“Slowly, she put the keys and turne

“Slowly, she put the keys and turned the knob. As expected, a slow creaking noise of the door could be heard. But wait! She heard some other noise too! For a second, Estelle wondered if her too-imaginative mind was playing tricks with her! She looked sideways to inspect the source of the other noise. As she stood there pondering what to do, she heard the same noise again—it was a low murmur cum whisper, as if somebody was talking to her. Cautiously, she walked toward the source of the murmur. She didn’t see anybody but could still hear a human voice murmuring at her. The voice seemed to emanate from an old black-and-white photograph hanging on the wall. For a minute, Estelle got lost in the beauty of the photograph. Staring out of the photograph was a couple—a young man in a black suit and a young lady in a beautiful laced white frock. What struck Estelle were the young lady’s eyes. Those eyes were arresting and seemed to look through her into the unknown world. Her eyes seemed to tell a tale, a tale of love perhaps; a tale of lost childhood, a tale of things yet to come. While the lady bewitched Estelle with her eyes, the man in the photograph captivated her with his manly confidence!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ช้า เธอใส่กุญแจ แล้วเปิดปุ่ม ตามที่คาดไว้ ระบบอาจได้ยินเสียงดัง creaking ช้าของประตู แต่รอ เธอได้ยินเสียงบางเกินไป แป๊บ เอสแตลสงสัยว่า ถ้า ใจเกินจินตนาการของเธอเล่นเทคนิคกับเธอ เธอมองไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงรบกวนอื่น ๆ ขณะที่เธอยืนมีขบคิดสิ่งที่ต้องทำ เธอได้ยินเสียงเดิมอีก — มันเป็นเมอร์เมอร์ต่ำพร้อม whisper ว่าใครพูดกับเธอ เดิน เธอเดินไปยังแหล่งที่มาของเสียงฟู่ของการ เธอไม่เห็นใคร แต่ยังคงได้ยินเสียงมนุษย์ murmuring ที่เธอ เสียงประจักษ์ emanate จากภาพขาวดำเก่าแขวนบนผนัง ประเดี๋ยวเดียว เอสแตลได้หายไปในความงามของภาพ จ้องมองจากภาพถ่ายถูกคู่ — ชายหนุ่มในสูทสีดำและหญิงสาวใน frock laced สีขาวสวยงาม อะไรหลงเอสแตลได้ตาของหญิงสาว ตาคู่นั้นถูกจับกุม และดูเหมือนจะ มองผ่านเธอเข้าสู่โลกที่ไม่รู้จัก ตาของเธอดูเหมือนเล่าเรื่อง เรื่องของความรักบางที เรื่องของวัยเด็กที่หายไป เรื่องของสิ่งที่ได้มา ในขณะที่ผู้หญิงหลังเอสแตล ด้วยตาของเธอ คนภาพหลงเธอ ด้วยความมั่นใจของลูกผู้ชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ช้าเธอใส่กุญแจลูกบิดและหัน เป็นที่คาดหวังเสียงลั่นดังเอี๊ยดช้าของประตูอาจจะได้ยิน แต่รอ! เธอได้ยินเสียงบางเสียงอื่น ๆ ด้วย! เป็นครั้งที่สองเอสเทลสงสัยว่าใจเกินจินตนาการของเธอถูกเทคนิคการเล่นกับเธอ! เธอมองไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงอื่น ๆ ขณะที่เธอยืนอยู่ที่นั่นขบคิดว่าจะทำอย่างไรเธอได้ยินเสียงเดียวกันอีกครั้งมันเป็นเสียงกระซิบบ่น ลบ.ม. ต่ำเช่นถ้าใครบางคนได้พูดคุยกับเธอ ระมัดระวังที่เธอเดินไปยังแหล่งที่มาของเสียงพึมพำ เธอไม่เห็นใคร แต่ก็ยังสามารถได้ยินเสียงของมนุษย์ที่เธอบ่น เสียงที่ดูเหมือนจะออกมาจากภาพสีดำและสีขาวเก่าแขวนอยู่บนผนัง นาที, เอสเทลได้หายไปในความงามของการถ่ายภาพ จ้องมองออกมาจากการถ่ายภาพเป็นคู่ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำและหญิงสาวในเสื้อสีขาวที่สวยงามเจือ อะไรหลงเอสเทลเป็นดวงตาของหญิงสาว สายตาเหล่านั้นถูกจับกุมและดูเหมือนจะมองผ่านเธอไปสู่​​โลกที่ไม่รู้จัก ดวงตาของเธอดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราวเรื่องของความรักบางที; เรื่องของวัยเด็กที่หายไปเรื่องของสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ในขณะที่ผู้หญิงอาคมเอสเทลด้วยตาของเธอคนที่อยู่ในภาพที่หลงรักของเธอกับความเชื่อมั่นของลูกผู้ชายของเขา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ช้าๆ เธอเอากุญแจเปิดลูกบิด อย่างที่คาดไว้ ค่อยๆ แง้มประตู เสียงอาจจะได้ยิน แต่เดี๋ยวก่อน ! เธอได้ยินเสียงบางอย่างอื่น ๆด้วย วินาทีเดียว , เอสเทลว่าจิตใจด้วยจินตนาการเธอกำลังเล่นตุกติกกับเธอ เธอมองไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงอื่น ขณะที่เธอยืนอยู่ตรงนั้น ขบคิด สิ่งที่ต้องทำเธอได้ยินเสียงเดิมอีกครั้งมันต่ำพึมพำพร้อมกระซิบ เหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังพูดกับเธอ ระวัง เธอเดินตรงไปยังแหล่งที่มาของเสียง . เธอไม่พบใคร แต่ก็ยังได้ยินเสียงคนบ่นใส่เธอ เสียงที่ดูเหมือนจะไหลจากภาพถ่ายเก่าขาวดำที่แขวนบนผนัง สักครู่ , เอสเทลได้หายไปในความงามของภาพถ่ายมองจากรูปเป็น couple-a ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำและหญิงสาวในชุดขาวสวย 2 . อะไรหลงแตลตาสาวน้อย . ดวงตาคู่นั้นจับและดูเหมือนจะมองผ่านเธอเข้าสู่โลกที่ไม่รู้จัก ตาของเธอดูเหมือนจะบอกเรื่องราว เรื่องของความรักบางที ; เรื่องของหายในเรื่องของสิ่งที่ยังมาไม่ถึงในขณะที่ผู้หญิงทำให้เอสเทลกับตาของเธอ ผู้ชายในรูป เมื่อเธอมีความมั่นใจความเป็นลูกผู้ชายของเขา