IntroductionBiological control, the

Introduction
Biological control, the use of specific microorganisms that interfere with plant pathogens and pests, is
a nature-friendly, ecological approach to overcome
the problems caused by standard chemical methods
of plant protection. Commercial preparations for plant
disease biocontrol are all based on the practical ap-
plication of a few species of rhizosphere-competent
bacteria and more than 10 species of fungi (Chernin
& Chet 2001). The general mechanism of biological
control can be divided into direct and indirect effects
of the biocontrol agent (BCA) on the plant patho-
gen. Direct effects include competition for nutrients
or space, production of antibiotic and lytic enzymes,
inactivation of the pathogen’s enzymes and parasit-
ism. Indirect effects include all those aspects that
produce morphological and biochemical changes in
the host plant, such as tolerance to stress through en-
hanced root and plant development, solubilization or
sequestration of inorganic nutrients, and induced res-
istance. Plants are capable of producing an immune
response after a primary pathogen infection known
as systemic acquired resistance (SAR) (van Loon et
al. 1998). The activation of SAR correlates with the
expression of pathogenesis-related (PR) genes, includ-
ing acidic and basic β-1,3-glucanases and chitinases
which supposedly act against the pathogen cell walls.
Non-pathogenic rhizobacteria and fungi can induce a
systemic resistance in plants (ISR) that is phenotyp-
ically similar to SAR (van Loon et al. 1998; Park
& Kloepper 2000; Yedidia et al. 2000). No single
biocontrol strain is known to possess all of these mech-
anisms and their genetic and biochemical bases are
still poorly understood. However, from the currently
available data, it appears that most of these processes
are caused by multi-gene complexes (Harman 2000).
In the present review, we detail the lytic apparatus
of the well-known BCATrichoderma,concentrating
on the role of its lytic enzymes in the biocontrol of
soilborne fungal diseases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
การควบคุมทางชีวภาพ, การใช้จุลินทรีย์เฉพาะที่ยุ่งเกี่ยวกับโรคพืชและแมลงศัตรูพืชเป็น
มิตรกับธรรมชาติ, วิธีการของระบบนิเวศที่จะเอาชนะ
ปัญหาที่เกิดจากวิธีการทางเคมีมาตรฐาน
ของการป้องกันพืช การเตรียมการเชิงพาณิชย์สำหรับโรงงาน
ควบคุมทางชีวภาพของโรคทั้งหมดขึ้นอยู่กับการปฏิบัติแต่งตั้ง
ขยายพันธุ์ของสายพันธุ์บางส่วนของบริเวณรากพนักงานเจ้าหน้าที่
แบคทีเรียและอื่น ๆ กว่า 10 ชนิดของเชื้อรา (เชอร์
และเชษฐ์ 2001) กลไกทางชีวภาพโดยทั่วไปของ
การควบคุมสามารถแบ่งออกเป็นผลกระทบทางตรงและทางอ้อม
ของตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพ (BCA) ในโรงงาน patho-
Gen ผลกระทบโดยตรงรวมถึงการแข่งขันสำหรับสารอาหาร
หรือพื้นที่การผลิตเอนไซม์ยาปฏิชีวนะและ lytic,
ยับยั้งเอนไซม์เชื้อโรคและ parasit-
ลัทธิ ผลกระทบทางอ้อมรวมถึงทุกด้านที่
เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาและชีวเคมีใน
พืชเช่นความอดทนต่อความเครียดผ่าน en-
ราก hanced และการพัฒนาพืชละลายหรือ
อายัดของสารอาหารนินทรีย์และเหนี่ยวนำให้เกิด res-
istance พืชที่มีความสามารถในการผลิตภูมิคุ้มกัน
ตอบสนองหลังจากการติดเชื้อที่ก่อให้เกิดโรคหลักที่รู้จักกัน
เป็นความต้านทานที่ได้มาเป็นระบบ (SAR) (Van Loon และ
al. 1998) กระตุ้นการทำงานของ SAR ที่มีความสัมพันธ์กับ
การแสดงออกของการเกิดโรคที่เกี่ยวข้อง (PR) ยีนรวมทั้งใน
ไอเอ็นจีที่เป็นกรดและพื้นฐานβ-1,3-glucanases และ chitinases
ซึ่งคาดว่ากระทำกับผนังเซลล์เชื้อโรค.
แบคทีเรียที่ไม่ก่อให้เกิดโรคและเชื้อราสามารถเหนี่ยวนำให้เกิด
ต้านทานระบบในพืช (ISR) ที่เป็น phenotyp-
ically คล้ายกับ SAR (Van Loon et al, 1998;. สวน
& Kloepper. 2000; Yedidia et al, 2000) ไม่มีเดียว
สายพันธุ์ควบคุมทางชีวภาพที่เป็นที่รู้จักกันมีทั้งหมดของกลไกเหล่านี้
anisms และฐานทางพันธุกรรมและชีวเคมีของพวกเขาจะ
ยังคงเข้าใจ อย่างไรก็ตามขณะนี้จาก
ข้อมูลที่มีอยู่ก็จะปรากฏว่าส่วนใหญ่ของกระบวนการเหล่านี้
เกิดจากการที่สลับซับซ้อนหลายยีน (Harman 2000).
ในการตรวจสอบปัจจุบันเรารายละเอียดอุปกรณ์ lytic
ของ BCATrichoderma ที่รู้จักกันดีมุ่งเน้น
เกี่ยวกับบทบาทของตน เอนไซม์ lytic ในการควบคุมทางชีวภาพของ
โรคเชื้อรา soilborne

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การควบคุมทางชีวภาพเบื้องต้น
, ใช้เฉพาะจุลินทรีย์ที่ขัดขวางเชื้อโรคพืชและศัตรูพืช ,
ธรรมชาติเป็นกันเอง แนวคิดนิเวศวิทยาที่จะเอาชนะปัญหาที่เกิดขึ้นจากวิธีการมาตรฐาน

ของสารเคมีป้องกันพืช พาณิชย์เตรียมพืช
โรคไบโอคอนโทรลทั้งหมดขึ้นอยู่กับการปฏิบัติ -
plication AP ไม่กี่ชนิดที่มีราก
แบคทีเรีย และมากกว่า 10 ชนิดของเชื้อรา ( เชอร์นิน
&เจ็ด 2001 ) กลไกทั่วไปของการควบคุมทางชีวภาพ
สามารถแบ่งได้โดยตรงผล
ของไบโอคอนโทรลและตัวแทนทางอ้อม ( BCA ) ในโรงงานอารมณ์
พลโดยตรงผลรวมการแข่งขันสำหรับรัง
หรือพื้นที่การผลิตยาปฏิชีวนะและการยับยั้งเอนไซม์ไลติคเอนไซม์
ของเชื้อโรคและปรสิต -
ลัทธิ .ผลกระทบทางอ้อม ได้แก่ ทุกแง่มุมที่
ผลิตการเปลี่ยนแปลงลักษณะทางสัณฐานวิทยาและชีวเคมีใน
โฮสต์พืช เช่น ความทนทานต่อความเครียดผ่าน en -
ราก hanced และพัฒนาพืช การสกัดหรือ
การสารอาหารอนินทรีย์ และชักนำ RES -
istance . พืชมีความสามารถในการผลิตภูมิคุ้มกันเชื้อโรค การติดเชื้อ การตอบสนองหลัง

รู้จักเป็นระบบที่ได้มาต้านทาน ( SAR )
( แวน ลูน และอัล 1998 ) การเปิดใช้งานของตนเอง มีความสัมพันธ์กับการเกิดพยาธิสภาพที่เกี่ยวข้อง
การแสดงออกของยีน ( PR ) , includ ไอเอ็นจี -
กรดและพื้นฐานและบีตา - 1,3-glucanases กรรม
ซึ่งคาดคะเนต่อต้านเชื้อโรคเซลล์ผนัง ไรโซแบคทีเรียและเชื้อราที่ก่อโรค
ไม่ทำให้เกิด
ต้านทานระบบในโรงงาน ( ISR ) ที่ phenotyp -
ically คล้ายกับซาร์ ( แวนลูน et al . 1998 ; สวน
& kloepper 2000 ; yedidia et al . 2000 ) ไม่โสด
ไบโอคอนโทรลความเครียดเป็นที่รู้จักกันมีทั้งหมดเหล่านี้ Mech -
anisms และพันธุศาสตร์และชีวเคมีฐาน
ยังไม่ค่อยเข้าใจ อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลในปัจจุบัน
ใช้ได้ ปรากฏว่าส่วนใหญ่ของกระบวนการ
เหล่านี้เกิดจากหลายยีนเชิงซ้อน ( Harman 2000 ) .
ในการตรวจสอบปัจจุบันเรารายละเอียดเครื่องมือที่รู้จักกันดีของ bcatrichoderma ไลติค

ที่มุ่งเน้นบทบาทของเอนไซม์ไลติคในไบโอคอนโทรลของ
ทางดินเชื้อราโรค