Wales (opened to the public in 1978

Wales (opened to the public in 1978), where the life of the servants was unusually well documented (Plate 129). For the heritage critic, however, this development may not represent genuine democratization but rather completes the sense of a 'community in which everybody had a nicely differentiated and proper place (Wright, A Journey through Ruins, p.82). But need this be a cause for concern? According to Nick Merriman, the ideological interpretation of heritage is wrong in its assumption that visitors passively assimilate a set of reactionary values; his survey of attitudes to heritage suggests that even if they feel nostalgia for the past, they are unlikely to have any real wish to revive it (Merriman, Beyond the Glass Case, pp.40-1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลส์ (เปิดสู่สาธารณะในปี 1978), ปกติดีที่ชีวิตของข้าราชการได้จัดทำเอกสาร (แผ่น 129) วิจารณ์เฮอริเทจ ไร พัฒนานี้อาจหมายถึงกระบวนการประชาธิปไตยที่แท้จริง แต่แทนที่จะ เสร็จสิ้นความรู้สึกของการ ' ชุมชนซึ่งทุกคนมีสถานที่ต่าง ๆ อย่างสวยงาม และเหมาะสม (ไรท์ A เดินผ่านซากปรักหักพัง p.82) แต่ต้องนี้เป็นสาเหตุสำหรับกังวล ไม่ถูกต้องในอัสสัมชัญที่ว่า ผู้เข้าชม passively อย่างชุดของค่าในเชิง ตามนิค Merriman ตีความอุดมการณ์ของเฮอริเทจ สำรวจทัศนคติกับมรดกของเขาแนะนำว่า แม้ว่าพวกเขารู้สึกว่าความคิดถึงในอดีต จะไม่ได้ต้องการจริงฟื้นมัน (Merriman นอกเหนือจากแก้วกรณี pp.40-1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลส์ (เปิดให้ประชาชนในปี 1978), การที่ชีวิตของข้าราชการที่ถูกผิดปกติเอกสารที่ดี (129 แผ่น) สำหรับนักวิจารณ์มรดก แต่การพัฒนานี้อาจไม่เป็นประชาธิปไตยของแท้ แต่เสร็จสมบูรณ์ความรู้สึกของชุมชนในการที่ทุกคนมีสถานที่ที่แตกต่างกันเป็นอย่างดีและเหมาะสม (ไรท์การเดินทางผ่านซากปรักหักพัง A, p.82) แต่ต้องนี้เป็นสาเหตุสำหรับกังวลหรือไม่? ตามที่นิค Merriman การตีความอุดมการณ์ของมรดกทางวัฒนธรรมที่ไม่ถูกต้องในสมมติฐานที่ว่าผู้เข้าชมอย่างอดทนดูดซึมชุดของค่าการตอบสนองนั้น การสำรวจทัศนคติของเขาในการที่จะแสดงให้เห็นว่ามรดกแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกคิดถึงอดีตที่ผ่านมาพวกเขาไม่น่าจะมีความปรารถนาที่แท้จริงที่จะชุบชีวิต (Merriman นอกเหนือจากกรณีที่แก้ว pp.40-1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลส์ ( เปิดให้ประชาชนในปี 1978 ) ที่ชีวิตของข้าราชการคือเอกสารปกติดี ( แผ่น 1 ) สำหรับมรดกที่นักวิจารณ์ แต่การพัฒนานี้อาจเป็นตัวแทนของประชาธิปไตยแท้ แต่เสร็จความรู้สึกของชุมชนที่ทุกคนได้เป็นอย่างดีที่แตกต่างและสถานที่ที่เหมาะสม ( Wright , การเดินทางผ่านซากปรักหักพัง p.82 ) แต่ต้องเป็นกังวลน่ะตามนิคแห่งนี้ตีความอุดมการณ์ของมรดกผิดในสมมติฐานที่ว่าผู้อดทนเข้ากับชุดของค่าขึ้น เขาสำรวจทัศนคติของมรดกชี้ให้เห็นว่าแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกคิดถึงตลอด พวกเขาไม่น่าจะมีจริงต้องการที่จะฟื้นฟู ( แห่งนี้เกินแก้ว กรณี pp.40-1 )