International humanitarian law — wh

International humanitarian law — which governs attacks on humans in times of war — has no specific provisions for such autonomy, but may still be applicable. The 1949 Geneva Convention on humane conduct in war requires any attack to satisfy three criteria: military necessity; discrimination between combatants and non-combatants; and proportionality between the value of the military objective and the potential for collateral damage. (Also relevant is the Martens Clause, added in 1977, which bans weapons that violate the “principles of humanity and the dictates of public conscience.”) These are subjective judgments that are difficult or impossible for current AI systems to satisfy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ — ซึ่งควบคุมโจมตีมนุษย์ในช่วงเวลาของสงครามซึ่งมีบทบัญญัติไม่เฉพาะสำหรับอิสระดังกล่าว แต่ยังอาจมี นี 1949 ปฏิบัติอย่างมีมนุษยธรรมในสงครามต้องการโจมตีสามหลักเกณฑ์: ความจำเป็นทางทหาร เลือกปฏิบัติระหว่างคู่และไม่ใช่นักรบ และสัดส่วนระหว่างค่าของวัตถุประสงค์ทางทหารและโอกาสของความเสียหายหลักประกัน (ยังเกี่ยวข้องเป็นการ Martens ประโยค ในปี 1977 ซึ่งห้ามอาวุธที่ละเมิด "หลักของมนุษยชาติ" และนึกของจิตสาธารณะ) ดุลยพินิจที่ยาก หรือเป็นไปไม่ได้สำหรับระบบ AI ปัจจุบันเพื่อการ เหล่านี้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ - ซึ่งควบคุมการโจมตีในมนุษย์ในช่วงเวลาของสงคราม - ไม่มีบทบัญญัติที่เฉพาะเจาะจงสำหรับอิสระดังกล่าว แต่อาจจะยังคงบังคับ สนธิสัญญาเจนีวาในการดำเนินการอย่างมีมนุษยธรรมในสงคราม 1949 ต้องมีการโจมตีใด ๆ เพื่อตอบสนองความสามเกณฑ์: ทหารจำเป็น; การเลือกปฏิบัติระหว่างพลเรือนและไม่พลเรือน; และสัดส่วนระหว่างค่าของวัตถุประสงค์ทางทหารและศักยภาพในการให้หลักประกันความเสียหาย (เกี่ยวข้องนอกจากนี้ยังเป็นข้อ Martens เพิ่มขึ้นในปี 1977 ซึ่งห้ามอาวุธที่ละเมิด "หลักการของมนุษย์และคำสั่งของจิตสำนึกของประชาชน.") เหล่านี้เป็นดุลยพินิจที่ยากหรือเป็นไปไม่ได้สำหรับระบบ AI ปัจจุบันเพื่อตอบสนองความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศซึ่งควบคุมการโจมตีในมนุษย์ ในช่วงเวลาของสงคราม - ไม่มีเฉพาะบทบัญญัติดังกล่าวด้วยตนเอง แต่อาจจะยังใช้ได้ 1949 อนุสัญญาในที่ที่มีการปฏิบัติในสงครามใด ๆโจมตีเพื่อตอบสนองสามเกณฑ์ : ความจำเป็นทางทหาร ; การแบ่งแยกระหว่างรบไม่รบ และสัดส่วนระหว่างค่าของวัตถุประสงค์ทางทหารและเกิดความเสียหาย ( ก็ที่เกี่ยวข้องคือมาร์เทนข้อเพิ่มในปี 1977 ซึ่งห้ามอาวุธที่ละเมิด " หลักมนุษยธรรมและสั่งการของจิตสำนึกสาธารณะ " ) เหล่านี้จะตัดสินอัตนัยที่ยากหรือเป็นไปไม่ได้สำหรับปัจจุบัน ไอระบบเพื่อตอบสนองความ