In the intervention visits compared

In the intervention visits compared with control group visits.
The patient –centeredness ratio was significantly higher during visits by patients in the intervention group compared with visits by patient in the control group ( 8.5 versus 3.2, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในชมแทรกแซงเมื่อเทียบกับควบคุม กลุ่มเยี่ยม ในผู้ป่วย – อัตราส่วน centeredness ได้อย่างมีนัยสำคัญในระหว่างการเยี่ยมชมโดยผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบกับการเยี่ยมชมโดยผู้ป่วยในกลุ่มควบคุม (8.5 เทียบกับ 3.2, p < 0.5), ดังที่แสดงในตารางที่ 2 มากผู้ป่วย – อัตราส่วน centeredness บ่งชี้ว่า ชมที่โดดเด่นเน้นค่อนข้างมากบน psychosocial และประเภทชีวิตตรงข้ามทางชีวการแพทย์แลกเปลี่ยน อื่น ๆ โดยเฉพาะ ผู้ป่วยในกลุ่มการขัดจังหวะโดยถามคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับระบบการรักษาของพวกเขาปกครอง และมีแนวโน้มที่จะ หารือประเด็น psychosocial บ่อยมากกว่าผู้ป่วยกลุ่มควบคุม พวกเขายังให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิถีชีวิตของผู้บำบัด และมีแนวโน้มที่จะตรวจสอบความเข้าใจข้อมูลที่สื่อสารกับพวกเขา มีไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในจำนวนงบ socioemotional เช่นนิพจน์กังวล มองในแง่ดี ข้อตกลง หรือกัน (ข้อมูลไม่แสดง) ระหว่างชมกับผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซง clinicians ถูกอย่างน้อยน่าจะถามคำถามเกี่ยวกับระบบการปกครองการรักษาหรืออาการทางการแพทย์ แต่ก็มีแนวโน้มที่แสดงการเอาใจใส่ และใช้เบา ๆ และสัญลักษณ์ที่น่าสนใจเพิ่มเติมเพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยต้องการจะพูด มีไม่มีความแตกต่างระหว่างเยี่ยมชมกลุ่มสองของผู้ป่วยในประเภท clinician socioemotional หรือแลกเปลี่ยนทางชีวการแพทย์ (ข้อมูลไม่แสดง) โทนอารมณ์ของบทสนทนาแตกต่างสำหรับผู้ป่วยและ clinicians ขึ้นอยู่กับกลุ่มศึกษา ผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซงได้คะแนนมากเป็นหลัก และเคารพในกลุ่มควบคุม พวกเขาได้คะแนนเป็นหูเป็นทุกข์มากขึ้น แต่แนวโน้มไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ระหว่างชมกับผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซง clinicians ได้คะแนนเป็นหูเห็นอกเห็นใจ และอบอุ่นกว่ามากในระหว่างการเยี่ยมชมกลุ่มควบคุม พวกเขาได้คะแนนเป็นหูส่วนร่วมมากขึ้นในบทสนทนากับผู้ป่วยกลุ่มแทรกแซง แต่แนวโน้มไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเข้าชมการแทรกแซงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมการเข้าชม.
อัตราการป่วย -centeredness อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในระหว่างการเยือนโดยผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบกับการเข้าชมโดยผู้ป่วยในกลุ่มควบคุม (8.5 เมื่อเทียบกับ 3.2, p <. 0.5) ดังแสดงในตาราง 2. อัตราส่วน -centeredness ผู้ป่วยที่สูงขึ้นแสดงให้เห็นว่าการเยี่ยมชมให้ความสำคัญค่อนข้างเน้นมากขึ้นในด้านจิตสังคมและหมวดการดำเนินชีวิตในทางตรงกันข้ามกับการแลกเปลี่ยนทางการแพทย์.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนในกลุ่มแทรกแซงถามคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับการรักษาของพวกเขาและมีแนวโน้มที่จะหารือเกี่ยวกับประเด็นทางจิตสังคมมากขึ้น บ่อยกว่าการควบคุมผู้ป่วยกลุ่ม พวกเขายังให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของพวกเขาในการบำบัดโรคและมีแนวโน้มที่จะตรวจสอบความเข้าใจของข้อมูลการสื่อสารกับพวกเขา มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ไม่มีในจำนวนของงบ socioemotional เช่นการแสดงออกของความกังวลในแง่ดี, ข้อตกลงหรือไม่เห็นด้วย (ไม่ได้แสดงข้อมูล).
ในระหว่างการเยี่ยมชมกับผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซงแพทย์อย่างมีนัยสำคัญโอกาสน้อยที่จะถามคำถามเกี่ยวกับ การรักษาหรือมีอาการทางการแพทย์ แต่มีแนวโน้มที่จะแสดงความเห็นอกเห็นใจและใช้งานอำนวยความสะดวกมากขึ้นและความหมายที่น่าสนใจเพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยที่จะดำเนินการต่อไปที่จะพูด ไม่มีความแตกต่างระหว่างการเข้าชมโดยทั้งสองกลุ่มของผู้ป่วยในประเภทอื่น ๆ ของการแลกเปลี่ยนแพทย์ socioemotional หรือชีวการแพทย์ (ไม่ได้แสดงข้อมูล).
โทนอารมณ์ของการเจรจาที่แตกต่างกันสำหรับทั้งผู้ป่วยและแพทย์ขึ้นอยู่กับกลุ่มศึกษา ผู้ป่วยในกลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดอันดับเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นและเคารพกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มควบคุม พวกเขาได้รับการจัดอันดับว่าเป็นเสียงมีความสุขมากขึ้น แต่แนวโน้มยังไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ในระหว่างการเยือนกับผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซงแพทย์ได้รับการจัดอันดับให้เป็นเสียงความเห็นอกเห็นใจและอบอุ่นกว่าในช่วงการเข้าชมที่มีกลุ่มควบคุม; พวกเขาได้รับการจัดอันดับว่าเป็นเสียงส่วนร่วมมากขึ้นในการสนทนากับผู้ป่วยกลุ่มแทรกแซง แต่แนวโน้มก็ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองเปรียบเทียบกับการเยี่ยมชม กลุ่มควบคุม
และผู้ป่วย centeredness อัตราส่วนสูงกว่าในระหว่างการเยี่ยมชม โดยผู้ป่วยในกลุ่มที่มีการเข้าชมโดยผู้ป่วยในกลุ่มควบคุม ( 8.5 เมื่อเทียบกับ 3.2 , P < . 0.5 ) ดังแสดงในตารางที่ 2สูงกว่าอัตราส่วน พบว่า ผู้ป่วยและ centeredness โดดเด่นค่อนข้างเน้นในด้านจิตสังคมและไลฟ์สไตล์ประเภทในทางตรงกันข้ามกับตราชีวการแพทย์เยี่ยม .
มากขึ้นโดยเฉพาะในกลุ่มผู้ป่วยที่ถามคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับการรักษาของพวกเขาและมีแนวโน้มที่จะหารือเกี่ยวกับปัญหาจิตสังคมบ่อยกว่าผู้ป่วยกลุ่มควบคุมพวกเขายังให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับไลฟ์สไตล์ของนักบำบัดและมีแนวโน้มที่จะตรวจสอบความเข้าใจของข้อมูลที่สื่อสารกับพวกเขา ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในจํานวน socioemotional งบ เช่นการแสดงออกของความกังวล การมองโลกในแง่ดี ข้อตกลง หรือข้อขัดแย้ง ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
ในระหว่างการเยี่ยมชมกับผู้ป่วยกลุ่มกิจกรรมแทรกแซงซึ่งมีนัยสำคัญน้อยมักจะถามคำถามเกี่ยวกับการรักษาระบบการปกครองหรืออาการทางการแพทย์ แต่มีแนวโน้มที่จะแสดงความเห็นอกเห็นใจและใช้อุปกรณ์มากกว่า และตัวที่น่าสนใจเพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยยังคงพูดไม่มีความแตกต่างระหว่างการเข้าชมโดยสองกลุ่มในผู้ป่วยประเภทอื่น ๆของแพทย์ socioemotional หรือชีวตรา ( ข้อมูลไม่แสดง )
โทนอารมณ์ของการสนทนามีทั้งผู้ป่วยและแพทย์ขึ้นอยู่กับกลุ่มศึกษา ผู้ป่วย ในกลุ่มอยู่ในระดับมากเด่นและเคารพ สูงกว่ากลุ่มควบคุมพวกเขายังอยู่ในเกณฑ์ หูเป็นทุกข์มากขึ้น แต่แนวโน้มไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ในระหว่างการเยี่ยมชมกับผู้ป่วยกลุ่มการแทรกแซงส์ อยู่เป็นเสียงมากกว่า ขี้สงสารและอบอุ่นกว่าในช่วงการเข้าชมที่มีกลุ่มควบคุม พวกเขายังได้คะแนนเสียงมากกว่าร่วมในการเจรจากับกลุ่มผู้ป่วย ,แต่แนวโน้ม
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ