No other site that I have visited m

No other site that I have visited made such a ghostly impression on me as did Rano Raraku, the quarry on Easter Island where its famous gigantic stone statues were carved. To begin with, the island is the world’s most remote habitable scrap of land, lying far out in the southeastern Pacific Ocean, 2,300 miles west of the coast of Chile and 1,300 miles east of Pitcairn Island. Rano Raraku itself is a volcanic crater six hundred yards in diameter, which I entered by a trail rising steeply up to the crater rim from the plain outside, and then dropping steeply down again toward the marshy lake on the crater floor. No one lives in the vicinity today.

Scattered over the crater’s walls are 397 stone statues, each representing in a stylized way a long-eared legless human male torso, most of them 15 to 20 feet tall, the largest of them 70 feet tall (taller than the average modern five-story building), and weighing from 10 to 270 tons. The remains of a transport road can be discerned passing out of the crater through a notch cut into a low point in its rim, from which three more roads radiate north, south, and west for up to nine miles toward Easter’s coasts.

Scattered along the roads are ninety-seven more statues, as if abandoned in transport from the quarry. Along the coast are 113 stone platforms that formerly supported or were associated with 393 more statues, all of which (until the recent re-erection of a few) were no longer standing but had been thrown down, many of them toppled and deliberately broken at the neck. Yet Easter Island’s Polynesian population had possessed no cranes, wheels, machines, metal tools, draft animals, or means other than human muscle power to move the statues.

Statues remaining at the quarry are in all stages of completion. Some are still attached to the bedrock out of which they were carved, roughed out but with details of the ears or hands missing. Others are finished, detached, and lying on the crater slopes below, and still others had been erected in the crater. Littering the ground everywhere at the quarry are the stone picks, drills, and hammers with which the statues were being carved. The scene gave me the sense of a factory all of whose workers had suddenly quit for mysterious reasons, thrown down their tools, and stomped out, leaving each statue in whatever stage it happened to be at the moment. Who carved the statues, how did the carvers move such huge stone masses, and why did they eventually throw them all down?

Easter’s mysteries were already apparent to its European discoverer, the Dutch explorer Jacob Roggeveen, who spotted the island on Easter Day (April 5, 1722), hence the name that he bestowed and that has stuck. Like all subsequent visitors, Roggeveen was puzzled, not understanding how the islanders had transported and erected their statues. No matter what had been their exact method, they would…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีไซต์อื่น ๆ ที่ได้ไปเยี่ยมได้ประทับพัดฉันเป็นได้ Rano Raraku เหมืองบนเกาะอีสเตอร์ที่มีการแกะสลักรูปปั้นหินยักษ์ที่มีชื่อเสียง จะเริ่มต้นด้วย เกาะเป็นซาก habitable ระยะไกลสุดของโลกที่ดิน อยู่ห่างไกลออกมาในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงใต้ 2300 ไมล์ทางตะวันตก ของชายฝั่งของประเทศชิลี และ 1300 ไมล์ตะวันออกเกาะพิตแคร์น Rano Raraku เองเป็นปล่องภูเขาไฟหกร้อยเมตรเส้นผ่านศูนย์กลาง ที่ฉันป้อนเส้นทางเพิ่มขึ้นอย่างสูงจนถึงขอบปล่องภูเขาไฟจากนอกธรรมดา แล้ว ปล่อยอย่างสูงลงอีกไปเล marshy ชั้นปล่องภูเขาไฟ ไม่มีใครอยู่ในวันนี้กระจายอยู่ทั่วผนังของปล่อง 397 หินรูปปั้น แต่ละแสดงในลักษณะสุกใสที่หูยาว legless มนุษย์เพศชายแล้ว ส่วนใหญ่ 15-20 ฟุตสูง ใหญ่ที่สุดของพวกเขาถึง 70 ฟุตสูง (สูงกว่าอาคารห้าชั้นที่ทันสมัยโดยเฉลี่ย), และน้ำหนักจาก 10 เป็น 270 ตัน สามารถเข้าใจของถนนการขนส่งผ่านออกมาจากปล่องรอยตัดเป็นจุดต่ำสุดในริมของ ซึ่งเพิ่มเติมถนนสามแผ่เหนือ ใต้ และทิศตะวันตกถึง 9 ไมล์ไปทางชายของเทศกาลอีสเตอร์กระจัดกระจายอยู่บนถนนมีรูปปั้นมากกว่า 90 7 ถ้าแข่งขันในการขนส่งจากเหมืองหิน ริมฝั่งทะเลมีแพลตฟอร์มหิน 113 ที่เดิมได้รับการสนับสนุน หรือสัมพันธ์กับ 393 เพิ่มเติมรูป ทั้งหมด (จนกว่าการสร้างใหม่ล่าสุดของกี่) ไม่ยืน แต่ก็ถูกโยนลง จำนวนมากของพวกเขา toppled และโดยเจตนาเสียที่คอ ยัง เกาะอีสเตอร์ Polynesian ประชากรได้ต้องไม่มีเครน ล้อ เครื่องจักร เครื่องมือโลหะ ร่างสัตว์ หรือหมายถึงไม่ใช้พลังงานกล้ามเนื้อมนุษย์จะย้ายรูปปั้นรูปปั้นที่เหลืออยู่ที่เหมืองอยู่ในทุกขั้นตอนของความสมบูรณ์ ยังบางแนบอยู่กับข้อเท็จจริงจากที่พวกเขาถูกแกะสลัก roughed ออก แต่ มีรายละเอียดของหูหรือมือที่ขาดหายไป อื่น ๆ เสร็จ บ้านเดี่ยว และนอนลาดปล่องด้านล่าง และยังอื่น ๆ มีการเกร็งในปล่อง Littering พื้นทุกที่เหมืองหินได้รับหิน ฝึกซ้อม และค้อนที่รูปปั้นได้ถูกสลัก ฉากให้ฉันรู้สึกของโรงงานทั้งหมดของแรงงานที่มีก็เลิกสาเหตุลึกลับ โยนลงเครื่องมือของพวกเขา และ stomped ออกจากรูปปั้นแต่ละในขั้นใดจะเกิดขึ้นในขณะนี้จะ ที่แกะสลักรูปปั้น วิธีทำ carvers ที่ย้ายฝูงเช่นหินใหญ่ และทำไมไม่ได้เขาก็โยนทั้งหมดลงความลึกลับของอีสเตอร์ปรากฏ discoverer ของยุโรป explorer ดัตช์ Roggeveen ยาโคบ ที่ด่างเกาะในวันอีสเตอร์ (เดือน 5 เมษายน 1722), ดังนั้นชื่อ ที่เขาประทานที่มีติดอยู่ แล้วได้ เช่นชมภายหลังทั้งหมด Roggeveen ถูกพิศวง ไม่เข้าใจการขนส่ง และเกร็งรูปปั้นของเกาะ ไม่รับวิธีที่แน่นอนของพวกเขา พวกเขาจะ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีเว็บไซต์อื่น ๆ ที่ผมได้เข้าเยี่ยมชมการทำเช่นการแสดงผลที่น่ากลัวกับฉันเหมือน Rano Raraku หินบนเกาะอีสเตอร์ที่หินขนาดยักษ์ที่มีชื่อเสียงรูปปั้นแกะสลัก เพื่อเริ่มต้นกับเกาะมากที่สุดในโลกเศษอาศัยอยู่ห่างไกลจากแผ่นดินนอนอยู่ไกลออกไปในทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิก 2,300 ไมล์ทางตะวันตกของชายฝั่งของชิลีและ 1,300 ไมล์ทางตะวันออกของเกาะพิตแคร์น Rano Raraku ตัวเองเป็นปล่องภูเขาไฟหกร้อยหลาขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่ฉันป้อนโดยเส้นทางสูงชันขึ้นไปขอบปล่องธรรมดาจากภายนอกและจากนั้นลดลงอย่างสูงลิ่วลงมาอีกครั้งไปยังทะเลสาบแอ่งน้ำบนพื้นปล่องภูเขาไฟ ไม่มีใครอาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงวันนี้. มีฝนฟ้าคะนองกระจายทั่วผนังของปากปล่องภูเขาไฟที่มี 397 รูปปั้นหินเป็นตัวแทนของแต่ละในทางที่เก๋ยาวหูเมามนุษย์ลำตัวชายส่วนใหญ่ของพวกเขา 15 ถึง 20 ฟุตสูงที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา 70 ฟุต ( สูงกว่าค่าเฉลี่ยที่ทันสมัยอาคารห้าชั้น) และชั่งน้ำหนัก 10-270 ตัน ส่วนที่เหลือของถนนการขนส่งสามารถมองเห็นผ่านออกมาจากปากปล่องภูเขาไฟผ่านรอยตัดเป็นจุดต่ำสุดในขอบของมันที่สามถนนมากขึ้นแผ่ทิศเหนือทิศใต้และทิศตะวันตกนานถึงเก้าไมล์ไปทางชายฝั่งอีสเตอร์. มีฝนฟ้าคะนองกระจายไปตาม ถนนเก้าหมื่นเจ็ดรูปปั้นมากขึ้นเช่นถ้าถูกทอดทิ้งในการขนส่งจากเหมือง ตามแนวชายฝั่งที่มี 113 แพลตฟอร์มหินที่ได้รับการสนับสนุนก่อนหรือมีความสัมพันธ์กับ 393 รูปปั้นอื่น ๆ อีกมากมายซึ่งทั้งหมด (จนกระทั่งอีกแข็งตัวของอวัยวะเพศที่ผ่านมาไม่กี่) ได้รับการไม่ยืนอยู่ แต่ถูกโยนลงมากของพวกเขาล้มและหักจงใจที่ คอ. แต่ประชากรอีสเตอร์เกาะโพลินีเชียได้ครอบครองไม่มีเครน, ล้อ, เครื่องจักรเครื่องมือโลหะร่างสัตว์หรืออื่น ๆ ที่ไม่ใช่หมายถึงอำนาจของกล้ามเนื้อของมนุษย์ที่จะย้ายรูปปั้น. รูปปั้นหินที่เหลืออยู่ในทุกขั้นตอนของการเสร็จสิ้น บางคนยังคงติดอยู่กับความจริงการที่พวกเขาถูกแกะสลัก, roughed ออก แต่กับรายละเอียดของหูหรือมือที่ขาดหายไป อื่น ๆ เสร็จแล้วให้ถอดออกและนอนอยู่บนปากปล่องภูเขาไฟลาดด้านล่างและอื่น ๆ ยังคงได้รับการสร้างขึ้นในปล่องภูเขาไฟ เกลื่อนพื้นทุกที่ที่เหมืองที่มีการหยิบหินฝึกซ้อมและค้อนที่รูปปั้นถูกแกะสลัก ที่เกิดเหตุให้ฉันความรู้สึกของโรงงานทั้งหมดที่มีคนงานได้อยู่ ๆ ก็เลิกด้วยเหตุผลลึกลับโยนลงเครื่องมือของพวกเขาและกระทืบออกออกจากรูปปั้นแต่ละขั้นตอนในสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นในขณะนี้ ใครแกะสลักรูปปั้น, วิธีการทำ carvers ย้ายเช่นฝูงหินขนาดใหญ่และทำไมในที่สุดพวกเขาโยนพวกเขาทั้งหมดลง? ลึกลับอีสเตอร์ของคนที่เห็นได้ชัดแล้วที่จะพบในยุโรป, จาค็อบสำรวจดัตช์ Roggeveen ที่พบเกาะในวันอีสเตอร์ (เมษายน 5, 1722) ดังนั้นชื่อที่เขามอบให้และที่ได้ติดอยู่ เช่นเดียวกับผู้เข้าชมที่ตามมาทั้งหมด Roggeveen งงไม่เข้าใจวิธีการที่ชาวเกาะได้เคลื่อนย้ายและสร้างรูปปั้นของพวกเขา ไม่ว่าสิ่งที่ได้รับวิธีการที่แน่นอนของพวกเขาพวกเขาจะ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีอื่น ๆเว็บไซต์ที่ฉันได้เข้าเยี่ยมชมทำให้ความประทับใจที่น่ากลัวผมเคยเป็นราโน รารากู , หินบนเกาะอีสเตอร์ที่มีชื่อเสียงของรูปปั้นหินขนาดยักษ์ถูกแกะสลัก . เพื่อเริ่มต้นกับ , เกาะเป็นโลกที่ห่างไกลมากอาศัยเศษที่ดินอยู่ไกลออกไปในมหาสมุทรแปซิฟิคใต้ , 2300 ไมล์ทางตะวันตกของชายฝั่งของชิลี และ 1 , 300 ไมล์ทางตะวันออกของเกาะพิตแคร์น . ราโน รารากูเองเป็นปล่องภูเขาไฟหกร้อยเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางที่ฉันป้อน โดยเส้นทางที่เพิ่มขึ้นอย่างสูงลิ่วถึง Crater Rim จากธรรมดาข้างนอก แล้วทิ้งสูงชันลงมาอีกครั้งต่อซึ่งเป็นหนองบึงทะเลสาบบนปล่องภูเขาไฟ . ไม่มีใครอาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงในวันนี้กระจายไปทั่วผนังของปล่องภูเขาไฟอยู่ในรูปปั้นหิน แต่ละแทนในสุกใสแบบหูยาวขา ลำตัวมนุษย์เพศชายส่วนใหญ่ 15 สูง 20 ฟุต ที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขาสูง 70 ฟุต ( สูงกว่าค่าเฉลี่ยของอาคารห้าเรื่องสมัยใหม่ และเครื่องชั่งจาก 10 ถึง 270 ตัน ซากของการขนส่งทางถนนสามารถเข้าใจผ่านออกจากปล่องผ่านรอยกรีดเป็นจุดต่ำของริม ซึ่งมากกว่าสามถนนแผ่ทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันตกถึงเก้าไมล์ต่อเทศกาลอีสเตอร์ของชายฝั่งกระจายอยู่ตามแนวถนนเป็นประชากรที่รูปปั้นมากขึ้น เช่น ถ้าทิ้งในการขนส่งจากเหมือง ตามแนวชายฝั่ง 113 แพลตฟอร์มหินที่เดิมสนับสนุนหรือเกี่ยวข้องกับรูปปั้นมากกว่าผม ซึ่งทั้งหมด ( จนล่าสุดอีกครั้งติดตั้งไม่กี่ ) ไม่มีการยืน แต่ก็ถูกโยนลงมา หลายของพวกเขาโค่นล้มและจงใจทำลายคอ แต่บนเกาะมีประชากรโพลีนีเซียนครอบครองไม่มีเครน , ล้อ , เครื่องจักรเครื่องมือโลหะ สัตว์ร่าง หรือวิธีการอื่นนอกเหนือจากพลังกล้ามเนื้อของมนุษย์ที่จะย้ายรูปปั้นรูปปั้นอยู่ที่เหมืองอยู่ในขั้นตอนทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์ บางคนยึดติดกับหินออกมาจากที่พวกเขาถูกแกะสลัก , ทำร้าย แต่รายละเอียดของหูหรือมือหายไป คนอื่นจะเสร็จแล้ว เดี่ยว และนอนบนปล่องภูเขาไฟลาดล่าง และยังคนอื่น ๆ ได้รับการสร้างขึ้นในปล่องภูเขาไฟ littering พื้นทุกที่ที่เหมืองหินเป็นหินหยิบสว่านและค้อนที่รูปปั้นที่ถูกแกะสลักไว้ ฉากที่ให้ความรู้สึกของโรงงานทั้งหมด ซึ่งคนงานลาออก อย่างกระทันหันด้วยเหตุผลลึกลับโยนลงเครื่องมือของพวกเขา และก้าวออกไป ปล่อยให้แต่ละรูปปั้นตามขั้นตอนมันเกิดขึ้นได้ในขณะนี้ ที่แกะสลักรูปปั้น ทำไม carvers ย้ายขนาดใหญ่เช่นหินก้อน และทำไมพวกเขาจะโยนพวกเขาลง ?อีสเตอร์ลึกลับก็ปรากฏของยุโรปผู้ค้นพบ ชาวดัตช์จาค็อบ roggeveen Explorer ที่เห็นเกาะวันอีสเตอร์ ( เมษายน 5 , 783 ) ดังนั้นชื่อที่เขามอบให้ และที่ยังติดอยู่ ต้องการผู้เยี่ยมชมที่ตามมาทั้งหมด roggeveen งงไม่เข้าใจว่าชาวเกาะมีขน และสร้างรูปปั้นของ ไม่ว่าสิ่งที่มีวิธีการที่แน่นอนของพวกเขา พวกเขาจะ . . . . . . .