Citrus fruits are especially valued

Citrus fruits are especially valued for their antioxidant capacity, which has been linked to the presence in them of vitamin C, phenols (mainly flavonoids and some phenolic acids) and terpenes (carotenoids). Flavones are phenolic compounds that exist almost exclusively in citrus plants and they have been of particular interest due to their documented broad spectrum of biological activity, including anti-inflammatory, anti-carcinogenic, and anti-atherogenic properties, among others (Shiming et al., 2009). Citrus fruits are also particularly rich in pectin, implicated in colon cancer prevention and regulation of glucose and cholesterol level (Wang, Chuang, & Ku, 2007), and in minerals. The amount of each of these compounds found is specific to the citrus fruit and the variety considered. Among them, the orange is the most consumed and therefore has been the most studied. However, the grapefruit is a citrus fruit also of interest, with important health benefits. According to some authors (Peterson et al., 2006a, Peterson et al., 2006b and Xu et al., 2008), grapefruit is an excellent source of phytochemicals, more than orange, tangerine, lemon or lime, emphasis in the presence of naringin (which owes its bitter taste) and neohesperidin and, in pink varieties, also β-carotene (pro-vitamin A) and lycopene, responsible for its colour. Despite the high functional value of the grapefruit, it is not widespread consumed, probably because of its strong bitter taste. In this sense processed products that mask this flavour in some extent, such as jams, could be even more acceptable than the fresh fruit

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลส้มมีมูลค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความจุในการต้านอนุมูลอิสระของพวกเขาซึ่งได้รับการเชื่อมโยงกับการปรากฏตัวในพวกเขาของวิตามิน C, ฟีนอล (ส่วนใหญ่ flavonoids และกรดฟีนอลบางส่วน) และ terpenes (carotenoids) ฟลาโวนเป็นสารประกอบฟีนอลที่มีอยู่เกือบเฉพาะในพืชตระกูลส้มและพวกเขาได้รับความสนใจเป็นพิเศษเนื่องจากคลื่นความถี่กว้างเอกสารของพวกเขาจากกิจกรรมทางชีวภาพรวมทั้งต้านการอักเสบ, การป้องกันการเกิดโรคมะเร็งและคุณสมบัติป้องกันหลอดเลือดตีบแข็งอื่น ๆ ในกลุ่ม (Shiming และคณะ 2009) ผลส้มนอกจากนี้ยังอุดมไปด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเพคตินมีส่วนเกี่ยวข้องในการป้องกันโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และกฎระเบียบของกลูโคสและระดับคอเลสเตอรอล (วังจวงและ Ku, 2007) และแร่ธาตุ จำนวนเงินของแต่ละสารเหล่านี้พบว่ามีเฉพาะในผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวและความหลากหลายพิจารณา ในหมู่พวกเขา, สีส้มคือการบริโภคมากที่สุดและดังนั้นจึงได้รับการศึกษามากที่สุด แต่ส้มโอเป็นผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวยังเป็นที่สนใจที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพที่สำคัญ ตามที่บางคนเขียน (Peterson et al., 2006a, ปีเตอร์สัน et al., 2006b และ Xu et al., 2008) ส้มโอเป็นแหล่งที่ดีของสารอาหารจากพืชมากกว่าสีส้ม, ส้ม, มะนาวหรือมะนาวเน้นในการปรากฏตัวของ naringin (ซึ่งเป็นหนี้รสขมของมัน) และ neohesperidin และพันธุ์สีชมพูยังβแคโรทีน (โปรวิตามิน) และไลโคปีนมีความรับผิดชอบสำหรับสีของมัน แม้จะมีค่าการทำงานที่สูงของส้มโอก็ไม่ได้เป็นที่แพร่หลายบริโภคอาจจะเป็นเพราะรสขมที่แข็งแกร่ง ในผลิตภัณฑ์การประมวลผลความรู้สึกนี้ว่าหน้ากากรสชาตินี้ในบางส่วนเช่นแยม, อาจจะได้รับการยอมรับมากขึ้นกว่าผลไม้สด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส้มผลไม้มีมูลค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระ ซึ่งมีการเชื่อมโยงกับการปรากฏตัวในพวกเขาของวิตามิน C , ฟีนอล ( ส่วนใหญ่เป็นสารฟลาโวนอยด์และกรดฟีน ) และ เทอร์ปีน ( carotenoids ) นิลในสูตรเป็นสารประกอบฟีนที่มีอยู่เกือบเฉพาะในพืชส้มและพวกเขาได้รับความสนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากการจัดสเปกตรัมกว้างของกิจกรรมทางชีวภาพรวมทั้งต้านการอักเสบ , ต่อต้านสารก่อมะเร็ง และคุณสมบัติต้าน atherogenic ในหมู่ผู้อื่น ซิ ิง et al . , 2009 ) ส้มผลไม้นอกจากนี้ยังมีโดยเฉพาะอย่างยิ่งอุดมไปด้วยเพคติน ที่เกี่ยวข้องในการป้องกันมะเร็งลำไส้ใหญ่และการควบคุมของน้ำตาลและระดับคอเลสเตอรอล ( วัง ช่วง &กู่ , 2007 ) และแร่ธาตุยอดเงินของแต่ละสารประกอบเหล่านี้พบเฉพาะผลไม้เช่นมะนาวและหลากหลายโดย ในหมู่พวกเขา สีส้ม คือ ส่วนใหญ่บริโภค และดังนั้นจึง มีมากที่สุด ) อย่างไรก็ตาม ส้มโอเป็นส้มผลไม้ที่น่าสนใจที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพที่สำคัญ ตามที่ผู้เขียนบางราย ( Peterson et al . , 2006a Peterson et al . , และ 2006b Xu et al . , 2008 )ส้มโอ เป็นแหล่งที่ยอดเยี่ยมของ phytochemicals มากกว่าส้ม , ส้ม , มะนาวหรือมะกรูด เน้นในการปรากฏตัวของพันธุ์ ( ซึ่งเป็นหนี้รสชาติขมของ ) และ neohesperidin และ บีตา - แคโรทีน พันธุ์สีชมพู ยัง ( โปรวิตามินเอ ) และไลโคปีน รับผิดชอบสีของมัน แม้จะมีมูลค่าการทำงานสูงของส้มโอ มันไม่ได้เป็นอย่างกว้างขวางใช้อาจจะเพราะรสชาติขมของแรง ในความหมายนี้ ผลิตภัณฑ์แปรรูปจากหน้ากากกลิ่นนี้ในบางส่วน เช่น แยม จะเป็นที่ยอมรับมากขึ้นกว่าผลไม้สด