After the time-out period on the ho

After the time-out period on the host, the proxy ARP MAC address ages out of the ARP
cache. The host can then make a new ARP request for the destination and get the address of
another proxy ARP router. Still, keep in mind that the host cannot send packets off of its subnet
during the failover time. This isn’t exactly a perfect situation, so there has to be a better
way, right? Well, there is, and that’s precisely where redundancy protocols come to the rescue!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากหมดเวลาระยะเวลาบนโฮสต์ พร็อกซี่ที่อยู่ ARP MAC อายุจาก ARPแคช โฮสต์สามารถทำการร้องขอ ARP ใหม่สำหรับปลายทาง และได้รับอยู่แล้วอีกพร็อกเตอร์ ARP ยังคง โปรดจำไว้ว่า โฮสต์ไม่สามารถส่งแพ็กเก็ตออกเป็นเครือข่ายย่อยเวลาล้ม นี้ไม่ใช่ว่าโกสถานการณ์ ให้มีจะ ดีกว่าวิธี ขวา ดี มี และที่เป็นที่โพรโทคอซ้ำมาเพื่อช่วยเหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากช่วงเวลาการหมดเวลาบนโฮสต์พร็อกซี่ทุกเพศทุกวัยที่อยู่ MAC ARP ออกจาก ARP
แคช เจ้าภาพก็จะสามารถทำการร้องขอ ARP
ใหม่สำหรับปลายทางและได้รับที่อยู่ของเราเตอร์ARP พร็อกซี่อื่น
ยังคงเก็บไว้ในใจว่าโฮสต์ไม่สามารถส่งแพ็คเก็ตออกจากเครือข่ายย่อยของมันในช่วงเวลาที่ล้มเหลว
นี้ไม่ว่าสถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบดังนั้นจะต้องมีที่ดีกว่าวิธีใช่มั้ย? ดีมีและที่แม่นยำที่โปรโตคอลซ้ำซ้อนมาช่วยเหลือ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากหมดเวลาช่วง host proxy arp mac address อายุออกของ ARP
แคช โฮสต์สามารถทำให้การร้องขอ ARP ใหม่สำหรับปลายทางและได้รับที่อยู่ของ
อื่นเราเตอร์ ARP พร็อกซี ยัง , เก็บไว้ในใจว่าโฮสต์สามารถส่งแพ็กเก็ตออกของ subnet
ระหว่างยาเส้นครั้ง นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นมันต้องดีกว่า
, ใช่มั้ย ? ดี , มีและที่แน่นอนที่ซ้ำซ้อนของโปรโตคอลมาเพื่อช่วยเหลือ !