Born in Northamptonshire, England,

Born in Northamptonshire, England, on August 9, 1631, John Dryden came from a landowning family with connections to Parliament and the Church of England. He studied as a King's Scholar at the prestigious Westminster School of London, where he later sent two of his own children. There, Dryden was trained in the art of rhetorical argument, which remained a strong influence on the poet's writing and critical thought throughout his life.

Dryden published his first poem in 1649. He enrolled at Trinity College in Cambridge the following year, where he likely studied the classics, rhetoric, and mathematics. He obtained his BA in 1654, graduating first in his class. In June of that year, Dryden's father died.

After graduation, Dryden found work with Oliver Cromwell's Secretary of State, John Thurloe, marking a radical shift in the poet's political views. Alongside Puritan poets John Milton and Andrew Marvell, Dryden was present at Cromwell's funeral in 1658, and one year later published his first important poem, Heroic Stanzas, eulogizing the leader.

In 1660, Dryden celebrated the regime of King Charles II with Astraea Redux, a royalist panegyric in praise of the new king. In that poem, Dryden apologizes for his allegiance with the Cromwellian government. Though Samuel Johnson excused Dryden for this, writing in his Lives of the Poets (1779) that "if he changed, he changed with the nation," he also notes that the earlier work was "not totally forgotten" and in fact "rased him enemies."

Despite this, Dryden quickly established himself after the Restoration as the leading poet and literary critic of his day. He published To His Sacred Majesty: A Panegyric on his Coronation (1662), and To My Lord Chancellor (1662), possibly to court aristocratic patrons. That year, Dryden was proposed for membership in the Royal Society, and was elected an early fellow. In 1663, he married Lady Elizabeth, the royalist sister of Sir Robert Howard.

Following the death of William Davenant in April 1668, Dryden became the first official Poet Laureate of England, conferred by a letters patent from the king. The royal office carried the responsibility of composing occasional works in celebration of public events. Dryden, having exhibited that particular dexterity with his earlier panegyrics, was a natural choice. Though the position was most often held for life (until 1999), Dryden was the lone exception. He was dismissed by William III and Mary II in 1688 after he refused to swear an oath of allegiance, remaining loyal to James II.

As a playwright, Dryden published The Wild Gallant in 1663. Though it was not financially successful, he was commissioned to produce three plays for the King's Company, in which he later became a shareholder. His best known dramatic works are Marriage á la Mode (1672) and All for Love (1678), which was written in blank verse.

When the bubonic plague swept through London in 1665, Dryden moved to Wiltshire where he wrote Of Dramatick Poesie (1668). The longest of his critical works, the piece takes the form of a dialogue among characters debating and defending international dramatic works and practices. In 1678, Dryden wrote Mac Flecknoe (1682), a work of satiric verse attacking Thomas Shadwell, one of Dryden's prominent contemporaries, for his "offenses against literature." Other works of satire, a genre for which Dryden has received significant praise, include Absalom and Achitophel (1681) and The Medal (1682).

Though his early work was reminiscent of the late metaphysical work of Abraham Cowley, Dryden developed a style closer to natural speech which remained the dominant poetic mode for more than a century. He is credited with standardizing the heroic couplet in English poetry by applying it as a convention in a range of works, including satires, religious pieces, fables, epigrams, prologues, and plays.

Dryden died on May 1, 1700, and was initially buried in St. Anne's Cemetery. In 1710, he was moved to the Poets' Corner of Westminster Abbey, where a memorial has been erected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกิดใน Northamptonshire, อังกฤษ, วันที่ 9 สิงหาคม 1631 จอห์นดรายมาจากครอบครัว landowning มีการเชื่อมต่อไปยังรัฐสภาและคริสตจักรแห่งอังกฤษ เขาศึกษาเป็นนักวิชาการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีเกียรติโรงเรียนอาวของกรุงลอนดอนหลังจากที่เขาส่งลูกสองคนของเขาเอง มีดรายได้รับการฝึกฝนในศิลปะของการโต้แย้งโวหารซึ่งยังคงมีอิทธิพลเกี่ยวกับการเขียนกวีและความคิดที่สำคัญตลอดชีวิตของเขา. ดรายเดนตีพิมพ์บทกวีครั้งแรกของเขาใน 1649. เขาลงทะเบียนที่ Trinity College ในเคมบริดจ์ในปีต่อไปที่เขามีแนวโน้มที่ ศึกษาคลาสสิกสำนวนและคณิตศาสตร์ เขาได้รับปริญญาตรีของเขาใน 1654 จบการศึกษาครั้งแรกในชั้นเรียนของเขา ในเดือนมิถุนายนปีที่พ่อของเขาเสียชีวิต Dryden. หลังจากจบการศึกษาดรายพบว่าการทำงานกับโอลิเวอร์ครอมเวลของรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของจอห์น Thurloe, การทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในมุมมองทางการเมืองของกวี ควบคู่ไปกับการเคร่งครัดกวีจอห์นมิลตันและแอนดรู Marvell ดรายถูกนำเสนอในงานศพรอมเวลล์ในปี 1658 และเป็นหนึ่งปีต่อมาการตีพิมพ์บทกวีที่สำคัญของเขาครั้งแรกวีรชนบท eulogizing ผู้นำ. ใน 1660 ดรายเดนเฉลิมฉลองระบอบการปกครองของกษัตริย์ชาร์ลส์กับ Astraea Redux, สดุดีพระมหากษัตริย์ในการสรรเสริญพระราชาองค์ใหม่ ในบทกวีที่ Dryden ขออภัยในความจงรักภักดีกับรัฐบาลรอมเวลล์ แม้ว่าซามูเอลจอห์นสันขอดรายนี้เขียนในชีวิตของเขากวี (1779) ว่า "ถ้าเขาเปลี่ยนเขาเปลี่ยนกับประเทศ" เขายังตั้งข้อสังเกตว่าการทำงานก่อนหน้านี้ก็คือ "ไม่ลืมกันโดยสิ้นเชิง" และในความเป็นจริง "rased เขา ศัตรู. " อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ดรายยอมรับว่าตัวเองหลังจากการบูรณะเป็นกวีชั้นนำและนักวิจารณ์วรรณกรรมของวัน เขาตีพิมพ์กับ Sacred พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว: การสดุดีในพิธีบรมราชาภิเษก (1662) และเสนาบดีของฉัน (1662) อาจจะไปที่ศาลอุปถัมภ์ของชนชั้นสูง ปีนั้นดรายเดนได้รับการเสนอให้เป็นสมาชิกในสมาคมและได้รับเลือกเป็นเพื่อนในช่วงต้น ใน 1663 เขาแต่งงานกับเลดี้ลิซาเบ ธ ที่น้องสาวของพระมหากษัตริย์ของเซอร์โรเบิร์ตฮาวเวิร์ด. หลังจากการตายของวิลเลียม Davenant ในเมษายน 1668 ที่กลายเป็นดรายแรกอย่างเป็นทางการได้รับรางวัลกวีแห่งอังกฤษพระราชทานโดยสิทธิบัตรจดหมายจากพระมหากษัตริย์ สำนักงานพระราชดำเนินความรับผิดชอบของการเขียนผลงานเป็นครั้งคราวในการเฉลิมฉลองกิจกรรมสาธารณะ ดรายมีการจัดแสดงผลงานที่ชำนาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสดุดีก่อนหน้านี้เขาเป็นทางเลือกธรรมชาติ แม้ว่าตำแหน่งส่วนใหญ่มักจะถูกจัดขึ้นสำหรับชีวิต (จนถึง 1999), ดรายเดนเป็นยกเว้นคนเดียว เขาได้รับการยอมรับจากวิลเลียมและแมรี่ที่สองใน 1688 หลังจากที่เขาปฏิเสธที่จะสาบานว่าจะจงรักภักดีเหลือจงรักภักดีต่อเจมส์ ii. ในฐานะที่เป็นนักเขียนบทละคร, ดรายเดนตีพิมพ์ป่ากล้าหาญในปี ค.ศ. 1663 ภายหลังแม้ว่ามันจะไม่ประสบความสำเร็จทางการเงินที่เขาได้รับมอบหมายให้ ผลิตสามเล่นสำหรับพระมหากษัตริย์ของ บริษัท ซึ่งในภายหลังเขาได้กลายเป็นผู้ถือหุ้น เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดผลงานละครที่มีการแต่งงาน La Mode (1672) และทุกอย่างเพื่อความรัก (1678) ซึ่งถูกเขียนในกลอนเปล่า. เมื่อกาฬโรคกวาดผ่านกรุงลอนดอนในปี 1665 ดรายเดนย้ายไปวิลต์เชียร์ที่เขาเขียน Dramatick Poesie (1668 ) ที่ยาวที่สุดของการทำงานที่สำคัญของเขาชิ้นใช้รูปแบบของการสนทนาระหว่างตัวละครโต้วาทีและปกป้องผลงานที่น่าทึ่งระหว่างประเทศและการปฏิบัติ ใน 1678 ดรายเดนเขียน Mac Flecknoe (1682) การทำงานของกลอนเสียดสีโจมตีโทมัส Shadwell หนึ่งของไดรเดนโคตรที่โดดเด่นของเขาเป็น "ความผิดต่อวรรณคดี." ผลงานอื่น ๆ ของถ้อยคำประเภทที่ดรายเดนได้รับการยกย่องอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ อับซาโลมและ Achitophel (1681) และเหรียญ (1682). แม้ว่างานแรกของเขาเป็นของที่ระลึกของการทำงานที่เลื่อนลอยปลายของอับราฮัมคาวลีย์ดรายเดนพัฒนารูปแบบที่ใกล้ชิดกับ คำพูดของธรรมชาติที่ยังคงอยู่ในโหมดบทกวีที่โดดเด่นกว่าศตวรรษ เขาให้เครดิตกับมาตรฐานคู่ที่กล้าหาญในบทกวีภาษาอังกฤษโดยใช้มันเป็นการประชุมในช่วงของการทำงานรวมทั้ง satires ชิ้นศาสนานิทาน epigrams, prologues และบทละคร. ดรายเสียชีวิตวันที่ 1 พฤษภาคม 1700 และถูกฝังอยู่ในขั้นต้น อยู่ในสุสานเซนต์แอนน์ ใน 1710 เขาถูกย้ายไปที่มุมกวีของ Westminster Abbey ซึ่งเป็นที่ระลึกได้รับการสร้างขึ้น