BackgroundThe speed with which the

Background
The speed with which the nurse practitioner service model
has been adopted has outpaced attention to the evaluation
of the safety and quality of clinical care. In Australia, for
example, a national census of authorised nurse practitioners
conducted in 2007 (Gardner et al. 2009) repeated in 2009
(Middleton et al. 2011) showed a twofold increase in overall
numbers in the three-year period and in the state of
Queensland, a fivefold increase. Nurse practitioner work
includes diagnostic activities and intervention-based treatments,
including the use of medicines; these activities have
traditionally been limited to the realm of medical practice.
It is expected therefore that questions are raised about the
safety and effectiveness of nurse practitioner practice, with
the consequence that researchers have turned to studies
comparing nurse practitioner with medical care (Mundinger
et al. 2000, Horrocks et al. 2002, Dierick-van Daele et al.
2010, Arts et al. 2012). These comparative studies provide
information and reassurance that nurse practitioner service
is no less safe than the service of doctors. However, this
research approach has limited application as there is no evidence
that medical practice is a benchmark of safety and
quality of patient care (Caldwell 2010).
The safety and quality agenda has been adopted by
healthcare systems internationally and is understood as the
degree to which potential risk and unintended results are
avoided or minimised in health care through continuous
assessment of how well the organisation is performing in its
goal to improve clinical care (Institute of Medicine 2001,
Verma 2012). Routine audit of clinical care is now a standard
indicator of patient safety and quality in most healthcare
organisations. There is indication in the literature that
nurse practitioners are conducting clinical audits of practice
using relevant indicators and guidelines as criterion standards,
and the outcome of these audits supports the quality
and safety of nurse practitioner care. However, the nurse
practitioner role is a reform model designed to improve
access for under-serviced groups; therefore, evaluation of
the safety and quality of the nurse practitioner as a service
innovation calls for an approach that can accommodate the
complexity of the multiple dimensions of a service improvement
initiative. The Donabedian (1966) model provides an
evaluation framework that supports systematic enquiry into
health services. The Donabedian model of Structure, Process
and Outcome (SPO) is a construct whereby each component
is influenced by the previous, making the
components interdependent (Donabedian 1966, Smitz Naranjo
& Viswanatha Kaimal 2011). The purpose of this project
was to conduct a comprehensive safety and quality
audit of nurse practitioner service.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังความเร็วสูงซึ่งแพทย์พยาบาลบริการรูปแบบได้รับการรับรองมี outpaced ความสนใจในการประเมินความปลอดภัยและคุณภาพของการดูแลทางคลินิก ในออสเตรเลีย สำหรับตัวอย่าง บ้านแห่งชาติของผู้พยาบาลมาตรฐานดำเนินการในปี 2007 (การ์ดเนอร์ et al. 2009) ทำซ้ำในปี 2552(มิดเดิลตันและ al. 2011) พบเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าโดยรวมตัวเลข ในระยะเวลาสามปี และ ในรัฐรัฐควีนส์แลนด์ เพิ่ม fivefold งานการพยาบาลผู้ประกอบการมีกิจกรรมการวินิจฉัยและรักษาตามแทรกแซงรวมทั้งการใช้ยา กิจกรรมเหล่านี้ได้ซึ่งถูกจำกัดขอบเขตของโรคคาดว่าดังว่า จะยกคำถามเกี่ยวกับการความปลอดภัยและประสิทธิผลของการปฏิบัติพยาบาลผู้ประกอบการ ด้วยสัจจะที่นักวิจัยได้เปิดการศึกษาเปรียบเทียบผู้ประกอบการพยาบาลกับแพทย์ (Mundingerร้อยเอ็ด al. 2000, Horrocks et al. 2002, Dierick van Daele et al2010 ศิลปะ et al. 2012) การศึกษานี้เปรียบเทียบให้ข้อมูลและ reassurance ที่พยาบาลบริการผู้ประกอบการปลอดภัยไม่น้อยกว่าบริการของแพทย์ได้ อย่างไรก็ตาม นี้วิธีการวิจัยมีจำกัดโปรแกรมประยุกต์มีหลักฐานไม่ว่าโรคมาตรฐานของความปลอดภัย และคุณภาพของการดูแลผู้ป่วย (คาลด์เวลล์ 2010)วาระคุณภาพและความปลอดภัยได้รับการรับรองโดยระบบสุขภาพในระดับนานาชาติ และเข้าใจว่าเป็นการซึ่งความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นและผลลัพธ์ที่ไม่ต้องมีปริญญาหลีกเลี่ยง หรือกระบวนในการดูแลสุขภาพผ่านอย่างต่อเนื่องประเมินวิธีการที่ดีองค์กรจะดำเนินการในการเป้าหมายเพื่อปรับปรุงการดูแลทางคลินิก (สถาบันของยา 2001Verma 2012) ตรวจสอบตามปกติของทางคลินิกเป็นมาตรฐานตัวบ่งชี้ของคุณภาพในการดูแลสุขภาพมากที่สุดและความปลอดภัยผู้ป่วยองค์กร มีข้อบ่งชี้ในวรรณคดีที่ผู้พยาบาลจะดำเนินการตรวจสอบการปฏิบัติทางคลินิกโดยใช้ตัวบ่งชี้ที่เกี่ยวข้องและแนวทางเกณฑ์มาตรฐานและผลของการตรวจสอบเหล่านี้สนับสนุนคุณภาพและความปลอดภัยของผู้ประกอบการพยาบาลดูแล อย่างไรก็ตาม พยาบาลบทบาทของผู้ประกอบการเป็นแบบปฏิรูปที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงเข้าถึงบริการภายใต้กลุ่ม ดังนั้น การประเมินความปลอดภัยและคุณภาพของผู้ประกอบการพยาบาลเป็นบริการเรียกนวัตกรรมสำหรับวิธีการที่สามารถรองรับการความซับซ้อนในหลายมิติของบริการการปรับปรุงความคิดริเริ่ม รุ่น Donabedian (1966) มีการกรอบการประเมินที่สนับสนุนระบบสอบถามเป็นบริการสุขภาพ รุ่น Donabedian โครงสร้าง กระบวนการและผลลัพธ์ (SPO) เป็นการสร้างโดยแต่ละส่วนได้รับอิทธิพลจากก่อนหน้า ทำการจัดส่วนประกอบ (Donabedian 1966, Smitz Naranjo& Viswanatha Kaimal 2011) วัตถุประสงค์ของโครงการนี้จะดำเนินการครอบคลุมความปลอดภัยและคุณภาพตรวจสอบผู้ประกอบการพยาบาลบริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง
ความเร็วที่รูปแบบการบริการพยาบาลผู้ประกอบการ
ได้รับการรับรองได้แซงหน้าความสนใจไปที่การประเมินผล
ของความปลอดภัยและคุณภาพของการดูแลทางคลินิก ในประเทศออสเตรเลียสำหรับ
ตัวอย่างเช่นการสำรวจสำมะโนประชากรแห่งชาติของผู้ปฏิบัติงานพยาบาล
ดำเนินการในปี 2007 (การ์ดเนอร์ et al. 2009) ทำซ้ำในปี 2009
(มิดเดิลตัน et al. 2011) แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นสองเท่าในภาพรวม
ตัวเลขในระยะเวลาสามปีและในรัฐ ของ
รัฐควีนส์แลนด์ที่เพิ่มขึ้นเป็นห้าเท่า การทำงานของแพทย์พยาบาล
รวมถึงกิจกรรมการตรวจวินิจฉัยและการรักษาแทรกแซงตาม
รวมถึงการใช้ยา; กิจกรรมเหล่านี้ได้
รับการแบบดั้งเดิมที่ จำกัด ขอบเขตของการปฏิบัติทางการแพทย์ที่
เป็นที่คาดหวังดังนั้นคำถามที่ถูกยกสูงขึ้นเกี่ยวกับ
ความปลอดภัยและประสิทธิภาพของการปฏิบัติแพทย์พยาบาลที่มี
ผลที่นักวิจัยได้หันไปศึกษา
เปรียบเทียบแพทย์พยาบาลกับการดูแลทางการแพทย์ (Mundinger
และคณะ 2000., ร็อกส์ et al. 2002 Dierick ตู้ Daele et al,
2010, ศิลปะ et al. 2012) เหล่านี้การศึกษาเปรียบเทียบให้
ข้อมูลและความมั่นใจว่าการให้บริการแพทย์พยาบาล
ไม่น้อยกว่าปลอดภัยกว่าบริการของแพทย์ แต่นี้
วิธีการวิจัยที่มีโปรแกรม จำกัด เป็นไม่มีหลักฐาน
ว่าการปฏิบัติทางการแพทย์ที่เป็นมาตรฐานของความปลอดภัยและ
คุณภาพของการดูแลผู้ป่วย (Caldwell 2010)
ความปลอดภัยและวาระการประชุมที่มีคุณภาพได้รับการรับรองโดย
ระบบการดูแลสุขภาพในระดับสากลและเป็นที่เข้าใจกัน
ในระดับเดียวกับ ซึ่งมีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นและผลที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะ
หลีกเลี่ยงและลดในการดูแลสุขภาพอย่างต่อเนื่องผ่าน
การประเมินวิธีการที่ดีขององค์กรมีประสิทธิภาพในของ
เป้าหมายที่จะปรับปรุงการดูแลทางคลินิก (สถาบันการแพทย์ 2001
Verma 2012) การตรวจสอบตามปกติของการดูแลทางคลินิกตอนนี้ก็เป็นมาตรฐาน
ตัวบ่งชี้ของความปลอดภัยของผู้ป่วยและมีคุณภาพมากที่สุดในการดูแลสุขภาพ
องค์กร มีข้อบ่งชี้ในวรรณคดีที่เป็น
ผู้ปฏิบัติงานพยาบาลกำลังดำเนินการตรวจสอบทางคลินิกของการปฏิบัติ
โดยใช้ตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้องและแนวปฏิบัติที่เป็นมาตรฐานเกณฑ์
และผลของการตรวจสอบเหล่านี้สนับสนุนที่มีคุณภาพ
และความปลอดภัยของพยาบาลในการดูแลผู้ประกอบการ แต่พยาบาล
บทบาทผู้ประกอบการเป็นรูปแบบการปฏิรูปการออกแบบมาเพื่อปรับปรุง
การเข้าถึงสำหรับบริการภายใต้กลุ่ม ดังนั้นการประเมิน
ความปลอดภัยและคุณภาพของแพทย์พยาบาลเป็นบริการ
นวัตกรรมเรียกร้องให้มีวิธีการที่สามารถรองรับ
ความซับซ้อนของหลายมิติของการปรับปรุงการบริการ
ความคิดริเริ่ม Donabedian (1966) รูปแบบการให้
กรอบการประเมินผลที่สนับสนุนการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมเข้ามาในระบบ
บริการสุขภาพ รูปแบบ Donabedian โครงสร้างกระบวนการ
และผลลัพธ์ (SPO) เป็นโครงสร้างโดยแต่ละองค์ประกอบ
ได้รับอิทธิพลจากก่อนหน้านี้ทำให้
การพึ่งพาซึ่งกันและกันส่วนประกอบ (Donabedian 1966 Smitz Naranjo
& Viswanatha Kaimal 2011) วัตถุประสงค์ของโครงการนี้
คือการดำเนินการด้านความปลอดภัยและคุณภาพที่ครอบคลุม
การตรวจสอบการให้บริการของแพทย์พยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังรูปแบบ
ความเร็วที่ผู้ประกอบการบริการพยาบาล
ได้รับการรับรองมี outpaced การประเมินผล
ของความปลอดภัยและคุณภาพของการดูแลทางคลินิก ในออสเตรเลีย สำหรับ
ตัวอย่าง การสำรวจสำมะโนประชากรแห่งชาติได้รับมอบหมายพยาบาลผู้ปฏิบัติงาน
ดำเนินการในปี 2007 ( Gardner et al . 2009 ) ซ้ำใน 2009
( Middleton et al . 2554 ) พบว่ามีเพิ่มขึ้นสองเท่า โดยรวม
ตัวเลขในช่วงสามปีและในรัฐ
รัฐควีนส์แลนด์เพิ่มขึ้น 5 เท่า . พยาบาลเวชปฏิบัติ
รวมถึงกิจกรรมการวินิจฉัยและการแทรกแซงจากการรักษา รวมทั้งการใช้ยา

; กิจกรรมเหล่านี้มีประเพณี จำกัด ขอบเขตของการปฏิบัติทางการแพทย์ .
เป็นที่คาดหวังดังนั้นคำถามที่ถูกยกขึ้นเกี่ยวกับ
ความปลอดภัยและประสิทธิผลของการฝึกปฏิบัติพยาบาล กับ
ผลที่นักวิจัยได้ศึกษาเปรียบเทียบกับการดูแลทางการแพทย์พยาบาลเวชปฏิบัติ

( mundinger et al . 2000 , ฮอร์เริกส์ et al . 2002 dierick รถตู้ daele et al .
2010 , Arts et al . 2012 ) การศึกษาเปรียบเทียบเหล่านี้ให้ข้อมูลและยืนยันว่า

บริการเวชปฏิบัติไม่น้อยกว่า ปลอดภัย บริการของแพทย์อย่างไรก็ตาม งานวิจัย
ได้จำกัดการ เนื่องจากไม่มีหลักฐานทางการแพทย์ที่เป็นมาตรฐาน

ของความปลอดภัยและคุณภาพการดูแลผู้ป่วย ( Caldwell 2010 ) .
ในความปลอดภัยและคุณภาพที่ได้รับการรับรอง โดยวาระการประชุมในระดับสากล และเป็นระบบการดูแลสุขภาพ

เข้าใจเป็นระดับความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นซึ่งผลและไม่ตั้งใจจะ
หลีกเลี่ยงหรือลดการดูแลสุขภาพผ่านอย่างต่อเนื่อง
การประเมินว่าองค์กรมีประสิทธิภาพในเป้าหมาย
ปรับปรุงดูแลรักษา ( สถาบันการแพทย์ 2001
verma 2012 ) ตรวจสอบขั้นตอนของการดูแลทางคลินิกเป็นตัวบ่งชี้ของมาตรฐานและคุณภาพในองค์กรสุขภาพ

ที่สุดความปลอดภัยของผู้ป่วย มีข้อบ่งชี้ในวรรณคดีที่
พยาบาลประกอบจะดำเนินการตรวจสอบของการปฏิบัติทางคลินิก
การใช้ตัวบ่งชี้ที่เกี่ยวข้อง และแนวทางที่เป็นมาตรฐาน เกณฑ์ และผลของการตรวจสอบเหล่านี้

สนับสนุนคุณภาพและความปลอดภัยของการดูแลแพทย์พยาบาล อย่างไรก็ตาม พยาบาลเวชปฏิบัติบทบาทการปฏิรูป

แบบที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงการเข้าถึงสำหรับภายใต้บริการกลุ่ม ดังนั้น การประเมิน
ความปลอดภัยและคุณภาพของพยาบาลเวชปฏิบัติที่เป็นบริการ
นวัตกรรมโทรสำหรับวิธีการที่สามารถรองรับ
ความซับซ้อนของหลายมิติของการปรับปรุง
บริการริเริ่ม การ donabedian ( 1966 ) รูปแบบมีกรอบที่สนับสนุนระบบการประเมิน

สอบถามในบริการสุขภาพ การ donabedian รูปแบบ โครงสร้าง กระบวนการ และผล ( spo )

เป็นสร้างโดยแต่ละองค์ประกอบได้รับอิทธิพลจากก่อนหน้านี้ทำให้
ส่วนประกอบของการพึ่งพาซึ่งกันและกัน ( donabedian 1966 smitz Naranjo
& viswanatha kaimal 2011 ) วัตถุประสงค์ของโครงการนี้คือเพื่อทำการ
ความปลอดภัยที่ครอบคลุมและคุณภาพบริการพยาบาลเวชปฏิบัติ
ตรวจสอบ .