• Proposals by developed countries

• Proposals by developed countries to expand the WTO's mandate to "new issues"

The biggest immediate problem facing the developing countries in the WTO is the immense pressure on them to accept the proposals by developed countries to expand the WTO's mandate to non-trade issues including establishing new agreements on investment, competition and transparency in government procurement. Developing countries are being asked to accept these new obligations as an exchange for developed countries opening their agriculture markets or for favourably considering the "implementation issues". However, the new agreements and obligations in these new areas would be detrimental to the developing countries' development prospects, and at the same time (given the past poor record of the developed countries) it is uncertain that the developed countries will really provide more meaningful market access to the developing countries nor resolve their implementation problems.

The three proposed new agreements have a common theme: increasing the rights of the foreign firms to have much greater access to the markets of developing countries. The investment agreement aims to expand the right of foreign firms to enter, invest and operate in developing countries with minimum regulation (as performance requirements would be prohibited) and to be given "national treatment" (treated at least as well as locals). The competition agreement is meant to oblige developing countries to adopt competition laws and policies, which would result in "effective equality of opportunity" for foreign firms vis-à-vis local firms. In effect this would mean that governments would not be able to assist local firms. The proposed agreement on transparency in government procurement is planned as the first stage of an eventual agreement that would grant foreign firms the same right as local firms to bid for the business of government supplies, contracts and projects. These agreements would seriously tie the hands of government, preventing it from regulating foreign firms whilst preventing it also from providing assistance or preferences to local firms and other productive units. It would severely restrict the ability of developing countries to build the capacity of their domestic sectors, enterprises and farms. (Khor 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อเสนอ•โดยประเทศที่พัฒนาแล้วจะขยายอาณัติขององค์การการค้าโลกกับ "ปัญหาใหม่"

ปัญหาทันทีที่ใหญ่ที่สุดหันหน้าไปทางประเทศที่กำลังพัฒนาในองค์การการค้าโลกเป็นแรงก​​ดดันมหาศาลที่พวกเขาจะยอมรับข้อเสนอโดยประเทศที่พัฒนาแล้วจะขยายอาณัติขององค์การการค้าโลกไม่ใช่การค้า รวมทั้งประเด็นการสร้างข้อตกลงใหม่ในการลงทุนการแข่งขันและความโปร่งใสในการจัดซื้อของรัฐบาลประเทศกำลังพัฒนาที่มีการถามเพื่อการยอมรับภาระหน้าที่ใหม่เหล่านี้เพื่อแลกกับการเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วเปิดตลาดการเกษตรของพวกเขาหรืออยู่ในเกณฑ์ดีสำหรับการพิจารณาส่วน "ปัญหาการดำเนินงาน" แต่ข้อตกลงใหม่และภาระหน้าที่ในพื้นที่ใหม่เหล่านี้จะเป็นอันตรายต่อประเทศกำลังพัฒนา 'แนวโน้มการพัฒนา,และในเวลาเดียวกัน (ให้บันทึกยากจนที่ผ่านมาของประเทศที่พัฒนาแล้ว) มันก็ไม่แน่ใจว่าประเทศที่พัฒนาแล้วจริงๆจะให้การเข้าถึงตลาดที่มีความหมายมากขึ้นในประเทศกำลังพัฒนาหรือแก้ไขปัญหาการดำเนินงานของพวกเขา

สามข้อตกลงใหม่ที่นำเสนอมีรูปแบบที่พบบ่อย:การเพิ่มสิทธิของ บริษัท ต่างประเทศที่จะมีการเข้าถึงมากขึ้นไปยังตลาดของประเทศกำลังพัฒนา ข้อตกลงการลงทุนมีเป้าหมายที่จะขยายสิทธิของ บริษัท ต่างประเทศที่จะเข้าไปลงทุนและดำเนินงานในประเทศกำลังพัฒนาที่มีการควบคุมขั้นต่ำ (ตามที่ต้องการประสิทธิภาพการทำงานจะไม่ได้รับอนุญาต) และจะต้องได้รับ "การรักษาแห่งชาติ" (ได้รับการปฏิบัติอย่างน้อยเช่นเดียวกับที่ชาวบ้าน)ข้อตกลงการแข่งขันจะหมายถึงประเทศที่กำลังพัฒนาต้องมีภาระหน้าที่ที่จะนำกฎหมายการแข่งขันและการนโยบายซึ่งจะส่งผลให้เกิด "ความเท่าเทียมกันที่มีประสิทธิภาพของ" โอกาสสำหรับ บริษัท ต่างชาติเผชิญหน้า บริษัท ท้องถิ่น ผลนี้จะหมายความว่ารัฐบาลคงไม่สามารถให้ความช่วยเหลือ บริษัท ในประเทศข้อตกลงที่นำเสนอเกี่ยวกับความโปร่งใสในการจัดซื้อของรัฐบาลมีการวางแผนเป็นขั้นตอนแรกของข้อตกลงในที่สุดที่จะให้ บริษัท ต่างประเทศสิทธิเท่าเทียมกับ บริษัท ท้องถิ่นที่จะเสนอราคาสำหรับธุรกิจของวัสดุรัฐบาลสัญญาและโครงการ ข้อตกลงเหล่านี้อย่างจริงจังจะผูกมือของรัฐบาลการป้องกันจากการควบคุม บริษัท ต่างชาติในขณะที่การป้องกันไม่ให้มันก็มาจากการให้ความช่วยเหลือหรือต้องการให้ บริษัท ท้องถิ่นและหน่วยผลิตอื่น ๆ มันรุนแรงจะจำกัดความสามารถของประเทศกำลังพัฒนาในการสร้างขีดความสามารถของภาคในประเทศของพวกเขาในองค์กรธุรกิจและฟาร์ม (2002 ข).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•ข้อเสนอ โดยประเทศพัฒนาแล้วจะขยายข้อบังคับขององค์การ "ปัญหาใหม่"

ปัญหาทันทีที่ใหญ่ที่สุดหันหน้าไปทางประเทศกำลังพัฒนาในองค์การคือ ความดันอันยิ่งใหญ่ให้ยอมรับข้อเสนอ โดยประเทศพัฒนาแล้วจะขยายข้อบังคับขององค์การปัญหาไม่ใช่การค้ารวมทั้งสร้างข้อตกลงใหม่ในการลงทุน การแข่งขัน และความโปร่งใสในการจัดซื้อจัดจ้างของรัฐบาล ประเทศกำลังพัฒนาจะถูกถามเพื่อยอมรับข้อผูกมัดเหล่านี้ใหม่เป็นการแลกเปลี่ยน สำหรับประเทศพัฒนาแล้วเปิดตลาดเกษตรของพวกเขา หรือ favourably พิจารณา "เรื่องงาน" อย่างไรก็ตาม ข้อตกลงใหม่และข้อผูกพันในพื้นที่เหล่านี้ใหม่จะเป็นผลดีกับแนวโน้มการพัฒนาของประเทศกำลังพัฒนา และในเวลาเดียวกัน (ให้บันทึกดีอดีตของประเทศพัฒนาแล้ว) จึงไม่แน่นอนว่า ประเทศพัฒนาแล้วจะจริง ๆ มีความหมายมากกว่าการตลาดเข้าถึงประเทศกำลังพัฒนา หรือแก้ปัญหาการใช้งาน

ข้อตกลงใหม่เสนอที่ 3 มีรูปแบบทั่วไป: เพิ่มสิทธิ์ของบริษัทต่างประเทศเข้ามากมากกว่าตลาดของประเทศกำลังพัฒนา ข้อตกลงการลงทุนที่มีวัตถุประสงค์เพื่อขยายด้านขวาของบริษัทต่างประเทศ เพื่อป้อน การลงทุน และการดำเนินงานในประเทศที่กำลังพัฒนามีระเบียบน้อยที่สุด (เป็นประสิทธิภาพที่จะห้ามความต้องการ) และได้รับ "ชาติรักษา" (รับน้อยและชาวบ้าน) ข้อตกลงการแข่งขันหมายถึงประเทศกำลังพัฒนาเพื่อนำมาใช้แข่งขันกฎหมายและนโยบาย ซึ่งจะส่งผลใน "ผลความเท่าเทียมกันของโอกาส" สำหรับบริษัทต่างประเทศวิวิàบริษัทท้องถิ่น ไว้ ผลนี้จะหมายความ ว่า รัฐบาลจะไม่สามารถช่วยเหลือบริษัทท้องถิ่น ข้อตกลงเสนอความโปร่งใสในการจัดซื้อของรัฐบาลมีการวางแผนเป็นขั้นตอนแรกของข้อตกลงในการที่จะอนุญาตให้บริษัทต่างประเทศด้านขวาเหมือนเป็นบริษัทท้องถิ่นจะเสนอราคาสำหรับธุรกิจ ของรัฐบาลซัพพลาย สัญญาโครงการ ข้อตกลงเหล่านี้อย่างจริงจังจะผูกมือของรัฐบาล ป้องกันจากการควบคุมบริษัทต่างประเทศขณะที่การป้องกันนอกจากนี้ยังให้ความช่วยเหลือหรือกำหนดลักษณะบริษัทท้องถิ่นและหน่วยผลิตอื่น ๆ นอกจากนี้มันรุนแรงจะจำกัดความสามารถของประเทศกำลังพัฒนาสร้างภาคของประเทศ องค์กรและฟาร์ม (คอ 2002) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

•ข้อเสนอโดยประเทศพัฒนาแล้วเพื่อขยายอำนาจของ WTO ใน"ใหม่ปัญหา"

ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดได้ทันทีปัญหาหันหน้าเข้าหาที่ประเทศกำลังพัฒนาในประเทศเป็นใหญ่ความดันให้พวกเขายอมรับข้อเสนอจากประเทศที่พัฒนาแล้วซึ่งในการขยายที่เป็นสมาชิกขององค์การของรัฐบาลไทยควรจะไม่มีปัญหาเรื่องการค้ารวมถึงการจัดตั้งใหม่ทำความตกลงด้านการลงทุน,การแข่งขันและความโปร่งใสในการจัดซื้อจัดหาของรัฐบาล.ประเทศที่กำลังพัฒนาจะมีการถามถึงยอมรับข้อผูกพันใหม่เหล่านี้เป็นการแลกเปลี่ยนที่สำหรับประเทศที่พัฒนาแล้วการเปิดตลาดสินค้าเกษตรของพวกเขาหรือสำหรับเกณฑ์การพิจารณา"ปัญหาการนำไปใช้งาน" แต่ถึงอย่างไรก็ตามพันธกรณีและข้อตกลงใหม่ในพื้นที่ใหม่นี้จะถูกเอาเปรียบลูกค้าการพัฒนาของประเทศกำลังพัฒนาที่และที่เหมือนกับช่วงเวลา(ได้รับการบันทึกผู้น่าสงสารที่ผ่านมาของประเทศที่พัฒนาแล้ว)ที่มีความไม่แน่นอนว่าประเทศที่พัฒนาแล้วจะมีการเข้าสู่ตลาดมากขึ้นมีความหมายเหมาะกับประเทศที่กำลังพัฒนาหรือการแก้ไขปัญหาการนำไปใช้งานได้จริงๆ

สามเสนอสัญญาใหม่ที่มีการตกแต่งด้วยทั่วไปที่การเพิ่มสิทธิของบริษัทต่างชาติที่มีการเข้าถึงมากขึ้นในตลาดของประเทศกำลังพัฒนา ข้อตกลงการลงทุนที่มีความมุ่งมั่นที่จะขยายตัวด้านขวาของบริษัทต่างชาติเข้ามาลงทุนและทำงานในประเทศที่กำลังพัฒนาด้วยการควบคุมอย่างน้อย(ตามความต้องการ ประสิทธิภาพ การทำงานจะเป็นลักษณะต้องห้าม)และได้รับ"การปฏิบัติ"(ได้รับการปฏิบัติอย่างน้อยก็เป็นอย่างดีผู้คนในท้องถิ่น)ข้อตกลงที่มีการแข่งขันจะต้องปฏิบัติประเทศกำลังพัฒนาไปสู่นโยบายและกฎหมายการแข่งขันซึ่งจะส่งผลให้ใน"ความ เสมอภาค มี ประสิทธิภาพ ของโอกาสการขาย"สำหรับบริษัทต่างประเทศที่เผชิญหน้ากับบริษัทท้องถิ่น ในการใช้งานนี้ก็หมายความว่ารัฐบาลจะไม่สามารถให้ความช่วยเหลือบริษัทท้องถิ่นข้อตกลงที่เสนอที่ในความโปร่งใสในการจัดซื้อจัดหาของรัฐบาลมีการวางแผนเป็นขั้นตอนแรกของข้อตกลงในขั้นสุดท้ายที่จะให้บริษัทต่างชาติด้านขวาเหมือนกับบริษัทท้องถิ่นในการยื่นเสนอประมูลธุรกิจของโครงการและสัญญาพาวเวอร์ซัพพลายของรัฐบาล ข้อตกลงนี้จะผูกมือของรัฐบาลอย่างจริงจังการป้องกันไม่ให้ออกจากการควบคุมบริษัทต่างประเทศในขณะที่การป้องกันไม่ให้และยังให้บริการการตั้งค่าหรือความช่วยเหลือไปยังหน่วยอื่นๆได้อย่างมี ประสิทธิภาพ และบริษัทท้องถิ่น มันจะจำกัดความสามารถของประเทศที่กำลังพัฒนาในการสร้างความสามารถของฟาร์มและบริษัทอุตสาหกรรม ภายใน ประเทศของตนอย่างรุนแรง ( Khor 2002 )..