It is not hard to extend the histor

It is not hard to extend the history of policy studies back to antiquity: what governments do or do not do has occupied the attention and interest of humans ever since there were governments. All advisers who whispered in the ears of princes, and their rivals who assessed and countered the prince’s decisions, were students of public policy. All were interested in answering the research questions listed just a few paragraphs ago. Using these questions as a means to define its intellectual heritage, policy studies can legitimately claim everyone from Plato (who laid out a lot of policy recommendations in The Republic) to Machiavelli (who in The Prince had some definite ideas on how policy making power should be exercised) among their intellectual founders. Other political thinker Thomas Hobbes, John Locke, James Madison, Adam Smith, John Stuart Millqualify as policy scholars under this definition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ยากที่จะขยายประวัติความเป็นมาของนโยบายการศึกษาไปโบราณ: ที่รัฐบาลทำ หรือทำไม่ได้ครอบครองความสนใจและสนใจของมนุษย์นับตั้งแต่มีรัฐบาล ประการทั้งหมดผู้กระซิบในหูของปริ๊นซ์ และคู่แข่งของผู้ประเมิน และตัดสินใจของเจ้าชาย countered มีนักเรียนนโยบายสาธารณะ ทั้งหมดมีความสนใจในการตอบคำถามการวิจัยที่แสดงเพียงสองหรือสามย่อหน้าที่ผ่านมา ใช้คำถามเหล่านี้เป็นวิธีการที่สามารถเป็นมรดกทางปัญญา การศึกษานโยบายสามารถถูกต้องตามกฎหมายเรียกร้องทุกคนจากเพลโต (ที่วางมากข้อเสนอแนะนโยบายในสาธารณรัฐ) เพื่อมาเคียเวลลิ (ที่ในเจ้าชายที่มีความคิดบางอย่างแน่นอนในวิธีควรจะใช้นโยบายพลังงานทำให้) ระหว่างผู้ก่อตั้งสมาคมทางปัญญาของพวกเขา อื่น ๆ thinker เมืองมัสฮอบส์ Thomas จอห์นล็อก James เมดิสัน อาดัมสมิธ จอห์นสจ๊วต Millqualify เป็นนโยบายภายใต้ข้อกำหนดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ยากที่จะขยายการศึกษาประวัติศาสตร์ของนโยบายกลับไปสมัยโบราณ: สิ่งที่รัฐบาลทำหรือไม่ทำได้ครอบครองความสนใจและความสนใจของมนุษย์นับตั้งแต่มีรัฐบาล ที่ปรึกษาทุกคนที่กระซิบในหูของเจ้าชายและคู่แข่งของพวกเขาที่ได้รับการประเมินและตัดสินใจโต้ของเจ้าชายเป็นนักศึกษาของนโยบายสาธารณะ ทั้งหมดมีความสนใจในการตอบคำถามการวิจัยที่ระบุไว้เพียงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาวรรค การใช้คำถามเหล่านี้เป็นวิธีการที่จะกำหนดมรดกทางปัญญา, การศึกษานโยบายการถูกต้องตามกฎหมายสามารถเรียกร้องทุกคนจากเพลโต (ผู้ที่ออกมาวางจำนวนมากของข้อเสนอเชิงนโยบายในสาธารณรัฐ) เพื่อ Machiavelli (ซึ่งในเจ้าชายมีความคิดบางอย่างที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการกำหนดนโยบายพลังงานควร ใช้สิทธิ) ในหมู่ผู้ก่อตั้งปัญญาของพวกเขา นักคิดทางการเมืองอื่น ๆ โทมัสฮอบส์, จอห์นล็อคเจมส์เมดิสันสมิ ธ อดัมจอห์นสจ็วต Millqualify เป็นนักวิชาการนโยบายภายใต้คำนิยามนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ยากที่จะขยายประวัติศาสตร์ของนโยบายการศึกษากลับความเก่าอะไรรัฐบาลทำหรือไม่ทำได้ครอบครองความสนใจและความสนใจของมนุษย์ตั้งแต่มีรัฐบาล ทั้งหมดที่ปรึกษากระซิบข้างหูของเจ้านาย และคู่แข่งที่ประเมิน และตอบโต้การตัดสินใจของเจ้าชาย เป็นนักเรียนของนโยบายสาธารณะทั้งหมดที่สนใจในการตอบคำถามการวิจัยแสดงเพียงไม่กี่ย่อหน้าที่แล้ว การใช้คำถามเหล่านี้เป็นวิธีการกำหนดมรดกทางปัญญาของนโยบายการศึกษาสามารถถูกต้องตามกฎหมายเรียกร้องทุกคนจากเพลโต ( ที่แสดงมากของข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในประเทศ ) มาเคียเวลลี ( ที่เจ้าชายมีความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการกำหนดนโยบายพลังงานควรจะใช้ในทางปัญญาเป็นผู้ก่อตั้ง นักคิดทางการเมืองอีก โทมัส ฮอบส์ จอห์น เจมส์ เมดิสัน อดัม สมิธจอห์นสจ๊วต millqualify ในฐานะนักวิชาการนโยบายภายใต้คำจำกัดความนี้