Hide-and-seek Dumbo and Timothy Mou

Hide-and-seek

Dumbo and Timothy Mouse were playing hide-and-seek. Dumbo shut his eyes and started to count, and Timothy scampered off. Dumbo took three minutes counting to fifty because it was hard to do, and he never peeked once. Finally he started searching for the mouse. He looked under the lion's cage and in the strong man's tent. Dumbo thought, "Maybe I should have peeked a little-just enough to see what direction he took." He looked behind the popcorn machine and in the main tent. He spotted Mr. Ringmaster, who was about to fire a cannon. "Hello, Dumbo," shouted Mr. Ringmaster Have you come to see if my cannon works?" "No, sir. I'm looking for Timothy Mouse and I think he's in here somewhere." "I hope he's not hiding in my cannon laughed Mr. Ringmaster. The fuse spluttered and got shorter and shorter. BOOM!
Smoke erupted from the mouth of the cannon. Alas, so did Timothy Mouse! He had been hiding in there, and now he was sailing toward the far end of the tent.

Mr. Ringmaster shouted, "What are we going to do? There's no safety net. He's going to land in the wooden seats!" Dumbo started flapping his ears and took off after his friend. "I'm coming, Timothy. Don't be afraid."

The elephant zoomed toward the mouse, who was beginning to fall toward the ground. Timothy was shouting, "Save me! Save me!" Dumbo answered, "I'm trying!" Poor Timothy was so frightened! Would Dumbo be able to save him? Timothy opened his eyes and saw the seats rushing toward him. That frightened him so much that he shut them again. Tightly. He shouted one last Help!

inches before Timothy was to land, Dumbo reached out with his trunk and caught him Boy, that was close," squeaked the mouse Mr. Ringmaster applauded Dumbo's performance. "We should put that in your act," he said.

"No way," answered Timothy. "And I'm never, never going to hide in a cannon again. In fact, I may never play hide-and-seek again." "It was a good place to hide," Dumbo admitted. Mr. Ringmaster brought them something to eat, and Dumbo laughed, "Our game almost ended with a bang! Instead, it ended with a banana!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสวง Dumbo และทิโมธีเมาส์เล่นแสวง Dumbo ปิดตาของเขา และเริ่มนับ และทิโมธีทุนปิด บัลเลต์เอาสามนาทีนับถึงห้าสิบ เพราะมันยากที่จะทำ และเขาไม่เคย peeked ครั้ง ในที่สุด เขาเริ่มค้นหาเมาส์ เขาดู ใต้กรงสิงโต และ ในเต็นท์ของคนแข็งแกร่ง Dumbo คิดว่า "ฉันควรได้ peeked ตัวน้อยเพียงพอเพื่อดูว่าทิศทางที่เขาเอาอาจจะ" เขาดู หลังเครื่องข้าวโพดคั่ว และ ในเต็นท์หลัก เขาด่างนายมัคคุเทศก์ ผู้ที่จะยิงปืนใหญ่ "สวัสดี บัลเลต์ ตะโกนนายมีมัคคุเทศก์ที่มาดูงานแคนนอนของฉัน? " "ไม่มี ที่รัก หาเมาส์ทิโมธี และผมคิดว่า เขาอยู่ในที่ใดที่หนึ่ง" "ฉันหวังว่า เขาไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ในปืนใหญ่ของฉันหัวเราะนายมัคคุเทศก์ ฟิวส์ที่ spluttered และได้สั้นลง และสั้นลง บูม ควันที่ปะทุขึ้นจากปากของแคนนอน อนิจจา จึงทิโมธีเมาส์ เขาได้ซ่อนที่มี และตอนนี้ เขากำลังแล่นไปทางปลายสุดของเต็นท์ นายมัคคุเทศก์ตะโกน "สิ่งเราจะทำอย่างไร นิรภัยไม่ได้ เขาจะเอาที่ดินที่นั่งไม้" Dumbo เริ่มกระพือหูของเขา และเอาออกหลังจากเพื่อนของเขา "มา ทิโมธี ไม่ต้องกลัว"ช้างซูมไปทางเมาส์ ผู้เริ่มตกสู่พื้นดิน ทิโมธีตะโกน "บันทึกฉัน บันทึกฉัน" ตอบดัม "ฉันพยายาม" ยากจนทิโมธีเป็นกลัวมาก บัลเลต์จะต้องบันทึกเขา ทิโมธีเปิดตาของเขา และเห็นที่นั่งวิ่งไปทางเขา ที่กลัวเขาว่า เขาปิดพวกเขาอีกครั้ง แน่น เขาตะโกนช่วยครั้งสุดท้ายนิ้วก่อนทิโมธีเพื่อที่ดิน บัลเลต์ถึงกับลำตัวของเขา และเขาจับเด็ก ที่ปิด squeaked เมาส์มัคคุเทศก์นายปรบมือประสิทธิภาพดัมโบ เขากล่าวว่า "เราควรใส่ที่ในการกระทำของคุณ"ไม่มีทาง ตอบทิโมธี "และผมไม่เคย ไม่เคยจะซ่อนในปืนใหญ่อีกครั้ง ในความเป็นจริง ฉันอาจไม่เคยเล่นแสวงอีกด้วย" "มันเป็นซ่อน Dumbo เข้า นายมัคคุเทศก์นำมารับประทานอาหาร และดัม หัวเราะ "ของเราเกมเกือบจะยุติโครมคราม แทน มันสิ้นสุดลง ด้วยกล้วย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซ่อนและแสวงหา

ดัมโบ้และทิโมธีเมาส์ถูกเล่นซ่อนและแสวงหา ดัมโบ้ปิดตาของเขาและเริ่มที่จะนับและทิโมธีรีบลุกออก ดัมโบ้ใช้เวลาสามนาทีนับถึงห้าสิบเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะทำและเขาไม่เคยแอบมองครั้งเดียว ในที่สุดเขาก็เริ่มหาเมาส์ เขามองภายใต้กรงสิงโตและในเต็นท์ของคนที่แข็งแกร่ง ดัมโบ้คิดว่า "บางทีฉันควรจะได้แอบมองเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงแค่พอที่จะเห็นสิ่งที่เขาเอาทิศทาง." เขามองอยู่เบื้องหลังเครื่องข้าวโพดคั่วและในเต็นท์หลัก เขาเห็นนายมาดซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับการยิงปืนใหญ่ "สวัสดีดัมโบ้" ตะโกนนายมาดคุณมาเพื่อดูว่าปืนของฉันทำงาน? "" ไม่มีครับ ฉันกำลังมองหาทิโมธีเมาส์และผมคิดว่าเขาอยู่ที่ไหนสักแห่งในที่นี่. "" ผมหวังว่าเขาไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ในปืนใหญ่ของฉันหัวเราะนายมาด ฟิวส์ spluttered และได้สั้นลงเรื่อย ๆ BOOM!
ควันพวยพุ่งออกมาจากปากของปืนใหญ่ อนิจจาเพื่อให้ได้ทิโมธีเมาส์! เขาได้รับการหลบซ่อนตัวอยู่ในนั้นและตอนนี้เขากำลังแล่นไปทางปลายสุดของเต็นท์.

นาย หัวหน้าตะโกน "เรามีอะไรจะทำอย่างไรไม่มีความปลอดภัยสุทธิเป็น. เขาจะจอดในที่นั่งไม้!" ดัมโบ้เริ่มกระพือหูของเขาและเอาออกหลังจากที่เพื่อนของเขา "ฉันมาทิโมธี. อย่ากลัว."

ช้างซูมไปทางเมาส์ที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะตกสู่พื้นดิน ทิโมธีตะโกน "ช่วยฉัน! ช่วยฉัน!" ดัมโบ้ตอบว่า "ฉันพยายาม!" แย่ทิโมธีก็กลัวมาก! ดัมโบ้จะสามารถที่จะช่วยเขา? ทิโมธีเปิดตาของเขาและเห็นที่นั่งวิ่งเข้าไปหาเขา ว่ากลัวเขามากจนเขาปิดพวกเขาอีกครั้ง อย่างแน่นหนา เขาตะโกนหนึ่งช่วยเหลือล่าสุด!

นิ้วก่อนที่ทิโมธีเป็นถึงฝั่งดัมโบ้ถึงออกไปกับลำตัวของเขาและจับเขา Boy, ที่อยู่ใกล้ ๆ "แหลมเมาส์นายมาดปรบมือประสิทธิภาพดัมโบ้ของ." เราควรจะใส่ในการกระทำของคุณ "เขา กล่าวว่า.

"ไม่มีทาง" ทิโมธีตอบ. "และฉันไม่เคยไม่เคยจะไปซ่อนตัวอยู่ในปืนใหญ่อีกครั้ง ในความเป็นจริงผมอาจจะไม่เคยเล่นซ่อนและแสวงหาอีกครั้ง "." มันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะซ่อน "ดัมโบ้ยอมรับ. นายมาดนำพวกเขาบางสิ่งบางอย่างที่จะกินและดัมโบ้หัวเราะ" เกมของเราเกือบจะจบลงด้วยปัง! แต่มันจบลงด้วยกล้วย! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซ่อนและแสวงหาDumbo และทิโมธีเมาส์เล่นซ่อนและแสวงหา ดัมโบ้ปิดตาของเขาและเริ่มที่จะนับและทิโมธี scampered ออกไป เข้าไปเอาสามนาทีนับห้าสิบเพราะมันยากที่จะทำ และเขาไม่เคยแอบมองครั้ง ในที่สุดเขาก็เริ่มหา เมาส์ เขาดูในกรงสิงโต และเต็นท์ของชายที่แข็งแรง . ดัมโบ้คิดว่า " บางทีฉันควรแอบดูนิดหน่อยแค่พอเห็นทิศทางที่เขาเอา " เขาดูหลังเครื่องข้าวโพดคั่วในเต็นท์ใหญ่ เขาเห็นคุณริงมาสเตอร์ที่กำลังไฟปืนใหญ่” สวัสดี " ตะโกนคุณริงมาสเตอร์มาเห็นถ้างานแคนนอนของฉัน ? " ไม่ครับ ท่าน ฉันกำลังมองหา ทิโมธี เมาส์ และฉันคิดว่าเขาอยู่ในนี้ " " ฉันหวังว่าเขาไม่ได้ซ่อนอยู่ในปืนฉันหัวเราะคุณริงมาสเตอร์ . ฟิวส์ spluttered และจะสั้นลงและสั้นลง บูม !ควันปะทุขึ้นจากปากของปืนใหญ่ อนิจจา แล้วทิโมธีเมาส์ ! เขาถูกซ่อนอยู่ในนั้น และตอนนี้เขาได้แล่นเรือไปไกลสุดของเต็นท์นายริงมาสเตอร์ตะโกน " เรากำลังทำอะไร ? ไม่มีความปลอดภัยสุทธิ เขาจะที่ดินในที่นั่งไม้ ! เจ้าช้างน้อยเริ่มกระพือหูของเขาและวิ่งตามเพื่อนเขา " ฉันมาแล้ว , ทิโมธี ไม่กลัว "ช้างซูมเข้าหาเมาส์ ที่เริ่มจะตกสู่พื้น ทิโมธี ตะโกนว่า " ช่วยด้วย ! ช่วยฉันด้วย ! " ดัมโบ้ตอบว่า " ฉันพยายาม ! ทิโมธี คนจนก็กลัวมาก จะเข้าไปจะช่วยเขา ? ทิโมธี ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นที่นั่งวิ่งเข้าหาเขา ที่กลัวเขามาก เขาปิดมันอีก แน่น เขาตะโกนครั้งสุดท้ายช่วย !นิ้วก่อนทิโมธี ที่ดิน เข้าไปถึงกับลำตัวของเขา และจับเขานั่นก็ปิด " แหลมเมาส์คุณริงมาสเตอร์ปรบมือให้การแสดงเจ้าช้างน้อยของ” เราควรจะใส่ในการกระทำของคุณ " เขากล่าว" ไม่มีทาง " ตอบ " ทิโมธี และผมก็ไม่เคยไปซ่อนในปืนใหญ่อีกครั้ง ในความเป็นจริง ฉันอาจจะไม่ได้เล่นซ่อนหาอีก " " มันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะซ่อน " ดัมโบ้ยอมรับ นายริงมาสเตอร์เอาบางสิ่งบางอย่างที่จะกินและดัมโบ้ หัวเราะ " เกมเกือบจบลงด้วยปัง ! แต่จะจบลงด้วยกล้วย !