The ways people manage their confli

The ways people manage their conflicts can be infinite. Research and theory
converges on the taxonomy advanced in Blake and Mouton’s (1964)
Conflict Management Grid, and its close cousin Dual Concern Theory
(Pruitt & Rubin, 1986; see also Thomas, 1992). Although labelling differs
across theories, four different ways of managing conflict are distinguished—
contending (or forcing), conceding (or yielding), avoiding (comprising
inaction and withdrawing), and collaborating (or problem solving).
Contending—trying to impose one’s will onto the other side—involves
threats and bluffs, persuasive arguments, and positional commitments.
Conceding, which is oriented towards accepting and incorporating the
other’s will, involves unilateral concessions, unconditional promises, and
offering help. Avoiding, which involves a passive stance, is aimed at
reducing and downplaying the importance of the conflict issues, and at
suppressing thinking about them. Collaborating, finally, is oriented towards
achieving an agreement that satisfies both one’s own and the other’s
aspirations as much as possible, and involves an exchange of information
about priorities and preferences, showing insights, and making tradeoffs
between important and unimportant issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีที่ผู้จัดการความขัดแย้งของพวกเขาได้อนันต์ งานวิจัยและทฤษฎีconverges ในระบบขั้นสูงในเบลกและของแกะ (1964)ตารางจัดการความขัดแย้ง และของญาติใกล้ชิดสองทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง(Pruitt & Rubin, 1986 ดู Thomas, 1992) แม้ว่าที่ฉลากแตกต่างในทฤษฎี สี่วิธีที่แตกต่างของการจัดการความขัดแย้งแตกต่างกันช่วงชิง (หรือบังคับ), conceding (หรือผลผลิต), หลีกเลี่ยง (ประกอบด้วยinaction และถอนเงิน), และทำงานร่วมกัน (หรือปัญหา)ช่วงชิง — พยายามกำหนดจะหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องกับคุกคาม และ bluffs อาร์กิวเมนต์ persuasive และข้อผูกมัดของตำแหน่งConceding ซึ่งเป็นแนวรับ และเพจของผู้อื่นจะ เกี่ยวข้องกับสัมปทานฝ่าย สัญญาโดยไม่มีเงื่อนไข และเสนอความช่วยเหลือ หลีกเลี่ยง ซึ่งเกี่ยวข้องกับท่าทางที่แฝง มีวัตถุประสงค์เพื่อลดและ downplaying ความสำคัญ ของปัญหาความขัดแย้ง และที่เมื่อคิดได้ ร่วมมือกัน สุดท้าย มีแนวทางบรรลุข้อตกลงที่ตรงทั้งตัวเองและอื่น ๆ ของแรงบันดาลใจมากที่สุด และเกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนข้อมูลเกี่ยวกับระดับความสำคัญและการตั้งค่า แสดงความเข้าใจ และการยืนยันระหว่างประเด็นสำคัญ และไม่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนวิธีการจัดการความขัดแย้งของพวกเขาสามารถที่ไม่มีที่สิ้นสุด การวิจัยและทฤษฎี
ลู่ในอนุกรมวิธานขั้นสูงในเบลคและหนังสัตว์ของ (1964)
การจัดการความขัดแย้งตารางและอยู่ใกล้ญาติของทฤษฎีกังวลคู่
(พรูอิทและรูบิน 1986; ดูโทมัส, 1992) แม้ว่าการติดฉลากแตกต่างกัน
ทั่วทฤษฎีสี่วิธีที่แตกต่างกันในการจัดการความขัดแย้งมี distinguished-
ช่วงชิง (หรือบังคับ) ยอมรับ (หรือยอม) หลีกเลี่ยง (ประกอบด้วย
เฉยและถอนเงิน) และการทำงานร่วมกัน (หรือการแก้ปัญหา).
ยืนยัน-พยายามที่จะกำหนดความประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง ไปยังด้านอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการ
คุกคามและหน้าผาข้อโต้แย้งโน้มน้าวใจและภาระผูกพันตำแหน่ง.
ยอมรับซึ่งจะเน้นไปที่การยอมรับและการใช้มาตรการ
อื่น ๆ จะเกี่ยวข้องกับสัมปทานฝ่ายเดียวโดยไม่มีเงื่อนไขสัญญาและ
เสนอขายความช่วยเหลือ หลีกเลี่ยงการที่เกี่ยวข้องกับท่าทางเรื่อย ๆ , มีวัตถุประสงค์ที่จะ
ลดและ downplaying ความสำคัญของปัญหาความขัดแย้งและใน
การยับยั้งความคิดเกี่ยวกับพวกเขา การทำงานร่วมกันในที่สุดก็จะเน้นไปที่
การบรรลุข้อตกลงที่น่าพอใจทั้งตัวของตัวเองและคนอื่น ๆ ของ
แรงบันดาลใจมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และเกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนข้อมูล
เกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญและการตั้งค่าการแสดงข้อมูลเชิงลึกและทำให้เกิดความสมดุล
ระหว่างประเด็นที่สำคัญและไม่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่คนจัดการความขัดแย้งของพวกเขาสามารถจะไม่มีที่สิ้นสุด การวิจัยและทฤษฎี
- ในอนุกรมวิธานขั้นสูงของเบลคและมู ( 1964 )
ตารางการจัดการความขัดแย้งและใกล้ชิดญาติคู่กับทฤษฎี
( พรูอิท & Rubin , 1986 ; ดูยัง โทมัส , 1992 ) แม้ว่าฉลากแตกต่าง
ข้ามทฤษฎีสี่วิธีที่แตกต่างกันของการจัดการความขัดแย้งมีความโดดเด่น -
ยืนยัน ( หรือบังคับ )เสียประตู ( หรือหยุ่น ) หลีกเลี่ยง ( ประกอบด้วย
ความเฉื่อยชาและการเบิกจ่าย และร่วมมือกัน ( หรือแก้ปัญหา ) .
ยืนยันพยายามกำหนดหนึ่งจะลงด้านอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับ
ภัยคุกคามและการหลอกลวง ข้อโต้แย้งโน้มน้าวใจและภาระผูกพันตำแหน่ง .
conceding ที่เป็นเชิงต่อการยอมรับและผสมผสาน
คนอื่นจะ เกี่ยวข้องกับสัญญาสัมปทานฝ่ายเดียว , ไม่มีเงื่อนไข ,
และเสนอความช่วยเหลือ หลีกเลี่ยง ซึ่งเกี่ยวข้องกับท่าทางเรื่อยๆ คือมุ่ง
ลดและ downplaying ความสำคัญของปัญหาการขัดแย้ง และการปราบปรามที่
คิดถึงพวกเขา ร่วมมือ สุดท้าย เป็นเชิงต่อ
บรรลุข้อตกลงที่น่าพอใจทั้งของตนเอง และของผู้อื่น
แรงบันดาลใจมากที่สุดและเกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนข้อมูล
การให้ความสำคัญและการตั้งค่าแสดงข้อมูลเชิงลึก และทำให้ tradeoffs
ระหว่างปัญหาที่สำคัญและไม่สำคัญ