Proline is the predominant free ami

Proline is the predominant free amino acid of honey and it is a
measure of the level of total amino acids (Iglesias, de Lorenzo, Polo,
Martin-Àlvarez, & Pueyo, 2004). The proline content of honey is
measured as a criterion for estimating the quality (Bogdanov,
2002; Von der Ohe, Dustmann, & von der Ohe, 1991) and the antioxidant
activity of the honey (Meda, Lamien, Romito, Millogo, &
Nacoulma, 2005; Saxena, Gautam, & Sharma, 2010) and it may
be used also for characterization on the basis of botanical origin
(Bogdanov, Ruoff, & Persano Oddo, 2004; Persano Oddo, Piazza,
Sabatini, & Accorti, 1995; Soria, González, De Lorenzo, Martinez-
Castro, & Sanz, 2004).
Over time many spectrophotometric methods have been used
to determine proline content (Ough, 1969; Troll & Lindsley, 1955;
White & Rudyj, 1978; Wren & Wiggal, 1965). To date, the analytical
methods reported in the literature for the determination of
proline in honey refer to official methods of the International
Honey Commission, IHC (Bogdanov, 2002), and of the Association
of Official Analytical Chemists (AOAC, 2005). These methods are
derived from the original Ough method (1969), in which the
content of proline was measured by spectrophotometry from
the colour developed with ninhydrin at a wavelength of
510 nm. The IHC method introduces some significant changes
that lengthen the time of analysis, the most important of which
involves the use of a water bath at 70 C for 10 min following
the boiling bath included in the original method. The AOAC method
follows the original procedure, but includes the subtraction of
the interference due to the colour of honey on the absorbance
recording of the reacted test solution, as provided for in the work
of White and Rudyj (1978). From the analytical point of view, it is
important at this point to know if different methods give the
same (or different) results and to understand if it is possible to
compare results of different studies which use different methods
of analysis. Another critical point is the lack of a complete validation
of the proposed methods: the official methods are validated
for accuracy (studied with a recovery test), and precision (in
terms of repeatability and reproducibility), but they provide no
information about linearity range, limits of detection or quantification
in matrix for the 2 official methods proposed nor for the
original Ough method.
The purpose of the present study was to compare the 2 official
methods for proline determination in honey, the IHC method and
the AOAC method, with the original Ough method (1969) and to
choose the bestmethod in terms of accuracy and time saving. In order
to verify the performance of the best method chosen and optimized
for the waiting time for absorbance recording, quality parameters
such as accuracy, precision, limit of detection (LOD), limit of quantification
(LOQ), and linearity range were also evaluated.
The method was applied to 43 unifloral honey samples from the
Marche region, Central Italy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Proline เป็นกรดอะมิโนอิสระกันของน้ำผึ้ง และเป็นวัดระดับของกรดอะมิโนรวม (Iglesias, Lorenzo de โปโลMartin-Àlvarez, & Pueyo, 2004) เนื้อหา proline ของน้ำผึ้งวัดเป็นเกณฑ์สำหรับการประเมินคุณภาพ (Bogdanov2002 ฟอนแดร์ Ohe, Dustmann, & ฟอนแดร์ Ohe, 1991) และสารต้านอนุมูลอิสระที่กิจกรรมของน้ำผึ้ง (Meda, Lamien, Romito, Millogo, &Nacoulma, 2005 ซสักเสนา โกตัม และ Sharma, 2010) และมันอาจสามารถใช้สำหรับการจำแนกตามกำเนิดพฤกษศาสตร์(Bogdanov, Ruoff และ Persano Oddo, 2004 Persano Oddo เพียซSabatini, & Accorti, 1995 Soria, González เด Lorenzo มาติเน่-Castro, & Sanz, 2004)ช่วงเวลา การใช้หลายวิธี spectrophotometricเพื่อกำหนดเนื้อหา proline (Ough, 1969 Troll และ Lindsley, 1955สีขาวและ Rudyj, 1978 มิลี่ & Wiggal, 1965) วันที่ การวิเคราะห์ทางวิธีรายงานในวรรณคดีในการกำหนดการproline ในน้ำผึ้งหมายถึงวิธีการอย่างเป็นทางการในประเทศน้ำผึ้งค่าคอมมิชชัน IHC (Bogdanov, 2002), และความสัมพันธ์ทางวิเคราะห์นักเคมี (AOAC, 2005) วิธีเหล่านี้มาจากวิธี Ough เดิม (1969), ซึ่งจะเนื้อหาของ proline ถูกวัด โดย spectrophotometry จากพัฒนากับ ninhydrin ที่ความยาวคลื่นของสี510 nm วิธี IHC แนะนำเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญที่ยืดเวลาของการวิเคราะห์ สำคัญสุดที่เกี่ยวข้องกับการใช้น้ำน้ำที่ 70 C 10 นาทีต่อไปนี้น้ำเดือดที่รวมอยู่ในวิธีการเดิม วิธี AOACตามขั้นตอนเดิม แต่มีลบของสัญญาณรบกวนเนื่องจากสีของน้ำผึ้งใน absorbance ที่บันทึกของโซลูชันการทดสอบปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น จัดไว้สำหรับงานสีขาวและ Rudyj (1978) จากการวิเคราะห์มุมมองสำคัญณจุดนี้จะรู้ถ้าให้วิธีการผลเดียวกัน (หรือต่าง) และถ้าจำเป็นต้องเข้าใจเปรียบเทียบผลของการศึกษาที่แตกต่างกันซึ่งใช้วิธีการต่าง ๆการวิเคราะห์การ อีกจุดสำคัญคือ ขาดการตรวจสอบเสร็จสมบูรณ์นำเสนอวิธีการ: เป็นการตรวจสอบวิธีการทางความถูกต้อง (ศึกษา ด้วยการทดสอบการกู้คืน), และความแม่นยำในเงื่อนไขการทำซ้ำในและ reproducibility), แต่พวกเขาให้ไม่ข้อมูลเกี่ยวกับช่วงแบบดอกไม้ ขีดจำกัดของการตรวจสอบหรือนับในเมตริกซ์ สำหรับวิธีทางที่ 2 การนำเสนอ หรือสำหรับการเดิม Ough วิธีการวัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันคือการ เปรียบเทียบ 2 อย่างเป็นทางการวิธีการกำหนด proline ในน้ำผึ้ง วิธี IHC และวิธี AOAC วิธี Ough เดิม (1969) และการเลือก bestmethod ความแม่นยำและประหยัดเวลา ในใบสั่งการตรวจสอบประสิทธิภาพของวิธีการดีที่สุดเลือก และปรับให้เหมาะสมสำหรับเวลาในการรอสำหรับบันทึก absorbance พารามิเตอร์คุณภาพความถูกต้อง แม่นยำ ขีดจำกัดของการตรวจสอบ (ลอด), จำนวนนับ(LOQ), and linearity range were also evaluated.The method was applied to 43 unifloral honey samples from theMarche region, Central Italy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โพรลีนเป็นกรดอะมิโนฟรีเด่นของน้ำผึ้งและเป็นตัวชี้วัดของระดับของกรดอะมิโนรวม (Iglesias, อเรนโซเดอโปโล, มาร์ติน Alvarez และ Pueyo, 2004) เนื้อหาโพรลีนของน้ำผึ้งจะวัดเป็นเกณฑ์สำหรับการประเมินคุณภาพ (Bogdanov, 2002; ฟอนเด Ohe, Dustmann และฟอนเด Ohe 1991) และสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมของน้ำผึ้ง(เมดา, Lamien, Romito, Millogo และNacoulma 2005; Saxena, Gautam และชาร์ 2010) และมันอาจจะใช้สำหรับตัวละครบนพื้นฐานของแหล่งกำเนิดพฤกษศาสตร์(Bogdanov, Ruoff และ Persano Oddo 2004; Persano Oddo, Piazza, Sabatini และ Accorti, 1995; เรีย , Gonzálezเดอลอเรน, Martinez-. คาสโตรและ Sanz, 2004) เมื่อเวลาผ่านไปวิธีสเปกจำนวนมากได้รับมาใช้ในการกำหนดเนื้อหาโพรลีน (Ough 1969; Troll และ Lindsley 1955; White & Rudyj 1978; & นกกระจิบ Wiggal 1965 ) ในวันที่การวิเคราะห์วิธีการรายงานในวรรณคดีในการกำหนดโพรลีนในน้ำผึ้งหมายถึงวิธีการอย่างเป็นทางการของนานาชาติคณะกรรมการน้ำผึ้งIHC (Bogdanov, 2002) และของสมาคมของนักเคมีวิเคราะห์อย่างเป็นทางการ(AOAC, 2005) วิธีการเหล่านี้ได้มาจากวิธีการ Ough เดิม (1969) ซึ่งในเนื้อหาของโพรลีนโดยวัดจากspectrophotometry จากสีที่พัฒนาด้วยninhydrin ที่ความยาวคลื่นของ510 นาโนเมตร วิธี IHC แนะนำการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญที่ยืดเวลาของการวิเคราะห์ที่สำคัญที่สุดของการที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของอ่างน้ำที่70 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 10 นาทีต่อไปอาบน้ำเดือดที่รวมอยู่ในวิธีการเดิม วิธี AOAC ดังต่อไปนี้ขั้นตอนเดิม แต่รวมถึงการลบของการรบกวนเนื่องจากสีของน้ำผึ้งในการดูดกลืนแสงที่บันทึกของการแก้ปัญหาการทดสอบปฏิกิริยาตอบสนองตามที่บัญญัติไว้ในการทำงานของสีขาวและสีRudyj (1978) จากจุดการวิเคราะห์ในมุมมองของมันเป็นสิ่งสำคัญที่จุดนี้จะทราบว่าวิธีการที่แตกต่างกันให้เหมือนกัน(หรือแตกต่างกัน) ผลและเข้าใจว่ามันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบผลของการศึกษาที่แตกต่างกันซึ่งใช้วิธีการที่แตกต่างกันของการวิเคราะห์ จุดสำคัญอีกประการหนึ่งคือการขาดการตรวจสอบที่สมบูรณ์แบบของวิธีการที่นำเสนอ: วิธีการอย่างเป็นทางการได้รับการตรวจสอบความถูกต้อง(การศึกษากับการทดสอบการกู้คืน), และความแม่นยำ (ในแง่ของการทำซ้ำและการทำสำเนา) แต่พวกเขาไม่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับช่วงเชิงเส้น ข้อ จำกัด ของการตรวจสอบหรือปริมาณในเมทริกซ์สำหรับ2 วิธีอย่างเป็นทางการเสนอหรือสำหรับวิธีOugh เดิม. วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการเปรียบเทียบ 2 อย่างเป็นทางการวิธีการสำหรับการกำหนดโพรลีนในน้ำผึ้งวิธีIHC และวิธีAOAC กับต้นฉบับ วิธี ough (1969) และเลือกbestmethod ในแง่ของความถูกต้องและประหยัดเวลา ในการสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานของวิธีที่ดีที่สุดที่ได้รับเลือกและเพิ่มประสิทธิภาพสำหรับเวลาที่รอคอยสำหรับการบันทึกการดูดกลืนแสง, พารามิเตอร์ที่มีคุณภาพเช่นความถูกต้องแม่นยำของการตรวจสอบการ จำกัด (LOD) ขีด จำกัด ของปริมาณ (LOQ) และช่วงที่เป็นเส้นตรงได้รับการประเมินยังวิธีการที่ถูกนำไปใช้ 43 ตัวอย่างน้ำผึ้ง unifloral จากพื้นที่Marche กลางอิตาลี