President Obama was ebullient durin

President Obama was ebullient during his historic visit to Myanmar in November 2012, the first by an American president to a nation that appeared on the cusp of a democratic transformation after five decades of authoritarian rule. But, in the two years since, the military-dominated, quasi-civilian government in Yangon has moved far too slowly on the commitments to reforms it made to the United States when the two nations pledged to begin a new relationship.

On his second visit to Myanmar, which begins Wednesday, Mr. Obama might be tempted to be circumspect about the dispiriting state of change in Myanmar. That would be a mistake. Officials in Myanmar saw the importance of engaging with the United States to put behind an era of sanctions and international isolation. Mr. Obama should firmly remind them that his administration still has tools to accelerate, or delay, that process. Between now and next fall, when Myanmar is scheduled to hold a general election, there is time to press forcefully for meaningful democratic reforms and an end to the persecution of the Rohingya Muslims.

The political shifts this year have not been promising. President Thein Sein vowed early this year that “any citizen” would be allowed to run for the presidency. Yet a parliamentary committee in June voted against a constitutional amendment to fix a rule that forbids the country’s leading opposition leader, Daw Aung San Suu Kyi, a Nobel Peace Prize laureate, from being eligible for that office because her children hold British citizenship.

Besides disqualifying Ms. Aung San Suu Kyi from becoming president, officials in Myanmar appear to be laying the groundwork for an electoral system that would prevent her party, the National League for Democracy, from ever holding a majority by reserving seats for military officers and representatives of ethnic minorities. Ms. Aung San Suu Kyi deserves a shot at leading the nation. This would happen only if the country’s Constitution is amended substantively to give political parties equal footing in future elections.

Beyond the dismal state of political reforms, Myanmar’s leaders have been callous in their response to a crisis sparked by the slaughter in 2012 of hundreds of Rohingya Muslims in Rakhine State. The government has done little to prosecute the perpetrators of a campaign that human rights activists say amounted to ethnic cleansing. Now the authorities appear intent on further marginalizing the Rohingya through a naturalization policy most would be ineligible for, a tactic that appears designed to drive more into exile. More than 100,000 Rohingya are now confined to miserable camps.

No one expected that Myanmar would become a model democracy overnight. And there have been some remarkable changes. Most political prisoners have been released; brutality by security forces has ebbed; and the media is less censored. Mr. Thein Sein may argue that his government needs more time to make good on the promises he made when Mr. Obama visited in 2012. Some may reasonably take years to carry out; others won’t. Mr. Obama should not mince words when he evaluates the progress on those promises.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประธานาธิบดีโอบามาเป็นเดือดพ่ลานระหว่างการเยี่ยมชมประวัติศาสตร์ของเขาไปยังประเทศพม่าในเดือนพฤศจิกายน 2012, ครั้งแรกโดยประธานาธิบดีอเมริกันประเทศที่ปรากฏบนยอดของการเปลี่ยนแปลงประชาธิปไตยหลังจากห้าทศวรรษที่ผ่านมาของการปกครองของเผด็จการ แต่ในสองปีที่ผ่านมานับตั้งแต่ทหารครอบงำรัฐบาลกึ่งพลเรือนในย่างกุ้งได้ย้ายไปไกลช้าเกินไปในภาระผูกพันในการปฏิรูปมันทำกับสหรัฐอเมริกาเมื่อสองประเทศให้คำมั่นที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่. ในครั้งที่สองของเขา ไปพม่าซึ่งจะเริ่มวันพุธที่นายโอบามาอาจจะอยากที่จะเป็นรอบคอบเกี่ยวกับสถานะ dispiriting ของการเปลี่ยนแปลงในพม่า ที่จะเป็นความผิดพลาด เจ้าหน้าที่ในพม่าเห็นความสำคัญของการมีส่วนร่วมกับสหรัฐอเมริกาเพื่อใส่หลังยุคของการลงโทษและการแยกระหว่างประเทศ นายโอบามาอย่างมั่นคงควรจะเตือนพวกเขาว่าการบริหารงานของเขายังคงมีเครื่องมือในการเร่งการหรือความล่าช้าเป็นกระบวนการที่ ระหว่างนี้และฤดูใบไม้ร่วงต่อไปเมื่อพม่ามีกำหนดจะจัดให้มีการเลือกตั้งทั่วไปมีเวลาที่จะกดอย่างแข็งขันสำหรับการปฏิรูปประชาธิปไตยที่มีความหมายและจุดสิ้นสุดในการประหัตประหารของชาวมุสลิมโรฮิงยา. กะทางการเมืองในปีนี้ยังไม่ได้รับสัญญาว่า ประธานาธิบดี Thein Sein สาบานว่าในช่วงต้นปีนี้ว่า "ประชาชน" จะได้รับอนุญาตให้ทำงานสำหรับประธาน แต่คณะกรรมการของรัฐสภาในเดือนมิถุนายนลงคะแนนให้กับการแก้ไขรัฐธรรมนูญที่จะแก้ไขกฎที่ห้ามผู้นำฝ่ายค้านชั้นนำของประเทศที่นางอองซานซูจีได้รับรางวัลโนเบลสันติภาพรางวัลจากที่มีสิทธิ์เข้าสำนักงานว่าเพราะลูก ๆ ของเธอถือสัญชาติอังกฤษ. นอกจากสิทธ์ นางสาวอองซานซูจีจากการเป็นประธานเจ้าหน้าที่ในพม่าปรากฏที่จะวางรากฐานสำหรับระบบการเลือกตั้งที่จะป้องกันไม่ให้พรรคของเธอ, สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตยจากที่เคยถือครองเสียงข้างมากโดยสำรองที่นั่งสำหรับทหารและผู้แทนของกลุ่มชาติพันธุ์ ชนกลุ่มน้อย นางสาวอองซานซูจีสมควรยิงชั้นนำของประเทศ นี้จะเกิดขึ้นเฉพาะในกรณีที่รัฐธรรมนูญของประเทศที่มีการแก้ไขเพิ่มเติม substantively เพื่อให้พรรคการเมืองเท่าเทียมในการเลือกตั้งในอนาคต. นอกเหนือจากรัฐกลุ้มใจของการปฏิรูปทางการเมืองผู้นำของพม่าได้รับความรู้สึกในการตอบสนองต่อวิกฤตจุดประกายโดยการฆ่าในปี 2012 ร้อยของโรฮิงยา ชาวมุสลิมในรัฐยะไข่ รัฐบาลได้ทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการดำเนินคดีกระทำผิดของการรณรงค์ว่าสิทธิมนุษยชนกล่าวว่ามีจำนวนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ขณะนี้หน่วยงานที่ปรากฏความตั้งใจในการเพิ่มเติม marginalizing โรฮิงยาผ่านนโยบายสัญชาติส่วนใหญ่จะไม่เหมาะสมสำหรับกลยุทธ์ที่ออกแบบมาเพื่อผลักดันให้มากยิ่งขึ้นในการเนรเทศ มากกว่า 100,000 โรฮิงยาจะถูกคุมขังในขณะนี้ค่ายอนาถ. ไม่มีใครคาดหวังว่าพม่าจะกลายเป็นรูปแบบการปกครองระบอบประชาธิปไตยในชั่วข้ามคืน และมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่น่าทึ่ง นักโทษการเมืองส่วนใหญ่ได้รับการปล่อยตัวออกมา; ความโหดร้ายโดยกองกำลังรักษาความปลอดภัยได้ ebbed; และสื่อที่มีการตรวจสอบน้อย นายเต็งเส่งอาจโต้แย้งว่ารัฐบาลของเขาต้องใช้เวลามากขึ้นในการทำตามคำสัญญาที่เขาทำเมื่อนายโอบามาไปเยือนในปี 2012 บางคนอาจใช้เวลาพอสมควรปีเพื่อดำเนินการ; คนอื่นจะไม่ นายโอบามาไม่ควรพูดจาเมื่อเขาประเมินความคืบหน้าในสัญญาเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประธานาธิบดีโอบามาได้กระตือรือร้นมากในประวัติศาสตร์เยือนพม่าในเดือนพฤศจิกายน 2012 ครั้งแรกโดยประธานาธิบดีอเมริกันเป็นชาติที่ปรากฏใน cusp ของการปฏิรูปประชาธิปไตยหลังจากห้าทศวรรษของการปกครองเผด็จการ แต่ในช่วงสองปีตั้งแต่ การทหารที่โดดเด่นรัฐบาลกึ่งพลเรือนในย่างกุ้งได้ย้ายไกลช้าเกินไปเมื่อผูกพันเพื่อการปฏิรูปมันทำให้สหรัฐอเมริกา เมื่อทั้งสองประเทศให้คำมั่นสัญญาที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่

เยี่ยมที่สองของเขากับพม่า ซึ่งเริ่มต้นในวันพุธ นายโอบามา อาจจะต้องมีความละเอียดรอบคอบเกี่ยวกับ dispiriting สภาพการเปลี่ยนแปลงในพม่า นั่นจะเป็นความผิดพลาดเจ้าหน้าที่พม่าเห็นความสำคัญของบทบาทของสหรัฐอเมริกา วางหลังยุคของการลงโทษและการแยกประเทศ นายโอบามาควรยึดมั่นเตือนพวกเขาว่า การบริหารงานของเขายังมีเครื่องมือการเร่งหรือชะลอกระบวนการที่ ระหว่างตอนนี้และตกต่อไป เมื่อพม่ามีกำหนดจะจัดการเลือกตั้งทั่วไปมีเวลาที่จะกดบังคับเพื่อการปฏิรูปประชาธิปไตยที่มีความหมาย และการสิ้นสุดของการประหัตประหารของชาวมุสลิมโรฮิงยา

กะการเมืองในปีนี้ยังไม่ได้รับสัญญา ประธานาธิบดี Thein Sein สาบานในช่วงต้นปีนี้ว่า " ประชาชน " จะได้รับอนุญาตให้ใช้สำหรับประธานาธิบดีแต่คณะกรรมการของรัฐสภาในเดือนมิถุนายนโหวตต่อต้านการแก้ไขรัฐธรรมนูญ เพื่อแก้ไขกฎที่ห้ามไม่ให้ผู้นำฝ่ายค้านชั้นนําของประเทศ นางออง ซาน ซูจี ได้รางวัลโนเบล Laureate จากการมีสิทธิสำหรับสำนักงาน เพราะเด็กที่เธอถือสัญชาติอังกฤษ

นอกจากบังคับนาง ออง ซาน ซูจี จากการเป็นประธานเจ้าหน้าที่ในพม่าจะมีการวางรากฐานสำหรับการเลือกระบบที่จะป้องกันไม่ให้พรรคของเธอ สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย จากที่เคยถือเสียงข้างมากโดยการจองที่นั่งสำหรับทหารและผู้แทนของชนกลุ่มน้อย นางออง ซาน ซูจี สมควรได้รับชั้นนําของประเทศจะเกิดอะไรขึ้นถ้ารัฐธรรมนูญของประเทศ เป็นกฎหมายสำคัญที่จะให้พรรคการเมืองเท่ากับฐานรากในการเลือกตั้งในอนาคต

นอกเหนือจากรัฐหดหู่ของการปฏิรูปการเมือง ผู้นำพม่าได้เฉยเมยในการตอบสนองของวิกฤตจุดประกายโดยการ 2012 ร้อยซึ่งมุสลิมในรัฐยะไข่ .รัฐบาลได้ทำเพียงเล็กน้อยเพื่อดำเนินคดีกับผู้กระทำผิดของแคมเปญที่นักเคลื่อนไหวด้านสิทธิมนุษยชนกล่าวว่า สำหรับล้างหน้า ชาติพันธุ์ ขณะนี้เจ้าหน้าที่ปรากฏเจตนาในเพิ่มเติม marginalizing บังผ่านสัญชาตินโยบายส่วนใหญ่จะไม่มีสิทธิ์ เป็นรูปที่ปรากฏไดรฟ์ที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มเติมในการเนรเทศ มากกว่า 100000 โรฮิงญาอยู่คับ

ค่ายเป็นทุกข์ไม่มีใครคาดคิดว่า พม่าจะกลายเป็นรูปแบบประชาธิปไตยชั่วข้ามคืน และมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่น่าทึ่ง นักโทษการเมืองส่วนใหญ่ได้รับการปล่อยตัว ; โหดเหี้ยมโดยกองกำลังรักษาความปลอดภัยมี ebbed และสื่อไม่เซ็นเซอร์ นายเต็ง เส่ง อาจจะเถียงว่า รัฐบาลของเขาต้องการเวลามากขึ้นที่จะทำให้ดีในสัญญาที่เขาทำเมื่อนายโอบามาเยือน 2012บางคนอาจเหมาะสมใช้เวลาปีเพื่อดำเนินการ ; ที่คนอื่นทำไม่ได้ นายโอบามาจะไม่พูดอย่างมีมารยาทเมื่อเขาประเมินความคืบหน้าในสัญญานั้น