ConcealmentAs noted previously, the

Concealment

As noted previously, there is little accounting research into the nature of fraudsters’
concealment efforts. However, in the field of criminology, Van de Bunt (2010) examines three
reasons why major frauds go undetected: supervision, successful concealment efforts, and silence
maintained in social environments. The author argues that, in the post-fraud discovery period, much
emphasis and blame are assigned to the supervisory mechanisms without giving necessary
recognition to concealment and silence. Secrecy (silence) is achieved by selectively providing
information and by colluding partners’ need to trust one another to ensure the secrets are not
betrayed to non-members. Because no concealment is foolproof, this requires secrecy among
knowledgeable persons. Other factors associated with concealment include: (1) respected
perpetrators that are above suspicion, (2) an absence of interest in disclosing the truth, (3) inaction
in the face of knowing, (4) concerted ignorance, and (5) the fear of consequences of disclosure. In a
corporate setting, top management could circumvent governance mechanisms by taking advantage
of one or more of the above factors. Thus, future research and anti-fraud professionals could work
to develop more effective governance mechanisms that better track the actions of top management
and prevent them from circumventing controls and committing fraud.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอดแนมตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ มีน้อยบัญชีวิจัยธรรมชาติของ fraudsters'ความพยายามสอดแนม อย่างไรก็ตาม ในด้านอาชญาวิทยา แวนเดอ Bunt (2010) ตรวจสอบสามเหตุผลที่ว่าทำไมตลาดหลักไปหาย: ดูแล ความพยายามปิดบังความประสบความสำเร็จ และเงียบรักษาไว้ในสภาพแวดล้อมทางสังคม ผู้เขียนจนที่ ในระยะค้นพบทุจริตหลัง มากเน้นและกล่าวโทษได้รับการกำหนดกลไกประกาศก็จำเป็นการสอดแนมและเงียบ ความลับ (ความเงียบ) สามารถทำได้ โดยเลือกให้ข้อมูล และโดย colluding คู่ต้องไว้ใจกันให้ความลับไม่ทรยศไม่ใช่สมาชิก เนื่องจากการปิดบังความไม่ foolproof ต้องความลับระหว่างท่านมีความรู้ ปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปิดบังความรวม: (1) ยอมรับความผิดที่มีความสงสัย, (2) การขาดงานที่น่าสนใจในการเปิดเผยความจริง inaction (3)หน้ารู้, (4) concerted ไม่รู้ และ (5) ความน่ากลัวของผลกระทบของการเปิดเผยข้อมูล ในการการตั้งค่าองค์กร ผู้บริหารระดับสูงไม่สามารถหลีกเลี่ยงกลไกการกำกับดูแลกิจการ โดยใช้ประโยชน์จากของหนึ่งหรือหลายปัจจัยข้างต้น การทำงานวิจัยในอนาคตและผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อต้านทุจริตสามารถดังการพัฒนากลไกการกำกับดูแลมีประสิทธิภาพที่ดีกว่า ติดตามการดำเนินการของผู้บริหารระดับสูงและป้องกันพวกเขาจาก circumventing ควบคุม และยอมรับการทุจริต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปกปิดดังที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้มีงานวิจัยน้อยลงในบัญชีลักษณะของการกระทำของผู้โจมตีส์ความพยายามปกปิด อย่างไรก็ตามในสาขาอาชญวิทยาที่แวนเดอแรง (2010) ตรวจสอบสามเหตุผลที่สำคัญการทุจริตไปตรวจไม่พบ: การกำกับดูแลความพยายามปกปิดที่ประสบความสำเร็จและความเงียบยังคงอยู่ในสภาพแวดล้อมทางสังคม ผู้เขียนระบุว่าในการโพสต์การทุจริตระยะเวลาการค้นพบมากเน้นโทษและได้รับมอบหมายให้กลไกการกำกับดูแลที่จำเป็นโดยไม่ให้รับรู้ถึงการปกปิดและความเงียบ ความลับ (เงียบ) จะทำได้โดยการคัดเลือกให้ข้อมูลและสมรู้ร่วมคิดของพันธมิตรจำเป็นที่จะต้องเชื่อใจกันและกันเพื่อให้แน่ใจว่าความลับจะไม่ทรยศต่อให้กับสมาชิกที่ไม่ใช่ เพราะไม่มีการปกปิดเป็นเข้าใจผิดนี้ต้องเป็นความลับในหมู่คนที่มีความรู้ ปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปกปิด ได้แก่ (1) การเคารพการกระทำผิดที่อยู่เหนือความสงสัย (2) กรณีที่ไม่มีความสนใจในการเปิดเผยความจริงที่ (3) เฉยในหน้าของการรู้(4) ไม่รู้ร่วมกันและ (5) ความกลัวของผลกระทบของการเปิดเผยข้อมูล ในการตั้งค่าขององค์กร, การจัดการด้านบนอาจหลีกเลี่ยงกลไกการกำกับดูแลโดยการใช้ประโยชน์ของหนึ่งหรือมากกว่าของปัจจัยดังกล่าวข้างต้น ดังนั้นการวิจัยในอนาคตและผู้เชี่ยวชาญด้านการป้องกันการทุจริตสามารถทำงานในการพัฒนากลไกการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นดีกว่าติดตามการกระทำของผู้บริหารระดับสูงและป้องกันไม่ให้พวกเขาจากการหลีกเลี่ยงการควบคุมและการกระทำการทุจริต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปกปิด

ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้มีการวิจัยการบัญชีในธรรมชาติของ fraudsters '
ปกปิดความพยายาม อย่างไรก็ตาม ในสาขาอาชญาวิทยา แวน เดอ บัน ( 2010 ) ตรวจสอบทุจริต 3
เหตุผลหลักไปหาย : การดูแล , ความพยายามปกปิดความสำเร็จ และความเงียบ
รักษาสภาพแวดล้อมในสังคม ผู้เขียนระบุว่า ในช่วงหลังการค้นพบการทุจริตมาก
,เน้น และโทษให้กับกลไกการรับรู้โดยไม่จำเป็น
เพื่อการปกปิดและความเงียบ ความลับ ( เงียบ ) ได้โดยการเลือกที่จะให้ข้อมูลและสมรู้ร่วมคิดค้า
' ต้องเชื่อใจซึ่งกันและกัน เพื่อให้แน่ใจว่า ความลับจะไม่
ทรยศสมาชิกไม่ เพราะไม่มีการปกปิดเพ่นพ่าน นี้ต้องมีความลับระหว่าง
ความรู้คนปัจจัยอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการปกปิด ได้แก่ : ( 1 ) เคารพ
ผู้ที่ไม่น่าสงสัย , ( 2 ) การขาดผลประโยชน์ในการเปิดเผยความจริง ( 3 ) เฉย
ในใบหน้าของการรู้ ( 4 ) ร่วมกันความไม่รู้ และ ( 5 ) กลัวผลของการเปิดเผย ใน
ตั้งองค์กร ผู้บริหารสามารถหลีกเลี่ยงกลไกธรรมาภิบาลประโยชน์
ของหนึ่งหรือมากกว่าของปัจจัยข้างต้น ดังนั้นการวิจัยในอนาคต และผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อต้านการทุจริตอาจ
พัฒนามีประสิทธิภาพมากขึ้นกับกลไกที่น่าจะติดตามการกระทำของการจัดการด้านบนและป้องกันพวกเขาจากการการควบคุมและการฉ้อโกง