category!This will be more of an in

category!

This will be more of an introduction. The first couple is Pain and Itachi.

...

Rain fell down from the sky. Large puddles of water lay on the ground. The streets were empty of people and the streetlights flickered against the night sky. A redhead sat in his car, trying to force himself out of the car. This was really the last place he could go, before he went crazy. His hands tightened around the steering wheel, his knuckles turning white.

He opened his eyes and soft grey eyes looked up at the building in front of him. His pupils were wide, too wide. He was so hungry, but he needed more this time. At first he thought it was cool to be a vampire and he hadn't mind when someone had changed him. Of course he didn't know how that little world really worked. He hadn't known about the stripes that were placed in the neck, showing of your rang. He still had only one, being the lowest of the lowest. Not even a vampire wanted to be with him, let alone a human.

The neon lights blinked on and off, looking a bit cheap. He had heard this was actually a nice place, but he didn't know how the humans were treated inside. How many would be forced to stay here and how many of them came willingly. It was something that was holding him back. He didn't want to force anyone to be with him, but this was just the end. He had to force someone and at least he could pay for it now.

He had made up his mind. He was just going to do this and that would be that. He didn't have to go back, he just needed it this time. He told himself that the next time would be with someone who actually wanted him. He would get his second stripe and make another vampire love him. It didn't have to last, but he just wanted to be looked at without disgust lingering in their eyes. He couldn't hang out with humans or vampires. They didn't want him around.

He opened the door and stepped out. With a few quick paces he reached the entrance of the neon covered building, the red flashing against his pale face. He was barely wet. Vampires moved a lot faster than humans, but the lack of blood filling him, made him slower.

A grey haired man sat behind a counter, reading a book. Most of his face was covered up by something that looked like a mask. The redhead wondered what happened to him, but it wasn't his place to ask. The scar running down his left eye said enough. It was a vampire with some experience. A quick glance to his neck and the redhead knew that this vampire had been mated to a vampire, but also had been imprinted with a human. He had three stripes.

The single black eye looked up from the little book and it showed off a smile immediately. At least he was friendly towards his customers. He needed to be friendly, otherwise his clients wouldn't come back.

'How may I help you?' he asked in a friendly tone.

The redhead looked away in shame. This wasn't something he had wanted to do, but he really needed it. 'It's been a while since I last had some human contact,' he said, not going into detail. He had actually never been with a human as long as he had been a vampire now, which was about two years. He could go for some donated blood, but that wasn't enough. No hormones were shared and that's what made it so great, or so he heard.

The black eye went down to his neck and then focused on his eyes. 'I think I know what you need. You don't have to explain any further. Follow me.' He waved for the redhead to follow. He walked off to the right and took a right turn there.

The redhead took a deep breath and convinced himself once again that this was what he needed. His name had been Pain for as long as he had known. Not a nickname which he had gotten when he was turned, but something going way back to elementary school. He had actually forgotten why they had called him that.

He followed after the grey haired man and walked into a huge hallway. On each side were about five doors and out of some of them came strange noises. At the end was a bigger door and that was where the man had gone to. He was waiting for Pain and the redhead felt the need to hurry. In a flash he stood beside the man and waited for him to open the door.

In one push both doors opened and slammed against the walls. All heads were immediately turned towards the door. Pain had to close his eyes and calm himself down. The smell of all the humans together was too much to bear.

'Pick one you like,' the man said reassuringly. He even gave Pain a pat on the back and somehow it really calmed him down. He wasn't the first to go in here and he would surely not be the last.

His grey eyes searched for a face he would like. Something special that caught his eye. He never liked blonde, so that one wasn't the one. Another redhead would be too strange for him. He looked through all of them, but didn't see anything he liked. Until his eyes went to the far back of the room. Two black haired males sat on one bed. One of them seemed way too young to even be here, but the other was sort of beautiful. He reminded Pain of someone.

A finger was lifted and that was all the grey haired man needed. 'Itachi, you're up.'

Two black eyes looked up. Pain couldn't read anything off the face. It was just empty. It didn't matter, but Pain still didn't like it. He should be enjoying himself too.

Itachi stepped off the bed and pulled the hand of his little brother off his arm. It was his job and they needed the money. He was just happy that Sasuke didn't have a lot of clients. He was too young to be here, but he had insisted himself. His brother wouldn't be the only one who would suffer.

The raven went out of the room and Pain followed after him. This must be like a routine to Itachi, nothing more, nothing less. He wouldn't care about Pain, but he would fake it and that was all he needed really.

They went inside a room that seemed to be noise free and Itachi took off his robe right away. Pain felt the need to touch the pale naked form. A lifted a shaky hand and let his fingers trail down his side. Black eyes looked up at him, taking in as much information as he could. He was trained for this and he knew by looking in the eyes of a vampire, you could tell what they wanted. This one wanted to touch and be touched, but he also wanted blood. Nothing unusual there, but some didn't. He didn't like it when they needed blood too, but on the other hand he loved it. It would make him feel amazing.

Itachi took a step forward to the redhead and started taking of his jacket. With his long thin fingers he stripped the vampire of every piece of clothing he wore and Pein let him do as he pleased. The fact that someone wanted him naked was enough.

When he was fully naked, Itachi laid his arms around the redhead's neck and kissed him softly. Pain was still a bit unsure, but as soon as he felt that little tongue asking for more, he couldn't hold back. His arms folded around the thin frame in front of him and he pushed him close. The kiss became harder, fiercer and his own tongue swept through the other's mouth.

He pushed Itachi back until his legs hit the bed. They fell over and Pain landed right on top of the raven. They kissed and kissed. Pain got more turned on by the minute, his erection brushing up against Itachi's pale leg.

A hand was wrapped around his dick and stroked him softly. Pain let out a needy moan. Finally someone else but himself touched him again. His kiss trailed down to his chin and after that his neck. He suckled on the soft skin and was about to do something else.

'Not yet, not yet,' Itachi said a bit breathless. 'It will hurt too much now. Bite me later, during the actual sex.' Pain looked up at the black eyes and nodded. He had actually learned something now. This had been a really good idea. Now he could definitely find himself a human and treat it the right way.

Pain hovered over Itachi and had closed his eyes. Soft groans left his lips while Itachi kept stroking him. His black eyes studied the face above him.

'Maybe you should continue. You only have an hour,' Itachi said. Pain's eyes snapped open as the words trickled in. They had been here for almost half an hour now. He really needed to hurry up.

His eyes went in search for something else and fell on the little nightstand at the side of the bed. On top of it he saw lube, flavored lube, a basket full of condoms and some other unidentified liquids. There was probably a lot more in the drawer under it. They really could fill all your needs in this place. He grasped the bottle with normal lube and poured some of it in his hand. He coated his fingers in it and went straight for the raven's entrance. Maybe he should have taken his time, but he didn't have time and he was in need. He was here for himself and not for the other.

A finger slipped in. Itachi didn't even make a sound, he just focused on the hand. It didn't bother him as much anymore, he just wanted to know what was happening to him. He had been in some weird situations and he wanted to avoid that as much as possible. He didn't think this vampire would hurt him. He was to insecure still and fresh. He was probably only a couple of years older than himself.

Another finger slipped in and now Itachi felt it. It still wasn't bad, but it started to feel weird again. He hated this moment the most. You're in a position where you can't really do anything to stop someone and your body protests as much as it can against it.

The third finger went in and Pain started to scissor him a bit. Through half lidded eyes he watched his fingers go in and out and he couldn't wait until something else was moving in and out of that pale body. He thought he had prepared the boy enough and pulled out his fingers. He picked a condom out of the basket and put it on. He didn't want to catch something bad and you never know with whores.

He placed himself in front of the prepared ring of muscles and pushed in in one go. Itachi shivered the uncomfortable feeling away and forced his body to relax. Pain waited a se

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเภทนี้จะได้แนะนำเพิ่มเติม คู่แรกมีอาการปวดและ Itachi...ฝนตกลงมาลงจากฟากฟ้า น้ำปลิงขนาดใหญ่วางบนพื้นดิน ถนนว่างเปล่าของคน และริมถนน flickered กับท้องฟ้ายามค่ำคืน แดงที่นั่งในรถ พยายามบังคับตัวเองออกจากรถ นี้จริง ๆ เป็นสุดท้ายที่เขาสามารถไป ก่อนเขาก็บ้า มือของเขารัดกุมเกี่ยวกับสถานพวงมาลัย ขาของเขาเปิดสีขาวเขาเปิดตาและตาสีเทาอ่อนมองขึ้นที่อาคารด้านหน้าของเขาของเขา นักเรียนของเขาก็กว้าง กว้างเกินไป กำลังหิวมาก แต่เขาจำเป็นมากขึ้นเวลานี้ ที่แรกเขาคิดว่า มันเป็นเย็นเป็น แวมไพร์ และเขาไม่ได้ใจคนก็เปลี่ยนเขา แน่นอนเขาไม่ทราบว่าโลกเล็ก ๆ ที่ทำงานจริง ๆ เขาไม่ได้รู้จักกันเกี่ยวกับลายที่ใส่ในคอ การแสดงของคุณรัง ยังมีเพียงหนึ่ง ถูกสุดของสุด แวมไพร์ไม่ได้อยากอยู่กับเขา นับประสามนุษย์ไฟนีออนคันนั้นกะพริบเปิด และ ปิด มองเล็กราคาถูก เขาได้ยินนี้ถูกจริงคะ แต่ไม่ทราบวิธีมนุษย์ได้รับการรักษาภายใน การจะบังคับให้พักที่นี่และจำนวนของพวกเขามาด้วยความเต็มใจ มันเป็นสิ่งที่กำลังจับเขากลับ ไม่อยากให้ใครอยู่กับเขา แต่นี้เป็นเพียงจุดสิ้นสุด เขาจะบังคับให้ผู้อื่น และที่ เขาสามารถจ่ายสำหรับตอนนี้He had made up his mind. He was just going to do this and that would be that. He didn't have to go back, he just needed it this time. He told himself that the next time would be with someone who actually wanted him. He would get his second stripe and make another vampire love him. It didn't have to last, but he just wanted to be looked at without disgust lingering in their eyes. He couldn't hang out with humans or vampires. They didn't want him around.He opened the door and stepped out. With a few quick paces he reached the entrance of the neon covered building, the red flashing against his pale face. He was barely wet. Vampires moved a lot faster than humans, but the lack of blood filling him, made him slower.A grey haired man sat behind a counter, reading a book. Most of his face was covered up by something that looked like a mask. The redhead wondered what happened to him, but it wasn't his place to ask. The scar running down his left eye said enough. It was a vampire with some experience. A quick glance to his neck and the redhead knew that this vampire had been mated to a vampire, but also had been imprinted with a human. He had three stripes.The single black eye looked up from the little book and it showed off a smile immediately. At least he was friendly towards his customers. He needed to be friendly, otherwise his clients wouldn't come back.'How may I help you?' he asked in a friendly tone.The redhead looked away in shame. This wasn't something he had wanted to do, but he really needed it. 'It's been a while since I last had some human contact,' he said, not going into detail. He had actually never been with a human as long as he had been a vampire now, which was about two years. He could go for some donated blood, but that wasn't enough. No hormones were shared and that's what made it so great, or so he heard.The black eye went down to his neck and then focused on his eyes. 'I think I know what you need. You don't have to explain any further. Follow me.' He waved for the redhead to follow. He walked off to the right and took a right turn there.The redhead took a deep breath and convinced himself once again that this was what he needed. His name had been Pain for as long as he had known. Not a nickname which he had gotten when he was turned, but something going way back to elementary school. He had actually forgotten why they had called him that.He followed after the grey haired man and walked into a huge hallway. On each side were about five doors and out of some of them came strange noises. At the end was a bigger door and that was where the man had gone to. He was waiting for Pain and the redhead felt the need to hurry. In a flash he stood beside the man and waited for him to open the door.In one push both doors opened and slammed against the walls. All heads were immediately turned towards the door. Pain had to close his eyes and calm himself down. The smell of all the humans together was too much to bear.'Pick one you like,' the man said reassuringly. He even gave Pain a pat on the back and somehow it really calmed him down. He wasn't the first to go in here and he would surely not be the last.His grey eyes searched for a face he would like. Something special that caught his eye. He never liked blonde, so that one wasn't the one. Another redhead would be too strange for him. He looked through all of them, but didn't see anything he liked. Until his eyes went to the far back of the room. Two black haired males sat on one bed. One of them seemed way too young to even be here, but the other was sort of beautiful. He reminded Pain of someone.A finger was lifted and that was all the grey haired man needed. 'Itachi, you're up.'Two black eyes looked up. Pain couldn't read anything off the face. It was just empty. It didn't matter, but Pain still didn't like it. He should be enjoying himself too.Itachi stepped off the bed and pulled the hand of his little brother off his arm. It was his job and they needed the money. He was just happy that Sasuke didn't have a lot of clients. He was too young to be here, but he had insisted himself. His brother wouldn't be the only one who would suffer.The raven went out of the room and Pain followed after him. This must be like a routine to Itachi, nothing more, nothing less. He wouldn't care about Pain, but he would fake it and that was all he needed really.They went inside a room that seemed to be noise free and Itachi took off his robe right away. Pain felt the need to touch the pale naked form. A lifted a shaky hand and let his fingers trail down his side. Black eyes looked up at him, taking in as much information as he could. He was trained for this and he knew by looking in the eyes of a vampire, you could tell what they wanted. This one wanted to touch and be touched, but he also wanted blood. Nothing unusual there, but some didn't. He didn't like it when they needed blood too, but on the other hand he loved it. It would make him feel amazing.Itachi took a step forward to the redhead and started taking of his jacket. With his long thin fingers he stripped the vampire of every piece of clothing he wore and Pein let him do as he pleased. The fact that someone wanted him naked was enough.When he was fully naked, Itachi laid his arms around the redhead's neck and kissed him softly. Pain was still a bit unsure, but as soon as he felt that little tongue asking for more, he couldn't hold back. His arms folded around the thin frame in front of him and he pushed him close. The kiss became harder, fiercer and his own tongue swept through the other's mouth.He pushed Itachi back until his legs hit the bed. They fell over and Pain landed right on top of the raven. They kissed and kissed. Pain got more turned on by the minute, his erection brushing up against Itachi's pale leg.
A hand was wrapped around his dick and stroked him softly. Pain let out a needy moan. Finally someone else but himself touched him again. His kiss trailed down to his chin and after that his neck. He suckled on the soft skin and was about to do something else.

'Not yet, not yet,' Itachi said a bit breathless. 'It will hurt too much now. Bite me later, during the actual sex.' Pain looked up at the black eyes and nodded. He had actually learned something now. This had been a really good idea. Now he could definitely find himself a human and treat it the right way.

Pain hovered over Itachi and had closed his eyes. Soft groans left his lips while Itachi kept stroking him. His black eyes studied the face above him.

'Maybe you should continue. You only have an hour,' Itachi said. Pain's eyes snapped open as the words trickled in. They had been here for almost half an hour now. He really needed to hurry up.

His eyes went in search for something else and fell on the little nightstand at the side of the bed. On top of it he saw lube, flavored lube, a basket full of condoms and some other unidentified liquids. There was probably a lot more in the drawer under it. They really could fill all your needs in this place. He grasped the bottle with normal lube and poured some of it in his hand. He coated his fingers in it and went straight for the raven's entrance. Maybe he should have taken his time, but he didn't have time and he was in need. He was here for himself and not for the other.

A finger slipped in. Itachi didn't even make a sound, he just focused on the hand. It didn't bother him as much anymore, he just wanted to know what was happening to him. He had been in some weird situations and he wanted to avoid that as much as possible. He didn't think this vampire would hurt him. He was to insecure still and fresh. He was probably only a couple of years older than himself.

Another finger slipped in and now Itachi felt it. It still wasn't bad, but it started to feel weird again. He hated this moment the most. You're in a position where you can't really do anything to stop someone and your body protests as much as it can against it.

The third finger went in and Pain started to scissor him a bit. Through half lidded eyes he watched his fingers go in and out and he couldn't wait until something else was moving in and out of that pale body. He thought he had prepared the boy enough and pulled out his fingers. He picked a condom out of the basket and put it on. He didn't want to catch something bad and you never know with whores.

He placed himself in front of the prepared ring of muscles and pushed in in one go. Itachi shivered the uncomfortable feeling away and forced his body to relax. Pain waited a se

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมวดหมู่! นี้จะมีมากขึ้นจากการแนะนำ คู่แรกคืออาการปวดและอิทาจิ. ... ฝนล้มลงมาจากฟากฟ้า แอ่งน้ำขนาดใหญ่วางอยู่บนพื้นดิน ถนนที่ว่างเปล่าของผู้คนและถนน flickered กับท้องฟ้ายามค่ำคืน มีผมสีแดงนั่งอยู่ในรถของเขาพยายามที่จะบังคับตัวเองออกมาจากรถ นี้เป็นจริงสถานที่สุดท้ายที่เขาจะได้ไปก่อนที่เขาจะไปบ้า มือของเขาแน่นรอบพวงมาลัยนิ้วของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาว. เขาเปิดตาของเขาและตาสีเทาอ่อนมองมาที่อาคารด้านหน้าของเขา นักเรียนของเขากว้างกว้างเกินไป เขาเป็นคนที่หิวมาก แต่เขาต้องการอีกเวลานี้ ในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นเย็นที่จะเป็นแวมไพร์และเขาก็ไม่ทราบเมื่อมีคนได้เปลี่ยนเขา แน่นอนว่าเขาไม่ทราบวิธีที่ว่าโลกเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำงานจริงๆ เขาไม่ได้รู้จักกันเกี่ยวกับลายเส้นที่ถูกวางไว้ในคอ, การแสดงของรังของคุณ เขายังคงมีเพียงคนเดียวที่เป็นที่ต่ำสุดของต่ำสุด ไม่ได้เป็นแวมไพร์อยากจะอยู่กับเขาให้. เพียงอย่างเดียวของมนุษย์ไฟนีออนกระพริบตาและปิดมองบิตราคาถูก เขาเคยได้ยินเรื่องนี้เป็นจริงสถานที่ที่ดี แต่เขาไม่ทราบว่ามนุษย์ได้รับการรักษาภายใน วิธีการหลายจะถูกบังคับให้อยู่ที่นี่และจำนวนของพวกเขามาด้วยความเต็มใจ มันเป็นสิ่งที่ถูกจับเขากลับมา เขาไม่ได้ต้องการที่จะบังคับให้ทุกคนที่จะอยู่กับเขา แต่นี่เป็นเพียงจุดสิ้นสุด เขาจะต้องบังคับให้ใครสักคนและอย่างน้อยเขาจะจ่ายสำหรับมันในขณะนี้. เขาได้ขึ้นใจของเขา เขาเป็นเพียงการจะทำเช่นนี้และที่จะเป็นไปได้ว่า เขาไม่ได้ต้องกลับไปเขาก็จำเป็นต้องใช้มันในเวลานี้ เขาบอกตัวเองว่าครั้งต่อไปจะมีคนที่จริงอยากให้เขา เขาจะได้รับลายที่สองของเขาและทำให้แวมไพร์อื่นรักเขา มันไม่ได้มีการมีอายุการใช้งาน แต่เขาแค่อยากที่จะมองไปที่เอ้อระเหยโดยไม่รังเกียจในสายตาของพวกเขา เขาไม่สามารถออกไปเที่ยวกับมนุษย์หรือแวมไพร์ พวกเขาไม่ได้ต้องการให้เขาไปรอบ ๆ . เขาเปิดประตูและก้าวออกมา กับก้าวที่รวดเร็วไม่กี่เขาไปถึงทางเข้าของอาคารปกคลุมนีออน, กระพริบสีแดงกับใบหน้าขาวซีดของเขา เขาเป็นคนที่แทบจะไม่เปียก แวมไพร์ย้ายมากเร็วกว่ามนุษย์ แต่ขาดเลือดกรอกเขาทำให้เขาช้าลง. คนที่มีผมสีเทานั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์อ่านหนังสือ ส่วนใหญ่ของใบหน้าของเขาถูกปกคลุมด้วยบางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือนหน้ากาก มีผมสีแดงสงสัยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา แต่มันก็ไม่ได้เป็นสถานที่ของเขาที่จะถาม แผลเป็นวิ่งลงตาซ้ายของเขากล่าวว่าพอ มันเป็นแวมไพร์ที่มีประสบการณ์บางอย่าง อย่างรวดเร็วที่คอและมีผมสีแดงของเขารู้ว่าแวมไพร์นี้ได้รับการแต่งงานแล้วกับแวมไพร์ แต่ยังได้รับการตราตรึงใจกับมนุษย์ เขามีสามแถบ. ตาดำเดียวเงยหน้าขึ้นจากหนังสือเล็ก ๆ น้อย ๆ และมันแสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มทันที อย่างน้อยเขาก็เป็นมิตรต่อลูกค้าของเขา เขาต้องการที่จะเป็นมิตรมิฉะนั้นลูกค้าของเขาจะไม่กลับมา. 'ฉันอาจช่วยให้คุณ? เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร. แดงมองไปในความอัปยศ นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เขาอยากจะทำ แต่เขาต้องการจริงๆ 'จะได้รับในขณะที่ตั้งแต่ฉันสุดท้ายมีบางส่วนติดต่อกับมนุษย์ "เขากล่าวว่าจะไม่ลงในรายละเอียด เขาได้จริงไม่เคยมีมนุษย์ตราบใดที่เขาได้รับแวมไพร์ในขณะนี้ซึ่งเป็นประมาณสองปี เขาสามารถไปสำหรับบางคนบริจาคเลือด แต่ที่ไม่เพียงพอ ฮอร์โมนไม่ได้รับร่วมกันและนั่นคือสิ่งที่ทำให้มันที่ดีเช่นนั้นหรือเพื่อให้เขาได้ยิน. ตาสีดำเดินลงไปที่คอของเขาและจากนั้นมุ่งเน้นไปที่ดวงตาของเขา 'ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่คุณต้องการ คุณไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติมใด ๆ ติดตามฉัน. ' เขาโบกมือสำหรับผมสีแดงที่จะปฏิบัติตาม เขาเดินออกไปทางขวาและเอาเลี้ยวขวามี. มีผมสีแดงเอาลมหายใจลึก ๆ และเชื่อว่าตัวเองอีกครั้งว่านี่คือสิ่งที่เขาต้องการ ชื่อของเขาได้รับความเจ็บปวดให้นานที่สุดเท่าที่เขาเคยรู้จัก ไม่ชื่อเล่นที่เขามีอากาศเมื่อเขาได้หัน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทางกลับไปที่โรงเรียนประถมศึกษา เขาลืมจริงว่าทำไมพวกเขาได้เรียกเขาว่า. เขาเดินตามหลังคนที่มีผมสีเทาและเดินเข้าไปในห้องโถงขนาดใหญ่ ในแต่ละด้านได้ประมาณห้าประตูและออกจากบางส่วนของพวกเขามาเสียงแปลก ในตอนท้ายเป็นประตูขนาดใหญ่และนั่นก็คือคนที่ได้ไป เขาได้รับการรอคอยสำหรับอาการปวดและมีผมสีแดงรู้สึกว่าจำเป็นต้องรีบร้อน ในแฟลชเขายืนอยู่ข้างคนและรอสำหรับเขาที่จะเปิดประตู. หนึ่งในการผลักดันทั้งสองประตูเปิดออกและกระแทกกับผนัง หัวทั้งหมดถูกหันไปที่ประตูทันที อาการปวดจะต้องปิดตาของเขาและตัวเองสงบลง กลิ่นของมนุษย์ทุกคนร่วมกันมากเกินไปที่จะทน. 'เลือกหนึ่งที่คุณต้องการ' คนดังกล่าวทำให้อุ่นใจ เขายังให้ปวดลูบที่ด้านหลังและอย่างใดจริงๆมันสงบเขาลง เขาไม่ได้เป็นคนแรกที่จะไปในที่นี่และเขาก็จะไม่ได้เป็นคนสุดท้าย. ดวงตาสีเทาของเขาค้นหาใบหน้าเขาต้องการ บางสิ่งที่พิเศษที่ติดตาของเขา เขาไม่เคยชอบสีบลอนด์เพื่อที่หนึ่งไม่ได้เป็นหนึ่ง มีผมสีแดงอีกก็จะแปลกเกินไปสำหรับเขา เขามองผ่านทั้งหมดของพวกเขา แต่ไม่เห็นอะไรที่เขาชอบ จนกระทั่งสายตาของเขาไปไกลกลับของห้องพัก สองเพศที่มีผมสีดำนั่งอยู่บนเตียง หนึ่งของพวกเขาดูเหมือนวิธีที่เด็กเกินไปที่จะได้อยู่ที่นี่ แต่คนอื่นนั้นคือการจัดเรียงของที่สวยงาม เขาเตือนความเจ็บปวดของคนที่. นิ้วมือถูกยกขึ้นและนั่นก็คือทุกคนที่มีผมสีเทาที่จำเป็น 'อิทาจิ, คุณขึ้น. สองตาสีดำเงยหน้าขึ้นมอง อาการปวดไม่สามารถอ่านอะไรออกจากใบหน้า มันเป็นเพียงความว่างเปล่า มันไม่สำคัญ แต่ความเจ็บปวดยังคงไม่ชอบมัน เขาควรจะได้เพลิดเพลินกับตัวเองมากเกินไป. อิทาจิก้าวออกจากเตียงและดึงมือของน้องชายคนเล็กของเขาออกจากแขนของเขา มันเป็นงานของเขาและพวกเขาจำเป็นต้องใช้เงิน เขามีความสุขเพียงแค่ว่าซาสึเกะไม่ได้มีจำนวนมากของลูกค้า เขาเป็นเด็กเกินไปที่จะอยู่ที่นี่ แต่เขาก็ยืนยันว่าตัวเอง พี่ชายของเขาจะไม่เป็นเพียงคนเดียวที่จะได้รับ. กาเดินออกไปจากห้องและปวดตามหลังเขา นี้จะต้องเป็นเช่นประจำเพื่อ Itachi ไม่มีอะไรมากอะไรน้อย เขาจะไม่สนใจเกี่ยวกับความเจ็บปวด แต่เขาจะปลอมและนั่นก็คือสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ. พวกเขาเดินเข้าไปในห้องที่ดูเหมือนจะเป็นเสียงฟรีและอิทาจิถอดเสื้อคลุมของเขาทันที ปวดรู้สึกว่าจำเป็นต้องสัมผัสรูปแบบเปลือยกายอ่อน ยกมือสั่นคลอนและให้นิ้วมือของเขาทางลงด้านข้างของเขา ดวงตาดำเงยหน้าขึ้นมองไปที่เขาเอาข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้ เขาได้รับการฝึกอบรมนี้และเขารู้โดยการมองในสายตาของแวมไพร์คุณสามารถบอกสิ่งที่พวกเขาต้องการ อันนี้อยากจะสัมผัสและได้สัมผัส แต่เขายังต้องการเลือด ไม่มีอะไรที่ผิดปกติมี แต่บางคนก็ไม่ได้ เขาไม่ชอบมันเมื่อพวกเขาต้องการเลือดมากเกินไป แต่ในทางกลับกันเขารักมัน มันจะทำให้เขารู้สึกที่น่าตื่นตาตื่นใจ. อิทาจิก้าวไปข้างหน้าเพื่อมีผมสีแดงและเริ่มต้นการของแจ็คเก็ตของเขา ด้วยนิ้วมือของเขายาวบางเขาปล้นแวมไพร์ของชิ้นส่วนของเสื้อผ้าทุกเขาสวม Pein และปล่อยให้เขาทำตามที่เขาพอใจ ความจริงที่ว่ามีคนอยากให้เขาเปล่าก็เพียงพอแล้ว. เมื่อเขาเปลือยกายอย่างเต็มที่อิทาจิวางแขนของเขารอบคอมีผมสีแดงและจูบเขาเบา ๆ ความเจ็บปวดก็ยังคงเป็นบิตไม่แน่ใจ แต่ทันทีที่เขารู้สึกว่าลิ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ขอเพิ่มเติมเขาไม่สามารถถือกลับ พับแขนของเขาไปรอบ ๆ กรอบบางในด้านหน้าของเขาและเขาก็ผลักเขาอย่างใกล้ชิด จูบกลายเป็นยากขึ้นรุนแรงและลิ้นของเขากวาดผ่านปากอื่น ๆ . เขาผลักอิทาจิกลับมาจนขาของเขาตีเตียง พวกเขาลดลงมากกว่าและความเจ็บปวดที่ดินขวาด้านบนของกา พวกเขาจูบและจูบ ความเจ็บปวดได้หันขึ้นโดยนาทีลุกของเขาแปรงขึ้นกับขาซีดอิทาจิ. มือถูกห่อรอบกระเจี๊ยวของเขาและเขาลูบเบา ๆ ความเจ็บปวดให้ออกครางยากจน สุดท้ายคนอื่น แต่ตัวเองสัมผัสเขาอีกครั้ง จูบของเขาหายลงไปที่คางของเขาและหลังจากนั้นคอของเขา เขาดูดบนผิวนุ่มและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำอย่างอื่น. 'ยังไม่ได้ยังไม่ได้' อิทาจิกล่าวว่าบิตหายใจ มันจะเจ็บมากเกินไปในขณะนี้ ฉันกัดต่อมาในระหว่างเพศที่เกิดขึ้นจริง. ปวดมองมาที่ตาสีดำและพยักหน้า เขาได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างในขณะนี้จริง นี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆ ตอนนี้เขาแน่นอนจะพบว่าตัวเองของมนุษย์และรักษามันทางที่ถูกต้อง. ปวดบินว่อนอยู่เหนืออิทาจิและปิดตาของเขา ครางซอฟท์ซ้ายริมฝีปากของเขาในขณะที่อิทาจิลูบเขาเก็บไว้ ตาสีดำของเขาศึกษาใบหน้าข้างต้นเขา. 'บางทีคุณควรดำเนินการต่อ คุณมีเพียงชั่วโมง 'อิทาจิกล่าวว่า ปวดตาของ snapped เปิดเป็นคำไหลใน. พวกเขาอยู่ที่นี่มาเกือบครึ่งชั่วโมงในขณะนี้ เขาต้องการจริงๆที่จะรีบขึ้น. ดวงตาของเขาไปในการค้นหาอย่างอื่นและล้มลงบนเตียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ด้านข้างของเตียง ด้านบนของมันเขาเห็นหล่อลื่นหล่อลื่นรสตะกร้าเต็มรูปแบบของถุงยางอนามัยและของเหลวอื่น ๆ ที่ไม่ปรากฏชื่อ อาจจะมีมากขึ้นในลิ้นชักใต้มันเป็น พวกเขาจริงๆสามารถเติมเต็มความต้องการของคุณในสถานที่แห่งนี้ เขาคว้าขวดที่มีหล่อลื่นปกติและเทบางส่วนของมันในมือของเขา เขาเคลือบนิ้วมือของเขาในนั้นและเดินตรงเข้าของกา บางทีเขาควรจะได้เอาเวลาของเขา แต่เขาไม่ได้มีเวลาและเขาก็อยู่ในความต้องการ เขาอยู่ที่นี่สำหรับตัวเองและไม่ได้สำหรับคนอื่น ๆ . นิ้วลื่นใน. อิทาจิไม่ได้ทำให้เสียงเขาก็มุ่งเน้นไปที่มือ มันไม่ได้รบกวนเขามากอีกต่อไปเขาก็อยากจะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา เขาได้รับในสถานการณ์แปลก ๆ บางอย่างและเขาต้องการที่จะหลีกเลี่ยงให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เขาไม่คิดว่าแวมไพร์นี้จะทำร้ายเขา เขาก็จะยังคงไม่ปลอดภัยและความสดใหม่ เขาอาจจะเป็นเพียงไม่กี่ปีเก่ากว่าตัวเอง. นิ้วอีกลื่นในและตอนนี้รู้สึกว่ามันอิทาจิ มันก็ยังคงไม่ได้เลวร้าย แต่ก็เริ่มรู้สึกแปลก ๆ อีกครั้ง เขาเกลียดขณะนี้มากที่สุด คุณอยู่ในตำแหน่งที่คุณไม่สามารถจริงๆทำอะไรที่จะหยุดคนและการประท้วงร่างกายของคุณให้มากที่สุดเท่าที่จะสามารถต่อต้านมัน. นิ้วที่สามเข้าไปในห้องและเริ่มที่จะปวดขากรรไกรเขาเล็กน้อย ผ่านครึ่ง lidded ตาที่เขาเฝ้ามองนิ้วมือของเขาไปในและออกมาและเขาไม่สามารถรอจนกว่าสิ่งอื่นถูกย้ายเข้าและออกจากร่างกายที่อ่อน เขาคิดว่าเขาได้เตรียมเด็กเพียงพอและดึงออกมาจากนิ้วมือของเขา เขาหยิบถุงยางอนามัยออกจากตะกร้าและใส่ไว้ใน เขาไม่ได้ต้องการที่จะจับสิ่งที่ไม่ดีและคุณไม่เคยรู้กับโสเภณี. เขาวางไว้กับตัวเองในด้านหน้าของแหวนที่เตรียมของกล้ามเนื้อและผลักดันในในหนึ่งไป อิทาจิสั่นรู้สึกอึดอัดออกไปและบังคับให้ร่างกายของเขาที่จะผ่อนคลาย ปวดรอ a se

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเภท !

นี้จะมีการแนะนำ คู่แรกคือความเจ็บปวดและ Itachi .

. . . . . . .

ฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้า แอ่งน้ำขนาดใหญ่ที่วางอยู่บนพื้น ถนนว่างเปล่าของคนและติดไฟที่ถนน flickered กับท้องฟ้ายามค่ำคืน เคยนั่งในรถของเขา พยายามบังคับตัวเองออกจากรถ นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะไป ก่อนที่เขาจะเป็นบ้ามือเขาแน่นรอบพวงมาลัย นิ้วของเขากลายเป็นสีขาว

เขาเปิดตาและตาอ่อนสีเทามองอาคารตรงหน้าเขา นักเรียนของเขากว้าง กว้างเกินไป เขาหิวมาก แต่เขาต้องการมากกว่านั้น ครั้งนี้ ตอนแรกเขาคิดว่ามันเย็น เป็นแวมไพร์ และเขาไม่รังเกียจ เมื่อใครบางคนได้เปลี่ยนแปลงเขา แน่นอน เขาไม่ได้รู้ว่ามันน้อยโลกทำงานจริงๆ .เขาไม่ได้รู้จักกันเกี่ยวกับลายเส้นที่ถูกวางในคอ โชว์ของรัง เขายังคงมีเพียงหนึ่ง ถูกสุด ของที่สุด แม้แต่แวมไพร์ต้องการกับเขา อย่าว่าแต่มนุษย์

ไฟนีออนกระพริบตาและปิดถูกๆหน่อย เขาเคยได้ยินนี้จะเป็นที่ๆ ดี แต่เค้าไม่รู้ว่ามนุษย์ได้รับการรักษาภายในวิธีการหลายคนจะต้องอยู่ที่นี่และวิธีการมากของพวกเขามาด้วยความเต็มใจ มันคือสิ่งที่จะดึงเค้ากลับมา เขาไม่ต้องการบังคับใครให้กับเขา แต่นี้เป็นเพียงปลาย เขาบังคับ และอย่างน้อยเขาก็จ่ายให้ตอนนี้

เขาได้ตัดสินใจ เขากำลังจะทำนั่นทำนี่ จะเป็นแบบนั้น เขาไม่ต้องกลับไป เขาเพียงต้องการเวลา นี้เค้าบอกกับตัวเองว่าคราวหน้าจะอยู่กับใครก็อยากให้เขา เขาจะเอาแถบที่สองของเขาและทำให้แวมไพร์อีกตนรักเขา มัน ไม่ มี ล่าสุด แต่เขาแค่อยากดูโดยไม่รังเกียจความรู้สึกในดวงตาของพวกเขา เขาไม่ไปเที่ยวกับมนุษย์หรือแวมไพร์ พวกเขาไม่ได้ต้องการให้เขาไปรอบ ๆ .

เขาเปิดประตูและก้าวออกมากับรวดเร็วไม่กี่ก้าวเขาไปถึงประตูทางเข้าของนีออนครอบคลุมอาคารสีแดงกระพริบกับใบหน้าซีดๆของเขา เขาแทบจะไม่เปียก แวมไพร์ย้ายมากเร็วกว่ามนุษย์ แต่การขาดเลือดไส้เขา ทำให้เขาช้าลง

ชายผมสีเทานั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ การอ่านหนังสือ ที่สุดของใบหน้าของเขาถูกปกปิดโดยสิ่งที่ดูคล้ายหน้ากาก แดงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาแต่ไม่ใช่ที่ของเขาถาม แผลเป็น วิ่งลงมาที่ตาซ้ายของเขาบอกว่า พอแล้ว มันเป็นแวมไพร์ ด้วยประสบการณ์ ได้อย่างรวดเร็วเพื่อคอของเขาและแดงรู้ว่าแวมไพร์ตนนี้ได้แต่งงานกับแวมไพร์ แต่ยังได้รับการตราตรึงกับมนุษย์ เขาได้ สามแถบ

ดวงตาสีดำเดียวเงยหน้าขึ้นจากหนังสือเล่มเล็กและมันแสดงออกเป็นรอยยิ้มทันทีอย่างน้อยเขาก็เป็นกันเองกับลูกค้าของเขา เขาต้องการที่จะเป็นมิตร มิฉะนั้นลูกค้าจะไม่กลับมาอีก

' ฉันอาจจะช่วยให้คุณ ? เขาถามด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง

ผมแดงมองออกไปด้วยความอับอาย นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ แต่เขาต้องการสิ จะได้รับในขณะที่ตั้งแต่ฉันสุดท้ายมีบางมนุษย์ติดต่อ ' เขากล่าวว่า จะไม่เข้าไปในรายละเอียดเขาไม่เคยถูกกับมนุษย์ตราบใดที่เขาเป็นแวมไพร์แล้ว ประมาณ 2 ปี เขาสามารถไปสำหรับบางบริจาคเลือด แต่มันยังไม่พอ ไม่มีฮอร์โมนก็แบ่งปัน และนั่นทำให้มันดูดี หรือเพื่อให้เขาได้ยิน . .

ตาดำลงไปคอของเขาและจากนั้นมุ่งเน้นไปที่ตาเค้า ฉันคิดว่า ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไร คุณไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติมใด ๆ ตามฉันมาเขาโบกมือให้แดงตาม เขาเดินออกไปทางขวาและเลี้ยวตรงนั้น

ผมแดงเอาลมหายใจลึกและเชื่อว่าตัวเองอีกครั้งว่า นี่เป็นสิ่งที่เขาต้องการ ชื่อของเขาได้รับความเจ็บปวดได้นานเท่าที่เขารู้จัก ไม่ได้เป็นชื่อเล่นที่เขาได้รับเมื่อเขาหันมา แต่บางอย่างต้องกลับไปเรียนประถมเขาอาจลืม ทำไมพวกเขาเรียกเขาว่า

เขาก็ตามหลังชายผมสีเทา และเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ ในแต่ละด้านมีประมาณห้าประตูและออกจากบางส่วนของพวกเขามาแต่เสียงแปลกๆ ในตอนท้าย คือ ประตูใหญ่ และนั่นคือที่ที่เขาต้องไป . เขารอความเจ็บปวดและแดงรู้สึกว่าต้องรีบในแฟลชเขายืนอยู่ข้างผู้ชายรอเขาเปิดประตู

ในหนึ่งผลักประตูเปิดกระแทกกับผนัง ทั้งหมดหัวได้ทันที หันไปทางประตู ความเจ็บปวดที่ปิดตาของเขาและใจเย็นลง กลิ่นของมนุษย์ด้วยกันยังไม่ได้เลย

'pick หนึ่งเธอชอบ ' เขากล่าวว่า การสาธิตอย่างรับรอง .