Zhu Yao screamed out.Why!? Why!? Wh

Zhu Yao screamed out.

Why!? Why!? Why!? Why!? Why did I change into a man!? This doesn’t make sense!

The reason why she resurrected next to a rock, was so as to make it convenient for her to knock herself to death?

Zhu Yao instantly felt terrible, and could deeply sense the evil intentions of this entire world.

Whoever you are, come out! Let us talk about life!



“Chick?”

In front of her, a green light flashed, and a green-colored thing leapt out.

Zhu Yao looked at this bonsai which just appeared right in front of her, and it was even not even rooted in soil. It gave a quite a scare.

“What the heck is this?”

That bonsai leapt forward, curled its little branch, and rubbed it against her leg. “Chick~”

This familiar voice…

“You’re Wood Spirit?”

“Chick!” The bonsai nodded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Zhu ยาวกรีดร้องออกมาทำไม ทำไม ทำไม ทำไม เหตุใดฉันจึงไม่ได้เปลี่ยนเป็นมนุษย์ นี้ไม่ทำให้รู้สึกเหตุผลที่ทำไมเธอฟื้นขึ้นมาถัดจากหิน ถูกเพื่อ ให้สะดวกสำหรับเธอกระแทกตัวเองตายZhu ยาวทันทีรู้สึกกลัว และลึกสามารถรู้สึกความตั้งใจที่ชั่วร้ายของโลกนี้ทั้งหมดคุณ ออกมาใครก็ตาม ให้เราพูดคุยเกี่ยวกับชีวิต "เจี๊ยบ"หน้าเธอ ประกายแสงสีเขียว และสิ่งสีเขียวหลุดออกZhu ยาวนี้บอนไซซึ่งเพียงปรากฏหน้าเธอ และได้ถูกแม้ไม่แม้รากในดิน ทำให้ค่อนข้างเป็นแผลแบบบูรณาการคืออะไรนี่"บอนไซที่หลุดไปข้างหน้า โค้งสาขาน้อย และลูบกับขาของเธอ "เจี๊ยบ ~ "เสียงนี้คุ้นเคย..."คุณไม้วิญญาณ""เจี๊ยบ" บอนไซการพยักหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Zhu ยาวตะโกนออกมาทำไม ! ? ทำไม ! ? ทำไม ! ? ทำไม ! ? ทำไมฉันถึงกลายเป็นคน ! ? มันไม่เข้าท่าเลยเหตุผลที่เธอฟื้นขึ้นมาติดกับก้อนหิน ก็เพื่อให้สะดวกสำหรับหล่อนที่จะเคาะตัวเองตายZhu ยาวทันที รู้สึกไม่ดี และไม่สามารถดูดความรู้สึกเจตนาชั่วร้ายของโลกทั้งหมดนี้คุณเป็นคนที่ออกมา ให้เราพูดคุยเกี่ยวกับชีวิต !" เจี๊ยบ ? "ต่อหน้าเธอ ไฟสีเขียวกระพริบ และสีเขียวที่กระโจนออกมาZhu ยาวมองบอนไซซึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอ มันยังไม่ได้ฝังอยู่ในดิน มันก็ค่อนข้างตกใจ" อะไรกันเนี่ย ? "ที่บอนไซกระโจนไปข้างหน้า งอกิ่งเล็กๆ และถูมันกับขาของเธอ " เจี๊ยบ " ~เสียงนี้ที่คุ้นเคย . . . . . . ." คุณเป็นวิญญาณไม้ ? "" เจี๊ยบ ! " บอนไซพยักหน้า