This study investigated the compara

This study investigated the comparative effects of reduced irrigation regimes—partial root-zone drying (PRD) and conventional deficit irrigation (DI)—on the incidence of blossom-end rot (BER) in tomato (Solanum lycopersicum L.) under three Ca-fertilization rates: 0, 100, and 200mg Ca kg–1 soil (denoted Ca0, Ca1, and Ca2, respectively). The plants were grown in split-root pots in a climate-controlled glasshouse and treated with PRD and DI during early flowering to the fruit maturity stage. The results showed that, in comparison with DI treatment, PRD significantly reduced BER incidence. A greater xylem sap abscisic acid concentration, lower stomatal conductance, and higher plant water status in the PRD in relation to the DI plants might have contributed to the increased fruit Ca uptake, and could have reduced BER development in tomato fruits. Therefore, under conditions with limited freshwater resources, application of PRD irrigation could be a promising approach for saving water and for preventing BER development in tomatoes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาตรวจสอบผลเปรียบเทียบของระบอบชลประทานลด — โซนรากบางส่วนแห้ง (PRD) และชลประทานทั่วไปดุล (DI) — ในอุบัติการณ์ของ rot สิ้นสุด–บลอสซั่ม (BER) ในมะเขือเทศ (Solanum lycopersicum L.) ภายใต้สาม Ca ปัจจุบันราคา: 0, 100 และ 200 มิลลิกรัมต่อดิน 1 กิโลกรัม – Ca (สามารถบุ Ca0, Ca1 และ Ca2 ตามลำดับ) พืชที่ปลูกในกระถางรากแยกในเรือนกระจกสำหรับปลูกต้นไม้ที่ควบคุมสภาพภูมิอากาศ และรับ PRD และ DI ระหว่างดอกต้นผลไม้ครบกำหนดระยะ ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า เมื่อเปรียบเทียบกับการรักษา DI, PRD สามารถลดอุบัติการณ์ BER มากกว่า xylem sap กรดแอบไซซิกเข้มข้น ลดต้านทาน stomatal และสูงกว่าพืชน้ำใน PRD เกี่ยวกับพืช DI อาจมีส่วนการดูดธาตุอาหาร Ca เพิ่มผลไม้ และสามารถลดพัฒนา BER ในมะเขือเทศผลไม้ ดังนั้น ภายใต้เงื่อนไขที่มีทรัพยากรจำกัดปลา แอพลิเคชันของชลประทาน PRD อาจจะวิธีสัญญา สำหรับการประหยัดน้ำ และป้องกันการพัฒนา BER ในมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้เป็นการศึกษาผลกระทบของการลดลงเปรียบเทียบระบบชลประทานบางส่วนรากโซนแห้ง (PRD) และการชลประทานขาดดุลธรรมดา (DI) -ON อุบัติการณ์ของดอกสิ้นเน่า (เบอร์) ในมะเขือเทศ (มะเขือ lycopersicum L. ) ภายใต้สาม CA- อัตราการปฏิสนธิ: 0, 100, และ 200mg Ca-1 กิโลกรัมดิน (แสดง Ca0, Ca1 และ Ca2 ตามลำดับ) พืชที่ปลูกในกระถางแยกรากในเรือนกระจกของสภาพภูมิอากาศที่ควบคุมและรักษาด้วย PRD และ DI ในช่วงออกดอกต้นที่ขั้นตอนการกําหนดผลไม้ ผลการศึกษาพบว่าในการเปรียบเทียบกับการรักษา DI, PRD ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ BER เกิด ท่อน้ำยางมากขึ้นความเข้มข้นของกรดแอบไซซิก, สื่อกระแสไฟฟ้าปากใบลดลงและสถานะของน้ำพืชที่สูงขึ้นในระยะที่เกี่ยวข้องกับพืช DI อาจจะมีส่วนร่วมในการดูดซึมแคลเซียมผลไม้ที่เพิ่มขึ้นและอาจจะมีการลดการพัฒนา BER ในผลไม้มะเขือเทศ ดังนั้นภายใต้เงื่อนไขที่มีทรัพยากร จำกัด น้ำจืดประยุกต์ใช้ในการชลประทาน PRD อาจจะเป็นวิธีการที่มีแนวโน้มสำหรับการประหยัดน้ำและป้องกันการพัฒนา BER ในมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้เป็นการศึกษาเปรียบเทียบผลของการลดน้ำระบบบางส่วนรากแห้ง ( PRD ) และขาดการชลประทานแบบเดิม ( ตี้ ) - อุบัติการณ์ของเน่าปลายบาน ( เบอร์ ) ในมะเขือเทศ ( ไม่สามารถจะยอมรับได้ lycopersicum L . ) ภายใต้สาม CA อัตราการปฏิสนธิ : 0 , 100 และ 200 กิโลกรัม–ประเทศสหรัฐอเมริกา ดิน ( แทน ca0 1 , ca1 และแคลเซียม ตามลำดับ )พืชที่ปลูกในกระถางในสภาพภูมิอากาศที่ควบคุมแยกราก ) และรักษาด้วยดิ ช่วงออกดอกและกรมประชาสัมพันธ์กับการแก่ของผล ขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า ในการเปรียบเทียบกับ ดิ รักษา ลดอุบัติการณ์ของ เบอร์สำคัญ มากกว่า แต่ SAP abscisic acid ความเข้มข้นต่ำ รูปปาก ,และสูงกว่าน้ำพืชสถานะใน PRD ในความสัมพันธ์กับ ดิ พืชอาจมีส่วนในการเพิ่มผลไม้แคลิฟอร์เนีย และต้องลดเบอร์ในการพัฒนาผลไม้มะเขือเทศ ดังนั้น ภายใต้เงื่อนไขกับทรัพยากรน้ำจืด จํากัด , การประยุกต์ใช้เปิดน้ำอาจเป็นวิธีการที่มีแนวโน้มสำหรับการประหยัดน้ำและป้องกันการพัฒนาสมรรถนะในมะเขือเทศ