Tilapias are important candidate sp

Tilapias are important candidate species for brackish water aquaculture and are increasingly cultured in coastal ponds including in polyculture with shrimp, thus creating a demand for tilapia genotypes well suited to elevated salinities. The Nile tilapia Oreochromis niloticus dominates freshwater tilapia culture and has been the subject of recent efforts in genetic improvement but is one of the least salt tolerant tilapia. Oreochromis mossambicus, are more tolerant of high salinity but tend to have lower growth rates.

This study compared the culture performance of two strains of genetically improved O. niloticus (GIFT and Fishgen-selected), and two stocks of O. mossambicus (Boesmans and Kasinthula—both newly introduced to Asia directly from southeast Africa) and their hybrids. These comparisons were made over a range of fixed salinities (0, 7.5, 15, 22.5 and 30 ppt) with fish grown for 75 days in cages within concrete tanks with three replicate cages of each genotype at each salinity.

Attempts to produce reciprocal hybrids failed due to very low spawning frequency in O. niloticus × O. mossambicus crosses, thus all hybrids were only of O. mossambicus maternal origin. Results for the trials were consistent across replicates and a number of interesting trends were apparent. Overall, growth was higher for all genotypes at elevated salinities with O. niloticus relatively faster growing at low salinity and O. mossambicus at the higher salinities. The hybrids revealed high average positive heterosis for weight gain (1.24) and biomass gain (1.33) but less for FCR (1.08). Regression analyses of relative weight and biomass gain showed highly significant correlations with salinity. The hybrid was superior to O. mossambicus at all salinities and to O. niloticus at salinities above 10 ppt. Survival of O. niloticus was lower than the other genotypes at 22.5 and 30 ppt due to susceptibility to disease and possibly also stress. The implications for the development of tilapia for brackish water aquaculture are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tilapias มีพันธุ์ผู้สมัครสำคัญสำหรับสัตว์น้ำน้ำกร่อย และมีอ่างขึ้นในชายฝั่งบ่อรวมทั้งในทางกุ้ง จึง สร้างความต้องการศึกษาจีโนไทป์นิล salinities ที่เหมาะสมเพื่อยกระดับ นิล Oreochromis niloticus กุมอำนาจวัฒนธรรมปลานิล และมีเรื่องของความพยายามล่าสุดในการปรับปรุงพันธุกรรม แต่เป็นปลานิลทนกับเกลืออย่างน้อยหนึ่ง ปลาหมอเทศ ป้องกันความผิดพลาดของเค็มสูง แต่มักจะ มีอัตราการขยายตัวต่ำกว่านั้นศึกษาเปรียบเทียบผลการดำเนินงานวัฒนธรรมของสองสายพันธุ์ของ niloticus โอปรับปรุงแปลงพันธุกรรม (ของขวัญ และ เลือก Fishgen), และสองหุ้นของหมอเทศโอ (Boesmans และ Kasinthula — ทั้งใหม่นำเอเชียโดยตรงจากแอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้) และลูกผสมของพวกเขา ทำการเปรียบเทียบเหล่านี้ช่วงของถาวร salinities (0, 7.5, 15, 22.5 และ 30 ppt) ปลูก 75 วันในกรงภายในถังคอนกรีตกับสามปลาจำลองกรงของแต่ละลักษณะทางพันธุกรรมที่แต่ละเค็มความพยายามที่จะผลิตลูกผสมกันและล้มเหลวเนื่องจากต่ำมากวางไข่ถี่ในหมอเทศการโอโอ niloticus ข้าม ดังนั้น ลูกผสมทั้งหมดมีเฉพาะของหมอเทศโอแม่กำเนิด ผลการทดลองได้สอดคล้องกันทั่วเหมือนกับ และแนวโน้มที่น่าสนใจจำนวนหนึ่งได้ชัดเจน โดยรวม เจริญเติบโตสูงกว่าการศึกษาจีโนไทป์ทั้งหมดที่ salinities ยกมีโอ niloticus ค่อนข้างเร็วเติบโตต่ำสุดเค็มและหมอเทศโอที่ salinities สูง ลูกผสมเปิดเผย heterosis บวกเฉลี่ยสูงสำหรับน้ำหนัก (1.24) และชีวมวล (1.33) รับแต่น้อยสำหรับ FCR (1.08) วิเคราะห์การถดถอยของน้ำหนักสัมพัทธ์และชีวมวลเพื่อแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญสูงกับเค็ม ไฮบริดมีเหนือกว่าหมอเทศโอที่ salinities ทั้งหมด และให้โอ ที่ salinities เหนือ ppt. 10 รอดโอ niloticus niloticus ได้ต่ำกว่าอื่น ๆ ศึกษาจีโนไทป์ที่ 22.5 และ 30 ppt เนื่องจากโรค และอาจจะเครียดง่าย ผลการพัฒนาของปลานิลการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำน้ำกร่อยจะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลานิลเป็นผู้สมัครที่สำคัญสำหรับสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำน้ำกร่อยและมีการเพาะเลี้ยงมากขึ้นในบ่อชายฝั่งทะเลรวมทั้งในการเลี้ยงผสมผสานกับกุ้งดังนั้นการสร้างความต้องการสำหรับสายพันธุ์ปลานิลเหมาะกับความเค็มสูง ปลานิลปลานิลปลานิลซึ่งในวัฒนธรรมน้ำจืดและเป็นเรื่องของความพยายามล่าสุดในการปรับปรุงทางพันธุกรรม แต่เป็นหนึ่งในเกลือน้อยปลานิลใจกว้าง Oreochromis mossambicus, มีความใจกว้างของความเค็มสูง แต่มีแนวโน้มที่จะมีการลดอัตราการเจริญเติบโตของการศึกษาครั้งนี้เปรียบเทียบผลการดำเนินงานวัฒนธรรมของทั้งสองสายพันธุ์ของการปรับปรุงพันธุกรรมทุม niloticus (ของขวัญและ Fishgen เลือก) และหุ้นของโอ mossambicus (Boesmans และ Kasinthula ทั้งที่เพิ่งแนะนำให้รู้จักกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้โดยตรงจากแอฟริกา) และลูกผสมของพวกเขา เปรียบเทียบเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาในช่วงความเค็มคงที่ (0, 7.5, 15, 22.5 และ 30 พีพีที) กับปลาเติบโตสำหรับ 75 วันในกระชังที่อยู่ในถังคอนกรีตกับสามกรงซ้ำของแต่ละสายพันธุ์ในแต่ละความเค็มความพยายามที่จะผลิตลูกผสมกลับล้มเหลว เนื่องจากความถี่ของการวางไข่ต่ำมากในทุม niloticus × mossambicus ทุมข้ามจึงลูกผสมทั้งหมดเป็นเพียงของทุม mossambicus กำเนิดมารดา ผลการทดลองมีความสอดคล้องทั่วซ้ำและจำนวนของแนวโน้มที่น่าสนใจเห็นได้ชัด โดยรวมการเติบโตที่สูงขึ้นสำหรับยีนทั้งหมดในความเค็มสูงกับทุม niloticus ค่อนข้างเร็วกว่าการเติบโตในความเค็มต่ำและทุม mossambicus ที่ความเค็มสูง ลูกผสมเปิดเผยเด่นบวกเฉลี่ยสูงสำหรับการเพิ่มน้ำหนัก (1.24) และกำไรจากชีวมวล (1.33) แต่น้อยสำหรับ FCR (1.08) การวิเคราะห์การถดถอยของน้ำหนักสัมพัทธ์และกำไรจากชีวมวลแสดงให้เห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญอย่างมากกับความเค็ม ไฮบริดจะดีกว่าทุม mossambicus ที่ความเค็มและที่โอนิลที่ความเค็มสูงกว่า 10 พีพีที การอยู่รอดของทุม niloticus ต่ำกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ ที่ 22.5 และ 30 พีพีทีเนื่องจากความอ่อนแอต่อโรคและอาจจะยังมีความเครียด ผลกระทบสำหรับการพัฒนาของปลานิลเพื่อการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำน้ำกร่อยจะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสายพันธุ์ปลานิล ผู้สมัครที่สำคัญสำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกร่อย และเลี้ยงในบ่อใหม่ชายฝั่งรวมทั้งใน polyculture กุ้งจึงสร้างความต้องการปลานิลพันธุ์ดีเหมาะกับ ความเค็มสูงส่วนปลานิล Oreochromis niloticus dominates เลี้ยงปลานิลน้ำจืดและได้รับเรื่องของความพยายามล่าสุดในการปรับปรุงพันธุแต่เป็นเกลืออย่างน้อยใจกว้างปลานิล ปลาหมอเทศมีมากขึ้นใจกว้างของความเค็มสูง แต่มักจะมีอัตราการเติบโตลดลง

การศึกษาเปรียบเทียบวัฒนธรรมการแสดงของทั้งสองสายพันธุ์ของการปรับปรุงพันธุกรรม .niloticus ( ของขวัญและ fishgen เลือก ) และสองหุ้นของ O mossambicus ( boesmans kasinthula ทั้งแนะนำและเอเชียโดยตรงใหม่จากตะวันออกเฉียงใต้แอฟริกา ) และลูกผสมของพวกเขา การเปรียบเทียบเหล่านี้ได้ในช่วงความเค็มคงที่ ( 0 , 7.5 , 15 , 22.5 และ 30 ppt ) กับปลาโต 75 วันในกรงภายในถังคอนกรีตกับสามสร้างกรงของแต่ละไทป์ ในแต่ละค่า

ความพยายามที่จะสร้างลูกผสมซึ่งกันและกันล้มเหลวเนื่องจากความถี่ต่ำมากวางไข่ใน o . niloticus × O mossambicus กางเขนจึงเป็นเพียงเปอร์เซ็นต์ . mossambicus มารดาที่มา ผลการทดลองมีความสอดคล้อง ข้ามซ้ำและจำนวนของแนวโน้มที่น่าสนใจคือ แจ่มแจ้ง โดยรวมเติบโตสูงกว่าทุกพันธุ์ที่ระดับความเค็มสูงกับ Oniloticus ค่อนข้างเร็วที่เติบโตในน้ำความเค็มต่ำและ o . mossambicus ที่ระดับความเค็มสูง ลูกผสม พบสูงใช้เฉลี่ยบวกน้ำหนักเพิ่ม ( 1.24 ) และชีวมวลได้รับ ( 1.33 ) แต่น้อยกว่า FCR ( 1.08 ) การถดถอยการวิเคราะห์ค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ และชีวมวล ได้พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างเด่นชัดกับความเค็ม ไฮบริดเป็น superior Omossambicus ที่ระดับความเค็มและ O . niloticus ที่ความเค็มเหนือ 10 ส่วนในพัน การอยู่รอดของ o . niloticus ต่ำกว่าพันธุ์อื่น ๆที่ 22.5 และ 30 ppt เนื่องจากการเกิดโรค และอาจจะยังเครียด ผลต่อการพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกร่อย ปลานิล เพื่อได้ถูก