[Olivia’s POV]I felt a bit better a

[Olivia’s POV]
I felt a bit better after sleeping an hour. Neymar woke me up and brought me some food from the restaurant. I just drank the tea and didn’t touch the food. I wasn’t hungry and I couldn’t wait to get back home. I missed my parents and Adrian. This whole trip seemed like a nightmare, besides the photography part. I totally forgot to talk to Alberto and ask him about the pictures! “Olive we have to leave now” Neymar said, interrupting my thoughts. “Okay” I said and got up from the bed. “I packed all your stuff” he said. “Thanks” I said. “How are you feeling now?” he asked. “Like someone punched me senseless” I groaned. “I’m so sorry Olive” Neymar said, looking sad. I glared at him and went to the bathroom and gasped, seeing the bandage on my head. I looked like I had been in a boxing match or something. My cheek was bruised from the slap and the bandage on my head made me look even worse. I got out of the bathroom and looked at Neymar. “What?” he asked. “I look horrible!” I whined. “I’m so sorry Olive, I really didn’t mean to” he sighed. “You promised not to do anything to Marc and then you broke your word. I begged you guys to stop, but you didn’t” I accused. “I know, I’m sorry. I was just so angry that he hurt you” Neymar sighed. “Well now you hurt me too, so you guys are even” I groaned. He looked at me with sad eyes and then he looked away. “Let’s go, I don’t want to miss our flight” I said and grabbed my luggage. “Let me” he said and took it from my hands. I let him carry my luggage, because I didn’t feel very stable and my head was still aching. I took a painkiller and got on the FCB bus. A lot of the players stared at me and I felt awkward. “Olive are you okay?” Rafinha asked. “Yeah, I’ll be okay thanks” I said and took a seat in the back of the bus. Neymar came and sat next to me. I saw Marc get on the bus a minute later. His face had bruises and he had a band aid on his nose.
▶Next in 1!◀
#neymar #njr #neymarjr

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[ของโอลิเวีย POV]I felt a bit better after sleeping an hour. Neymar woke me up and brought me some food from the restaurant. I just drank the tea and didn’t touch the food. I wasn’t hungry and I couldn’t wait to get back home. I missed my parents and Adrian. This whole trip seemed like a nightmare, besides the photography part. I totally forgot to talk to Alberto and ask him about the pictures! “Olive we have to leave now” Neymar said, interrupting my thoughts. “Okay” I said and got up from the bed. “I packed all your stuff” he said. “Thanks” I said. “How are you feeling now?” he asked. “Like someone punched me senseless” I groaned. “I’m so sorry Olive” Neymar said, looking sad. I glared at him and went to the bathroom and gasped, seeing the bandage on my head. I looked like I had been in a boxing match or something. My cheek was bruised from the slap and the bandage on my head made me look even worse. I got out of the bathroom and looked at Neymar. “What?” he asked. “I look horrible!” I whined. “I’m so sorry Olive, I really didn’t mean to” he sighed. “You promised not to do anything to Marc and then you broke your word. I begged you guys to stop, but you didn’t” I accused. “I know, I’m sorry. I was just so angry that he hurt you” Neymar sighed. “Well now you hurt me too, so you guys are even” I groaned. He looked at me with sad eyes and then he looked away. “Let’s go, I don’t want to miss our flight” I said and grabbed my luggage. “Let me” he said and took it from my hands. I let him carry my luggage, because I didn’t feel very stable and my head was still aching. I took a painkiller and got on the FCB bus. A lot of the players stared at me and I felt awkward. “Olive are you okay?” Rafinha asked. “Yeah, I’ll be okay thanks” I said and took a seat in the back of the bus. Neymar came and sat next to me. I saw Marc get on the bus a minute later. His face had bruises and he had a band aid on his nose.▶Next ใน 1 ! ◀#neymar #njr #neymarjr

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[POV โอลิเวีย]
ฉันรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากนอนหลับชั่วโมง เนย์มาร์ตื่นฉันขึ้นและนำข้าพเจ้าอาหารบางอย่างจากร้านอาหาร ฉันเพียงแค่ดื่มน้ำชาและไม่ได้สัมผัสอาหาร ฉันไม่หิวและฉันไม่สามารถรอที่จะได้กลับบ้าน ฉันคิดถึงพ่อแม่ของฉันและเอเดรีย การเดินทางครั้งนี้ทั้งดูเหมือนฝันร้ายนอกเหนือจากส่วนการถ่ายภาพ ฉันทั้งหมดลืมที่จะพูดคุยกับอัลแบร์โตและถามเขาเกี่ยวกับภาพ! "โอลีฟที่เราต้องออกตอนนี้" เนย์มาร์กล่าวว่าขัดจังหวะความคิดของฉัน "โอเค" ผมพูดและลุกขึ้นจากเตียง "ฉันบรรจุทุกสิ่งที่คุณ" เขากล่าว "ขอบคุณ" ผมพูด "คุณจะรู้สึกอย่างไรตอนนี้หรือไม่" เขาถาม "เช่นเดียวกับคนที่ชกฉันหมดสติ" ผมคราง "ผมขอโทษมะกอก" เนย์มาร์กล่าวว่ามองที่น่าเศร้า ผมจ้องไปที่เขาและเดินไปที่ห้องน้ำและอ้าปากค้างเห็นผ้าพันแผลบนหัวของฉัน ผมมองเหมือนที่ผมได้รับในการแข่งขันมวยหรือบางสิ่งบางอย่าง แก้มของฉันถูกทำร้ายร่างกายจากการตบและผ้าพันแผลบนหัวของฉันทำให้ฉันมองยิ่งแย่ลง ฉันได้ออกจากห้องน้ำและมองไปที่เนย์มาร์ "คืออะไร?" เขาถาม "ผมดูน่ากลัว!" ผมบ่นอู้อี้ "ผมขอโทษมะกอกผมไม่ได้หมายถึง" เขาถอนหายใจ "คุณสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรที่จะ Marc แล้วคุณยากจนคำของคุณ ผมขอร้องให้พวกคุณที่จะหยุด แต่คุณไม่ได้ "ผมถูกกล่าวหาว่า "ฉันรู้ว่าฉันขอโทษ ผมก็โกรธมากที่เขาทำร้ายคุณ "เนย์มาร์ถอนหายใจ "ดีตอนนี้คุณทำร้ายฉันเกินไปดังนั้นพวกคุณจะได้" ผมคราง เขามองที่ผมด้วยสายตาเศร้าและแล้วเขาก็มองออกไป "ไปกันเถอะฉันไม่ต้องการที่จะพลาดเที่ยวบินของเรา" ผมพูดและคว้ากระเป๋าเดินทางของฉัน "ให้ฉัน" เขากล่าวและเอามันมาจากมือของฉัน ผมปล่อยให้เขาดำเนินการกระเป๋าเดินทางของฉันเพราะฉันไม่ได้รู้สึกว่ามีเสถียรภาพมากและหัวของฉันก็ยังคงน่าปวดหัว ผมเอายาแก้ปวดและได้บนรถบัส FCB ผู้เล่นจำนวนมากจ้องที่ผมและผมก็รู้สึกอึดอัดใจ "โอลีฟที่คุณโอเค?" ราฟินญาถาม "ใช่ฉันจะขอบคุณโอเค" ผมพูดและนั่งในด้านหลังของรถบัส เนย์มาร์มานั่งอยู่ข้างๆฉัน ผมเห็นมาร์คได้รับบนรถบัสนาทีต่อมา ใบหน้าของเขามีรอยฟกช้ำและเขาก็ช่วยวงในจมูกของเขา.
▶ถัดไปใน 1! ◀
#neymar #njr #neymarjr

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ ของโอลิเวีย POV ]
ฉันรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยหลังจากหลับเป็นชั่วโมง เนย์มาร์ ปลุกให้ฉันตื่น และเอาอาหารจากร้านอาหาร ฉันแค่ดื่มชา ไม่แตะต้องอาหาร ผมไม่หิวและฉันไม่สามารถรอที่จะได้กลับบ้าน ฉันคิดถึง พ่อ แม่ และ เอเดรียน การเดินทางทั้งหมดนี้ดูเหมือนฝันร้าย นอกเหนือจากส่วนที่ถ่ายภาพ ฉันลืมที่จะพูดกับ Alberto และถามเขาเกี่ยวกับรูป" โอลีฟ เราจะต้องไปเดี๋ยวนี้ " เนย์มาร์กล่าวขัดจังหวะความคิดของผม " โอเค " ฉันพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียง " ฉันจัดของทั้งหมด " เขากล่าว " ขอบคุณนะ " ฉันพูด " ตอนนี้นายรู้สึกยังไง ? " เขาถาม " เหมือนโดนใครชกฉันโง่ " ผมคราง . " ข้าขอโทษโอลีฟ " เนย์มาร์ กล่าว ดูเศร้า ฉันถลึงตามองเขา และไปที่ห้องน้ำ และอ้าปากค้างเมื่อเห็นผ้าพันแผลบนหัวของฉันฉันเหมือนที่ฉันได้รับในการแข่งขันมวยหรืออะไรซักอย่าง แก้มก็ช้ำจากตบและผ้าพันแผลบนหัวของฉันทำให้ฉันดูแย่ลง ผมออกมาจากห้องน้ำ มองเกมนี้ . " อะไร ? " เขาถาม " ฉันดูแย่ ! " ฉันคร่ำครวญ . " ข้าขอโทษโอลีฟ ฉันไม่ได้ตั้งใจ " เขาถอนใจ " คุณสัญญาแล้วว่าจะไม่ทำอะไรกับมาร์ค แล้วคุณก็พูดผมขอร้องให้คุณหยุด แต่คุณไม่ได้ " ผมกล่าวหา " ข้ารู้ ข้าขอโทษ ฉันแค่โกรธที่เขาทำร้าย " เนย์มาร์ ถอนใจ " แล้วตอนนี้คุณทำร้ายฉันด้วย พวกเธอยัง " ฉันคราง . เขามองฉันด้วยสายตาเศร้าๆ แล้วเขาก็มองไป " ไปกันเถอะ ฉันไม่อยากพลาดเที่ยวบินของเรา " ฉันพูดแล้วคว้ากระเป๋าของฉัน " ให้ฉัน " เขากล่าวและเอามันไปจากมือของฉันฉันให้เขาแบกกระเป๋าของฉัน เพราะฉันรู้สึกไม่ค่อยมั่นคงมาก และหัวก็ยังปวดอยู่ ผมเอายาแก้ปวดและได้บน FCB รถบัส มากของผู้เล่นที่จ้องมองผม ผมรู้สึกกระอักกระอ่วน " มะกอกคุณ โอเค ? " rafinha ถาม " ใช่ ฉันโอเค ขอบคุณ " ฉันพูดและเอาที่นั่งในด้านหลังของรถบัส เนย์มาร์ มานั่งข้างๆ ฉัน ผมเห็นมาร์คขึ้นรถ นาทีต่อมาใบหน้าของเขามีรอยฟกช้ำ และเขามีพลาสเตอร์ยาที่จมูกของเขา . . . . . .
▶หน้า 1 ◀
## njr # neymarjr เนย์มาร์