existential psychotherapy is a phil

existential psychotherapy is a philosophical method of therapy that operates on the belief that inner conflict within a person is due to that individual's confrontation with the givens of existence.[1] These givens, as noted by Irvin D. Yalom, are: the inevitability of death, freedom and its attendant responsibility, existential isolation, and finally meaninglessness. These four givens, also referred to as ultimate concerns, form the body of existential psychotherapy and compose the framework in which a therapist conceptualizes a client's problem in order to develop a method of treatment. In the British School of Existential therapy (Cooper, 2003), these givens are seen as predictable tensions and paradoxes of the four dimensions of human existence, the physical, social, personal and spiritual realms (Umwelt, Mitwelt, Eigenwelt and Überwelt). The Viennese School of Existential therapy (Längle, 2003b) describes four fundamental existential dimensions as a structural model of therapy. Their accomplishment (therapeutically endorsed by the method of Personal Existential Analysis) lead to personal existential fulfillment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

existential จิตบำบัดเป็นวิธีการบำบัดที่ทำงานบนความเชื่อที่ว่า ความขัดแย้งภายในภายในผู้มีที่แต่ละ ปรัชญาของการเผชิญหน้ากับการ givens ของการดำรงอยู่ [1] givens เหล่านี้ ตามที่ระบุไว้ โดย Irvin D. Yalom มี: โดยกล่าวตาย เสรีภาพ และความรับผิดชอบผู้ดูแล แยก existential และสุดท้าย meaninglessness Givens สี่เหล่านี้ ยังเรียกว่าเป็นข้อสงสัยที่ดีที่สุด แบบฟอร์มตัวของจิตแพทย์ existential และกำหนดกรอบในการบำบัดโรค conceptualizes ปัญหาของลูกค้าเพื่อพัฒนาวิธีการรักษา ในอังกฤษ Existential การรักษา (คูเปอร์ 2003), givens เหล่านี้จะเห็นเป็น paradoxes สี่มิติของการดำรงอยู่ของมนุษย์ จริง สังคม ส่วนบุคคล และจิตวิญญาณอาณาจักร (Umwelt, Mitwelt, Eigenwelt และ Überwelt) และความตึงเครียดได้ การรักษาชาญ Existential (Längle, 2003b) อธิบายสี่มิติ existential พื้นฐานเป็นแบบจำลองโครงสร้างของการรักษาด้วย การนำความสำเร็จ (therapeutically รับรอง โดยวิธีการวิเคราะห์ Existential ส่วนบุคคล) ไป existential หนี้สินส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จิตบำบัดอัตถิภาวนิยมเป็นวิธีการปรัชญาของการบำบัดที่ทำงานบนความเชื่อที่ว่าความขัดแย้งภายในที่อยู่ในบุคคลที่เกิดจากการเผชิญหน้าของแต่ละบุคคลที่มี Givens ของการดำรงอยู่ [1] Givens เหล่านี้เท่าที่สังเกตจาก Irvin ดี Yalom เป็น:. หลีกเลี่ยงไม่ได้ของ เสียชีวิตเสรีภาพและความรับผิดชอบดูแลของการแยกการดำรงอยู่และความหมายที่สุด สี่เหล่านี้ Givens ยังเรียกว่าเป็นความกังวลที่ดีที่สุดในรูปแบบของจิตบำบัดร่างกายดำรงอยู่และเขียนกรอบที่บำบัดโรค conceptualizes ปัญหาของลูกค้าเพื่อที่จะพัฒนาวิธีการรักษาที่ ในโรงเรียนอังกฤษของการรักษาอัตถิภาวนิยม (คูเปอร์, 2003), Givens เหล่านี้จะถูกมองว่าเป็นความตึงเครียดและความขัดแย้งที่คาดการณ์ในสี่มิติของการดำรงอยู่ของมนุษย์อาณาจักรร่างกายสังคมและจิตวิญญาณส่วนบุคคล (Umwelt, Mitwelt, Eigenwelt และÜberwelt) โรงเรียนเวียนนาของการรักษาอัตถิภาวนิยม (langle, 2003b) อธิบายสี่มิติพื้นฐานการดำรงอยู่ในฐานะที่เป็นรูปแบบโครงสร้างของการรักษา ความสำเร็จของพวกเขา (รับรองการรักษาโดยวิธีการวิเคราะห์อัตถิภาวนิยมส่วนบุคคล) นำไปสู่​​การปฏิบัติตามอัตถิภาวนิยมส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิตบำบัดเป็นวิธีการของการรักษาปรัชญาอัตถิภาวนิยมที่ทำงานบนความเชื่อที่ว่า ความขัดแย้งภายในบุคคล เนื่องจากแต่ละของการเผชิญหน้ากับเว่นของการดำรงอยู่ [ 1 ] เว่นเหล่านี้ , ตามที่ระบุไว้โดยร์วง yalom คือ ความตาย เสรีภาพและความรับผิดชอบ พ่อบ้านของอัตถิภาวนิยม การแยก และสุดท้าย การไร้ความหมาย . เว่นทั้งสี่ ,ยังอ้างถึงความกังวลสูงสุด ร่างกายของจิตบำบัดอัตถิภาวนิยม และเขียนกรอบที่ therapist conceptualizes ปัญหาของลูกค้า เพื่อพัฒนาวิธีการรักษา ในโรงเรียนอังกฤษของอัตถิภาวนิยมบำบัด ( คูเปอร์ , 2003 ) , กิฟเว่นเหล่านี้จะเห็นความตึงเครียดแบบฉบับ และความขัดแย้งใน 4 มิติของการดำรงอยู่ของมนุษย์ในทางกายภาพ ทางสังคมอาณาจักรส่วนบุคคลและจิตวิญญาณ ( umwelt mitwelt eigenwelt , และ , Ü berwelt ) ชาวเวียนนาโรงเรียน existential บำบัด ( L และ ngle 2003b , ) อธิบายสี่พื้นฐานสู่มิติเป็นรูปแบบโครงสร้างของการบำบัด ความสำเร็จของพวกเขา ( therapeutically การรับรองโดยวิธีวิเคราะห์ตะกั่วที่มีอยู่ส่วนบุคคล ) เพื่อเติมเต็มสู่บุคคล