nacional อ ตโนม่า เดอ เม็กซิโก ซิว universitaria , เม็กซิโก , d.f. 04960 , เม็กซิโก
cdepartment คณิตศาสตร์และสถิติ มหาวิทยาลัย Guelph ในเกวลฟ์ , แคนาดา , n1g 2w1
, R C L E T ฉัน n f o
บทความ ประวัติ : 23 กรกฎาคม 2014

รับแก้ไข 27 ตุลาคม 2014 2014

ยอมรับ 8 ธันวาคมออนไลน์ 16 ธันวาคม 2014
คำสำคัญ :


africanized ยุโรปผึ้งผึ้งผึ้งวาร์โรเดสทรัคเตอร์



ฉีดปริมาณไวรัส B S T R A C T
ครั้งแรก ผู้ใหญ่ และครอบครัวของ africanized และยุโรปผึ้งน้ำผึ้ง ( ผึ้งพันธุ์ ) เปรียบเทียบระดับสัมพัทธ์มากกว่า 48 ชั่วโมงต่อไปนี้แวโรไวรัสเดสทรัคเตอร์ปรสิตหรือ ofv ฉีด เดสทรัคเตอร์
อน .อัตราการเพิ่มขึ้นของปีกพิการไวรัส ( dwv ) สำหรับ africanized และผึ้งยุโรปมี
ชั่วคราวลดลงเป็นเวลา 12 ชั่วโมงกับปรสิตและยั่งยืน ลด ผ่านการทดลองทั้งหมด ( 48 ชั่วโมง )
กับปริมาณการฉีดในผู้ใหญ่ ราคายังลดลงชั่วคราวเป็นเวลา 24 ชั่วโมงที่มีปรสิต
แต่ไม่ได้รับผลกระทบจากปริมาณในการฉีดเข้าไว้ อัตราการเพิ่มขึ้นของไวรัสมือถือแบล็คควีน
( bqcv ) สำหรับ africanized เมื่อเทียบกับผึ้งยุโรปคล้ายคลึงกับปรสิต แต่ยั่งยืนลดลงกว่า
การทดลองทั้งหมด ด้วยปริมาณการฉีดในผู้ใหญ่และที่คล้ายกันสำหรับปรสิตและฉีดแยกในครอบครัว . การวิเคราะห์ของ SAC กกผึ้งไวรัสและไวรัสโปลิโอเฉียบพลันอิสราเอลมีจำกัด เช่น การตรวจสอบไม่ได้เกิดขึ้นหลังจาก
ทั้งปริมาณและฉีดปรสิตการรักษาหรือในระดับที่ไม่สูงกว่ากลุ่มควบคุมฉีดตามบัฟเฟอร์ อัตราที่ลดลงของการ dwv และ
bqcv ใน africanized ผึ้งแสดงให้เห็นว่าพวกเขาจะเพิ่มความต้านทานโรค อย่างน้อยก่อนหลังการรักษา .
 2014 Elsevier Inc . All Rights Reserved .
1 บทนำ
ไร ปรสิตแวโรเดสทรัคเตอร์ ถูกโยงกับหลายกรณีของผึ้ง ( Apis mellifera L) ความเสียหายและอาณานิคมตาย ( de Jong , 1997 ; Guzman novoa et al . , 2010 ; เลอคอนเต้ et al . ,
2010 ) โวลต์เดสทรัคเตอร์ได้เจาะปากส่วนที่เจาะ
ร่างกายของผึ้งให้มันกินเลือด ซึ่ง
โดยตรงช่วยลดชีวิตของผึ้ง ตลอดจนช่วยลดภูมิคุ้มกัน
ผึ้ง ( genersch และแบร์ , 2010 ) อีกปัจจัยที่เอื้อ
กับ ofv ผลกระทบเชิงลบเดสทรัคเตอร์ ต่อสุขภาพ คือ ความสามารถของผึ้ง
V เดสทรัคเตอร์ในการส่ง หรือการเปิดใช้งานหลายไวรัส .
ที่เป็นไวรัสบางได้เกี่ยวข้องกับ V . เดสทรัคเตอร์ปรสิตยังเชื่อมโยงกับการตายของผึ้ง เช่น แคชเมียร์ ไวรัสบี
( KBV ) ปีกพิการไวรัส ( dwv ) , โรคไวรัสโปลิโอผึ้ง
( abpv ) และ เมื่อเร็วๆ นี้ ชาวไวรัสโปลิโอเฉียบพลัน ( iapv ) ( ลูก
และ Bailey , 1997 ;