For a comparison between the effici

For a comparison between the efficiencies of the ratio estimator and the randomized PPS
estimator, the reader is referred to Foreman and Brewer (1971), Cochran (1977) and the references given therein. A
drawback of these comparisons is that finite populations corrections are ignored. Hartley and Rao (1962) take the
finite population correction into account but without an explicit formula for the efficiency. Elaborating on the results
of Gabler (1984), Qualité (2008) shows that the related HT estimator from a rejective Poisson sample of size n is more
efficient than the Hansen-Hurwitz estimator for a sampling scheme with replacement. No formula for the increased
efficiency is given, however

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการเปรียบเทียบระหว่างประสิทธิภาพของการประเมินอัตราส่วน PPS แบบสุ่มผู้ประเมิน ผู้อ่านจะเรียกค่าจ้าง และเบียร์ (1971), Cochran (1977) และการอ้างอิงที่กำหนดใน Aข้อเสียเปรียบของการเปรียบเทียบเหล่านี้มีที่จำกัดจำนวนการแก้ไขจะถูกละเว้น แม่และเราใช้ (1962)ประชากรจำกัดแก้ไขลง ในบัญชี แต่ ไม่มีสูตรที่ชัดเจนสำหรับประสิทธิภาพ บรรยากาศผลการของ Gabler (1984), Qualité (2008) แสดงว่าผู้ประเมิน HT ที่เกี่ยวข้องจากตัวอย่างปัว rejective n ขนาดเพิ่มเติมมีประสิทธิภาพมากกว่าเครื่องแฮนเซน Hurwitz สำหรับแบบสุ่มกับแทน ไม่มีสูตรสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพได้ อย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการเปรียบเทียบระหว่างประสิทธิภาพในการประมาณการอัตราการสุ่มและ PPS ที่
ประมาณการผู้อ่านจะเรียกโฟร์แมนและบรูเออร์ (1971) Cochran (1977) และการอ้างอิงที่กำหนดไว้ในนั้น
ข้อเสียเปรียบของการเปรียบเทียบเหล่านี้คือประชากร จำกัด การแก้ไขจะถูกละเลย และสมุนราว (1962) ใช้เวลา
แก้ไขประชากร จำกัด เข้าบัญชี แต่ไม่มีสูตรที่ชัดเจนสำหรับประสิทธิภาพ Elaborating เกี่ยวกับผล
ของ Gabler (1984) Qualité (2008) แสดงให้เห็นว่า HT ประมาณการที่เกี่ยวข้องจากตัวอย่าง Poisson rejective ขนาด n เป็นมากขึ้น
ได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าประมาณการแฮนเซน-Hurwitz สำหรับรูปแบบการสุ่มตัวอย่างด้วยการเปลี่ยน สูตรที่เพิ่มขึ้นไม่มี
ประสิทธิภาพจะได้รับอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของตัวประมาณอัตราส่วนและสุ่ม PPSวิธีอ่านเรียกว่า ฟอร์แมน และ เหล้า ( 1971 ) , Cochran ( 1977 ) และการอ้างอิงที่ระบุนั้น เป็นข้อเสียของการเปรียบเทียบเหล่านี้คือประชากรอันตะการแก้ไขจะถูกละเว้น ฮาร์ทลี่ย์ และเรา ( 1962 ) เอาจำกัดจำนวนการแก้ไขลงในบัญชี แต่ไม่มีสูตรที่ชัดเจนสำหรับประสิทธิภาพ เนื่องจากในผลของเลอร์ ( 1984 ) , qualit é ( 2551 ) พบว่าเกี่ยวข้องกับ HT ประมาณการจากตัวอย่างการปฏิเสธของปัวซงขนาด n เพิ่มเติมมีประสิทธิภาพมากกว่า Hansen Hurwitz สำหรับตัวอย่างของตัวแทน ไม่มีสูตรสำหรับเพิ่มประสิทธิภาพจะได้รับ , อย่างไรก็ตาม