Audiolingual instruction arose in p

Audiolingual instruction arose in part as a reaction to the grammar translation approach. The argument was that, unlike grammar translation teaching in which students learned about the language, audiolingual teaching would lead students to actually speak the language ( Books 1960; Lado 1964 ). It is evident that, even though the emphasis on the oral language, students rarely uses the language spontaneously. Teachers avoid letting beginning learners speak freely become habits. So it is better to prevent these bad habits before they happen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำสั่ง Audiolingual เกิดเป็นปฏิกิริยากับวิธีแปลไวยากรณ์ในส่วน อาร์กิวเมนต์เป็น ที่แตกต่างจากการสอนที่นักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษา audiolingual สอนจะนำนักเรียนจริง พูดภาษา (หนังสือ 1960 แปลไวยากรณ์ Lado 1964) จะเห็นได้ชัดว่า แม้ว่าเน้นภาษาปาก นักเรียนไม่ค่อยใช้ภาษาธรรมชาติ ครูหลีกเลี่ยงการปล่อยให้ผู้เรียนเริ่มต้นที่พูดได้อย่างอิสระเป็นนิสัย ดังนั้น จึงเป็นการป้องกันเหล่านี้นิสัยไม่ดีก่อนที่จะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนการสอน Audiolingual เกิดขึ้นในส่วนที่เป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อวิธีการแปลไวยากรณ์ เหตุผลก็คือการที่แตกต่างจากการเรียนการสอนการแปลไวยากรณ์ที่นักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาการเรียนการสอน audiolingual จะนำนักเรียนที่จริงพูดภาษา (หนังสือ 1960; Lado 1964) จะเห็นว่าแม้ความสำคัญกับภาษาปากนักเรียนไม่ค่อยใช้ภาษาธรรมชาติ ครูหลีกเลี่ยงการปล่อยให้ผู้เรียนเริ่มต้นพูดได้อย่างอิสระกลายเป็นนิสัย ดังนั้นจึงเป็นการดีที่จะป้องกันไม่ให้นิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ก่อนที่พวกเขาเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

audiolingual การเรียนการสอนที่เกิดขึ้นในส่วนที่เป็นปฏิกิริยากับไวยากรณ์แปลภาษาวิธีการ อาร์กิวเมนต์ที่แตกต่างแปลไวยากรณ์สอนที่เรียนเกี่ยวกับภาษา การสอน audiolingual จะนำนักเรียนจริง ๆ พูดภาษา ( หนังสือ 1960 ; ในอีกทางหนึ่ง พ.ศ. 2507 ) จะเห็นได้ว่า แม้เน้นภาษาปากคนไม่ค่อยใช้ภาษาเป็นธรรมชาติ หลีกเลี่ยงการปล่อยให้ผู้เรียนครูเริ่มพูดได้อย่างอิสระ จะกลายเป็น นิสัย ดังนั้นมันจะดีกว่าเพื่อป้องกันพฤติกรรมที่ไม่ดีเหล่านี้ก่อนที่จะเกิดขึ้น