The word "reggae" was coined around

The word "reggae" was coined around 1960 in Jamaica to identify a "ragged" style of dance music, that still had its roots in New Orleans rhythm'n'blues. However, reggae soon acquired the lament-like style of chanting and emphasized the syncopated beat. It also made explicit the relationship with the underworld of the "Rastafarians" (adepts of a millenary African faith, revived Marcus Garvey who advocated a mass emigration back to Africa), both in the lyrics and in the appropriation of the African nyah-bingi drumming style (a style that mimicks the heartbeat with its pattern of "thump-thump, pause, thump-thump"). Compared with rock music, reggae music basically inverted the role of bass and guitar: the former was the lead, the latter beat the typical hiccupping pattern. The paradox of reggae, of course, is that this music "unique to Jamaica" is actually not Jamaican at all, having its foundations in the USA and Africa.

An independent label, Island, distributed Jamaican records in the UK throughout the 1960s, but reggae became popular in the UK only when Prince Buster's Al Capone (1967) started a brief "dance craze". Jamaican music was very much a ghetto phenomenon, associated with gang-style violence, but Jimmy Cliff's Wonderful World Beautiful People (1969) wed reggae with the "peace and love" philosophy of the hippies, an association that would not die away. In the USA, Neil Diamond's Red Red Wine (1967) was the first reggae hit by a pop musician. Shortly afterwards, Johnny Nash's Hold Me Tight (1968) propelled reggae onto the charts. Do The Reggay (1968) by Toots (Hibbert) And The Maytals was the record that gave the music its name. Fredrick Toots Hibbert's vocal style was actually closer to gospel, as proved by their other hits (54-46, 1967; Monkey Man, 1969; Pressure Drop, 1970).

A little noticed event would have far-reaching consequences: in 1967, the Jamaican disc-jockey Rudolph "Ruddy" Redwood had begun recording instrumental versions of reggae hits. The success of his dance club was entirely due to that idea. Duke Reid, who was now the owner of the Trojan label, was the first one to capitalize on the idea: he began releasing singles with two sides: the original song and, on the back, the instrumental remix. This phenomenon elevated the status of dozens of recording engineers.

Reggae music was mainly popularized by Bob Marley (1), first as the co-leader of the Wailers, the band that promoted the image of the urban guerrilla with Rude Boy (1966) and that cut the first album of reggae music, Best Of The Wailers (1970); and later as the political and religious (rasta) guru of the movement, a stance that would transform him into a star, particularly after his conversion to pop-soul melody with ballads such as Stir It Up (1972), I Shot The Sheriff (1973) and No Woman No Cry (1974).

Among the reggae vocal groups, the Abyssinians' Satta Massa Gana (1971) is representative of the mood of the era.

In 1972 reggae became a staple of western radio stations thanks to the film The Harder They Come.The word "reggae" was coined around 1960 in Jamaica to identify a "ragged" style of dance music, that still had its roots in New Orleans rhythm'n'blues. However, reggae soon acquired the lament-like style of chanting and emphasized the syncopated beat. It also made explicit the relationship with the underworld of the "Rastafarians" (adepts of a millenary African faith, revived Marcus Garvey who advocated a mass emigration back to Africa), both in the lyrics and in the appropriation of the African nyah-bingi drumming style (a style that mimicks the heartbeat with its pattern of "thump-thump, pause, thump-thump"). Compared with rock music, reggae music basically inverted the role of bass and guitar: the former was the lead, the latter beat the typical hiccupping pattern. The paradox of reggae, of course, is that this music "unique to Jamaica" is actually not Jamaican at all, having its foundations in the USA and Africa.

An independent label, Island, distributed Jamaican records in the UK throughout the 1960s, but reggae became popular in the UK only when Prince Buster's Al Capone (1967) started a brief "dance craze". Jamaican music was very much a ghetto phenomenon, associated with gang-style violence, but Jimmy Cliff's Wonderful World Beautiful People (1969) wed reggae with the "peace and love" philosophy of the hippies, an association that would not die away. In the USA, Neil Diamond's Red Red Wine (1967) was the first reggae hit by a pop musician. Shortly afterwards, Johnny Nash's Hold Me Tight (1968) propelled reggae onto the charts. Do The Reggay (1968) by Toots (Hibbert) And The Maytals was the record that gave the music its name. Fredrick Toots Hibbert's vocal style was actually closer to gospel, as proved by their other hits (54-46, 1967; Monkey Man, 1969; Pressure Drop, 1970).

A little noticed event would have far-reaching consequences: in 1967, the Jamaican disc-jockey Rudolph "Ruddy" Redwood had begun recording instrumental versions of reggae hits. The success of his dance club was entirely due to that idea. Duke Reid, who was now the owner of the Trojan label, was the first one to capitalize on the idea: he began releasing singles with two sides: the original song and, on the back, the instrumental remix. This phenomenon elevated the status of dozens of recording engineers.

Reggae music was mainly popularized by Bob Marley (1), first as the co-leader of the Wailers, the band that promoted the image of the urban guerrilla with Rude Boy (1966) and that cut the first album of reggae music, Best Of The Wailers (1970); and later as the political and religious (rasta) guru of the movement, a stance that would transform him into a star, particularly after his conversion to pop-soul melody with ballads such as Stir It Up (1972), I Shot The Sheriff (1973) and No Woman No Cry (1974).

Among the reggae vocal groups, the Abyssinians' Satta Massa Gana (1971) is representative of the mood of the era.

In 1972 reggae became a staple of western radio stations thanks to the film The Harder They Come.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำว่า "เร้กเก้" ประกาศเกียรติคุณรอบ 1960 ในจาไมก้าที่จะระบุ "มอมแมม" รูปแบบของเพลงเต้นรำที่ยังคงมีรากใน rhythm'n'blues New Orleans อย่างไรก็ตามเร้กเก้เร็ว ๆ นี้ได้รับรูปแบบความเสียใจเหมือนสวดมนต์และเน้นจังหวะลัด นอกจากนี้ยังทำอย่างชัดเจนความสัมพันธ์กับโลกของ "Rastafarians" (อุทิศตัวของความเชื่อแอฟริกัน Millenary ฟื้นขึ้นมามาร์คัสการ์วี่ผู้สนับสนุนอพยพกลับไปยังแอฟริกา) ทั้งในเนื้อเพลงและในการจัดสรรกลอง Nyah-Bingi แอฟริกัน สไตล์ (สไตล์ที่ mimicks การเต้นของหัวใจที่มีรูปแบบของ "กระหน่ำ-กระหน่ำหยุดกระหน่ำ-กระหน่ำ") เมื่อเทียบกับเพลงร็อค, เพลงเร้กเก้พื้นคว่ำบทบาทของเบสและกีต้าร์: ในอดีตเคยเป็นผู้นำหลังเอาชนะรูปแบบ hiccupping ทั่วไป ความขัดแย้งของเร้กเก้, แน่นอนคือว่าเพลงนี้ "ไม่ซ้ำกันไปจาไมก้า" เป็นจริงไม่จาเมกาที่มีรากฐานในประเทศสหรัฐอเมริกาและแอฟริกาฉลากอิสระเกาะกระจายบันทึกจาเมกาในสหราชอาณาจักรตลอดทศวรรษที่ 1960 แต่ เร้กเก้กลายเป็นที่นิยมในสหราชอาณาจักรเมื่อเจ้าชายบัสเตอร์ของอัลคาโปน (1967) เริ่มต้นสั้น "เต้นบ้าคลั่ง" จาเมกาเพลงเป็นอย่างมากปรากฏการณ์สลัมที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงแก๊งสไตล์ แต่จิมมี่คลิฟมหัศจรรย์ของโลกคนสวย (1969) แต่งงานเร้กเก้กับ "ความสงบสุขและความรัก" ปรัชญาของฮิปปี้, สมาคมที่จะไม่ตายไป ในประเทศสหรัฐอเมริกา, นีลไดมอนด์แดงไวน์แดง (1967) เป็นครั้งแรกเร้กเก้โดนนักดนตรีป๊อป หลังจากนั้นไม่นานถือจอห์นนี่แนชฉันแน่น (1968) ขับเคลื่อนเร้กเก้บนชาร์ต ทำ Reggay (1968) โดยคะน้า (ฮิบเบิร์) และ Maytals เป็นบันทึกที่ทำให้เพลงชื่อของมัน เพลงสไตล์เฟรดริกคะน้าฮิบเบิร์เป็นจริงใกล้ชิดกับพระกิตติคุณที่ได้รับการพิสูจน์โดยเพลงฮิตอื่น ๆ ของพวกเขา (54-46, 1967; ลิง Man 1969 ลดลงความดัน, 1970) เหตุการณ์สังเกตเล็ก ๆ น้อย ๆ จะมีผลกระทบกว้างไกลในปี 1967 จาเมกาแผ่นเจรูดอล์ฟ "แดง" เรดวูดได้เริ่มบันทึกรุ่นประโยชน์ของความนิยมเร้กเก้ ความสำเร็จของคลับเต้นรำของเขาทั้งหมดเนื่องจากความคิดที่ว่า ดยุคเรดที่ตอนนี้เจ้าของป้ายชื่อโทรจันเป็นคนแรกที่จะใช้ประโยชน์จากความคิดที่เขาเริ่มปล่อยซิงเกิ้ลที่มีสองด้าน: เพลงต้นฉบับและที่ด้านหลังเรียบเรียงประโยชน์ ปรากฏการณ์นี้ยกระดับสถานะของหลายสิบของวิศวกรบันทึกเสียงเพลงเร้กเก้เป็นที่นิยมส่วนใหญ่โดยบ๊อบ (1) มาร์เลย์ครั้งแรกในฐานะผู้นำร่วมของเวลเลอร์วงดนตรีที่ส่งเสริมภาพลักษณ์ของการรบแบบกองโจรในเมืองกับเด็กหยาบคาย (1966) และ ที่ตัดอัลบั้มแรกของเพลงเร้กเก้ที่ดีที่สุดของเวลเลอร์ (1970); และต่อมาเมื่อ (Rasta) กูรูทางการเมืองและศาสนาของการเคลื่อนไหวท่าทางที่จะเปลี่ยนเขาเป็นดาราโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการแปลงของเขาที่จะป๊อปวิญญาณเพลงที่มีเนื้อร้องเช่นผัดมันขึ้นมา (1972), ผมยิงนายอำเภอ ( 1973) และไม่มีผู้หญิงไม่ร้องไห้ (1974) ในบรรดาเร้กเก้กลุ่มแกนนำ Abyssinians 'ศรัทธาซ่ากานา (1971) เป็นตัวแทนของอารมณ์ของยุคในปี 1972 เร้กเก้กลายเป็นวัตถุดิบทางทิศตะวันตกของสถานีวิทยุขอบคุณภาพยนตร์เรื่องนี้ ยากที่พวกเขา Come.The คำว่า "เร้กเก้" ประกาศเกียรติคุณรอบ 1960 ในจาไมก้าที่จะระบุ "มอมแมม" รูปแบบของเพลงเต้นรำที่ยังคงมีรากใน rhythm'n'blues New Orleans อย่างไรก็ตามเร้กเก้เร็ว ๆ นี้ได้รับรูปแบบความเสียใจเหมือนสวดมนต์และเน้นจังหวะลัด นอกจากนี้ยังทำอย่างชัดเจนความสัมพันธ์กับโลกของ "Rastafarians" (อุทิศตัวของความเชื่อแอฟริกัน Millenary ฟื้นขึ้นมามาร์คัสการ์วี่ผู้สนับสนุนอพยพกลับไปยังแอฟริกา) ทั้งในเนื้อเพลงและในการจัดสรรกลอง Nyah-Bingi แอฟริกัน สไตล์ (สไตล์ที่ mimicks การเต้นของหัวใจที่มีรูปแบบของ "กระหน่ำ-กระหน่ำหยุดกระหน่ำ-กระหน่ำ") เมื่อเทียบกับเพลงร็อค, เพลงเร้กเก้พื้นคว่ำบทบาทของเบสและกีต้าร์: ในอดีตเคยเป็นผู้นำหลังเอาชนะรูปแบบ hiccupping ทั่วไป ความขัดแย้งของเร้กเก้, แน่นอนคือว่าเพลงนี้ "ไม่ซ้ำกันไปจาไมก้า" เป็นจริงไม่จาเมกาที่มีรากฐานในประเทศสหรัฐอเมริกาและแอฟริกาฉลากอิสระเกาะกระจายบันทึกจาเมกาในสหราชอาณาจักรตลอดทศวรรษที่ 1960 แต่ เร้กเก้กลายเป็นที่นิยมในสหราชอาณาจักรเมื่อเจ้าชายบัสเตอร์ของอัลคาโปน (1967) เริ่มต้นสั้น "เต้นบ้าคลั่ง" จาเมกาเพลงเป็นอย่างมากปรากฏการณ์สลัมที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงแก๊งสไตล์ แต่จิมมี่คลิฟมหัศจรรย์ของโลกคนสวย (1969) แต่งงานเร้กเก้กับ "ความสงบสุขและความรัก" ปรัชญาของฮิปปี้, สมาคมที่จะไม่ตายไป ในประเทศสหรัฐอเมริกา, นีลไดมอนด์แดงไวน์แดง (1967) เป็นครั้งแรกเร้กเก้โดนนักดนตรีป๊อป หลังจากนั้นไม่นานถือจอห์นนี่แนชฉันแน่น (1968) ขับเคลื่อนเร้กเก้บนชาร์ต ทำ Reggay (1968) โดยคะน้า (ฮิบเบิร์) และ Maytals เป็นบันทึกที่ทำให้เพลงชื่อของมัน เพลงสไตล์เฟรดริกคะน้าฮิบเบิร์เป็นจริงใกล้ชิดกับพระกิตติคุณที่ได้รับการพิสูจน์โดยเพลงฮิตอื่น ๆ ของพวกเขา (54-46, 1967; ลิงแมน, 1969; Drop แรงดัน, 1970) เหตุการณ์สังเกตเล็ก ๆ น้อย ๆ จะมีผลกระทบกว้างไกลในปี 1967 จาเมกาแผ่นเจรูดอล์ฟ "แดง" เรดวูดได้เริ่มบันทึกรุ่นประโยชน์ของความนิยมเร้กเก้ ความสำเร็จของคลับเต้นรำของเขาทั้งหมดเนื่องจากความคิดที่ว่า ดยุคเรดที่ตอนนี้เจ้าของป้ายชื่อโทรจันเป็นคนแรกที่จะใช้ประโยชน์จากความคิดที่เขาเริ่มปล่อยซิงเกิ้ลที่มีสองด้าน: เพลงต้นฉบับและที่ด้านหลังเรียบเรียงประโยชน์ ปรากฏการณ์นี้ยกระดับสถานะของหลายสิบของวิศวกรบันทึกเสียงเพลงเร้กเก้เป็นที่นิยมส่วนใหญ่โดยบ๊อบ (1) มาร์เลย์ครั้งแรกในฐานะผู้นำร่วมของเวลเลอร์วงดนตรีที่ส่งเสริมภาพลักษณ์ของการรบแบบกองโจรในเมืองกับเด็กหยาบคาย (1966) และ ที่ตัดอัลบั้มแรกของเพลงเร้กเก้ที่ดีที่สุดของเวลเลอร์ (1970); และต่อมาเมื่อ (Rasta) กูรูทางการเมืองและศาสนาของการเคลื่อนไหวท่าทางที่จะเปลี่ยนเขาเป็นดาราโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการแปลงของเขาที่จะป๊อปวิญญาณเพลงที่มีเนื้อร้องเช่นผัดมันขึ้นมา (1972), ผมยิงนายอำเภอ ( 1973) และไม่มีผู้หญิงไม่ร้องไห้ (1974) ในบรรดาเร้กเก้กลุ่มแกนนำ Abyssinians 'ศรัทธาซ่ากานา (1971) เป็นตัวแทนของอารมณ์ของยุคในปี 1972 เร้กเก้กลายเป็นวัตถุดิบทางทิศตะวันตกของสถานีวิทยุขอบคุณภาพยนตร์เรื่องนี้ ยากที่พวกเขามา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่า " เร็กเก้ " ประกาศเกียรติคุณรอบ 2503 ในจาเมการะบุสไตล์ " มอมแมม " ของดนตรีเต้นรำ ที่ยังคงมีรากในนิวออร์ลีนส์ rhythm'n'blues . อย่างไรก็ตาม เร้กเก้แล้วได้รับรำพันชอบสไตล์การร้องเพลงและเน้น syncopated ชนะ นอกจากนี้ยังทำให้ชัดเจนความสัมพันธ์กับนรกของ " นักดนตรีชาว " ( Adepts ของมิลเลแนรีแอฟริกาศรัทธามาร์คัส การ์วีย์ฟื้นที่สนับสนุนมวลอพยพกลับไปแอฟริกา ) ทั้งในเนื้อเพลงและความเหมาะสมของแอฟริกาหยา bingi กลองลักษณะ ( ลักษณะที่ mimicks หัวใจกับรูปแบบของการ " ตึกตัก ตึกตัก หยุด " ) เมื่อเทียบกับดนตรี เร้กเก้ เพลงโดยทั่วไปกลับบทบาทของเบสและกีต้าร์ : อดีตเป็นตะกั่วหลังตีปกติสะอึกในรูปแบบ ความขัดแย้งของเร้กเก้ แน่นอน นั่นคือเพลง " นี่เป็นเอกลักษณ์ของจาเมกา " ไม่ได้เป็นจาเมกาทั้งหมด การมีพื้นฐานในสหรัฐอเมริกาและแอฟริกา .

ฉลากเกาะประวัติอิสระกระจายจาเมกาในสหราชอาณาจักรตลอดปี 1960แต่เร็กเก้เป็นที่นิยมใน UK เมื่อเจ้าชายบัสเตอร์คาโปน ( 1967 ) เริ่มย่อ " เต้นบ้า " จาเมกาเพลงมากเป็นสลัม ปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงแบบแก๊ง แต่จิมมี่หน้าผาโลกมหัศจรรย์คนสวย ( 1969 ) Wed เร็กเก้กับสันติภาพ " และปรัชญาความรัก " ของฮิปปี้ ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้ตายหายไป ในสหรัฐอเมริกาของนีล ไดมอนด์ ไวน์สีแดง ( 1967 ) เป็นครั้งแรกที่ทีมโดนป๊อปนักดนตรี หลังจากนั้นไม่นาน , จอห์นนีแนชกอดฉันแน่น ( 1968 ) ขับเคลื่อนเร้กเก้บนแผนภูมิ ทำ reggay ( 1968 ) โดยสาวน้อย ( ฮิบเบิร์ต ) และ maytals เป็นบันทึกที่ให้เพลงที่ชื่อ เฟรเดอริค สาวน้อยสไตล์ฮิบเบิร์ต , เป็นจริงใกล้ชิดกับพระกิตติคุณตามที่พิสูจน์ โดยผู้ชมอื่น ๆของพวกเขา ( 54-46 1967 ; ชาย ลิง 1969 ;ความดัน , 1970 ) .

น้อยสังเกตเห็นเหตุการณ์ที่จะมีผลกระทบกว้างขวางใน 1967 , Jamaican ดีเจรูด " แดง " ตั้งแต่เริ่มบันทึกเครื่องมือรุ่นของเร็กเก้ฮิต ความสำเร็จของคลับเต้นรำของเขาทั้งหมดเนื่องจาก ความคิดนั้น ดยุคเรด ซึ่งตอนนี้เจ้าของของโทรจันป้าย เป็นคนแรกที่ใช้ประโยชน์จากความคิด :เขาเริ่มปล่อยซิงเกิ้ลสองด้าน : เพลงต้นฉบับและที่ด้านหลัง , เรียบเรียงบรรเลง . ปรากฏการณ์นี้ยกระดับสถานะของโหลของวิศวกรบันทึก

เพลงเร้กเก้เป็น popularized โดยบ็อบ มาร์เลย์ ( 1 ) ครั้งแรก เป็น Co ผู้นำของ wailers วงดนตรีที่ส่งเสริมภาพลักษณ์ของการรบแบบกองโจรในเมืองกับเด็กหยาบคาย ( 1966 ) และตัดอัลบั้มแรกของเร้กเก้ดนตรีที่ดีที่สุดของ wailers ( 1970 ) และต่อมาเป็นศาสนาและการเมือง ( ว่ะ ) กูรูของการเคลื่อนไหว ท่าทางว่าเขาจะเปลี่ยนเป็น ดาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการแปลงของเขาปรากฏวิญญาณทำนองกับบอส เช่น ผัดมันขึ้น ( 1972 ) , ฉันยิงนายอำเภอ ( 1973 ) และไม่มีผู้หญิงไม่ร้องไห้ ( 1974 )

ของเร้กเก้นักร้องกลุ่มโดยอะบิสซิเนียน ' ศรัทธามาประเทศกานา ( 1971 ) เป็นตัวแทนของอารมณ์ของยุค

ใน 1972 เร้กเก้เป็นหลักของสถานีวิทยุตะวันตกขอบคุณฟิล์มยากที่พวกเขามา คำว่า " เร็กเก้ " ประกาศเกียรติคุณรอบ 2503 ในจาเมการะบุสไตล์ " มอมแมม " ของดนตรีเต้นรำ ที่ยังคงมี รากของ นิว ออร์ลีนส์ rhythm'n'blues . อย่างไรก็ตามเร้กเก้แล้วมาคร่ำครวญเหมือนรูปแบบของการสวดมนต์ และเน้น syncopated ชนะ นอกจากนี้ยังทำให้ชัดเจนความสัมพันธ์กับนรกของ " นักดนตรีชาว " ( Adepts ของมิลเลแนรีแอฟริกาศรัทธา ชุบชีวิต มาร์คัส การ์วีย์ที่สนับสนุนมวลอพยพกลับไปแอฟริกา )ทั้งในเนื้อเพลงและความเหมาะสมของแอฟริกาหยา bingi กลองลักษณะ ( ลักษณะที่ mimicks หัวใจกับรูปแบบของการ " ตึกตัก ตึกตัก หยุด " ) เมื่อเทียบกับดนตรี เร้กเก้ เพลงโดยทั่วไปกลับบทบาทของเบสและกีต้าร์ : อดีตเป็นตะกั่ว หลังตีปกติสะอึกในรูปแบบ ความขัดแย้งของเร้กเก้ แน่นอนนั่นคือเพลง " นี้ซ้ำกับจาไมก้า " ไม่ได้เป็นจาเมกาทั้งหมด การมีพื้นฐานในสหรัฐอเมริกาและแอฟริกา .

ฉลากเกาะประวัติอิสระกระจายจาเมกาในสหราชอาณาจักรตลอด 1960 แต่เร้กเก้กลายเป็นที่นิยมในสหราชอาณาจักรเท่านั้น เมื่อเจ้าชายบัสเตอร์คาโปน ( 1967 ) เริ่มสั้น " เต้นบ้า " จาเมกาเพลงมากสลัมปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงแบบแก๊ง แต่จิมมี่หน้าผาโลกมหัศจรรย์คนสวย ( 1969 ) Wed เร็กเก้กับสันติภาพ " และปรัชญาความรัก " ของฮิปปี้ ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้ตายหายไป ในสหรัฐอเมริกา คือ นีล ไดมอนด์ ไวน์สีแดง ( 1967 ) เป็นครั้งแรกที่ทีมโดนป๊อปนักดนตรี หลังจากนั้นไม่นาน , จอห์นนีแนชกอดฉันแน่น ( 1968 ) ขับเคลื่อนเร้กเก้บนแผนภูมิทำ reggay ( 1968 ) โดยสาวน้อย ( ฮิบเบิร์ต ) และ maytals เป็นบันทึกที่ให้เพลงที่ชื่อ เฟรเดอริค สาวน้อยสไตล์ฮิบเบิร์ต , เป็นจริงใกล้ชิดกับพระกิตติคุณตามที่พิสูจน์ โดยผู้ชมอื่น ๆของพวกเขา ( 54-46 1967 ; มนุษย์ลิง , 1969 ; ความดันลดลง , 1970 ) .

น้อยสังเกตเห็นเหตุการณ์ที่จะมีผลกระทบกว้างขวางใน 1967 ,พวกจาไมก้าดีเจรูด " แดง " ตั้งแต่เริ่มบันทึกเครื่องมือรุ่นของเร็กเก้ฮิต ความสำเร็จของคลับเต้นรำของเขาทั้งหมดเนื่องจาก ความคิดนั้น ดยุคเรด ซึ่งตอนนี้เจ้าของของโทรจันป้าย เป็นคนแรกที่พิมพ์ในความคิด เขาเริ่มปล่อยซิงเกิ้ลสองด้าน : เพลงต้นฉบับและที่ด้านหลัง , เรียบเรียงบรรเลง .