【 “…Say, we’re flying right now, ri

【 “…Say, we’re flying right now, right?”】
【 “That’s right. You’re scared? You want me to land?”】
【 “Not at all, It’s amazing, amazing! Flying over the sky is so pleasant!”】

I guess I was wrong, she’s actually trembling with excitement isn’t she? But she’s unexpectedly tough. She just went through that whole situation, yet right now, she’s in high spirits like a child over the sky’s comfort. Even though her beauty makes her hard to talk to, when she shows this kind of face, I can’t help myself but feel close to her.

【 “Yeah… I’m alright. Never mind that, you guys get to enjoy this feeling all the time, I’m so jealous.”】

As I ponder while holding her, she suddenly starts talking toward empty space. Is she receiving an elf’s radio wave or something like that?
Hmm… a radio wave?
Now that I think about it, I’m having that discomforting feeling from earlier again. But it’s invisible, it’s the movement of some kind of no-chanting magic.
Could it be that she…….

【 “O-oh, I’m sorry, I got a little carried away. By the way, where are we going?”】
【 “It’s about time to land now.”】

Just as she questions me as if to hide her embarrassment, I find a flowing river that crosses the forest. Since I don’t detect any enemy with my【(Search)】spell, I go down directly. Even If an enemy does come, I should be able to find out because the river’s surroundings are covered with white gravel and small rocks so I have a good view around me. I let Elf-san sit down on a rock and I take out the antidote from my backpack.

【 “This is the antidote. Think you can drink it by yourself?”】
【 “My numbness didn’t go away yet. Please help me if you don’t mind.”】

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

【 "... พูดได้ว่าเรากำลังบินตอนนี้ใช่มั้ย?" 】
【 "ที่เหมาะสม คุณกลัว? คุณต้องการให้ฉันไปยังดินแดน? "】
【 "ไม่เลยมันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่น่าทึ่ง! บินอยู่เหนือท้องฟ้าเป็นที่พอใจมาก! "】ผมคิดว่าผมผิดจริงเธอตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นไม่ได้ที่เธอ? แต่เธอก็ยากที่ไม่คาดคิด เธอเพิ่งผ่านไปที่สถานการณ์ทั้งหมด แต่ตอนนี้เธออยู่ในสุราสูงเช่นเด็กอายุมากกว่าความสะดวกสบายท้องฟ้า แม้ว่าความงามของเธอทำให้เธอยากที่จะพูดคุยกับเมื่อตอนที่เธอแสดงให้เห็นชนิดของใบหน้านี้ผมไม่สามารถช่วยตัวเอง แต่รู้สึกใกล้ชิดกับเธอ. 【 "ใช่ ... ฉันไม่เป็นไร ไม่ทราบว่าพวกคุณได้เพลิดเพลินไปกับความรู้สึกตลอดเวลานี้ฉันอิจฉาดังนั้น. "】ขณะที่ผมไตร่ตรองในขณะที่ถือของเธอทันใดนั้นเธอก็เริ่มพูดตรงไปยังพื้นที่ว่างเปล่า คือเธอได้รับคลื่นวิทยุเอลฟ์ของหรือสิ่งที่ต้องการที่? อืม ... คลื่นวิทยุ? ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันฉันมีความรู้สึกว่า discomforting จากก่อนหน้านี้อีกครั้ง แต่มันเป็นเรื่องที่มองไม่เห็นก็การเคลื่อนไหวของชนิดของเวทมนตร์ไม่มีสวดมนต์บาง. มันอาจเป็นไปได้ว่าเธอ ...... . 【 "O-โอ้ฉันขอโทษฉันได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ดำเนินการไป โดยวิธีการที่เราจะไป? "】【 "มันเป็นเรื่องของเวลาที่จะลงจอดในขณะนี้." 】เช่นเดียวกับที่เธอถามฉันเป็นถ้าจะซ่อนความลำบากใจของเธอฉันพบแม่น้ำที่ไหลข้ามป่า เพราะผมไม่ได้ตรวจสอบศัตรูใด ๆ กับฉัน【 (Search) 】สะกดฉันลงไปโดยตรง แม้ว่าศัตรูจะมาฉันควรจะสามารถที่จะหาออกมาเพราะสภาพแวดล้อมของแม่น้ำถูกปกคลุมไปด้วยก้อนกรวดสีขาวและหินขนาดเล็กเพื่อให้ฉันมีมุมมองที่ดีรอบ ๆ ตัวผม ผมปล่อยให้เอลฟ์ซังนั่งลงบนก้อนหินและฉันจะออกจากยาแก้พิษจากกระเป๋าเป้สะพายหลังของฉัน. 【 "นี่เป็นยาแก้พิษ คิดว่าคุณสามารถดื่มมันด้วยตัวเอง? "】【 "ชาของฉันไม่ได้หายไปเลย โปรดช่วยฉันถ้าคุณไม่ทราบ. "】

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

【 " . . . . . . . ว่าเรากำลังบินตอนนี้รึเปล่านะ ? " 】
【 " ใช่ ทำไมคุณกลัวเหรอ ? คุณต้องการให้ฉันลง " 】
【 " ไม่เลย มันเยี่ยมมาก เยี่ยมมาก อะไรที่บินเหนือท้องฟ้าช่างสวยงาม " 】

ฉันว่าฉันคิดผิด เธอกำลังตัวสั่น อะไรกับอะไรตื่นเต้นใช่มั้ย ? รึเปล่า แต่เธอไม่คาดคิดอะไรยาก เธอเพิ่งผ่านสถานการณ์ทั้งหมด แต่ตอนนี้เธอมีสปิริตสูง ชอบเด็กกว่าความสะดวกสบายของท้องฟ้า แม้ว่าความงามของเธอรึเปล่า ทำให้เธอยากที่จะพูด เมื่อเธอเห็นหน้าแบบนี้ ผมไม่สามารถช่วยอะไรได้รึเปล่า แต่รู้สึกว่าสนิทกับเธอ

【 " ใช่ . . . . . . . ทำไมฉันไม่เป็นอะไร ช่างเถอะ พวกนายจะได้เพลิดเพลินกับความรู้สึกนี้ตลอดเวลา ฉันอิจฉา " 】

ฉันไตร่ตรองอะไรในขณะที่กอดเธอไว้ เธอเริ่มพูดต่อพื้นที่ว่างเปล่าเธอรับเป็นเอลฟ์ คลื่น วิทยุ หรืออะไรแบบนั้น
. . . . . . . . ทำไมวิทยุคลื่น
ตอนนี้ฉันคิดถึงมัน ฉันมีความยากลำบากความรู้สึกนี้อีกครั้ง แต่ทำไมมันทำไมมองไม่เห็น มันเคลื่อนไหวบางชนิดไม่ต้องท่องคาถา
หรือว่าเธอ . . . . . . .

【 " โอ้ . . . ฉันขอโทษ ฉันเผลอไป ว่าแต่ เราอยู่ที่ไหนกันเหรอ ? " 】
【 " ได้เวลารึเปล่า

" 】ที่ดินแล้วอย่างที่เธอถามฉันว่าซ่อนความอับอายของเธอ ผมหาสายน้ำที่ข้ามป่า เนื่องจากผมไม่ได้ตรวจจับศัตรูกับ【ของฉัน ( ค้นหา ) 】สะกดรึเปล่าผมลงไปโดยตรง แม้ว่าศัตรูจะมาเหรอ ฉันควรจะสามารถที่จะหาเพราะแม่น้ำ บรรยากาศถูกปกคลุมด้วยกรวดและหินขนาดเล็กสีขาวเหรอ ผมมีอะไรดีๆฉันปล่อยให้เอลฟ์ซานนั่งลงบนโขดหินเอายาแก้พิษจากกระเป๋าของฉัน

【 " นี่เป็นยาถอนพิษ ไหม ว่า คุณสามารถดื่มมันด้วยตัวคุณเอง " 】
【ของฉัน " ชาไม่ได้หายไปเลย โปรดช่วยฉันรึเปล่า ถ้านายไม่รังเกียจ 】 "