Yuigahama had already made prior ap

Yuigahama had already made prior appointments, so Isshiki and I arrived at the tennis courts with winds fiercely blowing through them.
“Your receive is too slow! You can do a little better than that!”
The cute voice that resounded throughout the courts belonged to the captain of the Tennis Club, Totsuka. With his racket resting against his shoulder and his other hand on his waist, he yelled out advice to his underclassmen. It looks like he was already accustomed to being the captain.
Upon arriving at the junctures of the tennis courts, Totsuka noticed us. He jogged over to us while waving his hand.
“Hachiman! Hello to you too, Isshiki-san.”
“Hello there, thank you for your time today.”
“Sorry for interrupting your practice.”
Following along with Isshiki’s respectful bow, I did a ceremonious chop with my hand as a form of greeting to Totsuka.
“Oh no, not at all! Um, you’re taking pictures, right? Feel free to start whenever you’d like.” Totsuka shook his head. After, he stretched out his hands and turned towards the entirety of the courts. He then rotated his head our way and smiled. Yep, I’d say we’re perfectly ready to go!
“Alright, let’s get started…”
Since Totsuka looked so cute spreading his hands out like that, I started off first with a photo of that. I posed with the camera and pressed the shutter. In doing so, Totsuka looked confused—I took another picture. He cutely tilted his head to which I took another shot. I was just about to take another one of Totsuka’s curious look, but just as I readied the camera into position, he opened his mouth in bewilderment.
“Um… aren’t you going to take pictures of our practice?”
“Yeah, you’re right. You’re right, but this comes first.” I declared to him, taking a considerably forceful and open tone. Totsuka faltered in the face of my intensity.
“R-Really…? It’s kinda embarrassing… mmm…”
Totsuka placed his hand on his cheeks to hide his embarrassment from taking photos and brooded over it. But after a glance towards the tennis courts, he muttered. “But we might get new members if they see this…”
“That’s right, it’s possible the new students will use these photos to decide what to do.”
When Yuigahama went to make appointments with every club, we also had her inform them of the objective of this free newspaper. For the clubs, this was a perfect chance to promote themselves. When I responded to him, Totsuka lifted his face as though to ready himself.
“I-I’ll try my best…”
He then clenched his fists in front of his chest and looked motivated.
“Y-Yeah…? Alright, let’s do our best.”
It’s fine that I was able to convince Totsuka, but somehow, I was starting to feel like I had deceived him into a photo shoot. This feeling of guilt… No, wait. This isn’t guilt, but…… immorality! Heck, in a different sense, I was raring to go now!
“Alright, let’s go nuts with the pictures.”
“Yeah!”
After hearing his spunky reply, I readied the camera.
“Can you try taking a stance with your racket this time?”
“S-Sure.”
I took shots from a low angle of Totsuka swinging his racket as well as spectacular shots of Totsuka in animated motion. I captured Totsuka hold his ground with a step when he lost his balance in the viewfinder. Shutter chance!
I took shots of Totsuka in motion to my heart’s content and proceeded onto the next stage.
“Next, can you try hugging your racket?”
“Sure… Hmm?” Totsuka bended his head in puzzlement while hugging his racket to his chest. That’s where I took consecutive shots, spectacular shots, and even panoramic shots. While we’re at it, let’s throw an optional towel in there. That’s good, that’s real good. Let’s get a little bolder, why don’t we? I continued taking photos in that enthusiastic fashion. Beside me, Isshiki was looking rather dismayed.
“Senpai, haven’t you taken enough photos already…?”
“Really? Well, I guess so.”
“Yes.” Isshiki nodded. Indeed, Isshiki had a point.
“True, I guess we have enough of the racket. Let’s take pictures without it this time.”
“Huh?” Isshiki went stiff.
Ignoring her, I looked into the viewfinder and thought about what to take photos of next.
“Totsuka, can you do this for a bit?”
“…Sure.”
Totsuka’s response was somewhat dispirited, as though he was a bit exhausted. I know what this is. He’s reacting like my house cat that’d lose all his energy from posing too much. In other words, he was that much cute!
Heeding my instructions, Totsuka set his racket down at his feet and sat down hugging his knees. I took shots of him at a front angle and a diagonal angle. I had him take even more varied poses going through a pattern of consent with his gaze. As for his gaze, he was stuck between a smile and a look of boredom.
“H-Hachiman… Are you still taking more?” Totsuka said with a stiff smile and a broken voice.
“O-Oh, right…”
I guess Totsuka’s kind of tired right now. What should we do…? I thought, and it hit me.
“Let’s take a quick break, then.”
“So you’re still going to continue…” Totsuka’s shoulders dropped.
Yep, so I wasn’t mistaken in choosing to take a break now, after all. To prepare for the second half of the photo shoot, I fiddled with the camera and checked the pictures taken thus far. I then realized something important.
“Isshiki.”
I called Isshiki, who had long given up on dealing with me and watched us from afar. She walked over with an annoyed look.
“Yes?”
“Do you have spare memory cards? This one’s, like, out of space.”
“Just how many pictures did you take…?”
“I actually already got rid of the extra images, though…” I said.
Isshiki let out a deep sigh and grabbed my sleeve. She then pulled on it and began walking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yuigahama แล้วได้ทำการนัดหมายก่อน เพื่อ Isshiki และถึงเทนนิสที่ มีลมพัดผ่านได้ถึงพริกถึงขิง"คุณได้รับจะช้าเกินไป คุณหน่อยดีกว่าว่า"เสียงน่ารักที่ resounded ตลอดศาลเป็นสมาชิกกัปตันของสโมสรเทนนิส มาทอทซูกา มีไม้ของเขาวางตัวบนเอวกับไหล่ของเขาและมือของเขา เขา yelled ออกคำแนะนำการ underclassmen ของเขา ดูเหมือนเขาได้คุ้นเคยเป็น กัปตันเมื่อเดินทางมาถึง junctures ของสนามเทนนิส มาทอทซูกาสังเกตเห็นเรา เขา jogged กว่าเราขณะโบกพระหัตถ์"คิ สวัสดีคุณมากเกินไป Isshiki ซัง ""สวัสดี ขอบคุณสำหรับเวลาของคุณวันนี้ด้วย""ขออภัยในการรบกวนการปฏิบัติ"ต่อไปนี้พร้อมกับคำนับเคารพของ Isshiki ค่ะสับโอ่อ่า ด้วยมือเป็นการอวยพรเพื่อมาทอทซูกา"โอ้ ไม่ ไม่เลย อึม คุณกำลังถ่ายภาพ ขวา ลังเลที่จะเริ่มต้นเมื่อใดก็ ตามที่คุณต้องการ" มาทอทซูกาจับศีรษะของเขา หลังจาก เขาเหยียดมือของเขา แล้วเปิดต่อศาลทั้งหมด เขาหมุนศีรษะทาง แล้วยิ้ม ใช่แล้ว ผมจะบอกว่า เราพร้อมออกไป"ครับ เริ่มกันเลย..."ตั้งแต่มาทอทซูกามองน่ารักกระจายมือออกเช่นนั้น ผมเริ่มออกครั้งแรกกับภาพที่ ผมอึ้งกับกล้อง และกดชัตเตอร์ที่ ในการทำเช่นนั้น มาทอทซูกาดู — ฉันเอารูปภาพอื่น เขา cutely ยืดศีรษะที่ผมเอาประสบการณ์ ผมเกือบจะหนึ่งมองอยากรู้อยากเห็นของมาทอทซูกา แต่เหมือนฉัน readied กล้องในตำแหน่ง เขาเปิดปากของเขาใน bewilderment"อึม...คุณไม่ได้จะไปถ่ายภาพการปฏิบัติของเรา? ""ใช่ คุณก็เหมาะสม คุณขวา แต่นี้มาก่อน" ฉันประกาศเขา มีเสียงเปิด และพลังมาก มาทอทซูกาพูดตะกุกตะกักในหน้าความเข้มของฉัน"อาร์จริง ๆ... มันน่าอาย kinda... mmm... "มาทอทซูกาวางพระหัตถ์บนแก้มของเขาซ่อนความลำบากใจของเขาจากการถ่าย และ brooded กว่า แต่หลังจากรวดเร็วต่อการเทนนิส เขา muttered "แต่เราอาจได้สมาชิกใหม่หากพวกเขาเห็น...""ถูกต้อง เป็นนักเรียนใหม่จะใช้ภาพถ่ายเหล่านี้ในการตัดสินใจจะทำอย่างไร"เมื่อ Yuigahama ไปทำการนัดหมายกับทุกคลับ เรายังมีเธอแจ้งวัตถุประสงค์ของหนังสือนี้ฟรี สำหรับคลับ นี้เป็นโอกาสเหมาะในการส่งเสริมตัวเอง เมื่อฉันตอบไป มาทอทซูกายกหน้าที่ประหนึ่งเพื่อเตรียมพร้อมตัวเอง"ฉัน-ฉันจะพยายามที่ดีที่สุด..."เขาแล้วกัดหมัดของเขาหน้าอกของเขา และมองแรงจูงใจ"วายใช่... ครับ ลองทำดีที่สุด"ดีที่ผมสามารถที่จะโน้มน้าวให้มาทอทซูกา แต่อย่างใด ฉันกำลังเริ่มรู้สึกว่าผมมาหลอกลวงเขาไปถ่ายภาพได้ นี้ความรู้สึกผิด... ไม่ รอ นี้ไม่ใช่ความผิด แต่...ศีลธรรม Heck ในความรู้สึกที่แตกต่างกัน ผม raring ไปเดี๋ยวนี้"ครับ ลองไปถั่ว ด้วยภาพ""ใช่"หลังจากได้ยินเขาตอบ spunky ฉัน readied กล้อง"คุณอาจใช้ท่าทางการกับไม้ของคุณเวลานี้""S-แน่ใจว่า"ผมเอาภาพจากมุมต่ำของมาทอทซูกาควงไม้ของเขาเป็นภาพอันงดงามของมาทอทซูกาในการเคลื่อนไหวเคลื่อนไหว ผมจับมาทอทซูการะงับเขาดินกับขั้นตอนเมื่อเขาสูญเสียสมดุลในช่องมองภาพ ชัตเตอร์โอกาสเอาภาพของมาทอทซูกาเคลื่อนไหวเนื้อหาหัวใจของฉัน และครอบครัวไปยังขั้นตอนถัดไป"ต่อไป สามารถคุณลองกอดไม้ของคุณ""แน่ใจ... อืมมหรือไม่" มาทอทซูกา bended ศีรษะใน puzzlement ขณะกอดไม้เขาหน้าอกของเขา นั่นคือที่ผมเอาภาพต่อเนื่อง ภาพสวย และภาพพาโนรามาได้ ขณะที่เรากำลังได้ ลองโยนผ้าเช็ดตัวไม่จำเป็นมี ก็ดี ที่ดีจริง เถอะน้อย bolder ทำไมไม่เรา ต่อไปถ่ายแฟชั่นที่กระตือรือร้น ข้างฉัน Isshiki ถูกมองเป็น dismayed"Senpai ไม่ได้คุณเอาภาพเพียงพอแล้ว...""จริง ๆ ดี ผมคิดว่า ให้""ใช่" Isshiki พยักหน้า แน่นอน Isshiki มีจุด"ความจริง ผมคิดว่า เรามีไม้เพียงพอ ลองถ่ายภาพโดยไม่ได้ขณะนี้""ฮะ" Isshiki ไปแข็งผมละเว้นเธอ มองในช่องมองภาพ และความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำการถ่ายภาพต่อไป"มาทอทซูกา คุณสามารถทำนี้จะ"“… แน่ใจ "การตอบสนองของมาทอทซูกามีค่อนข้าง dispirited ว่าเขาเหนื่อยมาก ฉันรู้ว่านี้คืออะไร เขามีปฏิกิริยาเช่นแมวบ้านของฉันที่จะสูญเสียพลังงานของเขาจากการวางตัวมากเกินไป กล่าว เขาเป็นที่น่ารักมากHeeding คำแนะนำของฉัน มาทอทซูกาตั้งไม้ของเขาลงที่เท้าของเขา และนั่งลงกอดเข่าของเขา ผมเอาภาพของเขาที่เป็นมุมหน้าและมุมที่เส้นทแยงมุม ผมถึงเขาจะโพสท่าหลากหลายมากยิ่งขึ้นผ่านรูปแบบของความยินยอมกับสายตาของเขา สำหรับสายตาของเขา เขาถูกติดระหว่างรอยยิ้มและตาความเบื่อ"H คิ... จะคุณยังมีเพิ่มเติมหรือไม่" มาทอทซูกากล่าว ด้วยรอยยิ้มที่แข็งและเสียงแตก"O-โอ้ ขวา..."ผมคิดว่า ของมาทอทซูกาชนิดเหนื่อยขณะนี้ ควรเราทำ... คิด และมันตี"ลองหยุด แล้วกัน""ดังนั้นคุณยังคงจะดำเนินต่อไป..." ของมาทอทซูกาไหล่หลุดฮ่ะ ดังนั้นฉันไม่ได้ดาวตามปกติเลือกที่จะหยุดตอนนี้ หลังจากทั้งหมด การเตรียมตัวสำหรับครึ่งหลังของการถ่าย ผมเล่นกล้อง และรูปภาพที่ถ่ายไกลดังนั้นการตรวจสอบ ฉันแล้วรับรู้สิ่งที่สำคัญ"Isshiki"ฉันเรียก Isshiki ผู้รับข้อมูลเกี่ยวกับการจัดการกับผมยาว และดูเราจากระยะไกล เธอเดินไปกับการดูรำคาญ"ใช่หรือไม่""คุณมีการ์ดหน่วยความจำสำรองหรือไม่ คนนี้ของ เช่น เนื้อที่ ""เพียงจำนวนของรูปภาพคุณจะ...""ฉันจริงแล้วได้กำจัดภาพพิเศษ ว่า..." ฉันเคยพูดIsshiki ให้ออกล่องลึก และคว้าแขนของฉัน เธอดึงไว้ แล้วเริ่มเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yuigahama ได้ทำแล้วการนัดหมายล่วงหน้าเพื่อ Isshiki และฉันมาถึงที่สนามเทนนิสที่มีลมพัดอย่างรุนแรงผ่านพวกเขา.
"คุณได้รับช้าเกินไป! คุณสามารถทำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ดีกว่า! "
เสียงน่ารักที่ดังก้องไปทั่วสนามเป็นกัปตันของสโมสรเทนนิส Totsuka ด้วยไม้ของเขาที่วางอยู่กับไหล่และมืออื่น ๆ ของเขาบนเอวของเขาเขาตะโกนออกคำแนะนำแก่ underclassmen ของเขา มันดูเหมือนว่าเขาคุ้นเคยอยู่แล้วที่จะเป็นกัปตัน.
เมื่อมาถึง junctures ของสนามเทนนิส, Totsuka สังเกตเห็นเรา เขาวิ่งไปโบกเราในขณะที่มือของเขา.
"Hachiman! สวัสดีกับคุณมากเกินไป Isshiki ซัง. "
"สวัสดีค่ะขอขอบคุณสำหรับเวลาของคุณวันนี้."
"ขอโทษสำหรับการรบกวนการปฏิบัติของคุณ."
ต่อไปพร้อมกับน้อมเคารพ Isshiki ของผมสับพิธีด้วยมือของฉันเป็นรูปแบบของการอวยพร เพื่อ Totsuka.
"โอ้ไม่ได้ที่ทุกคน! อืมคุณกำลังถ่ายภาพใช่มั้ย? รู้สึกอิสระที่จะเริ่มต้นเมื่อใดก็ตามที่คุณต้องการ. "Totsuka ส่ายหัว หลังจากที่เขายืดออกมือและหันไปทางความสมบูรณ์ของสนามของเขา จากนั้นเขาก็หมุนหัวของเขาวิธีการของเราและยิ้ม ครับผมว่าเราได้อย่างสมบูรณ์แบบพร้อมที่จะไป!
"เอาล่ะขอเริ่มต้น ... "
ตั้งแต่ Totsuka ดูน่ารักมาก ๆ แพร่กระจายมือของเขาออกมาเช่นนั้นผมเริ่มแรกที่มีภาพของว่า ผมเกิดมาพร้อมกับกล้องและกดชัตเตอร์ ในการทำเช่น Totsuka มองสับสน-ผมเอาภาพอื่น เขาน่ารักเอียงศีรษะของเขาที่ผมเอายิงอีก ผมก็จะใช้เวลาหนึ่งในรูปลักษณ์ที่อยากรู้อยากเห็น Totsuka อื่น แต่เช่นเดียวกับผมพร้อมกล้องในตำแหน่งที่เขาเปิดปากของเขาในความสับสน.
"อืม ... คุณไม่ได้ไปถ่ายภาพของการปฏิบัติของเราหรือไม่"
"ใช่คุณ 'ใหม่ที่เหมาะสม คุณขวา แต่คราวนี้มาก่อน. "ผมประกาศให้เขาเอาเสียงมีพลังมากและเปิดกว้าง Totsuka สะดุดในการเผชิญกับความเข้มของฉัน.
"R-จริงๆ ... ? มันเป็นเรื่องที่น่าอายนะ ... mmm ... "
Totsuka มือของเขาวางบนแก้มของเขาที่จะซ่อนความลำบากใจของเขาจากการถ่ายภาพและครุ่นคิดมากกว่านั้น แต่หลังจากที่ได้อย่างรวดเร็วไปทางสนามเทนนิสเขาพึมพำ "แต่เราอาจได้รับสมาชิกใหม่หากพวกเขาเห็นนี้ ... "
"ที่เหมาะสมก็เป็นไปได้นักศึกษาใหม่จะใช้ภาพถ่ายเหล่านี้จะตัดสินใจว่าจะทำ."
เมื่อ Yuigahama ไปเพื่อให้การนัดหมายกับสโมสรทุกคนเรายังมีเธอแจ้งให้ทราบ วัตถุประสงค์ของหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ได้ฟรี สำหรับสโมสรนี้เป็นโอกาสที่ดีที่จะโปรโมทตัวเอง เมื่อฉันตอบเขา Totsuka ยกใบหน้าของเขาราวกับว่าตัวเองพร้อมที่จะ.
"ฉันฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดของฉัน ... "
จากนั้นเขาก็ clenched หมัดของเขาในด้านหน้าของหน้าอกของเขาและมองแรงบันดาลใจ.
"Y-ใช่ ... ? เอาล่ะเรามาทำดีที่สุดของเรา. "
มันเป็นเรื่องดีที่ผมสามารถที่จะโน้มน้าวให้ Totsuka แต่อย่างใดผมก็เริ่มที่จะรู้สึกเหมือนฉันได้หลอกเขาไปสู่การถ่ายภาพ ความรู้สึกของความผิดนี้ ... ไม่รอ นี้ไม่ได้เป็นความผิด แต่ผิดศีลธรรม ...... ! Heck ในความรู้สึกที่แตกต่างกันผม raring ไปในขณะนี้!
"เอาล่ะขอไปถั่วกับภาพ."
"ใช่!"
หลังจากที่ได้ยินการตอบกลับกล้าหาญของเขาผมพร้อมกล้อง.
"คุณสามารถลองการท่าทางกับแร็กเก็ตของคุณ ครั้งนี้หรือไม่ "
"S-แน่นอน."
ผมเอาภาพจากมุมต่ำของ Totsuka ควงแร็กเก็ตของเขาเช่นเดียวกับภาพที่งดงามของ Totsuka เคลื่อนไหวในการเคลื่อนไหว ผมจับ Totsuka ถือพื้นดินของเขากับขั้นตอนเมื่อเขาสูญเสียความสมดุลของเขาในช่องมองภาพ โอกาสชัตเตอร์!
ผมเอาภาพของ Totsuka ในการเคลื่อนไหวไปที่เนื้อหาหัวใจของฉันและดำเนินการต่อไปยังขั้นตอนต่อไป.
"ถัดไปคุณสามารถลองกอดแร็กเกตของคุณ?"
"แน่นอน ... อืม?" Totsuka bended หัวของเขาในความงุนงงในขณะที่กอดไม้ของเขาไปของเขา หน้าอก นั่นคือสิ่งที่ผมเอาภาพลำดับภาพที่งดงามและแม้กระทั่งการถ่ายภาพแบบพาโนรามา ในขณะที่เรากำลังที่จะให้โยนผ้าขนหนูตัวเลือกในการมี ที่ดีที่ดีจริง ให้ของได้รับโดดเด่นยิ่งขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่าทำไมเราไม่? ฉันยังคงถ่ายภาพแฟชั่นในการที่มีความกระตือรือร้น นอกจากฉัน Isshiki ถูกมองอนาถใจค่อนข้าง.
"Senpai ไม่ได้คุณได้ภาพถ่ายที่พออยู่แล้ว ... ?"
"จริงเหรอ? ดีฉันเดาดังนั้น. "
"ใช่." Isshiki พยักหน้า อันที่จริง Isshiki มีจุด.
"ทรูผมคิดว่าเรามีเพียงพอของแร็กเกต ลองถ่ายภาพโดยไม่ได้เวลานี้. "
"หือ?" Isshiki ไปแข็ง.
ไม่สนใจเธอฉันมองเข้าไปในช่องมองภาพและความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะถ่ายภาพของต่อไป.
"Totsuka คุณสามารถทำเช่นนี้สำหรับบิต?"
"... แน่นอนว่า . "
การตอบสนองของ Totsuka ค่อนข้างหดหู่ราวกับว่าเขาได้รับการบิตหมด ฉันรู้ว่าสิ่งนี้คือ เขามีปฏิกิริยาเหมือนแมวบ้านของฉันที่จะสูญเสียพลังงานทั้งหมดของเขาจากการวางตัวมากเกินไป ในคำอื่น ๆ เขาเป็นคนที่น่ารักมาก!
ระมัดระวังคำแนะนำของฉัน Totsuka ตั้งแร็กเกตของเขาลงที่เท้าของเขาและนั่งลงกอดเข่าของเขา ผมเอาภาพของเขาที่มุมด้านหน้าและมุมทแยง ฉันมีเขาใช้เวลาที่แตกต่างกันมากขึ้นแม้กระทั่งการโพสท่าที่จะผ่านรูปแบบของการได้รับความยินยอมด้วยสายตาของเขา สำหรับสายตาของเขาเขาติดอยู่ระหว่างรอยยิ้มและรูปลักษณ์ของความเบื่อหน่าย.
"H-Hachiman ... คุณยังคงใช้มากขึ้น?" Totsuka กล่าวด้วยรอยยิ้มแข็งและเสียงที่แตกสลาย.
"O-Oh ขวา ... "
ผมคิดว่า ชนิดของ Totsuka เหนื่อยในขณะนี้ สิ่งที่เราควรจะทำอย่างไร ... ? ฉันคิดว่าและมันตีฉัน.
"เราใช้เวลาพักอย่างรวดเร็วแล้ว."
"ดังนั้นคุณยังจะดำเนินการต่อไป ... " ไหล่ Totsuka ลดลง.
ครับดังนั้นผมไม่ผิดในการเลือกที่จะหยุดพักตอนนี้หลังจากที่ ทั้งหมด เพื่อเตรียมความพร้อมในช่วงครึ่งหลังของการถ่ายภาพที่ฉัน fiddled กับกล้องและการตรวจสอบภาพที่ถ่ายป่านนี้ จากนั้นผมก็ตระหนักถึงสิ่งที่สำคัญ.
"Isshiki."
ฉันเรียกว่า Isshiki ที่ได้รับเป็นเวลานานขึ้นในการจัดการกับผมและเราดูจากระยะไกล เธอเดินไปกับรูปลักษณ์รำคาญ.
"ใช่"
"คุณมีการ์ดหน่วยความจำสำรอง? หนึ่งในนี้เหมือนออกจากพื้นที่. "
"เพียงแค่วิธีการหลายภาพที่คุณไม่ใช้ ... ?"
"ที่จริงผมแล้วได้กำจัดภาพพิเศษ แต่ ... " ผมพูด.
Isshiki ให้ออกถอนหายใจลึกและคว้าแขนของฉัน จากนั้นเธอก็ดึงมันและเริ่มเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยูอิกาฮามะ ได้ นัดก่อน ดังนั้นชิกิ และมาถึง ที่สนามเทนนิส กับลมก็พัดผ่านพวกเขา .
" ของคุณได้รับช้ามาก คุณสามารถทำอะไรได้ดีกว่านั้น " เสียงที่ดังก้องไปทั่ว
น่ารักศาลเป็นของกัปตันของชมรมเทนนิส ทตซึกะ . เขาไม้ได้พักอยู่กับไหล่ของเขาและมือของเขาที่เอวของเขาเขาตะโกนออกมาแนะนำรุ่นน้องของเขา ดูเหมือนว่าเขาได้คุ้นเคยกับการเป็นกัปตัน
เมื่อมาถึงที่ junctures ของสนามเทนนิสโทซึกะ สังเกตเห็นเรา เขา jogged มาให้เราในขณะที่โบกมือของเขา .
" ฮาชิมัง ! สวัสดีครับคุณด้วย ชิกิ ซาน "
" สวัสดี , ขอขอบคุณสำหรับเวลาของคุณในวันนี้ . "
" ขอโทษที่ขัดจังหวะการฝึกของคุณ "
.ต่อไปนี้พร้อมกับชิกิ ก็เคารพ คำนับฉันสับโอ่อ่ากับมือของฉันที่เป็นรูปแบบของการทักทายกับโทซึกะ .
" โอ้ไม่นะ ไม่เลย ! อืม คุณกำลังถ่ายภาพใช่มั้ย รู้สึกฟรีที่จะเริ่มต้นเมื่อใดก็ ตามที่คุณต้องการ " โทซึกะ ส่ายหน้า หลังจากที่เขาได้เหยียดพระหัตถ์ออก และหันไปทางคณะของศาล จากนั้นเขาก็หมุนหัวไปและยิ้ม ใช่ฉันว่าเราสมบูรณ์พร้อมที่จะไป !
" เอาล่ะ เริ่มกันเลย . . . . . . . "
ตั้งแต่โทซึกะ ดูน่ารักมาก กระจาย มือของเขาออกไปอย่างนั้น ผมเริ่มต้นครั้งแรกกับรูปนั้น ฉันขึ้นกล้องและกดชัตเตอร์ ในการทำเช่นนั้น ทตซึกะ ดู confused-i ถ่ายรูปอีก เขาน่ารักเอียงศีรษะของเขา ที่ผมถ่ายอีกผมก็ใช้ตัวอื่นของโทซึกะ สงสัยดูแต่ฉัน readied กล้องอยู่ในตำแหน่ง เขาอ้าปากด้วยความงุนงง .
" อืม . . . . . . . ทำไมคุณไม่ถ่ายรูปของเราด้วย "
" ใช่ นายพูดถูก คุณพูดถูก แต่นี้มาก่อน " ฉันบอกเขา ถ่ายมาก รุนแรง และเปิดสัญญาณ โทซึกะ สะดุดในหน้าของความเข้มของฉัน .
" จริงหรือ . . . ?