CortisolSalivary cortisol wasmeasur

Cortisol
Salivary cortisol wasmeasured for all samples that could
be obtained in an adequate quantity. Therefore, all the dogs
had saliva samples collected at T0, T1 and at T2 pre-test condition. Seventeen dogs had T2 post-test condition saliva
sample, 14 dogs had T3 pre-test condition sample and 12
dogs had T3 post-test saliva sample.
All results of cortisol measurements of pre- and
post-test conditions in the two groups at the different
experimental sessions are summarized in Table 6.
No significant variations have been reported in basal
cortisol levels between group A (mean = 2.72 nmol/L ±
0.21) and group B (mean = 2.34 nmol/L ± 0.19), as well as
in pre- and post-test cortisol levels at the different experimental
sessions. One-way ANOVA for repeated measures
and Kruskal–Wallis test showed no significant variations
in group B, whereas significant differences were reported
in group A cortisol pre-test levels (P = 0.009164). In details,
Wilcoxon test showed a significant decrease in salivary cortisol
levels between T1 vs T2 (P = 0.003598) and between T1
vs T3 (P = 0.001162).
Cortisol post-test levels and Heart Rate Variability (FFT
method) data reported no significant correlations in both
groups.
Cortisol post-test levels and behavioural data derived
by test responses reported significant correlations in
both groups. In details, group A showed a positive correlation
(Tau = 0.73; P = 0.03) at T3 in test 3. Group B
showed significant negative correlations at T2 in test 1
(Tau = −0.73; P = 0.03), test 4c (Tau = −0.71; P = 0.049) and
test 5b (Tau = −0.83; P = 0.016).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

CortisolSalivary cortisol wasmeasured สำหรับตัวอย่างทั้งหมดที่สามารถได้รับในปริมาณเพียงพอ ดังนั้น สุนัขทั้งหมดมีตัวอย่างน้ำลายเก็บ ที่ T0, T1 และ T2 ก่อนทดสอบเงื่อนไข สุนัข 17 มี T2 หลังทดสอบเงื่อนไขน้ำลายตัวอย่าง สุนัข 14 มี T3 สภาพก่อนการทดสอบตัวอย่างและ 12สุนัขมีตัวอย่างทดสอบหลังน้ำลาย T3ผลลัพธ์ทั้งหมดของ cortisol วัดก่อน และหลังทดสอบเงื่อนไขในกลุ่มสองที่ที่แตกต่างกันเซสชันการทดลองสามารถสรุปได้ในตาราง 6มีการรายงานไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในโรคระดับ cortisol ระหว่างกลุ่ม A (หมายถึง = 2.72 ± nmol/L0.21) และกลุ่ม B (หมายถึง = 2.34 nmol/L ± 0.19), เป็นระดับ cortisol ก่อน และหลังทดสอบที่ต่าง ๆ ทดลองเซสชัน การวัดซ้ำการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวและทดสอบ Kruskal – วาลลิแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม B ในขณะที่มีรายงานความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มระดับ cortisol ทดสอบล่วงหน้า (P = 0.009164) ในรายละเอียดทดสอบ Wilcoxon พบ salivary cortisol ลดลงอย่างมีนัยสำคัญระดับระหว่าง T1 กับ T2 (P = 0.003598) และ ระหว่าง T1เทียบกับ T3 (P = 0.001162)ระดับทดสอบหลัง cortisol และอัตราการเต้นหัวใจสำหรับความผันผวน (FFTไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทั้งรายงานข้อมูลวิธี)กลุ่มระดับทดสอบหลัง cortisol และข้อมูลพฤติกรรมที่ได้มาโดยทดสอบ การตอบรับการรายงานความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในทั้งกลุ่ม ในรายละเอียด กลุ่ม A แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เป็นบวก(เต่า = 0.73 P = 0.03) ที่ T3 ในการทดสอบ 3 กลุ่ม Bแสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญที่ T2 ในการทดสอบ 1(เต่า = −0.73 P = 0.03), ทดสอบซี 4 (เต่า = −0.71 P = 0.049) และทดสอบ 5b (เต่า = −0.83 P = 0.016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

cortisol
cortisol น้ำลาย wasmeasured สำหรับตัวอย่างทั้งหมดที่อาจ
จะได้รับในปริมาณที่เพียงพอ ดังนั้นสุนัขทั้งหมด
ได้ตัวอย่างน้ำลายเก็บที่ T0, T1 และ T2 ในสภาพที่มีการทดสอบ เจ็ดสุนัขมี T2 สภาพหลังการทดสอบน้ำลาย
ตัวอย่าง 14 มีสุนัข T3 ทดสอบก่อนตัวอย่างสภาพและ 12
มีสุนัข T3 หลังการทดสอบตัวอย่างน้ำลาย.
ผลทั้งหมดของการวัดของคอร์ติซอก่อนและ
เงื่อนไขหลังการทดสอบในทั้งสองกลุ่มที่ ที่แตกต่างกัน
การประชุมการทดลองได้สรุปไว้ในตารางที่ 6
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญได้รับการรายงานในฐาน
ระดับ cortisol ระหว่างกลุ่ม (ค่าเฉลี่ย = 2.72 nmol / L ±
0.21) และกลุ่ม B (ค่าเฉลี่ย = 2.34 nmol / L ± 0.19) เช่นเดียวกับ
ใน ก่อนและหลังการทดสอบระดับ cortisol ในการทดลองที่แตกต่างกัน
การประชุม One-way ANOVA สำหรับวัดซ้ำ
และการทดสอบ Kruskal-วาลลิสพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ
ในกลุ่ม B ในขณะที่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญได้รับรายงาน
ในกลุ่มระดับก่อนการทดสอบ cortisol (P = 0.009164) ในรายละเอียด
การทดสอบ Wilcoxon แสดงให้เห็นว่าการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคอร์ติซอน้ำลาย
ระดับระหว่าง T1 T2 ครับ (P = 0.003598) และระหว่าง T1
เทียบ T3 (P = 0.001162).
ระดับหลังการทดสอบ Cortisol และอัตราการเต้นหัวใจแปรปรวน (FFT
) วิธีการรายงานข้อมูลที่ไม่มีนัยสำคัญ ความสัมพันธ์ทั้งใน
กลุ่ม.
ระดับหลังการทดสอบ Cortisol และข้อมูลพฤติกรรมที่ได้มา
โดยการตอบสนองการทดสอบรายงานความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญใน
ทั้งสองกลุ่ม รายละเอียดกลุ่มที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงบวก
(เอกภาพ = 0.73; p = 0.03) ที่ระดับ T3 ในการทดสอบ 3 กลุ่ม B
แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญที่ T2 ในการทดสอบ 1
(เอกภาพ = -0.73; p = 0.03) การทดสอบ 4c (เอกภาพ = -0.71; p = 0.049) และ
การทดสอบ 5b (เอกภาพ = -0.83; p = 0.016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับ cortisol ในตัวอย่างน้ำลาย
วัดทั้งหมดที่
ได้รับในปริมาณเพียงพอ ดังนั้น พวกหมา
มีการเก็บตัวอย่างน้ำลายที่ t0 T1 และ T2 ที่ทดสอบเงื่อนไข สุนัขอายุได้ T2 โพสต์เงื่อนไขการทดสอบน้ำลาย
ตัวอย่าง 14 หมามีตัวอย่าง T3 ก่อนเงื่อนไขและ 12
หมามี T3 โพสต์ทดสอบน้ำลายตัวอย่าง ผลลัพธ์ทั้งหมดของ cortisol ค่า

ก่อนและโพสต์ทดสอบเงื่อนไขในทั้งสองกลุ่มที่แตกต่างกัน
ทดลองครั้ง สรุปในตารางที่ 6
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญได้รับการรายงานในระดับคอร์ติซอลแรกเริ่ม
ระหว่างกลุ่ม ( ค่าเฉลี่ย = 2.72 nmol / L ±
0.21 ) และกลุ่ม B ( ค่าเฉลี่ย = 2.34 nmol / L ± 0.19 ) , เช่นเดียวกับ
ใน ก่อนและหลังการทดสอบระดับฮอร์โมนที่แตกต่างกันทดลอง
ครั้ง วิธีหนึ่งที่หลายวัดซ้ำ
เรียน– Wallis test พบว่าไม่พบการเปลี่ยนแปลง
ในกลุ่ม บี ขณะที่ แตกต่างกันรายงาน
ในกลุ่มก่อนระดับคอร์ติซอล ( P = 0.009164 ) รายละเอียด
Wilcoxon การทดสอบพบลดลงอย่างมากในระดับคอร์ติซอล
น้ำลายระหว่าง T1 และ T2 ( P = 0.003598 ) ระหว่าง T1 และ T3
vs ( P = 0.001162 ) .
โพสต์ทดสอบระดับ cortisol และอัตราหัวใจแปรปรวน
( ศ.วิธีรายงานไม่มีข้อมูลด้านทั้งสอง

โพสต์ทดสอบระดับกลุ่ม ระดับพฤติกรรมและการรายงานข้อมูล

ทดสอบด้านในทั้งสองกลุ่ม ในรายละเอียดของกลุ่ม พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวก ( เตา
= 0.73 , p = 0.03 ) T3 ในการทดสอบ 3 กลุ่ม B
มีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ T2 ในการทดสอบ 1
( เทา = − 0.73 , p = 0.03 ) การทดสอบ 4C ( เทา = − 2 ; p = 0049 ) และ
ทดสอบ 5B ( เทา = − 0.83 ; p = 0.016 )