IntroductionThe value of traditiona

Introduction
The value of traditional practices has been recognized and emphasized
at the international level. Article 8 (j) of the Convention on Biological
Diversity (United Nations, 1992), which was presented during
the United Nations Conference on Environment and Development
and ratified by 168 countries, addresses “respect, preservation and
maintenance of traditional knowledge relevant for the conservation
and sustainable use of biological diversity and promotion of the
wider application with the approval and involvement of the holders
of traditional knowledge.” The United Nations Convention to Combat
Desertification (United Nations, 1994) requires parties to “protect,
integrate, enhance and validate traditional and local knowledge,
know-how and practices” (Article 17-1 (c)). International forest organizations
have recognized the contributions of traditional forest
knowledge (TFK) to sustainable forest management (SFM), deeming
TFK “a cumulative body of knowledge, practice and belief, handed
down through generations by cultural transmission and evolving
by adaptive processes, about the relationships of living beings (including
humans) with one another and with their forest environment”
(UNFF, 2004). The Intergovernmental Panel on Forests and
the Intergovernmental Forum on Forests agreed on a number of
proposals related to TFK and forest management, biodiversity conservation
and knowledge sharing.
Scientific interest in TFK has also increased. In 2005, the International
Union of Forest Research Organizations established the Task

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำการรับรู้ และย้ำค่าปฏิบัติแบบดั้งเดิมในระดับนานาชาติ ข้อ 8 (j) ของอนุสัญญาว่าด้วยทางชีวภาพความหลากหลาย (สหประชาชาติ 1992), ซึ่งถูกนำเสนอในช่วงการประชุมสหประชาชาติในสภาพแวดล้อมและการพัฒนาและที่สำคัญ โดยประเทศ 168 อยู่ "เคารพ เก็บรักษา และบำรุงรักษาความรู้เดิมที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์และใช้ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืนและส่งเสริมการกว้าง มีการอนุมัติและมีส่วนร่วมของผู้ถือหุ้นความรู้แบบนี้" อนุสัญญาสหประชาชาติเพื่อต่อสู้Desertification (สหประชาชาติ 1994) ต้องการบุคคลเพื่อ "ปกป้องรวม ปรับปรุง และตรวจสอบความรู้ดั้งเดิม และท้องถิ่นความรู้และการปฏิบัติ" (บทความ 17-1 (c)) องค์กรป่านานาชาติได้รู้จักความป่าดั้งเดิมความรู้ (TFK) การจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน (SFM), deemingTFK "สะสมร่างกายความรู้ การปฏิบัติ และความ เชื่อ มอบลงผ่านรุ่น โดยส่งผ่านทางวัฒนธรรมและการพัฒนาด้วยกระบวนการปรับให้เหมาะสม เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสิ่งมีชีวิตอยู่ (รวมถึงมนุษย์) ด้วยกัน และ กับสิ่งแวดล้อมของป่า "(UNFF, 2004) ว่าด้วยป่าไม้ และฟอรั่มว่าด้วยในป่าตกลงจำนวนข้อเสนอที่เกี่ยวข้องกับการจัดการ TFK และป่า การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและแบ่งปันความรู้สนใจวิทยาศาสตร์ใน TFK จึงเพิ่มขึ้นด้วย ในปี 2005 แบบนานาชาติงานการก่อตั้งสหภาพของป่าวิจัยองค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำคุณค่าของประเพณีปฏิบัติที่ได้รับการยอมรับและเน้นในระดับนานาชาติ มาตรา 8 (ญ) ของอนุสัญญาทางชีวภาพหลากหลาย(United Nations, 1992) ซึ่งถูกนำเสนอในระหว่างการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาและเป็นที่ยอมรับจาก168 ประเทศที่อยู่ใน "ความเคารพการเก็บรักษาและการบำรุงรักษาของความรู้แบบดั้งเดิมที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของความหลากหลายทางชีวภาพและโปรโมชั่นของแอพลิเคชันที่กว้างขึ้นด้วยความเห็นชอบและการมีส่วนร่วมของผู้ถือของความรู้แบบดั้งเดิม. "อนุสัญญาสหประชาชาติเพื่อต่อต้านการเป็นทะเลทราย (United Nations, 1994) ต้องมีบุคคลที่จะ" ปกป้องบูรณาการเพิ่มประสิทธิภาพและตรวจสอบแบบดั้งเดิมและความรู้ในท้องถิ่นความรู้และการปฏิบัติ "(มาตรา 17-1 (ค)) องค์กรป่าระหว่างประเทศได้รับการยอมรับผลงานของป่าดั้งเดิมความรู้(TFK) เพื่อการบริหารจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน (SFM) กามารมณ์TFK "ร่างกายที่สะสมความรู้ทางปฏิบัติและความเชื่อส่งลงผ่านรุ่นโดยส่งทางวัฒนธรรมและการพัฒนาโดยกระบวนการปรับตัวเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสิ่งมีชีวิต (รวมทั้งมนุษย์) กับคนอื่นและกับสภาพแวดล้อมของป่า "(UNFF, 2004) หลักสูตรด้านการป่าไม้และฟอรั่มระหว่างรัฐบาลว่าด้วยป่าไม้ที่ตกลงกันกับจำนวนของข้อเสนอที่เกี่ยวข้องกับTFK และการจัดการป่าอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและการแบ่งปันความรู้. ที่น่าสนใจทางวิทยาศาสตร์ใน TFK ได้เพิ่มขึ้นด้วย ในปี 2005 ประเทศสหภาพองค์กรวิจัยป่าไม้งานที่จัดตั้งขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำคุณค่าของการปฏิบัติแบบดั้งเดิมได้รับการยอมรับและเน้น
ในระดับนานาชาติ มาตรา 8 ( j ) ของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ
( สหประชาชาติ , 1992 ) ซึ่งได้แสดงในระหว่าง
การประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา
และให้สัตยาบันโดย 168 ประเทศที่อยู่ " เคารพและรักษา