The Homo sapiens have a survival in

The Homo sapiens have a survival instinct. They have lived on this planet for a long time and survived the onslaughts of natural hazards, diseases, starvation and wars which are of their own doing. Yet they cannot and will never be able to defeat the end of life, death. Regardless of the efforts to find elixir to have a permanent life, so far they have failed. The Great Emperor of China who built the great wall even sent an expedition to look for the magic medicine in the Eastern Sea but to no avail and only to leave a legend of how Japan came into existence. It was thought by the Chinese that these were the people, five hundred couples of boys and girls, who formed the Japanese people. This legend would not be accepted by the Japanese who had the legend of being the people who were born out of the unions of deities after the birth of the islands of Japan which were created in the same manner and then the Sun Goddess asked her grandson to descend from heaven to rule over Yamato or Japan. So went the legend or mythology of the Islands of Japan, the Japanese people and rulers.
China’s Emperors claimed to be Son of Heaven and was granted the Mandate of Heaven to rule while European kings claimed to have the Divine Right of King. The Hindu Deva-raja Cult granted political legitimacy to rulers who governed the realm. But all the above except probably the Japanese case, the people were not deified. It was only the rulers who were granted the special privilege and deference. But deep in the psyche of human beings is the pride of being the noble creatures but at the same time are subject under the Almighty in whom they can take refuge. The conflict between self-aggrandizement and acceptance of superior power deities has been part of human thoughts since time immemorial. There are concepts of the present existence of this life on Earth and the speculation or wishful beliefs of the unknown future, life after death. There thus exist both the realm of the physical reality and the spiritual sphere where one believes exists. In other words, there exist in the mind of human beings humanism and theism. Ancient Greeks believed that the planet Earth was the center of the universe while the Sun moved around it. The Sun orbited the Earth indicated a strong pride in humanism. But then reality dictated otherwise when Copernicus argued that the Sun was the center of the solar system. The new reality affected pride in the supremacy of human beings. But indeed, even at the time when there was great pride in nobleness of human beings, deference for the mighty and powerful beings could be detected from the Greek mythology in which all stars were animated. Apollo was the God of the Sun while Poseidon was the God of the sea, for example.
Human beings’ psyches were then and even now are that their fate is subject under the Supreme Being or Beings who could control their life and destiny. Indeed, in some faith, human beings were created by the Supreme Beings such as Christianity, Islam and even the Japanese case. Many believed that they are the noble creatures created in the image of the Almighty. They believe that they have a soul which made them superior when compared to animals and even compared to other fellow human beings due to the different levels of the development of the soul.
Human beings then believe that there are three parts as a human being, the body, the mind and then the soul. The body is the physical part while the mind is the functioning of the brains, thinking and reasoning. When a person has to make choices, say, between killing a person and letting go of his life, he may have to go through a process of soul searching whether to take or spare the person’s life. The person might have decided to let go of the person. That part of him is the soul which might distinguish him from the other person who decided to kill with gratification by slashing the person’s throat or beheading him. The two different persons with two different choices indicated two different souls with different levels of development, kindness, loving-compassion and value for life. In some religion, it is believed that the body might have died and the mind might have ended but not the soul. The soul would live on after the demise of the body and the mind. In Hinduism, the soul was the Self or Atman which would never die. One would be reminded of the Bhagavad Gita, which was part of the Hindu epic Mahabharata, where Krishna convinced Arjuna that it was the duty of a warrior to fight the Dharma Yuddha or righteous war between Pandavas and Kauravas. The important part was the reason given by Krishna to Arjuna that he could never slay anyone because everyone had Atman which could not be slain including that of Arjuna himself. Atman or the Self which one could infer is the same as the Soul.
Atman was the Hindu core concept or thesis against which the Lord Buddha argued with the concept that all human beings were anata or anatman or non-permanent self which was one of the three elements of life, anicca, dukkha and anata. Anata was the impermanency of the self and ever changing which eventually would become emptiness or ultimately nothingness. This was a frontal attack on the concept of the Soul and the Self as being permanent. Anata or anatman was an anti-thesis of the thesis of Atman. Viewed in this context human beings and the human species are meaningless consisting of emptiness or nothingness. The corollary would be that life and living is just emptiness or nothingness. There is thus no significant meaning for existence whatsoever. Life is therefore not worth continuing because ultimately living has no substance and carries no significant meaning and purpose. If this is the case, one will have to argue, human beings are just temporary existence of a physical self where the mind dwells while the Soul or the Self are also just nothingness. Atman is thus the concept or thesis that is challenged by anata or anatman, the anti-thesis.
The question is whether this extreme reasoning is antithetical to the Middle Path as preached in Buddhism. This is arguably an ultimate way of looking at life and it is extreme, not the Middle Path. The Kalama Sutta outlines eight points not to believe anything told by anyone unless after earnest pondering and considering. One of the eight items is the saying of the Guru or famous learned man which would include sages of Buddhism which was not to be taken at face value but subject to consideration as to its tenability just the same. Based upon Kalama Sutta, the postulation of nothingness or anata or anatman should be scrutinized as to its validity and tenability. Indeed, in so doing, it would testify to faithful adherence to the teachings of the great sage, the Buddha, for not blindly taking the tenet without questioning.
The argument against such line of reasoning could be that if life is viewed as nothingness or if life is so empty and meaningless, why then should one continue to exist. If such is taken as the ultimate truth, then the introspection of “who am I; why am I here and what life is for “will be pointless. It is then useless to ponder about life anymore because there will not be any meaningful existence as human beings. In the final analysis, life is after all, nothingness or anata. The Soul or the Self is likewise nothingness. The question one can ask is whether such logic could be taken as ultimate negativism or escapism, i.e., from the mundane to spiritualism. And if anata is taken literally, even the spiritual realm is non-existent because of the state of being nothingness.
The perplexing question is how can one who ultimately is nothingness perceive oneself as nothingness? “Nothing comes from nothing. Nothing ever could,” as a song goes. Nothingness cannot thus perceive nothingness! One may also want to ask whether the argument of nothingness which is ultimate and absolute would go against the belief that absolutely nothing is absolute. One would also be wondering whether absolutism is extremism. If that should be the case, one would be wondering further whether extremism is against the Middle Path. The Middle Path is the practice of moderation which is a modus operandi to achieve a goal. It is a process of moderation which would enable one to become more sanguine about success. But if the goal is absolute and ultimate, would it be contradictory that the Middle Path or moderation is employed to achieve absoluteness which is nothingness or anata or anatman? The Middle Path is thus a means to achieve an end of absolutism. How can one reconcile this internal contradiction will be a perplexing question. These are the issues or questions which need to be elaborated and explicated by Buddhist scholars who have a keener mind than that of the present writer who has been a Buddhist since a young age and used to ordain as a monk with son and grandson also used to ordain in the Buddhist order for a period of time. The questions raised are part of the process of trying to understand the teachings of the great Sage by following his instructions of enquiry in accordance with the eight items of Kalama Sutta.
It is to be noted here that the discussion above is concerned with a high-level of intellectual and spiritual contention of metaphysics and philosophy, the soul, the atman and anatman. This discourse is done by the high-level scholars and philosophers most notably the sages in religious order. It is a search for ultimate truth which may be too profound for ordinary people to comprehend. For the lay persons, there exist the teachings and practices of ordinary people who dwell in the mundane world. These ordinary people can be guided by the dharma of lay persons who still have duty towards family, society and country. The ultimate truth may serve a guiding light when darkness, excessive lust, greed and delusion

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sapiens กะเทยมีสัญชาตญาณการอยู่รอด พวกเขามีชีวิตอยู่บนโลกนี้มานาน และรอดชีวิต onslaughts ภัยธรรมชาติ โรค ความอดอยาก และสงครามซึ่งเป็นของตนเองทำ แต่พวกเขาไม่สามารถ และจะไม่สามารถกำจัดสิ้นชีวิต ตาย โดยความพยายามที่จะค้นหาอีลิกเซียร์มีชีวิตถาวร จนพวกเขาล้มเหลว ดีจักรพรรดิของจีนที่สร้างกำแพงเมืองจีนได้ส่งการเดินทาง เพื่อค้นหายาวิเศษ ใน ทะเลตะวันออก แต่ จะไม่มีประโยชน์ และเท่า กับปล่อยตำนานของมาว่าญี่ปุ่นเป็นชาติ มันถูกคิด โดยจีนว่า มีคน ห้าร้อยคู่ของชายและหญิง คนชาวญี่ปุ่นที่เกิดขึ้น คำอธิบายนี้จะไม่ยอมรับ โดยญี่ปุ่นที่มีตำนานของ คนที่เกิดจากสหภาพแรงงานของเทวดาหลังจากเกิดเกาะของญี่ปุ่นที่สร้างขึ้นในลักษณะเดียวกัน แล้วเจ้าดวงอาทิตย์ ถามหลานของเธอลงมาจากสวรรค์กฎยามาโตะหรือญี่ปุ่น มาก ๆ ตำนานหรือตำนานของเกาะญี่ปุ่น คนญี่ปุ่น และไม้ จักรพรรดิหของจีนเป็น บุตรของสวรรค์ และได้รับอาณัติสวรรค์กฎในขณะที่พระมหากษัตริย์ยุโรปอ้างเทวสิทธิ์ของพระมหากษัตริย์มี ลัทธิดีว่าราชาฮินดูให้ชอบธรรมทางการเมืองกับผู้อยู่ภายใต้ขอบเขต แต่ทั้งหมดข้างต้นยกเว้นคงญี่ปุ่นกรณี คนไม่ deified ไม้ที่ได้รับสิทธิพิเศษและนั้นได้ยอมตามได้ แต่ลึกในกำลังใจของมนุษย์เป็นความภาคภูมิใจ ของการเป็นสิ่งมีชีวิตสูงส่ง แต่ ในเวลาเดียวกันเป็นหัวข้อภายใต้ไม่อยู่ที่พวกเขาสามารถใช้เวลาลี้ภัย ความขัดแย้งระหว่าง self-aggrandizement และยอมรับอำนาจเหนือกว่าเทวดาได้เป็นส่วนหนึ่งของความคิดมนุษย์ตั้งแต่อดีตกาลนานกาเล ยังมีแนวคิดของการดำรงอยู่ของชีวิตบนโลก และการเก็งกำไรหรือความเชื่อ wishful ของชีวิตในอนาคต ไม่รู้จักหลังความตาย จึงมีขอบเขตทั้งของจริงที่มีอยู่จริง และมีอยู่ที่หนึ่งเชื่อเรื่องจิตวิญญาณ ในคำอื่น ๆ มีอยู่ในจิตใจของมนุษย์มนุษยนิยมและเทวนิยม กรีกโบราณเชื่อว่า ดาวเคราะห์โลกคือ ศูนย์กลางของจักรวาลในขณะที่ดวงอาทิตย์ย้ายไปรอบ ๆ ซัน orbited โลกแสดงความภาคภูมิใจที่แข็งแกร่งในมนุษยนิยม แต่แล้ว ความจริงบอกมิฉะนั้นเมื่อโต้เถียงโคเปอร์นิคัสว่า ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะ ใหม่จริงผลกระทบความภาคภูมิใจในมไหศวรรย์ที่ของมนุษย์ แต่อันที่จริง แม้ในขณะเมื่อมีความภาคภูมิใจมากในการผลิตของมนุษย์ นั้นได้ยอมตามการทรง และพบสิ่งมีชีวิตที่มีประสิทธิภาพจากเทพปกรณัมกรีกที่ซึ่งดาวทั้งหมดได้เคลื่อนไหว อพอลโลถูกพระอาทิตย์ในขณะที่โพไซดอนเป็นเจ้าของทะเล ตัวอย่าง Psyches ของมนุษย์อยู่แล้ว และแม้แต่ตอนนี้อยู่ที่ชะตากรรมของพวกเขาอยู่ภายใต้การฎีกาหรือสิ่งมีชีวิตที่สามารถควบคุมชีวิตและชะตากรรมของพวกเขา แน่นอน ในบางความเชื่อ มนุษย์สร้างขึ้น โดยสิ่งมีชีวิตสูงสุดเช่นศาสนาคริสต์ อิสลาม และแม้กรณีญี่ปุ่น หลายคนเชื่อว่า เป็นสัตว์สูงส่งที่สร้างขึ้นในรูปของการไม่อยู่ พวกเขาเชื่อว่า พวกเขามีจิตใจที่ทำให้พวกเขาเหนือกว่าเมื่อเทียบกับสัตว์ และแม้แต่เมื่อเทียบกับมนุษย์อื่น ๆ เพื่อนเนื่องจากในระดับต่าง ๆ ของการพัฒนาของจิตวิญญาณ มนุษย์นั้นเชื่อว่า มีสามส่วนเป็นมนุษย์ ร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณ ร่างกายเป็นส่วนทางกายภาพในขณะที่จิตใจเป็นการทำงานของสมอง ความคิด และเหตุผล เมื่อบุคคลได้รับการเลือก พูด ระหว่างฆ่าคน และปล่อยให้ไปของชีวิตของเขา เขาอาจไปตลอดกระบวนการของจิตใจที่ค้นหาว่าจะใช้ หรืออะไหล่ชีวิตของบุคคลได้ บุคคลอาจตัดสินใจปล่อยของบุคคล เป็นส่วนหนึ่งของเขาคือ จิตวิญญาณซึ่งอาจแยกเขาจากบุคคลอื่น ๆ ที่ตัดสินใจที่จะฆ่าอย่างเจ็บแสบคอของบุคคล หรือ beheading เขากับพึงพอใจ สองคนที่แตกต่างกัน มีสองทางเลือกอื่นระบุวิญญาณสองแตกต่างกันกับระดับของการพัฒนา เมตตา เมตตารัก และค่าสำหรับชีวิต ในบางศาสนา เชื่อว่า ร่างกายอาจมีเสียชีวิต และจิตใจอาจจะยุติแต่จิตวิญญาณไม่ วิญญาณจะอยู่บนหลังลูกร่างกายและจิตใจ ในศาสนาฮินดู วิญญาณได้ด้วยตนเองการ Atman ซึ่งจะไม่ตาย หนึ่งจะนึกถึงของภควัทคีตา ซึ่งเป็นหนึ่งในศาสนาฮินดูมหากาพย์มหาภารตะ ที่กฤษณะเชื่ออาร์ว่า เป็นหน้าที่ของนักรบต่อสู้ Yuddha ธรรมหรือสงครามชอบธรรมระหว่าง Pandavas และ Kauravas ส่วนที่สำคัญเป็นเหตุผลให้ โดยกฤษณะอาร์ที่เขาอาจไม่เคยฆ่าใคร เพราะทุกคนมี Atman ซึ่งอาจไม่ถูกสังหารรวมทั้งที่อาร์เอง Atman หรือใดสามารถเข้าใจตนเองเป็นเหมือนกับจิตวิญญาณ Atman มีแนวคิดหลักของศาสนาฮินดู หรือวิทยานิพนธ์จากที่พระพุทธเจ้าโต้เถียงกับแนวคิดที่ว่า มนุษย์ถูก anata หรือ anatman หรือตนเองไม่ถาวรซึ่งเป็นหนึ่งในสามองค์ประกอบ ของชีวิต anicca, dukkha anata Anata impermanency ของตนเอง และเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอซึ่งในที่สุดจะกลายเป็น ความว่างเปล่า หรือสุด nothingness นี้ได้โจมตีแนวคิดของตนเองเป็นการถาวรและจิตวิญญาณหน้าผาก Anata หรือ anatman เป็นวิทยานิพนธ์ต่อต้านของวิทยานิพนธ์ของ Atman ดูในบริบทนี้ มนุษย์และพันธุ์มนุษย์จะประกอบด้วยความว่างเปล่าหรือ nothingness ไม่ Corollary จะให้ชีวิต และชีวิตเป็นเพียงความว่างเปล่าหรือ nothingness จึงมีความหมายไม่สำคัญสำหรับสิ่งมีชีวิต ชีวิตจึงไม่คุ้มค่าต่อเนื่องจากสุด สารไม่ได้ และความสำคัญความหมายและวัตถุประสงค์ไม่ ถ้าเป็นกรณีนี้ หนึ่งจะต้องโต้เถียง มนุษย์จะดำรงอยู่เพียงชั่วคราวของตนเองจริงที่จิตใจจดจ่อในขณะที่วิญญาณ หรือตนเองมีเพียง nothingness Atman จึงแนวคิดหรือวิทยานิพนธ์ที่ท้าทาย โดย anata หรือ anatman วิทยานิพนธ์ต่อต้าน คำถามคือ ว่าเหตุผลนี้มากจะ antithetical เพื่อเส้นทางกลางตามประกาศในพระพุทธศาสนา นี้เป็นวิธีการที่ดีที่สุดของการมองชีวิต และเป็นมาก เส้นทางกลางไม่ กาลามสูตรสรุปคะแนนแปดไม่ให้เชื่ออะไรบอก ด้วยทุกคนยกเว้นคนได้ความขบคิด และพิจารณา หนึ่งในแปดคือว่ากูรูหรือผู้รอบรู้มีชื่อเสียงซึ่งจะรวมถึงลอินเตอร์พุทธศาสนาซึ่งไม่ต้องนำมูลค่า แต่ อาจพิจารณาเป็นของ tenability เพียงเดียว ตามกาลามสูตร postulation nothingness หรือ anata หรือ anatman ควรจะ scrutinized นั้นมีผลบังคับใช้และ tenability แน่นอน ทำ มันจะเป็นพยานเพื่อติดซื่อสัตย์กับคำสอนของปราชญ์ดี พระ สำหรับการทฤษฎีโดยตั้งคำถามอย่างคนตาบอดไม่ อาร์กิวเมนต์กับบรรทัดของเหตุผลดังกล่าวอาจเป็นว่า ถ้าดูเป็น nothingness ชีวิต หรือถ้าชีวิตดังนั้นว่างเปล่า และความหมาย ทำไมแล้วควรหนึ่งยังมีอยู่ ถ้าดังกล่าวจะนำมาเป็นความจริงที่ดีที่สุด แล้ววิปัสสนาของ "ที่ฉัน ทำไมฉันนี่และชีวิตคืออะไรสำหรับ "จะเป็นประเด็น จากนั้นจะไม่ครุ่นคิดเกี่ยวกับชีวิตอีกต่อไปเนื่องจากจะไม่มีความหมายใด ๆ ที่มีอยู่เป็นมนุษย์ ในสรุป ชีวิตอยู่หลังจากที่ทุก nothingness หรือ anata จิตวิญญาณหรือตนเองได้ในทำนองเดียวกัน nothingness คำถามที่หนึ่งสามารถถามได้ว่าตรรกะดังกล่าวอาจถือเป็นสุดยอด negativism หรือ escapism เช่น จากโลกีย์ spiritualism และถ้าใช้ anata อย่างแท้จริง แม้แต่วิญญาณไม่มีอยู่เนื่องจากสถานะของการเป็น nothingness The perplexing question is how can one who ultimately is nothingness perceive oneself as nothingness? “Nothing comes from nothing. Nothing ever could,” as a song goes. Nothingness cannot thus perceive nothingness! One may also want to ask whether the argument of nothingness which is ultimate and absolute would go against the belief that absolutely nothing is absolute. One would also be wondering whether absolutism is extremism. If that should be the case, one would be wondering further whether extremism is against the Middle Path. The Middle Path is the practice of moderation which is a modus operandi to achieve a goal. It is a process of moderation which would enable one to become more sanguine about success. But if the goal is absolute and ultimate, would it be contradictory that the Middle Path or moderation is employed to achieve absoluteness which is nothingness or anata or anatman? The Middle Path is thus a means to achieve an end of absolutism. How can one reconcile this internal contradiction will be a perplexing question. These are the issues or questions which need to be elaborated and explicated by Buddhist scholars who have a keener mind than that of the present writer who has been a Buddhist since a young age and used to ordain as a monk with son and grandson also used to ordain in the Buddhist order for a period of time. The questions raised are part of the process of trying to understand the teachings of the great Sage by following his instructions of enquiry in accordance with the eight items of Kalama Sutta. It is to be noted here that the discussion above is concerned with a high-level of intellectual and spiritual contention of metaphysics and philosophy, the soul, the atman and anatman. This discourse is done by the high-level scholars and philosophers most notably the sages in religious order. It is a search for ultimate truth which may be too profound for ordinary people to comprehend. For the lay persons, there exist the teachings and practices of ordinary people who dwell in the mundane world. These ordinary people can be guided by the dharma of lay persons who still have duty towards family, society and country. The ultimate truth may serve a guiding light when darkness, excessive lust, greed and delusion

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มนุษย์ปัจจุบันมีสัญชาตญาณการอยู่รอด พวกเขายังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้มาเป็นเวลานานและอยู่รอดของขย้อนภัยธรรมชาติโรคความอดอยากและสงครามที่มีการทำของตัวเอง พวกเขาก็ยังไม่สามารถและจะไม่สามารถที่จะเอาชนะจุดสิ้นสุดของชีวิต, ความตาย โดยไม่คำนึงถึงความพยายามที่จะหายาอายุวัฒนะที่จะมีชีวิตอย่างถาวรเพื่อให้ห่างไกลที่พวกเขาได้ล้มเหลว จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของจีนที่สร้างกำแพงยังส่งการเดินทางที่จะมองหายาวิเศษในภาคตะวันออกของทะเล แต่ไม่เป็นประโยชน์และที่เดียวที่จะออกจากตำนานของวิธีการที่ญี่ปุ่นเข้ามาในชีวิต มันเป็นความคิดโดยชาวจีนที่เหล่านี้เป็นคนที่ห้าร้อยคู่ของชายและหญิงที่เกิดขึ้นคนญี่ปุ่น ตำนานนี้จะไม่เป็นที่ยอมรับของชาวญี่ปุ่นที่มีตำนานของการเป็นคนที่เกิดจากสหภาพแรงงานของเทพหลังคลอดของหมู่เกาะญี่ปุ่นซึ่งถูกสร้างขึ้นในลักษณะเดียวกันแล้วเทพธิดาอาทิตย์ถามหลานชายของเธอไป สืบเชื้อสายมาจากสวรรค์เพื่อปกครองหรือยามาโตะญี่ปุ่น ดังนั้นไปตำนานหรือตำนานของหมู่เกาะญี่ปุ่นคนญี่ปุ่นและผู้ปกครอง.
จักรพรรดิของจีนอ้างว่าเป็นบุตรของสวรรค์และได้รับอาณัติแห่งสวรรค์ในการปกครองในขณะที่พระมหากษัตริย์ยุโรปอ้างว่ามีพระเจ้าขวาของพระมหากษัตริย์ Deva-ฮินดูลัทธิราชาได้รับความชอบธรรมทางการเมืองการปกครองผู้ปกครองดินแดน แต่ทั้งหมดดังกล่าวข้างต้นอาจจะยกเว้นกรณีญี่ปุ่น, คนที่ไม่ได้ deified มันเป็นเพียงผู้ปกครองที่ได้รับสิทธิพิเศษและการแสดงความเคารพ แต่ลึกลงไปในจิตใจของมนุษย์เป็นความภาคภูมิใจของการเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเกียรติ แต่ในเวลาเดียวกันอาจมีภายใต้ผู้ทรงอำนาจในการที่พวกเขาสามารถใช้เป็นที่หลบภัย ความขัดแย้งระหว่างตัวเองการขยายและการยอมรับของเทพพลังงานที่เหนือกว่าได้เป็นส่วนหนึ่งของความคิดของมนุษย์มาตั้งแต่ไหน แต่ไร มีแนวความคิดของการดำรงอยู่ในปัจจุบันนี้ของชีวิตบนโลกและการเก็งกำไรหรือความเชื่อปรารถนาในอนาคตที่ไม่รู้จักชีวิตหลังความตายเป็น จึงมีอยู่ทั้งในดินแดนของความเป็นจริงทางกายภาพและทางจิตวิญญาณทรงกลมที่หนึ่งเชื่อว่ามีอยู่ ในคำอื่น ๆ ที่มีอยู่ในใจของมนุษย์และความเห็นอกเห็นใจเทวนิยม ชาวกรีกโบราณเชื่อว่าโลกเป็นศูนย์กลางของจักรวาลในขณะที่ดวงอาทิตย์ย้ายรอบ ดวงอาทิตย์โคจรโลกชี้ให้เห็นความภาคภูมิใจที่แข็งแกร่งในความเห็นอกเห็นใจ แต่ความเป็นจริงแล้วกำหนดเป็นอย่างอื่นเมื่อ Copernicus ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะ ความเป็นจริงใหม่ได้รับผลกระทบความภาคภูมิใจในอำนาจสูงสุดของมนุษย์ แต่แน่นอนแม้ในขณะที่มีความภาคภูมิใจในมีชื่อเสียงของมนุษย์เคารพสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่และมีประสิทธิภาพสามารถตรวจพบจากตำนานเทพเจ้ากรีกที่ดาวทั้งหมดได้รับการเคลื่อนไหว อพอลโลเป็นพระเจ้าของดวงอาทิตย์ในขณะที่โพไซดอนเป็นพระเจ้าของทะเลเช่น.
จิตใจมนุษย์ 'อยู่แล้วและแม้กระทั่งในขณะนี้ว่าชะตากรรมของพวกเขาเป็นเรื่องภายใต้อำนาจสูงสุดหรือสิ่งมีชีวิตที่สามารถควบคุมชีวิตและโชคชะตาของพวกเขา อันที่จริงในความเชื่อบางอย่างที่มนุษย์ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์ศาลฎีกาเช่นศาสนาคริสต์ศาสนาอิสลามและแม้กระทั่งกรณีที่ญี่ปุ่น หลายคนเชื่อว่าพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเกียรติที่สร้างขึ้นในรูปของผู้ทรงอำนาจ พวกเขาเชื่อว่าพวกเขามีจิตวิญญาณที่ทำให้พวกเขาเหนือกว่าเมื่อเทียบกับสัตว์และเมื่อเทียบแม้กระทั่งเพื่อนมนุษย์คนอื่น ๆ เนื่องจากระดับที่แตกต่างกันของการพัฒนาของจิตวิญญาณ.
มนุษย์แล้วเชื่อว่ามีสามส่วนเป็นมนุษย์ ร่างกายจิตใจจิตวิญญาณแล้ว เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายทางกายภาพในขณะที่ใจเป็นการทำงานของสมองคิดและการใช้เหตุผล เมื่อมีบุคคลที่มีทางเลือกที่จะทำให้การพูดระหว่างการฆ่าคนและให้ไปจากชีวิตของเขาเขาอาจจะต้องไปผ่านกระบวนการของการค้นหาจิตวิญญาณไม่ว่าจะใช้หรือสำรองชีวิตของบุคคล คนที่อาจจะมีการตัดสินใจที่จะปล่อยให้ไปของบุคคลที่ นั่นเป็นส่วนหนึ่งของเขาก็คือจิตวิญญาณซึ่งอาจแยกเขาจากคนอื่น ๆ ที่ตัดสินใจที่จะฆ่ากับความพึงพอใจโดยเจ็บแสบคอบุคคลหรือตัดหัวเขา คนสองคนที่แตกต่างกันมีสองทางเลือกที่แตกต่างกันระบุสองดวงวิญญาณที่แตกต่างกันมีระดับที่แตกต่างกันของการพัฒนาความเมตตาความรักความเมตตา-และความคุ้มค่าสำหรับชีวิต ในศาสนาบางส่วนก็เป็นที่เชื่อกันว่าร่างกายอาจจะมีผู้เสียชีวิตและจิตใจอาจจะจบลง แต่ไม่จิตวิญญาณ จิตวิญญาณจะมีชีวิตอยู่หลังจากการตายของร่างกายและจิตใจ ในศาสนาฮินดูเป็นจิตวิญญาณของตนเองหรือ Atman ซึ่งจะไม่ตาย หนึ่งจะได้รับการเตือนของภควัทคีตาซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของมหากาพย์มหาภารตะฮินดูที่กฤษณะอรชุนเชื่อว่ามันเป็นหน้าที่ของนักรบที่จะต่อสู้กับธรรมะ Yuddha หรือสงครามระหว่างคนชอบธรรมปาณฑพและเการพ ส่วนหนึ่งที่สำคัญได้รับเหตุผลที่กำหนดโดยกฤษณะอรชุนว่าเขาไม่สามารถฆ่าทุกคนเพราะทุกคนมี Atman ซึ่งไม่สามารถฆ่ารวมทั้งที่ของตัวเองอรชุน Atman หรือตนเองที่หนึ่งที่สามารถสรุปเป็นเช่นเดียวกับจิตวิญญาณ.
Atman เป็นแนวคิดหลักในศาสนาฮินดูหรือวิทยานิพนธ์กับที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ถกเถียงกันอยู่กับแนวคิดที่ว่ามนุษย์ทุกคน Anata หรือ anatman หรือตัวเองไม่ถาวรซึ่งเป็นหนึ่งใน สามองค์ประกอบของชีวิต Anicca, dukkha และ Anata Anata เป็น impermanency ของตัวเองและเคยเปลี่ยนแปลงซึ่งในที่สุดก็จะกลายเป็นความว่างเปล่าหรือเปล่าในที่สุด นี่คือการโดนโจมตีแนวคิดของจิตวิญญาณและตนเองในฐานะที่เป็นถาวร Anata หรือ anatman เป็นวิทยานิพนธ์ป้องกันวิทยานิพนธ์ของ Atman ดูในบริบทนี้มนุษย์และเผ่าพันธุ์มนุษย์มีความหมายซึ่งประกอบด้วยความว่างเปล่าหรือเปล่า จะเป็นข้อพิสูจน์ว่าชีวิตและการใช้ชีวิตเป็นเพียงความว่างเปล่าหรือเปล่า มีจึงไม่มีความหมายสำหรับการดำรงอยู่อย่างมีนัยสำคัญ แต่อย่างใด ชีวิตจึงไม่คุ้มค่าอย่างต่อเนื่องเพราะการใช้ชีวิตในท้ายที่สุดมีไม่มีสารและดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญไม่มีความหมายและวัตถุประสงค์ หากเป็นกรณีนี้อย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องเถียงมนุษย์เป็นเพียงการดำรงอยู่ชั่วคราวของตัวเองทางกายภาพที่ใจอาศัยอยู่ในขณะที่จิตวิญญาณหรือตัวเองนอกจากนี้ยังมีเพียงความว่างเปล่า Atman จึงเป็นแนวคิดหรือวิทยานิพนธ์ที่ท้าทายโดย Anata หรือ anatman, ป้องกันวิทยานิพนธ์.
คำถามคือว่าเหตุผลที่รุนแรงนี้ถือเป็นทางสายกลางเป็นเทศน์ในพระพุทธศาสนา นี่คือเนื้อหาวิธีที่ดีที่สุดในการมองชีวิตและมันก็เป็นมากไม่ได้ทางสายกลาง กาลามะซูตแสดงแปดจุดที่จะไม่เชื่อสิ่งที่บอกทุกคนเว้นแต่หลังจากขบคิดอย่างจริงจังและพิจารณา หนึ่งในแปดรายการที่เป็นคำพูดของคุรุหรือที่มนุษย์เรียนรู้ที่มีชื่อเสียงซึ่งจะรวมถึงปราชญ์ของพุทธศาสนาซึ่งไม่ได้จะต้องดำเนินการที่มูลค่า แต่อาจมีการพิจารณาที่จะรักษาไว้ได้เพียงเดียวกัน ขึ้นอยู่กับกาลามะซูตยืนยันของความว่างเปล่าหรือ Anata หรือ anatman ควรได้รับการพิจารณาเป็นไปได้ความถูกต้องและรักษาไว้ได้ที่ แท้จริงในการทำเช่นนั้นก็จะเป็นพยานถึงการยึดมั่นในความซื่อสัตย์ต่อคำสอนของปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่พระพุทธรูปไม่สุ่มสี่สุ่มห้าทฤษฎีการได้โดยไม่ต้องตั้งคำถาม.
โต้เถียงกับสายดังกล่าวให้เหตุผลอาจเป็นได้ว่าถ้าชีวิตถูกมองว่าเป็นความว่างเปล่าหรือถ้า ชีวิตที่ว่างเปล่ามากและไม่มีความหมายแล้วทำไมหนึ่งควรจะยังคงมีอยู่ ถ้าดังกล่าวจะนำมาเป็นความจริงที่ดีที่สุดแล้ววิปัสสนาของ "ที่ฉัน; ทำไมฉันที่นี่และสิ่งที่ชีวิตก็คือสำหรับ "จะไม่มีจุดหมาย มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะไตร่ตรองเกี่ยวกับชีวิตอีกต่อไปเพราะจะไม่มีความหมายใด ๆ ที่ดำรงอยู่ในฐานะมนุษย์ ในการวิเคราะห์สุดท้ายชีวิตเป็นหลังจากที่ทุกความว่างเปล่าหรือ Anata วิญญาณหรือตัวเองเป็นความว่างเปล่าเช่นเดียวกัน คำถามหนึ่งที่สามารถถามคือว่าตรรกะดังกล่าวอาจจะนำมาเป็นสุดยอด negativism หรือหนีคือจากโลกเวทย์มนต์ และถ้า Anata จะดำเนินการอย่างแท้จริงแม้ดินแดนที่เป็นจิตวิญญาณที่ไม่มีอยู่จริงเพราะสถานะของการเป็นความว่างเปล่า.
คำถามงงเป็นวิธีการหนึ่งที่สามารถที่ในที่สุดเป็นความว่างเปล่าของตัวเองรับรู้เป็นความว่างเปล่า? "ไม่มีอะไรมาจากอะไร ไม่มีอะไรที่เคยได้ "เป็นเพลงไป จิตใจจึงไม่สามารถรับรู้เปล่า! หนึ่งยังอาจต้องการที่จะถามว่าข้อโต้แย้งของความว่างเปล่าซึ่งเป็นที่ดีที่สุดและแน่นอนจะไปกับความเชื่อที่ว่าคืออะไรอย่างแน่นอน หนึ่งก็จะสงสัยว่าสมบูรณาญาสิทธิราชย์เป็นความคลั่งไคล้ หากที่ควรจะเป็นกรณีหนึ่งจะสงสัยต่อไปไม่ว่าจะเป็นความคลั่งไคล้ผิดทางสายกลาง ทางสายกลางคือการปฏิบัติของการดูแลซึ่งเป็นวิธีการทำงานเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย มันเป็นกระบวนการของการดูแลซึ่งจะช่วยให้หนึ่งที่จะกลายเป็นมากขึ้นอารมณ์ดีเกี่ยวกับความสำเร็จ แต่ถ้าเป้าหมายคือแน่นอนและที่ดีที่สุดก็จะมีความขัดแย้งว่าทางสายกลางหรือการดูแลเป็นลูกจ้างเพื่อให้บรรลุความสมบูรณ์ซึ่งเป็นความว่างเปล่าหรือ Anata anatman หรือ? ทางสายกลางจึงเป็นวิธีการที่จะบรรลุจุดสิ้นสุดของสมบูรณาญาสิทธิราชย์ วิธีการหนึ่งที่สามารถไกล่เกลี่ยความขัดแย้งภายในนี้จะเป็นคำถามที่น่างง เหล่านี้เป็นปัญหาหรือข้อสงสัยที่จะต้องอธิบายและเร้นลับโดยนักวิชาการชาวพุทธที่มีความคิดเฉียบคมกว่าของนักเขียนในปัจจุบันที่ได้รับการนับถือศาสนาพุทธมาตั้งแต่วัยหนุ่มสาวและใช้ในการบวชเป็นพระภิกษุสงฆ์กับลูกชายและหลานชายยังใช้ในการ บวชในลำดับที่นับถือศาสนาพุทธเป็นระยะเวลา คำถามขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของการพยายามที่จะเข้าใจคำสอนของ Sage ที่ดีโดยทำตามคำแนะนำของเขาของการสอบสวนให้สอดคล้องกับรายการที่แปดของกาลามะซูต.
มันเป็นที่น่าสังเกตว่าที่นี่การอภิปรายข้างต้นเป็นที่เกี่ยวข้องกับการสูง ระดับของการต่อสู้ทางปัญญาและทางจิตวิญญาณของอภิปรัชญาและปรัชญาจิตวิญญาณ Atman และ anatman วาทกรรมนี้จะกระทำโดยนักวิชาการระดับสูงและนักปรัชญาที่โดดเด่นที่สุดคนฉลาดในการสั่งซื้อทางศาสนา มันคือการค้นหาความจริงที่ดีที่สุดซึ่งอาจจะลึกซึ้งเกินไปสำหรับคนธรรมดาที่จะเข้าใจ สำหรับคนนอนที่มีอยู่คำสอนและการปฏิบัติของคนธรรมดาสามัญที่อาศัยอยู่ในโลกมนุษย์ คนธรรมดาเหล่านี้สามารถได้รับคำแนะนำจากธรรมะของบุคคลที่วางที่ยังคงมีหน้าที่ที่มีต่อครอบครัวสังคมและประเทศชาติ ความจริงที่ดีที่สุดอาจใช้แสงนำทางเมื่อความมืดความต้องการทางเพศมากเกินไปความโลภและความหลงผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โฮโม ซาเปียน มีสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอด พวกเขาได้อาศัยอยู่บนโลกนี้มานานและรอดชีวิต onslaughts อันตรายธรรมชาติ , โรค , ความอดอยากและสงคราม ซึ่งเป็นฝีมือของพวกเขาเอง แต่พวกเขาไม่สามารถและจะไม่สามารถเอาชนะสิ้นสุดของชีวิต ความตาย ไม่ว่าความพยายามที่จะหายาวิเศษที่จะมีชีวิตที่ถาวร ดังนั้นไกลที่พวกเขาได้ล้มเหลวมหาจักรพรรดิของประเทศจีนที่สร้างขึ้นกำแพงเมืองจีนก็ส่งคณะสำรวจเพื่อค้นหายาเวทมนตร์ในทะเลภาคตะวันออก แต่ไม่มีกล้อง และเหลือไว้เป็นตำนานของญี่ปุ่น มาเป็นชาติ มันคือความคิดของชาวจีนเหล่านี้ว่า คนห้าร้อยคู่ของชายและหญิง ที่สร้างคน ญี่ปุ่นตำนานนี้จะไม่ได้รับการยอมรับจากญี่ปุ่น ที่มีตำนานเป็นคนที่เกิดในสหภาพของเทพหลังคลอดของเกาะญี่ปุ่น ซึ่งถูกสร้างขึ้นในลักษณะเดียวกันและจากนั้นดวงอาทิตย์เทพธิดาถามหลานชายของเธอจะลงมาจากสวรรค์เพื่อปกครอง ยามาโตะ หรือ ญี่ปุ่น ดังนั้นไปตำนานหรือตำนานของเกาะญี่ปุ่น คนญี่ปุ่น และผู้ปกครอง
จักรพรรดิของจีนอ้างว่าเป็นบุตรแห่งสวรรค์และได้รับอาณัติแห่งสวรรค์เพื่อปกครองโดยกษัตริย์ยุโรปอ้างว่ามีสิทธิอันศักดิ์สิทธิ์ของกษัตริย์ ฮินดูลัทธิเทวราชา ได้รับความชอบธรรมทางการเมืองให้ผู้ปกครองที่ปกครองอาณาจักร แต่ทั้งหมดข้างต้น ยกเว้นอาจจะกรณีญี่ปุ่น คนไม่เทพเจ้าของที่ .มันเป็นเพียงผู้ที่ได้รับสิทธิ์พิเศษและความเคารพ . แต่ลึกๆในจิตใจของมนุษย์ คือ ความภาคภูมิใจของการเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูง แต่ในขณะเดียวกันอาจมีภายใต้พระผู้เป็นเจ้า ผู้ซึ่งพวกเขาสามารถเอาเป็นที่พึ่ง ความขัดแย้งระหว่าง aggrandizement ตนเองและการยอมรับของเทพพลังที่ได้รับส่วนหนึ่งของความคิดของมนุษย์ตั้งแต่เวลานมนานมีแนวคิดในปัจจุบันชาติของชีวิตบนโลกและการเก็งกำไร หรือความเชื่อความปรารถนาของอนาคตที่ไม่รู้จัก ชีวิตหลังความตาย มันจึงมีทั้งขอบเขตของความเป็นจริงทางกายภาพและทางจิตวิญญาณที่ทรงกลมหนึ่งเชื่อว่ามีอยู่จริง ในคำอื่น ๆที่มีอยู่ในจิตใจของมนุษย์และมนุษยนิยมเทวนิยม .ชาวกรีกโบราณเชื่อว่าโลกเป็นศูนย์กลางของจักรวาลในขณะที่ดวงอาทิตย์ย้ายรอบ ดวงอาทิตย์โคจรโลกแสดงความภาคภูมิใจที่แข็งแกร่งในลัทธิมนุษยนิยม แต่แล้วความเป็นจริงบอก มิฉะนั้นเมื่อโคเปอร์นิคัสแย้งว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะ ความเป็นจริงใหม่มีผลต่อความภาคภูมิใจในความยิ่งใหญ่ของมนุษย์ แต่แน่นอนแม้ในเวลาเมื่อมีที่ดีความภาคภูมิใจในชั้นสูงของมนุษย์ ความแตกต่างสำหรับมนุษย์ที่ยิ่งใหญ่และทรงพลังสามารถตรวจพบได้จากเทพนิยายกรีก ซึ่งดาวทั้งหมดเป็นภาพเคลื่อนไหว อพอลโลเป็นเทพแห่งดวงอาทิตย์ในขณะที่โพไซดอนเป็นเทพเจ้าแห่งทะเล ตัวอย่างเช่น
มาด้วยจิตวิญญาณของมนุษย์แล้ว และแม้ตอนนี้เคราะห์กรรมเรื่องภายใต้พระผู้เป็นเจ้า หรือ สิ่งมีชีวิต ที่สามารถควบคุมชีวิตและโชคชะตา แน่นอน ในบางความเชื่อ มนุษย์ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์สูงสุด เช่น ศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลาม และแม้แต่กรณีของญี่ปุ่น หลายคนเชื่อว่าพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงสร้างขึ้นในรูปขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์พวกเขาเชื่อว่า พวกเขามีจิตวิญญาณซึ่งทำให้พวกเขาเหนือกว่าเมื่อเทียบกับสัตว์และแม้กระทั่งเมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ ของมนุษย์ เนื่องจากระดับที่แตกต่างกันของการพัฒนาจิตวิญญาณ
มนุษย์แล้วเชื่อว่ามี 3 ส่วนที่เป็นมนุษย์ ร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณ ร่างกายทางกายภาพส่วนหนึ่งในขณะที่ใจการทำงานของสมอง