The history of Arabic education in

The history of Arabic education in Malaysia began with the arrival of Islam in this region. The residents of Tanah
Melayu had first recognised the Arabic letters and its enunciation through Islamic religious practices that was
related to Arabic. However, during that time, Arabic was not intensely taught and studied since the focus was
given further to the teaching of Al-Quran and Fardhu Ain (Khoo, 1980). As such, Arabic was taught per se
through religious studies that using books written in Arabic (Rejab, 1992).
It can be said that the formal Arabic studies in Malaysia began with the emergence of hut schools in the 18th
century (Jusuh, 1990). Initially, the study focused on the study of syntax and morphology that served as a
pre-requirement for the study of Islamic knowledge learned afterward (Samah, 2009).In 1996, through the
Education Act 1996, Arabic was officially included in the Malaysian educational curriculum as a foreign
language subject and was taught in schools as one of the linguistic subjects. Today, Arabic is not only taught in
Arabic stream schools anymore since it has also been made available as an elective subject in boarding schools
and higher education institutions. The learning and teaching of Arabic were further expanded with the
establishment of the departments of Arabic language in public higher education institutions. Universiti
Kebangsaan Malaysia was the first higher learning institution to establish the Department of Arabic Studies and
Islamic Civilisation, followed by International Islamic University Malaysia through the Department of Arabic
Language, and then University of Malaya through the Department of Arabic Language of the Faculty of
Language and Linguistics. Universiti Putra Malaysia has also established its Arabic Language Unit and
subsequently in 2005, Universiti Sains Islam Malaysia established its Arabic Language and Communication
Programme in its Faculty of Major Language Studies. The last one was the same establishment in Universiti
Sultan Zainal Abidin (UniSZA).
These favourable situations had placed Arabic in a special situation. Asma Omar (in Mezah, 2009) asserted that
it is difficult to treat Arabic as a foreign language because of its status in Islamic society in Malaysia. Therefore,
Arabic has its own status compared to other foreign languages based on the observational history of Islamic
studies, culture and national education policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติของการศึกษาภาษาอาหรับในมาเลเซียเริ่มต้น ด้วยการมาถึงของอิสลามในภูมิภาคนี้ ชาวทามลายูก่อนได้ยังตัวอักษรอาหรับและการประกาศผ่านการปฏิบัติทางศาสนาอิสลามที่ที่เกี่ยวข้องกับภาษาอาหรับ อย่างไรก็ตาม ในระหว่าง อาหรับเจี๊ยบไม่สอน และศึกษาตั้งแต่ถูกโฟกัสกำหนดมุมสอนอัลกุรอานและอิน Fardhu (Khoo, 1980) เช่น อาหรับถูกสอนต่อ seทางศาสนา ที่ใช้หนังสือเขียนในภาษาอาหรับ (Rejab, 1992)สามารถกล่าวว่า เริ่มศึกษาภาษาอาหรับอย่างเป็นทางการในมาเลเซียกับการเกิดขึ้นของโรงเรียนฮัทในที่ 18เซ็นจูรี่ (Jusuh, 1990) เริ่มแรก การศึกษาเน้นการศึกษาไวยากรณ์และสัณฐานวิทยาที่เป็นการข้อกำหนดก่อนการศึกษาของอิสลามความรู้หลังเรียน (Samah, 2009) ในปี 1996 ผ่านการศึกษาพระราชบัญญัติปี 1996 อาหรับอย่างรวมอยู่ในหลักสูตรการศึกษามาเลเซียเป็นต่างประเทศเรื่องภาษา และสอนในโรงเรียนเป็นหนึ่งในวิชาภาษาศาสตร์ วันนี้ อาหรับจึงไม่เพียงสอนในโรงเรียนกระแสอาหรับอีกต่อไปเนื่องจากมันยังได้เป็นหัวข้อเป็นวิชาเลือกในโรงเรียนประจำและสถาบันอุดมศึกษา เรียนและสอนภาษาอาหรับได้เพิ่มเติมขยายด้วยการการก่อตั้งแผนกภาษาอาหรับในสถาบันการศึกษาสาธารณะ ยูนิเวอซิตี้เคบางซานมาเลเซียถูกสถาบันการเรียนรู้ระดับสูงแรกสร้างแผนกศึกษาภาษาอาหรับ และอิสลามยัง ตาม ด้วยมหาวิทยาลัยอิสลามนานาชาติมาเลเซียผ่านฝ่ายอาหรับภาษา และมหาวิทยาลัยของสหพันธรัฐมาลายาผ่านทางภาษาภาคภาษาอาหรับของคณะภาษาและภาษาศาสตร์ ตรายูนิเวอซิตี้มาเลเซียยังได้ก่อตั้งหน่วยเป็นภาษาอาหรับ และต่อมาในปี 2005 ยูนิเวอร์ซิตี้ชาทุนฮัซลันอิสลามมาเลเซียก่อตั้งภาษาอาหรับและการสื่อสารโปรแกรมในการคณะของหลักภาษาการศึกษา สุดท้ายคือการ ก่อตั้งกันในยูนิเวอร์ซิตี้Zainal สุลต่านอา (UniSZA)สถานการณ์เหล่านี้ดีมีวางอาหรับในสถานการณ์พิเศษ Omar Asma (ใน Mezah, 2009) คนที่เป็นการยากที่จะรักษาภาษาอาหรับเป็นภาษาต่างประเทศเนื่องจากสถานะในสังคมอิสลามในมาเลเซีย ดังนั้นอาหรับมีสถานะของตนเองเปรียบเทียบกับภาษาต่างประเทศอื่น ๆ ตามสังเกตการณ์ประวัติศาสตร์อิสลามการศึกษา วัฒนธรรม และนโยบายการศึกษาแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์ของการศึกษาภาษาอาหรับในประเทศมาเลเซียเริ่มด้วยการมาถึงของศาสนาอิสลามในภูมิภาคนี้ คนที่อาศัยอยู่ใน Tanah มลายูได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรกตัวอักษรภาษาอาหรับและแถลงผ่านการปฏิบัติทางศาสนาอิสลามที่เกี่ยวข้องกับภาษาอาหรับ อย่างไรก็ตามในช่วงเวลานั้นอาหรับไม่ได้สอนอย่างเข้มข้นและการศึกษาตั้งแต่โฟกัสได้รับการเรียนการสอนต่อไปของอัลกุรอานและ Fardhu Ain นี้ (Khoo, 1980) เช่นภาษาอาหรับได้รับการสอนต่อผ่านการศึกษาทางศาสนาที่ใช้หนังสือที่เขียนในภาษาอาหรับ (Rejab, 1992). มันอาจกล่าวได้ว่าการศึกษาภาษาอาหรับอย่างเป็นทางการในประเทศมาเลเซียเริ่มต้นด้วยการเกิดขึ้นของโรงเรียนกระท่อมใน 18 ศตวรรษ (Jusuh, 1990) . ในขั้นต้นการศึกษามุ่งเน้นไปที่การศึกษาของไวยากรณ์และสัณฐานวิทยาที่ทำหน้าที่เป็นความต้องการล่วงหน้าสำหรับการศึกษาความรู้อิสลามได้เรียนรู้หลังจากนั้น (Samah 2009) ในปี 1996 ผ่านพระราชบัญญัติการศึกษาปี1996 ภาษาอาหรับถูกรวมอย่างเป็นทางการในมาเลเซียศึกษา หลักสูตรต่างประเทศเป็นเรื่องภาษาและได้รับการสอนในโรงเรียนเป็นหนึ่งในวิชาภาษา วันนี้, อาหรับไม่ได้เป็นเพียงการสอนในภาษาอาหรับกระแสโรงเรียนอีกต่อไปเพราะมันยังได้รับการทำใช้ได้เป็นวิชาเลือกในโรงเรียนกินนอนและสถาบันอุดมศึกษา การเรียนรู้และการสอนภาษาอาหรับได้รับการขยายตัวต่อไปที่มีการจัดตั้งหน่วยงานของภาษาอาหรับในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ Universiti Kebangsaan Malaysia เป็นครั้งแรกที่สถาบันการศึกษาระดับสูงที่จะสร้างภาควิชาการศึกษาภาษาอาหรับและอิสลามอารยธรรมตามด้วยมหาวิทยาลัยอิสลามนานาชาติมาเลเซียผ่านกรมอาหรับภาษาแล้วUniversity of Malaya ผ่านกรมภาษาอาหรับของคณะภาษาและการภาษาศาสตร์ Universiti Putra Malaysia ยังได้จัดตั้งหน่วยของภาษาอาหรับและต่อมาในปี2005 Universiti Sains Malaysia อิสลามที่จัดตั้งขึ้นภาษาอาหรับและการสื่อสารโครงการในคณะการศึกษาภาษาที่สำคัญ คนสุดท้ายเป็นสถานประกอบการเดียวกันใน Universiti Sultan Zainal Abidin (UniSZA). เหล่านี้สถานการณ์ดีได้วางอาหรับในสถานการณ์พิเศษ Asma โอมาร์ (ใน Mezah 2009) ยืนยันว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะรักษาภาษาอาหรับเป็นภาษาต่างประเทศเพราะสถานะของตนในสังคมอิสลามในประเทศมาเลเซีย ดังนั้นภาษาอาหรับมีสถานะของตัวเองเมื่อเทียบกับภาษาต่างประเทศอื่น ๆ ตามเชิงประวัติศาสตร์อิสลามศึกษาวัฒนธรรมและนโยบายการศึกษาของชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ของชาวอาหรับการศึกษาในมาเลเซีย เริ่มด้วยการมาถึงของศาสนาอิสลามในภูมิภาคนี้ ผู้อยู่อาศัยใน Tanah มลายูได้จำ
ตัวอักษรภาษาอาหรับและอิสลามที่หดหู่ใจผ่านการปฏิบัติทางศาสนา
ที่เกี่ยวข้องกับภาษาอาหรับ อย่างไรก็ตาม ช่วงที่ผ่านมา ไม่ได้สอน และเรียนภาษาอาหรับอย่างเข้มข้นตั้งแต่โฟกัส
ให้เพิ่มเติมการสอนอัล กุรอาน และ fardhu Ain ( คู , 1980 ) เช่น ภาษาไทย สอนต่อ se
ผ่านการศึกษาทางศาสนาที่ใช้เป็นหนังสือที่เขียนในภาษาอาหรับ ( rejab , 1992 ) .
อาจกล่าวได้ว่าการศึกษาภาษาอาหรับเป็นทางการในมาเลเซีย เริ่มด้วยการเกิดขึ้นของโรงเรียนปอเนาะในศตวรรษที่ 18
( jusuh , 2533 ) เริ่มต้นการศึกษาที่มุ่งเน้นศึกษาไวยากรณ์และโครงสร้างที่ทำหน้าที่เป็น
ความต้องการพื้นฐานสำหรับการศึกษาความรู้อิสลามเรียนรู้ภายหลัง ( สะมะ , 2009 ) . ในปี 1996 ผ่าน
พระราชบัญญัติการศึกษา ปี 1996 ภาษาไทยอย่างเป็นทางการ รวมอยู่ในหลักสูตรการศึกษาของมาเลเซียเป็นวิชาภาษาต่างประเทศ
และสอนในโรงเรียนเป็นส่วนหนึ่งของวิชาภาษาศาสตร์ วันนี้ ไม่เพียง แต่สอนใน
ภาษาอาหรับโรงเรียนภาษาอาหรับ กระแสอีกต่อไปเนื่องจากมีให้บริการเป็นเรื่องวิชาเลือกในโรงเรียน
กับสถาบันอุดมศึกษา การเรียนการสอนภาษาอาหรับกำลังขยายตัวต่อไป ด้วยการจัดตั้งแผนก
ภาษาอาหรับในสถาบันอุดมศึกษาสาธารณะ มหาวิทยาลัย
แห่งชาติมาเลเซียเป็นครั้งแรก สถาบันการเรียนรู้ที่สูงขึ้นเพื่อสร้างการศึกษาภาควิชาภาษาไทยและ
อารยธรรมอิสลาม ตามด้วยมหาวิทยาลัยอิสลามนานาชาติมาเลเซียผ่านภาควิชาภาษาไทย
ภาษาแล้ว มหาวิทยาลัยมาลายา ผ่านภาควิชาภาษาภาษาอาหรับของคณะ
ภาษาและภาษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมาเลเซีย ยังได้ก่อตั้งหน่วยภาษาอาหรับและ
ต่อมาในปี 2005 มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์แห่งมาเลเซียก่อตั้งของศาสนาอิสลามภาษาอาหรับและโปรแกรมการสื่อสาร
ในคณะของการศึกษาภาษาที่สําคัญ สุดท้ายคือการจัดตั้งเดียวกันในมหาวิทยาลัย
Sultan Zainal Abidin ( unisza ) .
สถานการณ์เหล่านี้ดี ได้วาง ภาษาอาหรับ ในสถานการณ์พิเศษโรคหอบหืด โอมาร์ ( mezah 2009 ) อ้างว่า
มันเป็นเรื่องยากที่จะรักษา ภาษาไทยเป็นภาษาต่างประเทศ เพราะสถานะในสังคมอิสลามในประเทศมาเลเซีย ดังนั้น
ภาษาอาหรับของตัวเองเมื่อเทียบกับอื่น ๆสถานะภาษาต่างประเทศตามประวัติศาสตร์แบบอิสลาม
, วัฒนธรรมและนโยบายการศึกษาแห่งชาติ