scenes. Still later, the scenes cam

scenes. Still later, the scenes came to be taken from one story only,
so that a whole story was given by the pageant. Dresses became
quite gorgeous and the scheme elaborate. The pageant now needed
organization. Therefore, the village came to be divided into two
parts, eastern and western quarters or northern and southern quarters
(the village was usually greater in length than breadth, being built along
a mam road). In larger villages and towns, the division was into four
quarters. Each quarter \as responsible for the production of a
pageant. There was intense rivalry between the quarters to produce
the finest pageant; it was usually friendly, but often enmity arose,
and many pageants were occasions for free fights. The rivalry further
developed the pageant, for new ideas would be introduced by one
quarter to outrival the others. Soon the pageant became a play, its
scenes coming to life.

The Nibhatkhin was the Burmese equivalent of the English miracle
and mystery plays. It was the pageant come to life. With the
pageant, the religious processions went along the main streets without
stopping, each cart representing a set scene. But with the Nibhatkhin^
each cart stopped at certain places. The most common of such places
were the market-place, the house of the chief administrative officer,
and the pagoda where the procession ended. At each of those places,
each cart stopped, and the scene came to life. Dialogue and action
were used. Therefore, people at the stopping places saw what was in
effect a play.

The Nibhatkhin was extremely popular, and it lived on until
recently, just as many of the English miracle plays continued to be
produced right through the Elizabethan period. I saw one in the out-
of-the-way town of Pauk as recently as 1916. However, I do not think
that Nibhatkhins are produced anywhere nowadays. Sometimes one
sees a procession on cars and motor lorries as a sort of reminiscence
of the Nibhatkhin. But such processions are mere shows and lack
the essential features of the Burmese miracle plays.

It was for the entertainment of the populace that the Nibhatkhin
came into being, and as the Burmese entertainment connotes
laughter, soon the element of humour came into the NibhaMiin. At
first none of the characters was made humorous, for they all came out
of religious stories. And so the clown was introduced. The clown or
Lu-byet ('the non-serious man*) was put into the Nibhatkhin as an
extra character, an attendant on the prince-hero. He was extremely
popular, and soon another clown, an attendant on the princess-heroine,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉาก ยังคงในภายหลัง ฉากมาจะมาจากเรื่องหนึ่งเท่านั้นเพื่อให้เรื่องราวทั้งหมดถูกกำหนด โดยการประกวด เป็นชุดค่อนข้างสวยงาม และประณีตโครงร่าง ประกวดที่ตอนนี้ จำเป็นองค์กร ดังนั้น หมู่บ้านมาแบ่งออกเป็นสองส่วน ภาคตะวันออก และตะวันตกไตรมาส หรือไตรภาคเหนือ และภาคใต้(หมู่บ้านมักจะมากกว่าความยาวกว้าง ถูกสร้างขึ้นตามแหม่มถนน) ในเมืองและหมู่บ้านขนาดใหญ่ ส่วนที่เป็นสี่ไตรมาส \As ไตรมาสละรับผิดชอบสำหรับการผลิตเป็นประกวด มีการแข่งขันรุนแรงระหว่างรอบการผลิตประกวดดีที่สุด ดีปกติ แต่ความเป็นปฏิปักษ์มักจะเกิด ขึ้นและ pageants หลาย ครั้งสำหรับต่อสู้ฟรี แข่งขันเพิ่มเติมพัฒนาสำหรับแนวความคิดใหม่จะนำมาใช้โดยการประกวดไตรมาสที่ outrival อื่น ๆ การประกวดจนกลายเป็น การเล่น การฉากที่เข้ามาในชีวิตNibhatkhin ได้เทียบเท่ากับโรงแรมมิราเคิลภาษาอังกฤษพม่าและละครลึกลับ การประกวดมีชีวิตได้ ด้วยการประกวด ขบวนทางศาสนาไปตามถนนหลักไม่หยุด รถเข็นแต่ละแสดงเซ็ตฉาก แต่ Nibhatkhin ^หยุดรถแต่ละที่บางสถาน ทั่วไปมากที่สุดของสถานดังกล่าวมีตลาด ราชวงศ์ที่ประธานกาญจนาและเจดีย์ที่ขบวนสิ้นสุด ในแต่ละสถานเหล่านั้นหยุดรถแต่ละ และฉากมาชีวิต การเจรจาและการดำเนินการใช้ ดังนั้น คนที่สถานหยุดเห็นว่าอยู่ในมีผลการเล่นNibhatkhin เป็นที่นิยมอย่างมาก และได้อาศัยอยู่จนถึงเมื่อเร็ว ๆ นี้ เดียวกับหลาย ๆ ของเล่นมหัศจรรย์ภาษาอังกฤษยังคงเป็นผลิตถึงระยะเอลิซาเบธ ฉันเห็นหนึ่งในออกของทางเมืองของ Pauk เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ 1916 อย่างไรก็ตาม ไม่คิดที่มีผลิต Nibhatkhins ทุกวันนี้ บางครั้งหนึ่งเห็นขบวนบนรถ และมอเตอร์รับมือภัยแล้งนี้เป็นการเรียงลำดับของความจำของ Nibhatkhin แต่ขบวนดังกล่าวเป็นเพียงการแสดงและขาดคุณลักษณะสำคัญของเล่นมหัศจรรย์พม่าก็เพื่อความบันเทิงของประชาชนที่จะ Nibhatkhinconnotes มา เข้าเป็น และ เป็นความบันเทิงพม่าหัวเราะ เร็ว ๆ นี้องค์ประกอบของอารมณ์ขันเข้ามา NibhaMiin ที่ก่อน ไม่มีตัวทำ อารมณ์ขันสำหรับพวกเขาทั้งหมดออกมาของเรื่องราวทางศาสนา และตัวตลกถูกนำมาใช้ดังนั้น บูชาโทษ หรือLu byet (' ไม่ร้ายแรงคน *) ถูกเก็บไว้ใน Nibhatkhin เป็นการอักขระพิเศษ ข้าบนพระเอกเจ้าชาย เขาเป็นอย่างมากยอดนิยม และ ตลกอีกเร็ว ๆ นี้ ข้ากับเจ้าหญิงนางเอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉาก
ยังคงภายหลังฉากต่อมาเป็นที่นำมาจากเรื่องหนึ่งเพียงเพื่อให้เรื่องราวทั้งหมดได้รับจากการประกวด
กลายเป็นชุดที่ค่อนข้างสวยงามและรูปแบบที่ซับซ้อน
การประกวดจำเป็นในขณะนี้องค์กร
ดังนั้นหมู่บ้านก็จะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนไตรมาสตะวันออกและตะวันตกหรือไตรมาสเหนือและภาคใต้(หมู่บ้านมักจะมีความยาวมากขึ้นในกว่าความกว้างที่ถูกสร้างขึ้นตามแนวถนนแหม่ม) ในหมู่บ้านที่มีขนาดใหญ่และเมืองส่วนที่เป็นออกเป็นสี่ในสี่ แต่ละไตรมาส \ เป็นผู้รับผิดชอบในการผลิตที่ประกวด มีการแข่งขันที่รุนแรงระหว่างไตรมาสในการผลิตการประกวดที่ดีที่สุด; มันก็มักจะเป็นมิตร แต่มักจะเป็นปฏิปักษ์ต่อกันลุกขึ้นและประกวดหลายครั้งสำหรับการต่อสู้ฟรี การแข่งขันต่อไปการพัฒนาการประกวดสำหรับความคิดใหม่จะได้รับการแนะนำโดยหนึ่งไตรมาสoutrival คนอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้การประกวดกลายเป็นเล่นของฉากที่จะมาถึงชีวิต. Nibhatkhin เป็นเทียบเท่าพม่ามหัศจรรย์ภาษาอังกฤษและความลึกลับละคร มันได้รับการประกวดมาในชีวิต ด้วยการประกวดขบวนทางศาสนาไปตามถนนหลักโดยไม่ต้องหยุดรถเข็นที่เป็นตัวแทนของแต่ละฉากที่กำหนด แต่ด้วยความที่ Nibhatkhin ^ แต่ละตะกร้าหยุดที่บางสถานที่ ที่พบมากที่สุดของสถานที่ดังกล่าวเป็นตลาดที่บ้านของหัวหน้าเจ้าหน้าที่บริหารการและเจดีย์ที่ขบวนจบ ในแต่ละสถานที่เหล่านั้นรถเข็นแต่ละหยุดและสถานที่เกิดเหตุเข้ามาในชีวิต การเจรจาและการกระทำที่ถูกนำมาใช้ ดังนั้นคนที่สถานหยุดเห็นสิ่งที่อยู่ในผลการเล่น. Nibhatkhin เป็นที่นิยมอย่างมากและมันอาศัยอยู่จนกระทั่งเมื่อเร็วๆ นี้เช่นเดียวกับหลายมหัศจรรย์ละครภาษาอังกฤษยังคงได้รับการผลิตที่ถูกต้องผ่านช่วงเวลาที่ลิซาเบธ ฉันเห็นหนึ่งในออกของทางเมือง Pauk เมื่อเร็ว ๆ นี้ 1916 แต่ผมไม่คิดว่าNibhatkhins มีการผลิตที่ใดก็ได้ในปัจจุบัน บางครั้งคนเราเห็นบนขบวนรถยนต์และรถบรรทุกมอเตอร์เป็นจัดเรียงของความทรงจำของNibhatkhin แต่ขบวนดังกล่าวเป็นเพียงการแสดงและขาดคุณสมบัติที่สำคัญของการเล่นมหัศจรรย์พม่า. มันเป็นเพื่อความบันเทิงของประชาชนที่ Nibhatkhin เข้ามาเป็นและเป็นความบันเทิงที่พม่าหมายเสียงหัวเราะเร็ว ๆ นี้องค์ประกอบของอารมณ์ขันเข้ามา NibhaMiin ที่ไม่มีใครเป็นครั้งแรกของตัวละครที่ถูกสร้างอารมณ์ขัน, สำหรับพวกเขาทั้งหมดออกมาของเรื่องราวทางศาสนา และเพื่อให้ตัวตลกได้รับการแนะนำ ตัวตลกหรือลู byet (คนที่ไม่ร้ายแรง *) ได้รับการใส่ลงไปใน Nibhatkhin เป็นตัวละครเสริมผู้เข้าร่วมประชุมในวันที่เจ้าชายพระเอก เขาเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับความนิยมและเร็ว ๆ นี้ตลกอีกผู้ดูแลเกี่ยวกับเจ้าหญิงนางเอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉาก ก็นะ ฉากก็จะมาจาก เรื่องหนึ่งเท่านั้น
เพื่อให้เรื่องราวทั้งหมดได้รับจากการประกวด ชุดก็สวย
ค่อนข้างและรูปแบบซับซ้อน การประกวดตอนนี้ต้องการ
องค์การ ดังนั้น หมู่บ้านก็จะแบ่งออกเป็นสอง
ส่วนตำหนักตะวันออกและตะวันตก หรือ ภาคเหนือ และภาคใต้ 4
( หมู่บ้านมักจะมากกว่าในความยาวมากกว่าความกว้างถูกสร้างขึ้นตามถนน
MAM ) ในเมืองและหมู่บ้านขนาดใหญ่ กองอยู่เป็นสี่
ไตรมาส แต่ละไตรมาส เป็นผู้รับผิดชอบในการผลิตของ
ประกวด มีการแข่งขันรุนแรงระหว่างไตรมาสผลิต
การประกวดที่ดีที่สุด ; มันก็เป็นมิตรกันปกติ แต่มักจะเกิดขึ้น และเป็นโอกาสสำหรับหลาย pageants
ต่อสู้ฟรี การแข่งขันต่อไป
พัฒนางานประกวดความคิดใหม่จะถูกนำโดยหนึ่ง
ไตรมาสเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้ามอื่น แล้วการประกวดก็เล่นของมัน
ฉากมาชีวิต

nibhatkhin คือเทียบเท่าพม่าของ
มิราเคิลภาษาอังกฤษและละครปริศนา . มันคือการประกวดมาชีวิต กับ
ประกวด , ขบวนแห่ทางศาสนาไปตามถนนโดยไม่
หยุดรถเข็นที่เป็นตัวแทนของแต่ละชุด ฉากแต่ด้วย nibhatkhin

แต่ละเกวียนหยุดอยู่ที่สถานที่บางอย่าง ที่พบมากที่สุดของสถานที่แบบนั้น
เป็นสถานที่ตลาด บ้านของเจ้าหน้าที่ธุรการหัวหน้า
และเจดีย์ที่ขบวนสิ้นสุดลง ในแต่ละสถานที่เหล่านั้น
แต่ละเกวียนหยุด และฉากมาชีวิต บทพูดและการกระทำ
มาใช้ ดังนั้น ผู้ที่หยุดที่เห็นสิ่งที่อยู่

ผลเล่นการ nibhatkhin เป็นที่นิยมมาก และมันอยู่จนถึง
เมื่อเร็ว ๆนี้เช่นเดียวกับหลายของมิราเคิลภาษาอังกฤษเล่น ยังคงเป็น ผลิต ผ่านระยะเวลารับ
. ฉันได้เห็นหนึ่งใน -
ของทางเมืองของพ็อกอย่างเร็ว 1916 . แต่ผมไม่คิดว่า
ที่ nibhatkhins ผลิตที่ใดก็ได้ ในปัจจุบันนี้ บางครั้งหนึ่ง
เห็นขบวนรถยนต์และรถบรรทุกเป็นจัดเรียงของความทรงจำ
ของ nibhatkhin . แต่ขบวนจะแสดงเพียงและขาดคุณสมบัติที่จำเป็นของปาฏิหาริย์
พม่าเล่น

มันเพื่อความบันเทิงของประชาชนที่ nibhatkhin
เข้ามาได้ และเป็นความบันเทิงพม่า connotes
หัวเราะ แล้วองค์ประกอบของอารมณ์ขันเข้ามาใน nibhamiin . ที่แรก
ไม่มีตัวอักษรสร้างอารมณ์ขัน , สำหรับพวกเขาทั้งหมดออกมา
ของเรื่องราวทางศาสนาและตัวตลกที่ถูกแนะนำ ตัวตลกหรือ
Lu byet ( ดิ ไม่ซีเรียสคน * ) คือใส่ลงใน nibhatkhin เป็น
ตัวละครพิเศษ เป็นผู้ช่วยบนพระเอกเจ้าชาย เขามาก
นิยม และไม่นาน ตัวตลกอื่น เป็นผู้ช่วยใน  เจ้าหญิงนางเอก