We included a total of 96 studies (

We included a total of 96 studies (10,401 participants) in this review. More than half of the studies (50/96) were carried out in China.
Generally the studies were heterogeneous, and many were poorly reported.
Physical rehabilitation was found to have a beneficial effect, as compared with no treatment, on functional recovery after stroke (27
studies, 3423 participants; standardised mean difference (SMD) 0.78, 95% confidence interval (CI) 0.58 to 0.97, for Independence
in ADL scales), and this effect was noted to persist beyond the length of the intervention period (nine studies, 540 participants; SMD
0.58, 95% CI 0.11 to 1.04). Subgroup analysis revealed a significant difference based on dose of intervention (P value < 0.0001, for
independence in ADL), indicating that a dose of 30 to 60 minutes per day delivered five to seven days per week is effective. This
evidence principally arises from studies carried out in China. Subgroup analyses also suggest significant benefit associated with a shorter
time since stroke (P value 0.003, for independence in ADL).
We found physical rehabilitation to be more effective than usual care or attention control in improving motor function (12 studies,
887 participants; SMD 0.37, 95% CI 0.20 to 0.55), balance (five studies, 246 participants; SMD 0.31, 95% CI 0.05 to 0.56) and
gait velocity (14 studies, 1126 participants; SMD 0.46, 95% CI 0.32 to 0.60). Subgroup analysis demonstrated a significant difference
based on dose of intervention (P value 0.02 for motor function), indicating that a dose of 30 to 60 minutes delivered five to seven
days a week provides significant benefit. Subgroup analyses also suggest significant benefit associated with a shorter time since stroke
(P value 0.05, for independence in ADL).
No one physical rehabilitation approach was more (or less) effective than any other approach in improving independence in ADL (eight
studies, 491 participants; test for subgroup differences: P value 0.71) ormotor function (nine studies, 546 participants; test for subgroup
differences: P value 0.41). These findings are supported by subgroup analyses carried out for comparisons of intervention versus no
treatment or usual care, which identified no significant effects of different treatment components or categories of interventions

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารวมรวมศึกษา 96 (10,401 คน) ในการนี้ มากกว่าครึ่งหนึ่งของการศึกษา (50/96) ที่ดำเนินในประเทศจีนโดยทั่วไปการศึกษาแตกต่างกัน และหลายดีรายงานกันฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายภาพพบว่ามีผลประโยชน์ เมื่อเทียบกับการไม่รักษา กู้คืนงานหลังจากจังหวะ (27ศึกษา 3423 คน มาตรฐานหมายถึงความแตกต่าง (SMD) 0.78, 95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) 0.58 0.97 เอกราชใน ADL ชั่ง), และผลกระทบนี้ถูกบันทึกไว้มีอยู่เกินความยาวของรอบระยะเวลาการแทรกแซง (ศึกษาเก้า 540 คน SMD0.58, 95% CI 0.11 1.04) การวิเคราะห์กลุ่มย่อยเปิดเผยความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญตามปริมาณของการแทรกแซง (P < 0.0001 คุ้มค่าอิสรภาพใน ADL), ระบุว่า ยา 30 ถึง 60 นาทีต่อวันจัดส่ง 5-7 วันต่อสัปดาห์มีประสิทธิภาพ นี้หลักฐานหลักเกิดจากการศึกษาดำเนินการในประเทศจีน การวิเคราะห์กลุ่มย่อยแนะนำประโยชน์ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับแบบสั้นเวลาตั้งแต่จังหวะ (ค่า P 0.003 วันเอกราชใน ADL)เราพบการฟื้นฟูทางกายภาพมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าปกติการดูแลหรือควบคุมความสนใจในการปรับปรุงฟังก์ชันมอเตอร์ (ศึกษา 12887 คน SMD 0.37, 95% CI 0.20 0.55), สมดุล (ศึกษาห้า 246 คน SMD 0.31, 95% CI 0.05 0.56) และเดินเร็ว (ศึกษา 14, 1126 คน SMD 0.46, 95% CI 0.32 0.60) การวิเคราะห์กลุ่มย่อยแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญตามปริมาณของการแทรกแซง (ค่า P 0.02 สำหรับฟังก์ชันมอเตอร์), ระบุว่า ยา 30 ถึง 60 นาทีจัดส่ง 5-7วันต่อสัปดาห์ให้ประโยชน์สำคัญ การวิเคราะห์กลุ่มย่อยแนะนำประโยชน์ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับเวลาตั้งแต่ช่วงชักสั้น(ค่า P 0.05 วันเอกราชใน ADL)ไม่มีวิธีฟื้นฟูทางกายภาพหนึ่งถูกมาก (หรือน้อยกว่า) มีประสิทธิภาพมากกว่าวิธีอื่นในการปรับปรุงความเป็นอิสระใน ADL (แปดศึกษา 491 คน ทดสอบความแตกต่างของกลุ่มย่อย: P ค่า 0.71) ฟังก์ชั่น ormotor (ศึกษาเก้า 546 คน การทดสอบกลุ่มย่อยความแตกต่าง: P ค่า 0.41) ผลการวิจัยเหล่านี้ได้รับการสนับสนุน โดยวิเคราะห์กลุ่มย่อยสำหรับเปรียบเทียบกับไม่มีการแทรกแซงการรักษาหรือดูแลปกติ ซึ่งระบุว่าไม่มีผลกระทบสำคัญรักษาประกอบหรือประเภทของกิจกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรารวมทั้งหมด 96 การศึกษา (10,401 ผู้เข้าร่วม) ในการทบทวนนี้ มากกว่าครึ่งหนึ่งของการศึกษา (50/96) ได้ดำเนินการในประเทศจีน.
โดยทั่วไปการศึกษามีความแตกต่างและหลายคนที่ได้รับรายงานไม่ดี.
ฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกายก็พบว่ามีผลประโยชน์เมื่อเทียบกับการรักษาไม่มีการกู้คืนการทำงานหลังจากที่จังหวะ (27
การศึกษาเข้าร่วม 3423; เฉลี่ยมาตรฐานที่แตกต่างกัน (SMD) 0.78 95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) 0.58-0.97 สำหรับอิสรภาพ
ในการชั่งน้ำหนัก ADL) และผลกระทบนี้เป็นข้อสังเกตที่จะยังคงมีอยู่เกินความยาวของระยะเวลาการแทรกแซง (เก้าศึกษา 540 เข้าร่วม; SMD
0.58, 95% CI 0.11-1.04) การวิเคราะห์กลุ่มย่อยเผยให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับปริมาณของการแทรกแซง (p-value <0.0001 สำหรับ
เป็นอิสระในการ ADL) แสดงให้เห็นว่ายาวันที่ 30 ถึง 60 นาทีต่อวันการจัดส่ง 5-7 วันต่อสัปดาห์จะมีประสิทธิภาพ นี้
หลักฐานส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากการศึกษาดำเนินการในประเทศจีน กลุ่มย่อยวิเคราะห์ยังแนะนำประโยชน์ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการที่สั้นกว่า
เวลาตั้งแต่โรคหลอดเลือดสมอง (p-value 0.003, เพื่อความเป็นอิสระใน ADL).
เราพบฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกายให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการดูแลตามปกติหรือการควบคุมความสนใจในการปรับปรุงการทำงานของมอเตอร์ (12 ศึกษา
เข้าร่วม 887; SMD 0.37, CI 0.20-0.55) สมดุล (ห้าศึกษา 246 ผู้เข้าร่วม 95%; SMD 0.31, 95% CI 0.05-0.56) และ
ความเร็วการเดิน (14 ศึกษา 1126 ผู้เข้าร่วม; SMD 0.46, 95% CI 0.32-0.60) การวิเคราะห์กลุ่มย่อยแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับปริมาณของการแทรกแซง (P คุ้มค่า 0.02 สำหรับการทำงานของมอเตอร์) แสดงให้เห็นว่ายาวันที่ 30 ถึง 60 นาทีส่งห้าถึงเจ็ด
วันต่อสัปดาห์ให้ประโยชน์อย่างมีนัยสำคัญ กลุ่มย่อยวิเคราะห์ยังแนะนำประโยชน์ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับเวลาที่สั้นลงเนื่องจากโรคหลอดเลือดสมอง
(p-value 0.05, เพื่อความเป็นอิสระใน ADL).
ไม่มีวิธีการหนึ่งในการฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายได้มากขึ้น (หรือน้อยกว่า) ที่มีประสิทธิภาพมากกว่าวิธีอื่น ๆ ในการปรับปรุงความเป็นอิสระใน ADL (แปด
ศึกษา 491 ผู้เข้าร่วมการทดสอบความแตกต่างของกลุ่มย่อย: P คุ้มค่า 0.71) ormotor ฟังก์ชั่น (เก้าศึกษาเข้าร่วม 546; การทดสอบกลุ่มย่อย
ที่แตกต่างกัน: P คุ้มค่า 0.41) การค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มย่อยวิเคราะห์ดำเนินการสำหรับการเปรียบเทียบของการแทรกแซงเมื่อเทียบกับไม่มี
การรักษาหรือการดูแลตามปกติซึ่งระบุไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญของส่วนประกอบการรักษาที่แตกต่างกันหรือประเภทของการแทรกแซง