Table 1 shows a list of plant speci

Table 1 shows a list of plant species where chitosan induced enzyme activity in the ROS scavenging system. Chitosan induced stomatal closure via H2O2 signaling (Lee et al., 1999); in tomato and the Asiatic dayflower (Commelina communis L.), chitosan application reduced stomatal aperture and increased H2O2 level. The application of chitosan with a H2O2 scavenger, such as CAT or ascorbic acid, led to the inhibition of stomatal closure. Oligomeric chitosan was shown to induce [Ca2+]cyt (cytoplasmic Ca2+) repetitively in guard cells (Klüsener et al., 2002), which was the signal for stomatal closure. A foliar application of chitosan decreased the transpiration rate and reduced the water use of pepper (Capsicum sp.) plants by 26–43%, while the biomass and yield were still maintained ( Bittelli et al., 2001). In addition, the foliar spray of chitosan increased the abscisic acid (ABA) content three-fold, and also the H2O2 level in bean (Phaseolus vulgaris L.) leaves. These were believed to be signals for stomatal closure ( Iriti et al., 2009). Chitosan induces PRPs, especially chitinase and glucanase, in several crops, including grape (V. vinifera L.; Trotel-Aziz et al., 2006), pear (Pyrus pyrifolia (Burm. f.) Nakai; Meng et al., 2010), papaya (C. papaya L.; Ali et al., 2012 and Hewajulige et al., 2009), peach (Prunus persica (L.) Batsch; Ma et al., 2013), tomato (Sathiyabama et al., 2014), dragon fruit (Hylocereus undatus (Haworth) Britton & Rose; Ali et al., 2014), and coconut (Cocos nucifera L.; Lizama-Uc et al., 2007). The increase in glucanase or chitinase levels was associated with the increased disease resistance, suggesting that the chitosan-induced disease resistance was potentially based on the induction of these enzymes. In rice (Oryza sativa L.), different molecular weight (MW) species of chitosan showed different levels of PRP induction ( Lin et al., 2005), suggesting that different types of chitosan molecules trigger different perception in plants. The increased chlorophyll content is also a chitosan response, and is usually associated with an enhanced growth or increased net photosynthesis rate. A 25 mg/L chitosan spray on okra plants resulted in enhanced plant growth and yield, as well as increased photosynthesis and NR activity (Mondal et al., 2012). However, in some species, for example strawberry (Fragaria × ananassa Duch. cv. Sweet Charlie), a chitosan foliar spray increased the vegetative growth (plant length, number of leaves/plant, leaf area, root fresh and dry weights, and yield), but did not affect the chlorophyll content ( El-Miniawy et al., 2013). Coffee (Coffea canephora Piere) plants treated with chitosan nanoparticles, prepared from high MW chitosan (600 kDa) with a nanospray drier, showed a 30–50% increase in chlorophyll level and a 30–60% increase in the net photosynthesis rate. Moreover, chitosan nanoparticles also enhanced the nutrient uptake of nitrogen, phosphorus and potassium by 9.8–27.4%, 17.3–30.4% and 30–45%, respectively (Van et al., 2013). The dipping of grapevine stem cuttings in 0.5% (w/v) chitosan also led to an increase of chlorophyll levels (Górnik et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แสดงรายการชนิดพืชที่ไคโตซานทำให้เกิดเอนไซม์ในระบบ scavenging ROS ไคโตซานเกิดปิด stomatal ผ่าน H2O2 ที่ตามปกติ (Lee et al., 1999); ในมะเขือเทศและ dayflower บก (Commelina communis L.), แอพลิเคชันของไคโตซานลดรูรับแสง stomatal และเพิ่มระดับ H2O2 การประยุกต์ใช้ไคโตซานกับเป็น H2O2 สัตว์กินของเน่า เช่นแมวหรือกรดแอสคอร์บิค led เพื่อยับยั้งการปิด stomatal ไคโตซาน oligomeric แสดงชวน [Ca2 +] cyt (cytoplasmic Ca2 +) เปลืองในการรักษาเซลล์ (Klüsener et al., 2002), ซึ่งเป็นการปิด stomatal แอพลิเคชัน foliar ของไคโตซานอัตรา transpiration ลดลง และลดการใช้น้ำของพืชพริก (พริกหวาน sp.) 26-43% ในขณะที่ชีวมวลและผลผลิตก็ยังคงรักษา (Bittelli และ al., 2001) นอกจากนี้ สเปรย์ foliar ของไคโตซานเพิ่มเนื้อหากรดแอบไซซิก (ABA) three-fold และยัง ระดับ H2O2 ในถั่ว (เขียว vulgaris L.) ใบ เหล่านี้ได้เชื่อว่าเป็นสัญญาณการปิด stomatal (Iriti et al., 2009) ไคโตซานแท้จริง PRPs โดยเฉพาะอย่างยิ่ง chitinase และคัด ในพืชหลาย รวมทั้งองุ่น (V. vinifera L. Trotel-Aziz และ al., 2006), ลูกแพร์ (Pyrus pyrifolia (Burm. f) มาซาฮิโระ เมง et al., 2010), มะละกอ (มะละกอ C. L. โรงแรมพี Ali et al., 2012 และ Hewajulige et al., 2009), (นาง persica (L.) Batsch Ma et al., 2013), มะเขือเทศ (Sathiyabama et al., 2014), มังกร (Hylocereus ด้วยตัวเอง (แฮร์เวิร์ด) Britton & โรส Ali et al., 2014), และมะพร้าว L. Lizama-Uc et al., 2007) การเพิ่มขึ้นของระดับคัดหรือ chitinase สัมพันธ์กับความต้านทานโรคเพิ่ม แนะนำที่ ต้านทานโรคที่เกิดจากไคโตซานไม่อาจยึดเหนี่ยวนำเอนไซม์เหล่านี้ได้ ในข้าว (Oryza ซา L.), ชนิดต่าง ๆ น้ำหนักโมเลกุล (MW) ของไคโตซานพบว่าระดับของ PRP (Lin et al., 2005), แนะนำที่ แตกต่างกันของโมเลกุลไคโตซานทริกเกอร์การรับรู้แตกต่างกันในพืช คลอโรฟิลล์เพิ่มเนื้อหาเป็นการตอบสนองไคโตซาน และมักเกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตเพิ่มขึ้น หรือเพิ่มอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิ ไคโตซาน 25 mg/L เป็นสเปรย์ในกระเจี๊ยบเขียวพืชให้เจริญเติบโตของพืชเพิ่มขึ้น และผล ผลิต ตลอดจนการสังเคราะห์ด้วยแสงเพิ่มขึ้น และกิจกรรม NR (Mondal et al., 2012) อย่างไรก็ตาม ในบางชนิด อย่างสตรอเบอร์รี่ (Fragaria × ananassa Duch. พันธุ์หวานชาร์ลี), สเปรย์ foliar ไคโตซานเพิ่มเติบโตผักเรื้อรัง (โรงความยาว จำนวนใบ/โรงงาน ใบตั้ง น้ำหนักสด และแห้งราก ผลตอบแทน), แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเนื้อหาคลอโรฟิลล์ (El Miniawy et al., 2013) พืชกาแฟ (Coffea canephora Piere) ที่รักษา ด้วยไคโตซานเก็บกัก เตรียมจากสูง MW ไคโตซาน (600 kDa) กับ nanospray ที่แห้ง พบ 30 – 50% เพิ่มระดับคลอโรฟิลล์และ 30 – 60% เพิ่มขึ้นในอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิ นอกจากนี้ ไคโตซานเก็บกักยังเพิ่มการดูดซับธาตุอาหารไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม โดย 9.8-27.4%, 17.3-30.4% และ 30-45% ตามลำดับ (รถตู้ร้อยเอ็ด al., 2013) จิ้มของ grapevine เกิด cuttings ในไคโตซาน 0.5% (w/v) นอกจากนี้ยัง นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของระดับคลอโรฟิลล์ (Górnik et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 1 แสดงรายชื่อของสายพันธุ์พืชไคโตซานที่เหนี่ยวนำให้เกิดการทำงานของเอนไซม์ในระบบไล่ ROS ไคโตซานเหนี่ยวนำให้เกิดการปิดการส่งสัญญาณผ่านทางปากใบ H2O2 (Lee et al, 1999.); ในมะเขือเทศและ dayflower เอเซีย (Commelina communis L. ) การประยุกต์ใช้ไคโตซานลดขนาดรูรับแสงปากใบและระดับ H2O2 เพิ่มขึ้น การประยุกต์ใช้ไคโตซานที่มีสมบัติ H2O2 เช่นกสท. หรือวิตามินซีนำไปสู่​​การยับยั้งการปิดปากใบ Oligomeric ไคโตซานถูกนำมาแสดงที่จะทำให้เกิด [Ca2 +] CYT (นิวเคลียส Ca2 +) ซ้ำในเซลล์ยาม (Klüsener et al., 2002) ซึ่งเป็นสัญญาณให้มีการปิดปากใบ การประยุกต์ใช้ทางใบของไคโตซานที่ลดลงอัตราการคายและลดการใช้น้ำของพริก (พริก Sp.) พืชโดย 26-43% ในขณะที่ชีวมวลและผลผลิตยังคงเก็บรักษาไว้ (Bittelli et al., 2001) นอกจากนี้การฉีดพ่นทางใบของไคโตซานที่เพิ่มขึ้นกรดแอบไซซิก (ABA) เนื้อหาสามเท่าและยังระดับ H2O2 ในถั่ว (Phaseolus vulgaris L. ) ใบ เหล่านี้ถูกเชื่อว่าเป็นสัญญาณให้มีการปิดปากใบ (Iriti et al., 2009) ก่อให้เกิดการ PRPs ไคโตซานโดยเฉพาะอย่างยิ่งไคติเนสและ glucanase ในพืชหลายแห่งรวมถึงองุ่น, ลูกแพร์ (สาลี่ (Burm ฉ) Nakai (โวลต์ vinifera L .; Trotel-Aziz et al, 2006)... เม้ง et al, 2010. ) มะละกอ (คมะละกอ L ​​.; อาลี et al, 2012 และ Hewajulige et al, 2009), ลูกพีช (Prunus persica (แอล..) Batsch.. มะ et al, 2013), มะเขือเทศ (Sathiyabama, et al, 2014) แก้วมังกร (Hylocereus undatus (เวิร์ ธ ) และบริทโรส. อาลี et al, 2014) และมะพร้าว (Cocos nucifera L .; Lizama-UC et al, 2007). การเพิ่มขึ้นของระดับ glucanase หรือไคติเนสมีความสัมพันธ์กับความต้านทานโรคเพิ่มขึ้นบอกว่าไคโตซานความต้านทานโรคที่เกิดขึ้นได้ที่อาจเกิดขึ้นบนพื้นฐานของการเหนี่ยวนำของเอนไซม์เหล่านี้ ในข้าว (Oryza sativa L. ) น้ำหนักโมเลกุลที่แตกต่างกัน (MW) สายพันธุ์ของไคโตซานพบว่ามีระดับที่แตกต่างของการเหนี่ยวนำ PRP (หลิน et al., 2005) ชี้ให้เห็นว่าแตกต่างกันของโมเลกุลของไคโตซานที่แตกต่างกันทำให้เกิดการรับรู้ในพืช เนื้อหาคลอโรฟิลที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังมีการตอบสนองของไคโตซานและมักจะเกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นหรือเพิ่มขึ้นอัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิ 25 มิลลิกรัม / ลิตรสเปรย์ไคโตซานในพืชกระเจี๊ยบเขียวผลในการเจริญเติบโตของพืชและผลผลิตที่เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการสังเคราะห์แสงที่เพิ่มขึ้นและกิจกรรม NR (Mondal et al., 2012) อย่างไรก็ตามในบางชนิดเช่นสตรอเบอร์รี่ (Fragaria × ananassa Duch. พันธุ์. หวานชาร์ลี) ซึ่งเป็นฉีดพ่นทางใบไคโตซานที่เพิ่มขึ้นการเจริญเติบโต (ความยาวต้นจำนวนใบ / ต้นพื้นที่ใบน้ำหนักรากสดและแห้งและผลผลิต ) แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเนื้อหาคลอโรฟิล (El-Miniawy et al., 2013) คอฟฟี่ (กาแฟ canephora Piere) พืชที่รักษาด้วยอนุภาคนาโนไคโตซานที่เตรียมจากไคโตซานเมกะวัตต์สูง (600 กิโลดาลตัน) กับ nanospray แห้งพบว่าเพิ่มขึ้น 30-50% ในระดับคลอโรฟิลและเพิ่มขึ้น 30-60% ของอัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิ นอกจากนี้อนุภาคนาโนไคโตซานยังเพิ่มดูดซึมสารอาหารไนโตรเจนฟอสฟอรัสของและโพแทสเซียมโดย 9.8-27.4% 17.3-30.4% และ 30-45% ตามลำดับ (Van et al., 2013) จุ่มตัดก้านองุ่น 0.5% (w / v) ไคโตซานยังนำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นของระดับคลอโรฟิล (ที่Górnik et al., 2008)