Life is like a box of chocolates you never know what you're gonna get" ประโยคที่กระทาชายนายฟอร์เรส กัมพ์ ได้พูดกับคนแปลกหน้าคนแรกที่เขาได้พบขณะนั่งรอรถเมล์ พร้อมชักชวนให้ทานช็อกโกแล็ต ซึ่งทำให้เราในฐานะคนดูเริ่มเข้าไปรู้จักกับชีวิตของนายกัมพ์พร้อม ๆ กับตัวละครในหนัง แต่ก่อนจะถึงฉากนี้ หนังเปิดตัวด้วยภาพขนนกที่ล่องลอยไปตามสายลมจนกระทั่งมาหล่นตรงเท้าของกัมพ์ เขาหยิบขึ้นมาและเก็บมันไว้ในสมุดภาพสำหรับเด็ก
ชีวิตของฟอร์เรส กัมพ์ก็ไม่ต่างจากขนนก ที่ล่องลอยไปตามสายลม กัมพ์เกิดและเติบโตในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในอลาบาม่า เขาไม่ปกติ แต่กัมพ์ไม่มีปมด้อยในสิ่งนี้เพราะแม่ของกัมพ์มักให้แนวคิดดี ๆ กับกัมพ์ จึงทำให้เขาเติบโตมาด้วยจิตใจอันบริสุทธิ์ ผู้คนเอาเปรละดูถูกกัมพ์ แต่น่าแปลกที่กัมพ์มีชีวิตที่ดีกว่าคนปกติทั่วไป นั่นเพราะวิธีคิดบวกที่ได้จากแม่ มองในสายตาโลกแห่งความจริงมันอาจจะเพ้อฝันที่กัมพ์จะมีชีวิตดังที่เป็นได้ แต่เพราะนี่คือภาพยนตร์ที่สร้างความหวังให้แก่คนดู จะผิดอะไรถ้าจะคิดบวก
ในขณะที่ชีวิตของฟอร์เรส กัมพ์เป็นดังขนนกที่ล่องลอยไปตามลมโดยไร้จุดหมาย ไร้ความฝัน แต่ตัวละครรอบข้างของกัมพ์กลับเป็นคนที่อุดมไปด้วยความฝันกันทุกคน