Both strains used in this study exh

Both strains used in this study exhibited the capacity to
produce indoleacetic acid (data not shown); therefore, it
might have contributed to enhanced shoot and root length
through cell elongation and multiplication. A similar
increase in growth and P uptake of mung bean plants due
to inoculation of PSB strains was observed by Singh and
Kapoor (1999), Vikram and Hamzehzarghani (2008),
Ghanem and Abbas (2009), and Jha et al. (2011). Ghanem
and Abbas (2009) observed an increase in plant height,
number of branches, number of pods, grain weight, and
eventually higher seed and straw yields in mung bean
plants after inoculation of B. megaterium in salt-affected
soils. Increased growth and P uptake have been reported
for Azotobacter chroococcum in wheat (Kumar et al.,
2001), Pseudomonas fluorescens in peanut (Dey et al.,
2004), Pseudomonas species in wheat (Babana and
Antoun, 2006), Pseudomonas species and Bacillus cereus
in walnut (Yu et al., 2011), and Paenibacillus polymyxa
and B. megaterium in tomato (EI-Yazeid and Abou-
Aly, 2011). According to Fernández et al. (2007), shoot
length of soybean plants increased after inoculation of
Burkholderia sp. PER2F by 40% and 60% when compared
with uninoculated soil/seed and uninoculated soil/seed
treated with soluble P, respectively. However, an increase
in height and biomass, but not P content, of canola plants
was observed by de Freitas et al. (1997) after inoculation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถในการจัดแสดงทั้งสองสายพันธุ์ที่ใช้ในการศึกษานี้
ผลิตกรด indoleacetic (ข้อมูลไม่แสดง); ดังนั้น มัน
อาจมีส่วนการยิงเพิ่มขึ้นและความยาวราก
เซลล์ elongation และคูณด้วย คล้าย
เพิ่มในการเจริญเติบโตและดูดธาตุอาหาร P พืชเมล็ดถั่วเนื่อง
การ inoculation ของ PSB สายพันธุ์ถูกตรวจสอบ โดยสิงห์ และ
กปู (1999), วิกรรม และ Hamzehzarghani (2008),
Ghanem และระเบิด (2009), และ al. et Jha (2011) Ghanem
และระเบิด (2009) สังเกตการเพิ่มขึ้นของความสูงของพืช,
จำนวนสาขา จำนวนฝัก เมล็ดข้าวน้ำหนัก และ
เมล็ดสูงสุดและอัตราผลตอบแทนฟางในเมล็ดถั่ว
พืชหลัง inoculation megaterium เกิดในผลเกลือ
ดินเนื้อปูน มีรายงานเพิ่มการเจริญเติบโตและดูดธาตุอาหาร P
สำหรับ chroococcum Azotobacter ในข้าวสาลี (Kumar et al.,
2001), Pseudomonas fluorescens ในถั่วลิสง (Dey et al.,
2004), สายพันธุ์ Pseudomonas ในข้าวสาลี (ปรุงรส และ
Antoun, 2006), สายพันธุ์ Pseudomonas และคัด cereus
ในวอลนัท (Yu et al., 2011), และ Paenibacillus polymyxa
เกิด megaterium ในมะเขือเทศและ (EI Yazeid และ Abou-
Aly, 2011) ยิงตาม Fernández et al. (2007),
ความยาวของถั่วเหลืองเพิ่มขึ้นหลังจาก inoculation ของ
Burkholderia sp PER2F 40% และ 60% เมื่อเปรียบเทียบ
เมล็ด uninoculated ดินและเมล็ด uninoculated ดิน
รับ P ละลาย ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม การเพิ่ม
สูง และชีวมวล แต่ไม่ P เนื้อหา พืชคาโนลา
ถูกสังเกตโดย de Freitas et al. (1997) หลังจาก inoculation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสองสายพันธุ์ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นความสามารถในการ
ผลิตกรด indoleacetic (ไม่ได้แสดงข้อมูล); ดังนั้นจึง
อาจจะมีส่วนร่วมในการถ่ายภาพที่ดีขึ้นและความยาวราก
ผ่านการยืดตัวของเซลล์และการคูณ ที่คล้ายกัน
เพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตและการดูด P ของพืชถั่วเขียวเนื่องจาก
การฉีดวัคซีนสายพันธุ์ PSB เป็นที่สังเกตโดยซิงห์และ
Kapoor (1999), กรัมและ Hamzehzarghani (2008),
Ghanem และอับบาส (2009), และ Jha และคณะ (2011) Ghanem
และอับบาส (2009) พบว่าการเพิ่มขึ้นของความสูงของอาคาร
จำนวนสาขาจำนวนฝักน้ำหนักเมล็ดพืชและ
ในที่สุดก็สูงกว่าเมล็ดและฟางข้าวอัตราผลตอบแทนในถั่วเขียว
พืชหลังจากการปลูกเชื้อ B. megaterium ในเกลือได้รับผลกระทบ
ดิน การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นและ P บริโภคที่ได้รับรายงาน
สำหรับ chroococcum Azotobacter ในข้าวสาลี (Kumar et al.,
2001), Pseudomonas fluorescens ในถั่วลิสง (กระชาก et al.,
2004), Pseudomonas ชนิดในข้าวสาลี (Babana และ
Antoun, 2006) ชนิดและ Pseudomonas Bacillus cereus
ในวอลนัท (Yu et al., 2011) และ Paenibacillus polymyxa
และ B. megaterium ในมะเขือเทศ (EI-Yazeid และ Abou-
อาลี, 2011) ตามFernándezและคณะ (2007), การถ่ายภาพ
ความยาวของพืชถั่วเหลืองเพิ่มขึ้นหลังจากการปลูกเชื้อ
Burkholderia SP PER2F โดย 40% และ 60% เมื่อเทียบ
กับลำต้นดิน / เมล็ดพันธุ์และลำต้นดิน / เมล็ดพันธุ์
ที่ละลายน้ำได้รับการรักษาด้วย P ตามลำดับ อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้น
ในความสูงและชีวมวล แต่ไม่เนื้อหา P, ของพืชคาโนลา
เป็นที่สังเกตโดยอร์และคณะ (1997) หลังจากที่ฉีดวัคซีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งสองสายพันธุ์ที่ใช้ในการศึกษามีความสามารถ
ผลิตนโดอะซีติก แอซิค ( ข้อมูลไม่แสดง ) ; ดังนั้นจึงอาจมีส่วนให้ยิง

ผ่านการเพิ่มและความยาวรากเซลล์และการคูณ เพิ่มที่คล้ายกัน
ในการเจริญเติบโตและการดูดใช้ฟอสฟอรัสของพืชเนื่องจากการใช้ถั่วเขียว
ของ PSB สายพันธุ์พบโดยซิงห์และ
Kapoor ( 1999 ) , วิกรม และ hamzehzarghani ( 2008 ) ,
และ ghanem Abbas ( 2009 ) , และผู้ et al . ( 2011 ) ghanem
และ อับบาส ( 2009 ) พบมีการเพิ่มความสูงของต้น จำนวนกิ่ง
, จำนวนฝัก , น้ำหนักเมล็ด และเมล็ดและผลผลิตสูงกว่า
ในที่สุดฟางในถั่วเขียว
B . megaterium ในพืชหลังจากใช้เกลือ
ดิน เพิ่มการเจริญเติบโตและการดูดใช้ฟอสฟอรัสมีรายงาน
สำหรับ 20 chroococcum ในข้าวสาลี ( Kumar et al . ,
2001 )Pseudomonas fluorescens ในถั่วลิสง ( กระชาก et al . ,
2004 ) , ชนิดของข้าวสาลี ( Babana และ
antoun , 2006 ) , และ Pseudomonas ชนิด Bacillus cereus
ในวอลนัท ( ยู et al . , 2011 ) และ paenibacillus polymyxa
และ B . megaterium ในมะเขือเทศ ( EI yazeid Abou Aly และ -
, 2011 ) . ตามเฟร์นันเดซ et al . ( 2007 ) , ยิง
ความยาวของถั่วเหลืองเพิ่มขึ้นหลังจากปลูกเชื้อ Burkholderia
.per2f 40% และ 60% เมื่อเปรียบเทียบกับการใช้ดินและเมล็ดพันธุ์

ถือว่าเมล็ดใส่ดินที่จุด ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม การเพิ่ม
ความสูงและชีวมวล แต่ไม่ใช่ P ) , คาโนลาพืช
2 de Freitas et al . ( 1997 ) หลังจากการฉีดวัคซีน