A spirited gathering of people who

A spirited gathering of people who chase a wheel of cheese down a 295-foot hill in the English countryside. How can that not be entertaining?
The origins of this event go back about two hundred years to the early 1800s, and due to a number of factors, including its traditional nature, its relative informality, and its itinerant nature in the past 15 years, it’s tricky to get the full story. Suffice to say, some believe it has its roots (date back to times of the Romans) in pagan rituals celebrating the start of spring; some say it’s fertility related; other reports say it also took place alongside other unusual competitions.

An international field of daredevils from all over the world compete, but there’s definitely an element of hometown pride at work; 20-something local legend Chris Anderson is often a fixture, having won the race numerous times (no less than 13 races). Lately, he faces increasing competition as word of this wacky event continues to gain worldwide attention (videos have over 3 million views on youtube).

In the past nearly 20 years, the event has been held with some regularity almost every year, typically on the last Saturday in May and is presided over by a Master of Ceremonies. On any given year, several thousand people get together and watch roughly between 20-40 contestants (in numerous races with different contestants each time) chase a 8-pound wheel of cheese or, in 2013, its plastic replica) down a very steep (with a 2:1 gradient)(295 foot) hill in the English countryside. On purpose. For fun. For bragging rights. And, of course, to take home the cheese—which can reach speeds of up to 70 miles per hour, hurtling down the hill. If you’re the first one down the hill, you win it.

The competition’s races are short, intense and not for the faint of heart or the easily bruised. The organization of the race itself is as informal as it can possibly get. If you want to enter, you just show up and do it. There are no application fees or forms. Traditionally, it’s been held by and for the people of the local village Brockworth, about a mile away from Cooper’s Hill, but it’s grown a bit beyond that to attract international attention in the past few years. Last year’s competition attracted more than 5,000 people, but previous years have attracted upwards of 15,000 (in 2009—the last officially-organized event).
Cheesy Controversy

There are typically five downhill races; four for men, one for women, with one uphill component as well, but this can vary from year to year. It’s a competition in which broken bones, bruised organs, dislocated shoulders and concussions do sometimes happen; ripped clothing, scratches and other cuts come with the territory. The terrain is a public ground, and it’s rough and uneven. It’s a likely outcome that some people will end up in the hospital, and it’s partly why—oh, apart from the whole cheese rolling business—the festival has been subject to much notoriety.

In 2010, the festival was “officially” canceled due to health and safety concerns for everyone involved: the cheese runners, attendees, and anyone innocently caught in the path; in the past, even audience members have inadvertently fallen down into the mess, (and hospitialized due to being hit by the cheese) as the hill is really steep. In 1997, 33 people were transported to the local hospital for injuries as small as splinters and as significant as broken bones. In 2011, in an attempt to make the event safer for everyone involved, organizers announced they would make it a two-day affair with an entrance fee to cover the cost of managing the anticipated crowds with security and fencing. The move incited such violent outbursts that the rolling was officially canceled altogether—again, out of safety concerns—but a couple hundred people met and rolled the cheese anyway. If the event took place during world wars, you can imagine that very little can keep people away from this cliff-like hill. The event has continued unofficially since and is run by handful of locals.
Fake Plastic Cheese

In 2013, octogenarian Diana Smart from Smart’s Farm in Churcham, which had been supplying the event with the winning cheese since 1988, was intimidated out of participating. The local police said the farm had to stop supplying the event with cheese; otherwise, the farm’s involvement would translate into liability for any injuries sustained. Thus, 2013 saw the introduction of fake plastic wheels to chase, although the winners still received real cheese. It’s too bad, because Smart’s the only one still making Double Gloucester, a raw milk’s cheese with a dense, crumbly texture.
Why Chase Cheese

An international field of daredevils from all over the world compete, but there’s definitely an element of hometown pride at work; 20-something local legend Chris Anderson is often a fixture, having won the race numerous times (no less than 13 races). Lately, he faces increasing competition as word of this wacky event continues to gain worldwide attention (videos have over 3 million views on youtube). In 2013, two of the four races went to locals, including two-time winning 16-year-old Lucy Townsend. Another race was won by 39-year-old Tomoaki Tanaka, from Japan, who dressed like a ninja for the occasion. Another one of last year’s winners was 27-year-old Kenneth Rackers, a former Army soldier from Colorado Springs, Colorado. He heard about it while he was in college, put it on his “bucket list,” and decided to challenge himself to bring home the cheese. His training involved extraordinary measures, including pushing a Jeep, along with feats of stamina and endurance such as running up and down similarly-pitched hills on his home terrain.

For Rackers, the race has morphed into a launch pad for his project and documentary film, One In a Million, inspiring others to chase their dreams. It’s not necessarily about the cheese—one of last year’s winners, a local lad, confessed he didn’t even like it. And on a practical level, you don’t ever really get the cheese: it gets a head start. Once it takes off, it flies down that hill and typically eclipses everyone to bounce over the finish line—a chalk mark in the grass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวบรวมที่พัฒนาคุณภาพของคนที่ไล่ล้อของชีลงเนิน 295 ฟุตในชนบทอังกฤษ วิธีที่ไม่สามารถสนุกสนานได้อย่างไรจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์นี้กลับไปประมาณสองร้อยปีเพราะช่วงต้น และปัจจัย รวมถึงลักษณะดั้งเดิม informality ของญาติ และลักษณะยังคงเป็น 15 ปีที่ผ่านมา มันเป็นยุ่งยากได้เรื่องเต็ม พอเพียงที่จะพูด บางคนเชื่อว่า มันมีรากของมัน (วันที่ไปของชาวโรมัน) ในพิธีกรรมที่ป่าเถื่อนที่ฉลองการเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ บางคนพูดมันเป็นความอุดมสมบูรณ์ที่เกี่ยวข้อง รายงานอื่น ๆ ว่า มันยังทำควบคู่ไปกับการแข่งขันอื่น ๆ ปกติ แข่งขันเป็นเขตนานาชาติ daredevils จากทั่วโลก แต่แน่นอนมีองค์ประกอบของบ้านเกิดความภาคภูมิใจในการทำงาน 20-ตำนานพื้นเมืองบางอย่าง Chris แอนเดอร์สันมักจะเป็นการแข่ง ได้รับรางวัลการแข่งขันหลายครั้ง (ไม่น้อยกว่า 13 แข่งขัน) เมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาเผชิญการแข่งขันเพิ่มขึ้นเป็นคำของเหตุการณ์แปลกประหลาดนี้ยังคงได้รับความสนใจทั่วโลก (วิดีโอมีกว่า 3 ล้านวิวบน youtube)In the past nearly 20 years, the event has been held with some regularity almost every year, typically on the last Saturday in May and is presided over by a Master of Ceremonies. On any given year, several thousand people get together and watch roughly between 20-40 contestants (in numerous races with different contestants each time) chase a 8-pound wheel of cheese or, in 2013, its plastic replica) down a very steep (with a 2:1 gradient)(295 foot) hill in the English countryside. On purpose. For fun. For bragging rights. And, of course, to take home the cheese—which can reach speeds of up to 70 miles per hour, hurtling down the hill. If you’re the first one down the hill, you win it.The competition’s races are short, intense and not for the faint of heart or the easily bruised. The organization of the race itself is as informal as it can possibly get. If you want to enter, you just show up and do it. There are no application fees or forms. Traditionally, it’s been held by and for the people of the local village Brockworth, about a mile away from Cooper’s Hill, but it’s grown a bit beyond that to attract international attention in the past few years. Last year’s competition attracted more than 5,000 people, but previous years have attracted upwards of 15,000 (in 2009—the last officially-organized event).Cheesy Controversyโดยทั่วไปมีการแข่งขันดาวน์ฮิลล์ 5 สี่สำหรับผู้ชาย สำหรับผู้หญิง กับหนึ่งปั่นส่วนประกอบด้วย แต่นี้อาจแตกต่างกันไปในแต่ละปี เป็นการแข่งขันที่หักกระดูก อวัยวะ เมื่อยไหล่ dislocated และ concussions บางครั้งเกิด ขึ้น คัดลอกเสื้อผ้า รอยขีดข่วนและอื่น ๆ ตัดมากับอาณาเขต ภูมิประเทศเป็นดินสาธารณะ และหยาบ และไม่สม่ำเสมอ เป็นผลมีแนวโน้มที่บางคนจะลงเอยในโรงพยาบาล และบางส่วนเป็น เหตุ — โอ้ จากชีทั้งกลิ้งธุรกิจ — เทศกาลได้รับอาจ มีการ notoriety มากIn 2010, the festival was “officially” canceled due to health and safety concerns for everyone involved: the cheese runners, attendees, and anyone innocently caught in the path; in the past, even audience members have inadvertently fallen down into the mess, (and hospitialized due to being hit by the cheese) as the hill is really steep. In 1997, 33 people were transported to the local hospital for injuries as small as splinters and as significant as broken bones. In 2011, in an attempt to make the event safer for everyone involved, organizers announced they would make it a two-day affair with an entrance fee to cover the cost of managing the anticipated crowds with security and fencing. The move incited such violent outbursts that the rolling was officially canceled altogether—again, out of safety concerns—but a couple hundred people met and rolled the cheese anyway. If the event took place during world wars, you can imagine that very little can keep people away from this cliff-like hill. The event has continued unofficially since and is run by handful of locals.Fake Plastic Cheeseในปี 2013 สมาร์ท Diana octogenarian จากฟาร์มของสมาร์ทใน Churcham ซึ่งได้รับการจัดหาเหตุการณ์กับชีชนะตั้งแต่ 1988 ถูก intimidated ไม่มีส่วนร่วม ตำรวจท้องถิ่นกล่าวว่า ฟาร์มมีการหยุดขายเหตุการณ์กับชี มิฉะนั้น มีส่วนร่วมของฟาร์มจะแปลเป็นความรับผิดชอบสำหรับการบาดเจ็บใด ๆ ที่ยั่งยืน ดังนั้น 2013 เห็นแนะนำล้อพลาสติกปลอมไล่ ชนะยังคงรับชีจริง มันไม่ดีเกินไป เพราะสมาร์ทของเดียวยังทำคู่กลอสเตอร์ นมดิบเนยแข็ง มีเนื้อหนาแน่น crumblyทำไมไล่ชีAn international field of daredevils from all over the world compete, but there’s definitely an element of hometown pride at work; 20-something local legend Chris Anderson is often a fixture, having won the race numerous times (no less than 13 races). Lately, he faces increasing competition as word of this wacky event continues to gain worldwide attention (videos have over 3 million views on youtube). In 2013, two of the four races went to locals, including two-time winning 16-year-old Lucy Townsend. Another race was won by 39-year-old Tomoaki Tanaka, from Japan, who dressed like a ninja for the occasion. Another one of last year’s winners was 27-year-old Kenneth Rackers, a former Army soldier from Colorado Springs, Colorado. He heard about it while he was in college, put it on his “bucket list,” and decided to challenge himself to bring home the cheese. His training involved extraordinary measures, including pushing a Jeep, along with feats of stamina and endurance such as running up and down similarly-pitched hills on his home terrain.For Rackers, the race has morphed into a launch pad for his project and documentary film, One In a Million, inspiring others to chase their dreams. It’s not necessarily about the cheese—one of last year’s winners, a local lad, confessed he didn’t even like it. And on a practical level, you don’t ever really get the cheese: it gets a head start. Once it takes off, it flies down that hill and typically eclipses everyone to bounce over the finish line—a chalk mark in the grass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรวบรวมวิญญาณของคนที่ไล่ชีสลง 295 ฟุตฮิลล์ในชนบทภาษาอังกฤษ ทำไมมันไม่นั่ง ?
ความเป็นมาของเหตุการณ์นี้ไปกลับประมาณสองร้อยปี 1800s แรก และเนื่องจากจำนวนของปัจจัยรวมทั้งธรรมชาติดั้งเดิมของ ของญาติ ความเป็นกันเอง และท่องเที่ยวธรรมชาติใน 15 ปีที่ผ่านมา มันหากินเพื่อรับเรื่องเต็มพอพูด บางคนเชื่อว่ามันมีราก ( วันที่กลับไปครั้งของชาวโรมัน ) ในพิธีกรรมนอกรีตเฉลิมฉลองการเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ ; บางคนบอกว่ามันคือความอุดมสมบูรณ์ที่เกี่ยวข้อง รายงานอื่น ๆบอกว่ามันยังเกิดขึ้นพร้อมกับการแข่งขันอื่น ๆที่ผิดปกติ

สนามนานาชาติของเพียงแค่จากทั่วโลกเข้าร่วมแข่งขัน แต่มี แน่นอนองค์ประกอบของเกิดความภาคภูมิใจในงาน20 สิ่งที่ท้องถิ่นตำนาน Chris Anderson มักจะกำหนด มีชนะการแข่งขันมาหลายครั้ง ( ไม่ต่ำกว่า 13 การแข่งขัน ) เมื่อเร็วๆ นี้ เขา หน้า การเพิ่มการแข่งขันเป็นคำพูดของเหตุการณ์แปลกประหลาดนี้ยังคงได้รับความสนใจทั่วโลก ( วิดีโอมีกว่า 3 ล้านวิวบน YouTube ) .

ในรอบเกือบ 20 ปี เหตุการณ์ถูกจัดขึ้นด้วยอะไรบางอย่าง เกือบทุกปีโดยทั่วไป ในวันเสาร์สุดท้ายของเดือนพฤษภาคม และจะเป็นประธาน โดยพิธีกร . ใด ๆที่ระบุปีหลายพันคนได้รับร่วมกันและดูเกะกะระหว่าง 20-40 คน ( ในการแข่งมากมายกับการแข่งขันที่แตกต่างกันในแต่ละครั้ง ) ไล่ 8-pound ชีส หรือ ใน 2013 , แบบจำลองพลาสติก ) ลงชันมาก ( มี 2 สี ) ( 295 ฟุตฮิลล์ในชนบทภาษาอังกฤษจุดประสงค์ เพื่อความสนุกสนาน สำหรับสิทธิเป้อเย้อ . และแน่นอนที่จะใช้บ้านชีสที่สามารถเข้าถึงด้วยความเร็วถึง 70 ไมล์ต่อชั่วโมง พุ่งลงมาจากเนินเขา ถ้าคุณเป็นคนแรกที่ลงดอย คุณชนะมัน

แข่งของการแข่งขันสั้น รุนแรงและไม่ได้สำหรับลมของหัวใจ หรือช้ำได้ง่าย . จัดแข่งเองอย่างไม่เป็นทางการเท่าที่จะหาได้