Justin Shoemaker is a bit of an odd

Justin Shoemaker is a bit of an odd man.

Although he was actually a shoe maker and designer, he followed it not just because of his last name, although he joked it was his destiny to do so because of it. His parents didn't take this well as they wanted their son to take up a different occupation since they didn't see this as a lucrative occupation choice. But in the end, he refused and chose this path for himself.

The decision was partly made due to the fact that he had a foot fetish as well. He thought being a designer for women's shoes would surround him in tons of beautiful feet, but life had a strange way of throwing curveballs at him. It wasn't as he expected, but he continued anyway in hopes of being able to fulfill his perverted desires.

He even went so far as to move to Korea as he loved the feet of Asian women in particular. He found more success there and being new to the culture and everything surrounding him, Justin fell in love with Korean pop music. His favorite group turned out to be a group of three, TaeTiSeo, and he watched them grow musically ever since they debuted. As luck would find it, Justin was able to land a job to design shoes for some pop artists and groups, TaeTiSeo included.

It was the turn in his life he so desired and he became a private specialist for them. The artists needed shoes and heels that fit them for every special event as well as their performances and Justin was the man to go to. Often times, he would remake their footwear even twice a month to ensure the quality and fit was absolutely pristine. Needless to say, he was happy with his career for various reasons.

Now deep in his path, he became fluent in Korean and had his own little shop, though most of his revenue and visits came from the Korean idols and their agencies. Occasionally, he would have random people enter, but it wasn't nearly as often as the singers. Justin became acquainted with some of them as well, and he could call them friends even if they didn't think the same about him.

Currently midday at his store with nothing surrounding him but women's shoes, Justin was sitting around the counter about to nod off to sleep. A sudden entrance woke up him and as he lifted his head up, he saw a refreshing face. A short blonde walked into the room and it was Taeyeon. It seemed about to be the time for her tri-monthly visit.

"Hello Taeyeon, it's that time again?" He welcomed a bit overly ecstatic at her arrival.

"Yeah. You're not busy, are you?"

"No, I was just about to fall asleep!" He replied, inciting a giggle from her.

Taeyeon took a few steps forward wearing some sandal heels, pink and glittery. Justin surreptitiously took a few peeks while she looked around, making sure she didn't catch him looking down there.

"Need another pair?" He said, now looking at them in plain sight.

"Yes, these still fit but I think new ones would feel more comfortable!"

"Sure thing. Want me to measure you again?"

Taeyeon nodded and Justin reached under the desk to take out some measuring tape. It was a bit ridiculous to have to measure their feet in a span of a few times a month, but he didn't mind. Shoes were one of the material possessions women couldn't get enough of and Justin was just lucky enough to be caught in the middle of all of this.

The two made their way over to a chair and Taeyeon slipped out of her footwear and held one foot out in the open. Justin grabbed it gently in his hands and rubbed a bit. To Taeyeon, the purpose was to measure the size of her foot and she didn't think anything of it. But Justin, this was the few minutes of ecstasy he could get while working in this otherwise lonely shop of his.

Merely touching Taeyeon's foot made his cock erect, but he squatted in a position where the bulge wouldn't compromise anything. Having done this quite a few times, he became a professional when it came to this. But wanting to drag this out as long as possible, he took his sweet time in caressing it even though he knew nothing about the size changed. He decided to check anyway and measured her foot with the tape just as a standard procedure

"Oh my! You grew about one millimeter in length!" He lied as a joke.

"Ah...I knew it! These just didn't feel right at all." She replied, not being able to take the American's jest.

"You want a replica? Or a new pair completely?" He responded, ignoring the fact Taeyeon was a bit of a airhead at this. The cute expression she wore made him not want to reprimand her.

"Mmm...I think I want a new one. I'm getting tired of looking at these to be honest."

Taeyeon nudged her sandals around with her feet and even picked them up slightly to twirl them around. With a curious expression on her face, she scanned and seemed to be appraising their worth, only to decide they were to be tossed away for new ones despite it only being a few weeks that she had them.

"Sure. Like always, you mind if I take these?" He asked. Ever since he started this mostly private business contract with the Korean pop idols' agencies, it was always his standard procedure to take their footwear that they didn't want anymore.

"Oh, go ahead! But why do you take these again?"

"I can salvage some of the material used for future shoes. Your footwear doesn't need to die in vain!" He said in another joking manner.

"Ah...how fascinating!" She giggled.

"Anyway, I'll be right back to pick out a new pair."

Just like that, Justin immediately stood up with both of her heel sandals in hand. He made his way to his desk and around it, entering the room behind whose vision was blocked by some curtains. Just a few steps in from the drapes, he stopped dead in his tracks.

It was true that he could salvage some of the material even if it was just a little, but that wasn't his real purpose. Throughout the years, he collected all the worn shoes the members had to satisfy his own desires. Hot off the press, the footwear he held was recently worn by Taeyeon of TaeTiSeo and there was no way he was going to let these be thrown away to a trash can. They were too valuable for that.

His hands shook with excitement as he held these recently worn footwear. Now in the privacy of the back of the store, he promptly brought the heels up to his face and inhaled the section where her feet touched them. Because they were open toed footwear, the smell wasn't captured strongly. But he could still smell just an inkling of her scent and that alone was enough for him.

No matter how many times throughout his career he spent doing this, it never grew old or boring. Smelling their used footwear behind the girls' backs excited him heavily. The scent here was light and mostly comprised of just leather, but there was a slightly sweet scent present. Justin took a few more whiffs of it before deciding to stop and save it for later tonight in private. Before arousing any suspicion, he had to find a new pair of shoes for Taeyeon.

"Justin?" A female voice suddenly said, startling him as he was undertaking an activity that should never be discovered. He quickly turned around to see only Taeyeon's head through the curtain.

"T-Taeyeon, wait. This isn't...this isn't what you think it is." He stuttered out.

"Are you...are you smelling my shoes?" She asked with a curious tone. Justin immediately hid her footwear behind his back and tried to play innocent despite already being caught.

"No, I uh...was trying to see something up close." He lied.

"With your nose?" She retorted.

The gig was up, and the years he spent hiding this craze of his was done in vain. Their relationship would never be the same if he even remained the go-to person for their footwear sales. Taeyeon pushed her entire body through the curtains and walked forward, Justin moving backwards as a response to her strides.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชูเมกเกอร์จัสตินเป็นบิตของการเป็นคนแปลก ถึงแม้ว่าเขาชงรองเท้า และออกแบบ เขาตามมันไม่ใช่ เพราะเขาชื่อ แม้เขาพูดติดตลกมันเป็นชะตากรรมของเขาจะดัง พ่อแม่ไม่ได้ใช้นี้ดีพวกเขาต้องการให้บุตรของพวกเขาไปใช้ประกอบอาชีพที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นนี้เป็นทางเลือกอาชีพที่ร่ำรวย แต่ในสุด เขาปฏิเสธ และเลือกเส้นทางนี้ บางส่วนทำการตัดสินใจเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขามีเครื่องรางเท้าเช่น เขาคิดว่า ถูกออกแบบสำหรับรองเท้าผู้หญิงจะล้อมรอบเขาเป็นตันของเท้าสวย แต่แบบแปลก ๆ ของการขว้างปา curveballs ที่เขามีชีวิต มันไม่ได้เป็นตามที่คาด แต่เขายังคงต่อไปความสามารถในการตอบสนองความต้องการของเขา perverted แม้เขาเพื่อให้ห่างไกลเป็นไปเกาหลีเป็นรักเท้าของผู้หญิงเอเชียโดยเฉพาะ เขาพบความสำเร็จมีมากขึ้น และเป็นใหม่วัฒนธรรมและทุกสิ่งที่ล้อมรอบเขา จัสตินตกรักกับเพลงป๊อปเกาหลี ของกลุ่มให้ กลุ่มที่สาม TaeTiSeo และเขาเฝ้าดูพวกเขาขยายไนท์คลับนับตั้งแต่พวกเขาออกมา เป็นโชคจะพบมัน จัสตินได้ที่ดินงานการออกแบบรองเท้าศิลปินป๊อปและกลุ่ม TaeTiSeo รวม It was the turn in his life he so desired and he became a private specialist for them. The artists needed shoes and heels that fit them for every special event as well as their performances and Justin was the man to go to. Often times, he would remake their footwear even twice a month to ensure the quality and fit was absolutely pristine. Needless to say, he was happy with his career for various reasons. Now deep in his path, he became fluent in Korean and had his own little shop, though most of his revenue and visits came from the Korean idols and their agencies. Occasionally, he would have random people enter, but it wasn't nearly as often as the singers. Justin became acquainted with some of them as well, and he could call them friends even if they didn't think the same about him. Currently midday at his store with nothing surrounding him but women's shoes, Justin was sitting around the counter about to nod off to sleep. A sudden entrance woke up him and as he lifted his head up, he saw a refreshing face. A short blonde walked into the room and it was Taeyeon. It seemed about to be the time for her tri-monthly visit. "Hello Taeyeon, it's that time again?" He welcomed a bit overly ecstatic at her arrival. "Yeah. You're not busy, are you?" "No, I was just about to fall asleep!" He replied, inciting a giggle from her. Taeyeon took a few steps forward wearing some sandal heels, pink and glittery. Justin surreptitiously took a few peeks while she looked around, making sure she didn't catch him looking down there. "Need another pair?" He said, now looking at them in plain sight. "Yes, these still fit but I think new ones would feel more comfortable!" "Sure thing. Want me to measure you again?" Taeyeon nodded and Justin reached under the desk to take out some measuring tape. It was a bit ridiculous to have to measure their feet in a span of a few times a month, but he didn't mind. Shoes were one of the material possessions women couldn't get enough of and Justin was just lucky enough to be caught in the middle of all of this. The two made their way over to a chair and Taeyeon slipped out of her footwear and held one foot out in the open. Justin grabbed it gently in his hands and rubbed a bit. To Taeyeon, the purpose was to measure the size of her foot and she didn't think anything of it. But Justin, this was the few minutes of ecstasy he could get while working in this otherwise lonely shop of his. Merely touching Taeyeon's foot made his cock erect, but he squatted in a position where the bulge wouldn't compromise anything. Having done this quite a few times, he became a professional when it came to this. But wanting to drag this out as long as possible, he took his sweet time in caressing it even though he knew nothing about the size changed. He decided to check anyway and measured her foot with the tape just as a standard procedure "Oh my! You grew about one millimeter in length!" He lied as a joke. "Ah...I knew it! These just didn't feel right at all." She replied, not being able to take the American's jest. "You want a replica? Or a new pair completely?" He responded, ignoring the fact Taeyeon was a bit of a airhead at this. The cute expression she wore made him not want to reprimand her. "Mmm...I think I want a new one. I'm getting tired of looking at these to be honest." Taeyeon nudged her sandals around with her feet and even picked them up slightly to twirl them around. With a curious expression on her face, she scanned and seemed to be appraising their worth, only to decide they were to be tossed away for new ones despite it only being a few weeks that she had them. "Sure. Like always, you mind if I take these?" He asked. Ever since he started this mostly private business contract with the Korean pop idols' agencies, it was always his standard procedure to take their footwear that they didn't want anymore. "Oh, go ahead! But why do you take these again?" "I can salvage some of the material used for future shoes. Your footwear doesn't need to die in vain!" He said in another joking manner. "Ah...how fascinating!" She giggled. "Anyway, I'll be right back to pick out a new pair." Just like that, Justin immediately stood up with both of her heel sandals in hand. He made his way to his desk and around it, entering the room behind whose vision was blocked by some curtains. Just a few steps in from the drapes, he stopped dead in his tracks. It was true that he could salvage some of the material even if it was just a little, but that wasn't his real purpose. Throughout the years, he collected all the worn shoes the members had to satisfy his own desires. Hot off the press, the footwear he held was recently worn by Taeyeon of TaeTiSeo and there was no way he was going to let these be thrown away to a trash can. They were too valuable for that. His hands shook with excitement as he held these recently worn footwear. Now in the privacy of the back of the store, he promptly brought the heels up to his face and inhaled the section where her feet touched them. Because they were open toed footwear, the smell wasn't captured strongly. But he could still smell just an inkling of her scent and that alone was enough for him. No matter how many times throughout his career he spent doing this, it never grew old or boring. Smelling their used footwear behind the girls' backs excited him heavily. The scent here was light and mostly comprised of just leather, but there was a slightly sweet scent present. Justin took a few more whiffs of it before deciding to stop and save it for later tonight in private. Before arousing any suspicion, he had to find a new pair of shoes for Taeyeon. "Justin?" A female voice suddenly said, startling him as he was undertaking an activity that should never be discovered. He quickly turned around to see only Taeyeon's head through the curtain.
"T-Taeyeon, wait. This isn't...this isn't what you think it is." He stuttered out.

"Are you...are you smelling my shoes?" She asked with a curious tone. Justin immediately hid her footwear behind his back and tried to play innocent despite already being caught.

"No, I uh...was trying to see something up close." He lied.

"With your nose?" She retorted.

The gig was up, and the years he spent hiding this craze of his was done in vain. Their relationship would never be the same if he even remained the go-to person for their footwear sales. Taeyeon pushed her entire body through the curtains and walked forward, Justin moving backwards as a response to her strides.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จัสตินช่างทำรองเท้าเป็นบิตของคนแปลก. แม้ว่าเขาจะเป็นจริงผู้ผลิตและนักออกแบบรองเท้าที่เขาตามมันไม่ได้เป็นเพียงเพราะนามสกุลของเขาแม้ว่าเขาจะพูดติดตลกว่ามันเป็นโชคชะตาของเขาจะทำเช่นนั้นเพราะมัน พ่อแม่ของเขาไม่ได้ใช้เวลานี้เดียวกับที่พวกเขาต้องการลูกชายของพวกเขาจะใช้เวลาถึงอาชีพที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นว่านี่เป็นทางเลือกอาชีพที่ร่ำรวย แต่ในท้ายที่สุดเขาปฏิเสธและเลือกเส้นทางนี้สำหรับตัวเอง. การตัดสินใจที่ถูกสร้างขึ้นมาส่วนหนึ่งเป็นเพราะความจริงที่ว่าเขามีเครื่องรางเท้าเช่นกัน เขาคิดว่าการเป็นนักออกแบบรองเท้าผู้หญิงจะล้อมรอบเขาตันของเท้าที่สวยงาม แต่ชีวิตมีวิธีการที่แปลกประหลาดของการขว้างปา curveballs ไปที่เขา มันไม่ได้ในขณะที่เขาคาดว่า แต่เขายังคงอยู่แล้วในความหวังของความสามารถในการตอบสนองความต้องการของเขาในทางที่ผิด. เขาได้ไปไกลที่สุดเท่าที่จะย้ายไปยังประเทศเกาหลีในขณะที่เขารักเท้าของผู้หญิงเอเชียโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาพบว่ามีความสำเร็จมากขึ้นและเป็นวัฒนธรรมใหม่และทุกอย่างรอบตัวเขาจัสตินตกหลุมรักกับเพลงป๊อปเกาหลี กลุ่มที่เขาชื่นชอบจะกลายเป็นกลุ่มของสามแททิซอและเขาเฝ้าดูพวกเขาเติบโตดนตรีนับตั้งแต่พวกเขาเดบิวต์ เป็นโชคดีจะพบว่ามันจัสตินก็สามารถที่จะที่ดินงานการออกแบบรองเท้าสำหรับบางศิลปินป๊อปและกลุ่มแททิซอรวม. มันเป็นทางกลับกันในชีวิตของเขาเพื่อที่เขาต้องการและเขาก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญส่วนตัวสำหรับพวกเขา ศิลปินรองเท้าที่จำเป็นและส้นเท้าที่เหมาะสมกับพวกเขาสำหรับทุกเหตุการณ์พิเศษเช่นเดียวกับการแสดงของพวกเขาและจัสตินเป็นคนที่จะไป บ่อยครั้งที่เขาจะ remake รองเท้าของพวกเขาแม้เดือนละสองครั้งเพื่อให้มีคุณภาพและเหมาะสมเป็นที่เก่าแก่อย่าง จำเป็นต้องพูดเขาก็มีความสุขกับอาชีพของเขาด้วยเหตุผลต่างๆ. ตอนนี้ลึกลงไปในเส้นทางของเขาเขาก็กลายเป็นความชำนาญในภาษาเกาหลีและมีร้านค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเอง แต่ส่วนใหญ่ของรายได้และการเข้าชมของเขามาจากไอดอลเกาหลีและหน่วยงานของพวกเขา บางครั้งเขาจะมีคนสุ่มใส่ แต่มันก็ไม่ได้เกือบเป็นมักจะเป็นนักร้อง จัสตินกลายเป็นความคุ้นเคยกับบางส่วนของพวกเขาเป็นอย่างดีและเขาจะโทรหาเพื่อนของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คิดเหมือนกันเกี่ยวกับเขา. เที่ยงวันปัจจุบันที่ร้านของเขามีอะไรที่อยู่รอบตัวเขา แต่รองเท้าผู้หญิง, จัสตินก็นั่งอยู่รอบเคาน์เตอร์จะพยักหน้า ออกไปนอน ทางเข้าอย่างฉับพลันตื่นขึ้นมาเขาและในขณะที่เขายกหัวของเขาขึ้นเขาเห็นใบหน้าที่สดชื่น สีบลอนด์สั้นเดินเข้ามาในห้องและมันเป็นแทยอน มันดูเหมือนจะเป็นเวลาสำหรับการเยี่ยมชมไตรรายเดือนของเธอ. "สวัสดีค่ะแทยอนก็ถึงเวลานั้นอีกครั้ง?" เขายินดีบิตมีความสุขมากเกินไปที่เธอเข้ามา. "ใช่. คุณไม่ได้ยุ่งแล้วคุณล่ะ?" "ไม่ฉันเป็นเพียงเกี่ยวกับการนอนหลับ!" เขาตอบว่าเอาตัวรอดขำจากเธอ. แทยอนเอาไม่กี่ขั้นตอนข้างหน้าสวมใส่รองเท้าส้นรองเท้าบางสีชมพูและ glittery จัสตินแอบเอา peeks ไม่กี่ในขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้จับเขามองลงไปที่นั่น. "Need คู่อื่นได้หรือไม่" เขาบอกว่าตอนนี้กำลังมองหาที่พวกเขาอยู่ในสายตาธรรมดา. "ใช่เหล่านี้ยังคงพอดี แต่ฉันคิดว่าคนใหม่จะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้น!" "สิ่งที่แน่ใจ. ต้องการให้ฉันไปวัดคุณอีกครั้ง?" แทยอนพยักหน้าและจัสตินถึงใต้โต๊ะที่จะใช้ บางเทปวัด มันเป็นบิตไร้สาระที่จะมีการวัดเท้าของพวกเขาในช่วงเวลาไม่กี่เดือน แต่เขาไม่ได้ใจ รองเท้าเป็นหนึ่งในทรัพย์สินที่เป็นวัตถุที่ผู้หญิงไม่สามารถรับเพียงพอของและจัสตินก็โชคดีพอที่จะถูกจับในช่วงกลางของทั้งหมดนี้. ทั้งสองเดินไปที่เก้าอี้และแทยอนหลุดออกจากรองเท้าของเธอและจัดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง เท้าออกในการเปิด จัสตินคว้ามันเบา ๆ อยู่ในมือของเขาและลูบเล็กน้อย แทยอนเพื่อวัตถุประสงค์ที่จะวัดขนาดของเท้าของเธอและเธอไม่ได้คิดอะไรของมัน แต่จัสตินนี้เป็นไม่กี่นาทีของความปีติยินดีที่เขาจะได้รับในขณะที่ทำงานในร้านเหงาอย่างอื่นของเขานี้. เพียงแค่การสัมผัสเท้าของแทยอนทำตรงไก่ของเขา แต่เขานั่งอยู่ในตำแหน่งที่กระพุ้งจะไม่ประนีประนอมอะไร มีการกระทำนี้ค่อนข้างไม่กี่ครั้งเขาก็กลายเป็นมืออาชีพเมื่อมันมาถึงนี้ แต่ต้องการที่จะลากออกนี้เป็นเวลานานที่สุดเขาเอาเวลาหวานของเขาในการจูบมันแม้เขาจะรู้อะไรเกี่ยวกับขนาดที่มีการเปลี่ยนแปลง เขาจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบอยู่แล้วและวัดเท้าของเธอด้วยเทปเช่นเดียวกับขั้นตอนมาตรฐาน"โอ้คุณเติบโตประมาณหนึ่งมิลลิเมตรยาว!" เขาโกหกเป็นเรื่องตลก. "อ่า ... ฉันรู้ว่ามัน! เหล่านี้ก็ไม่ได้รู้สึกขวา at all." เธอตอบว่าไม่สามารถที่จะใช้ความตลกขบขันของชาวอเมริกัน. "คุณต้องการแบบจำลองหรือคู่ใหม่อย่างสมบูรณ์?" เขาตอบโดยไม่สนใจความเป็นจริงแทยอนได้รับการบิตของคนโง่ที่นี้ได้ การแสดงออกที่น่ารักเธอสวมทำให้เขาไม่ต้องการที่จะตำหนิเธอ. "อืม ... ฉันคิดว่าฉันต้องการใหม่. ฉันได้รับเหนื่อยกับการมองไปที่เหล่านี้จะซื่อสัตย์." แทยอนสะกิดรองเท้าของเธอไปรอบ ๆ ด้วยเท้าของเธอและแม้กระทั่ง เลือกพวกเขาขึ้นเล็กน้อยเพื่อหมุนไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็นบนใบหน้าของเธอเธอสแกนและดูเหมือนจะได้รับการประเมินคุณค่าของพวกเขาเท่านั้นที่จะตัดสินใจว่าพวกเขาจะถูกโยนออกไปสำหรับคนใหม่แม้จะเพียงอย่างเดียวไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาว่าเธอมีพวกเขา. "แน่นอน. เช่นเคยคุณคิด ถ้าผมใช้เวลาเหล่านี้? " เขาถาม. นับตั้งแต่ที่เขาเริ่มทำสัญญานี้ส่วนใหญ่เป็นธุรกิจเอกชนกับหน่วยงานป๊อปไอดอลเกาหลีมันมักจะขั้นตอนมาตรฐานของเขาที่จะใช้รองเท้าของพวกเขาที่พวกเขาไม่ต้องการอีกต่อไป. "โอ้ไปข้างหน้า! แต่ทำไมคุณใช้เวลาเหล่านี้อีกครั้งหรือไม่" "ฉันสามารถกอบกู้บางส่วนของวัสดุที่ใช้สำหรับรองเท้าในอนาคต. รองเท้าของคุณไม่จำเป็นที่จะตายในไร้สาระ!" เขากล่าวว่าในลักษณะล้อเล่นอีก. "อ่า ... วิธีการที่น่าสนใจ!" เธอหัวเราะคิกคัก. "อย่างไรก็ตามผมจะมีสิทธิ์กลับที่จะเลือกออกคู่ใหม่." เช่นเดียวกับที่จัสตินลุกขึ้นยืนทันทีที่มีทั้งรองเท้าแตะส้นเท้าของเธออยู่ในมือ เขาเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขาและรอบ ๆ มันเข้ามาในห้องที่อยู่เบื้องหลังที่มีวิสัยทัศน์ถูกบล็อกโดยผ้าม่านบาง เพียงไม่กี่ก้าวจากผ้าที่เขาหยุดตายในเพลงของเขา. มันเป็นความจริงที่ว่าเขาสามารถกอบกู้บางส่วนของวัสดุที่ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ที่ไม่ได้มีจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา ตลอดปีที่ผ่านมาเขาเก็บทั้งหมดสวมใส่รองเท้าสมาชิกจะต้องตอบสนองความต้องการของตัวเอง ร้อนออกกดรองเท้าที่เขาจัดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการสวมใส่โดยแทยอนของแททิซอและไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เหล่านี้ถูกโยนออกไปถังขยะสามารถ พวกเขามีคุณค่ามากเกินไปสำหรับการที่. มือของเขาสั่นด้วยความตื่นเต้นในขณะที่เขาจัดขึ้นสวมใส่รองเท้าเหล่านี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ ตอนนี้ในความเป็นส่วนตัวของด้านหลังของร้านที่เขานำมาทันทีส้นเท้าขึ้นไปที่ใบหน้าของเขาและสูดดมส่วนที่เท้าของเธอประสบแก่พวกเขา เพราะพวกเขาเป็นรองเท้า toed เปิดกลิ่นยังไม่ถูกจับอย่างยิ่ง แต่เขาจะยังคงได้กลิ่นเพียงกลิ่นเบาะแสของเธอและที่อยู่คนเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา. ไม่ว่ากี่ครั้งตลอดอาชีพของเขาเขาใช้ในการทำเช่นนี้มันไม่เคยเติบโตเก่าหรือน่าเบื่อ กลิ่นรองเท้าที่ใช้ของพวกเขาไว้เบื้องหลังของสาว ๆ เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก กลิ่นที่นี่เป็นแสงและประกอบด้วยส่วนใหญ่ของหนังเพียง แต่มีกลิ่นหอมหวานในปัจจุบันเล็กน้อย จัสตินเอาไม่กี่ whiffs มากขึ้นของมันก่อนที่จะตัดสินใจที่จะหยุดและบันทึกไว้สำหรับคืนต่อมาในภาคเอกชน ก่อนที่จะปลุกใจสงสัยใด ๆ ที่เขาได้ไปหาคู่ใหม่ของรองเท้าสำหรับแทยอน. "จัสติน?" เสียงหญิงกล่าวว่าจู่ ๆ ก็ตกใจเขาขณะที่เขากำลังดำเนินกิจกรรมที่ไม่ควรได้รับการค้นพบ เขารีบหันไปรอบ ๆ จะเห็นหัวเพียงแทยอนผ่านม่าน. "แทยอน T-รอ. นี้ไม่ได้ ... นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดว่ามันเป็น." เขาพูดติดอ่างออก. "คุณ ... คุณกลิ่นรองเท้าของฉัน" เธอถามด้วยน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น จัสตินทันทีรองเท้าของเธอซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของเขาและพยายามที่จะเล่นแม้จะมีผู้บริสุทธิ์แล้วจะถูกจับ. "ไม่ฉันเอ่อ ... ก็พยายามที่จะเห็นสิ่งที่ใกล้ชิด." เขาโกหก. "ด้วยจมูกของคุณ?" เธอโต้. กิ๊กขึ้นและปีที่ผ่านมาเขาใช้หลบซ่อนตัวของความบ้าคลั่งของเขาได้ทำในไร้สาระ ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะไม่เหมือนเดิมถ้าเขายังคงอยู่ไปเพื่อคนขายรองเท้าของพวกเขา แทยอนผลักดันร่างทั้งร่างของเธอผ่านผ้าม่านและเดินไปข้างหน้าจัสตินย้ายไปข้างหลังเป็นคำตอบที่ก้าวของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จัสตินช่างทำรองเท้าเป็นบิตของคนแปลก

แม้ว่าจริงๆแล้วเขาเป็นผู้ผลิตรองเท้าและนักออกแบบ เขาไล่ตามมันไม่เพียงเพราะชื่อของเขา , ถึงแม้ว่า เขากล่าวติดตลกว่า มันเป็นโชคชะตาของเขาที่จะทำเช่นนั้น เพราะมัน พ่อแม่ของเขาไม่ใช้เวลานี้เป็นอย่างดีเช่นที่พวกเขาต้องการลูกชายของตนจะใช้เป็นอาชีพที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นนี้เป็นทางเลือกอาชีพ lucrative แต่ในท้ายที่สุดเขาปฏิเสธและเลือกเส้นทางนี้เอง

ตัดสินใจเป็นส่วนหนึ่งเกิดขึ้นเนื่องจากความจริงที่ว่าเขามีเครื่องรางเท้าได้เป็นอย่างดี เขาคิดว่าการเป็นนักออกแบบรองเท้าของผู้หญิงจะล้อมเขาไว้ในตันของเท้าที่สวยงาม แต่ชีวิตมีวิธีการแปลกๆ โยนโค้งล่ะเขา ไม่ใช่อย่างที่เขาคิด แต่เขายังคงอย่างไรก็ตามในความหวังที่จะสามารถตอบสนองความต้องการของเขาในทางที่ผิด

เขาถึงขั้นย้ายไปเกาหลี เขารักเท้าของผู้หญิงเอเชียโดยเฉพาะ เขาพบความสำเร็จมากขึ้นและมีการใหม่กับวัฒนธรรม และทุกอย่างรอบตัวเขา จัสตินชอบเพลงป๊อปเกาหลี กลุ่มที่ชื่นชอบของเขากลับกลายเป็น กลุ่มสาม แททิซอ และเขาเฝ้าดูพวกเขาเติบโตทางดนตรีตั้งแต่พวกเขาเปิดตัว เป็นโชคดีจะเจอมันจัสตินสามารถที่ดินงานออกแบบรองเท้าสำหรับป๊อปศิลปินและกลุ่มแททีซออยู่

มันเปิดในชีวิตของเขา เขาต้องการให้เขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญส่วนบุคคลสำหรับพวกเขา ศิลปินต้องการรองเท้าและรองเท้าที่พอดีกับพวกเขาสำหรับทุกเหตุการณ์พิเศษรวมทั้งการแสดงของพวกเขาและจัสตินเป็นผู้ชายไป บ่อยครั้งเขาจะสร้างรองเท้าของพวกเขาแม้เดือนละสองครั้งเพื่อให้แน่ใจว่ามีคุณภาพและเหมาะสมเป็นอย่างบริสุทธิ์ ไม่อยากจะพูดเลยว่า เขามีความสุขกับอาชีพของเขาสำหรับเหตุผลต่าง ๆ .

ลึกในเส้นทางของเขา เขากลายเป็นทั้งในเกาหลี และมีร้านค้าเล็ก ๆน้อย ๆของเขาเอง แม้ว่าส่วนใหญ่ของรายได้และการเข้าชมที่มาจากไอดอลเกาหลีและหน่วยงานของพวกเขา บางครั้ง เขาจะต้องมีคนสุ่มเข้าแต่มันไม่ได้เกือบเป็นมักจะเป็นนักร้อง จัสตินมีความคุ้นเคยกับบางส่วนของพวกเขาได้เป็นอย่างดี และเขาจะเรียกพวกเพื่อน ๆถ้าพวกเขาไม่คิดเหมือนกับเขา

ตอนนี้เที่ยงที่ร้านของเขามีอะไรรอบๆตัวเขา แต่ผู้หญิงรองเท้าจัสตินนั่งเคาน์เตอร์จะหลับจะนอน ทางเข้าก็ตื่นเขาและเขายกศีรษะของเขาขึ้นเขาเห็นใบหน้าที่สดชื่น สีบลอนด์สั้นเดินเข้าไปในห้องและมันคือแทยอน . ดูเหมือนจะเป็นเวลาที่ไตร นางเดือนเยี่ยม

" สวัสดีแทยอน มันเป็นเวลาอีกครั้ง ? เขายินดีบิตมากเกินไปปลาบปลื้มยินดีที่เธอมาถึง

" ครับ คุณไม่ได้ยุ่งอยู่เหรอ ? "

" ไม่ ฉันกำลังจะหลับ " เขาตอบว่า การขำ

จากเธอแทยอนไปไม่กี่ก้าวออกมาสวมรองเท้าส้นบาง สีชมพู ปักเลื่อม . จัสติน surreptitiously เอาแอบดูนิดหน่อยในขณะที่เธอมองไปรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจับเขาไม่ได้มองข้างล่าง

" ต้องคู่อื่น " ? เขาบอกว่า ตอนนี้มองพวกเขาในสายตาธรรมดา

" ครับ อันนี้ยังพอ แต่คิดว่าใหม่จะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้น "

" แน่นอน อยากให้วัดที่คุณอีกครั้ง ?

แทยอนพยักหน้าและจัสตินถึงอยู่ใต้โต๊ะเพื่อหยิบบางเทปวัด มันเป็นบิตไร้สาระที่จะต้องวัดเท้าของพวกเขาในช่วงเวลาไม่กี่เดือน แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจ รองเท้าเป็นหนึ่งในวัสดุเงินทองผู้หญิงไม่สามารถรับเพียงพอและจัสตินก็โชคดีพอที่จะอยู่ในตรงกลางของเรื่องนี้

สอง ทำให้ทางของพวกเขาไปยังเก้าอี้และแทยอนหลุดจากรองเท้าของเธอและจับเท้าข้างหนึ่งออก จัสตินคว้ามันเอาไว้ในมือของเขาและลูบบ้าง กับแทยอน วัตถุประสงค์คือ การวัดขนาดของเท้าของเธอ เธอไม่ได้นึกถึงมันเลย แต่จัสติน นี่เป็นไม่กี่นาทีเหลือล้น เขาจะได้รับในขณะที่ทำงานในร้านนี้อย่างโดดเดี่ยวของเขา

เพียงสัมผัสเท้าของแทยอนทำให้ไก่ของเขาตั้งตรง แต่เขาไปนั่งแช่อยู่ในตำแหน่งที่นูนไม่ประนีประนอมใดๆ ทำแบบนี้สองสามครั้ง เขาเป็นมืออาชีพเมื่อมันมาถึง แต่อยากลากออกไปให้นานที่สุด เขาเอาเวลาหวานของเขากอดรัดมันแม้ว่าเขาจะรู้อะไรเกี่ยวกับขนาดเปลี่ยนไปเขาตัดสินใจที่จะตรวจสอบอยู่แล้ว และวัดเท้าของเธอกับเทปแค่เป็นขั้นตอนมาตรฐาน

" โอ้ ! คุณเติบโตประมาณหนึ่งมิลลิเมตรความยาว ! เขาโกหก ขำๆ

" เอ่อ . . . . . . . ผมรู้ นี่แค่รู้สึกไม่ดีเลย " เธอตอบ ไม่สามารถใช้คือของอเมริกัน

" คุณต้องการจำลอง ? หรือคู่ใหม่อย่างสมบูรณ์ ? เขาตอบสนองต่อความเป็นจริง แทยอนเป็นบิตของคนโง่ที่นี้น่ารัก ท่าทางที่เธอใส่ ทำให้เขาไม่อยากจะตำหนิเธอ

" อืม . . . . . . . ฉันคิดว่าฉันต้องการใหม่ ฉันเริ่มจะเบื่อ ดูที่เหล่านี้จะซื่อสัตย์ "

แทยอนสะกิดเธอแตะกับเท้าของเธอและเลือกพวกเขาขึ้นหมุนไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้าสงสัยบนใบหน้าของเธอ เธอสแกน และดูเหมือนจะประเมินมูลค่าของพวกเขาเท่านั้นที่จะตัดสินใจว่าพวกเขาจะถูกโยนไปใหม่ แม้จะแค่ไม่กี่สัปดาห์ที่เธอได้

" แน่นอน ชอบเสมอ คุณใจถ้าฉันเอาเหล่านี้ ? เขาถาม ตั้งแต่เขาเริ่มธุรกิจนี้ส่วนใหญ่สัญญาส่วนตัวกับไอดอล ' ป๊อปเกาหลีหน่วยงาน มันก็มักจะเป็นขั้นตอนมาตรฐานของเขาจะใช้รองเท้าของพวกเขาที่พวกเขาไม่ต้องการอีกต่อไป

" โอ้ เอาเลย !แต่ทำไมคุณถึงเอาของพวกนี้อีกเหรอ ? "

" ฉันสามารถแก้ไขบางส่วนของวัสดุที่ใช้สำหรับรองเท้าในอนาคต รองเท้าของคุณไม่ต้องการที่จะตาย ! " เขาพูดในลักษณะอื่นล้อเล่น

" อ๊า . . . . . . . น่าสนใจมาก ! เธอหัวเราะคิกคัก

" ยังไงเดี๋ยวผมกลับไปเลือกออกคู่ใหม่ "

เหมือนกับว่าจัสตินทันที ยืน กับรองเท้าแตะส้นในมือ เขาทำทางของเขาไปที่โต๊ะของเขา และ รอบ ๆมันเข้าห้องข้างหลังที่มีวิสัยทัศน์ถูกปิดกั้นด้วยผ้าม่าน เพียงไม่กี่ก้าวจากผ้าม่าน เขาหยุดตายในเพลงของมัน

มันก็จริงที่เขาสามารถกอบกู้บางส่วนของวัสดุที่แม้ว่าจะแค่เล็กน้อย แต่นั่นไม่ใช่จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขารวบรวมทั้งหมดสวมใส่รองเท้าที่สมาชิกต้องตอบสนองความต้องการของเขาเอง ร้อนออกกดรองเท้าที่เขาจัดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้โดยใส่แทยอนของแททิซอ และ ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยเหล่านี้ถูกทิ้งในถังขยะ พวกเขามีคุณค่าเกินไปนะ

มือของเขาสั่นด้วยความตื่นเต้นที่เขาจัดช่วงนี้สวมใส่รองเท้า ตอนนี้ในส่วนของหลังร้าน เขาพลันเอาส้นเท้าขึ้นใบหน้าของเขาและสูดดม ส่วนที่เท้าของเธอสัมผัสพวกเขาเพราะพวกเขาเปิดโทดรองเท้า กลิ่นก็ไม่จับ ขอ แต่เขายังได้กลิ่นเพียงวี่แววของเธอและนั่นคนเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา

ไม่ว่ากี่ครั้งตลอดอาชีพของเขาเขาใช้เวลาทำมันไม่เคยเติบโตเก่าหรือน่าเบื่อ ดมรองเท้าใช้ลับหลังหญิงสาวตื่นเต้นเขาอย่างหนัก กลิ่นนี้คือแสงและประกอบด้วยส่วนใหญ่ของหนัง