5. Differences between the English

5. Differences between the English and Thai writing systems: Some aspects of the English writing system differ from those in Thai. These include the use of word spaces and capital letters. In this study, lack of word spaces was found more frequently (52%) than extra word spaces (48%), such as in for , and for , as opposed to for and for . The omission of word spaces may occur because Thai does not exploit spaces between words, instead deploying them to demonstrate clause or sentence boundaries, as in < > (/tɕʰ nr kkʰun t ːkʰunm jjr k
tɕʰ n/- ). In contrast to Thai, rules for the use of word spaces in English are very strict.
The problem of using capitals mainly occurred with proper nouns. The learners did not use upper case when they wrote Thai and English proper nouns and common nouns which follow proper nouns. Instead of using capital letters, they used lower case, as in for , for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5 ความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษและไทยระบบการเขียน: บางแง่มุมของระบบการเขียนภาษาอังกฤษที่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในไทย เหล่านี้รวมถึงการใช้ช่องว่างของคำและตัวอักษร ในการศึกษานี้ขาดของช่องว่างของคำที่พบบ่อยมากขึ้น (52%) มากกว่าการเว้นวรรคคำ (48%) เช่นใน เพื่อ love> เพื่อ ,ตรงข้ามกับการ เพื่อ และ เพื่อ การละเลยของช่องว่างคำว่าอาจจะเกิดขึ้นเพราะไทยไม่ได้ใช้ประโยชน์จากช่องว่างระหว่างคำแทนการปรับใช้พวกเขาแสดงให้เห็นถึงข้อหรือประโยคขอบเขตเช่นใน <> KK ʰยกเลิก k ʰ UNM jjr k
tɕʰ n / (/ tɕʰถิ่นเสื้อː - <ผมรักคุณ แต่ คุณไม่รักฉัน.>) ในทางตรงกันข้ามกับไทยกฎสำหรับการใช้ช่องว่างของคำในภาษาอังกฤษที่เข้มงวดมาก.
ปัญหาของการใช้เงินทุนส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นกับคำนามที่เหมาะสม ผู้เรียนไม่ได้ใช้กรณีบนเมื่อพวกเขาเขียนคำนามที่เหมาะสมของไทยและภาษาอังกฤษและคำนามร่วมกันซึ่งเป็นไปตามคำนามที่เหมาะสม แทนการใช้ตัวพิมพ์ใหญ่พวกเขาจะใช้กรณีที่ต่ำกว่าในขณะที่ day> , เพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. ความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษและไทยเขียนระบบ: บางส่วนของระบบการเขียนภาษาอังกฤษแตกต่างจากในภาษาไทย เหล่านี้รวมถึงการใช้ช่องว่างของคำและตัวอักษรตัวใหญ่ ในการศึกษานี้ ไม่มีช่องว่างคำพบบ่อย (52%) กว่าเสริมคำช่องว่าง (48%), เช่น สำหรับ <ในรัก >, และ สำหรับ <มัธยม >, เมื่อเทียบกับ <ทุกร่างกาย > สำหรับ และ <เท้าลูก > สำหรับ กระทำการอันของช่องคำอาจเกิดขึ้นเนื่องจากไทยใช้ช่องว่างระหว่างคำ ใช้แทน พวกเขาแสดงให้เห็นถึงอนุประโยคหรือประโยคขอบ ใน< > (/ tɕʰ nr kkʰun t ːkʰunm jjr k
tɕʰ n / - <รักคุณ แต่คุณไม่รักฉัน >) ตรงข้ามไทย กฎสำหรับการใช้ช่องว่างของคำในภาษาอังกฤษจะเข้มงวดมากขึ้น
เกิดปัญหาของการใช้เมืองหลวงส่วนใหญ่ มีนาม ผู้เรียนไม่ได้ใช้ตัวพิมพ์ใหญ่เมื่อพวกเขาเขียนวิสามานยนามภาษาไทย และภาษาอังกฤษและคำนามทั่วไปซึ่งเป็นไปตามคำวิสามานยนาม แทนที่จะใช้ตัวอักษรตัวใหญ่ พวกเขาใช้เล็ก ใน <วันวาเลนไทน์ > <วาเลนไทน์ >, <แม่น้ำปิง > สำหรับ < ปิง
ฉันรักคุณแต่คุณไม่รักฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . ความแตกต่างระหว่างระบบ ภาษาอังกฤษ และไทยการเขียนที่บางอย่างของระบบ ภาษาอังกฤษ การเขียนที่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในประเทศไทย. เหล่านี้รวมถึงการใช้เงินทุนของตัวอักษรและคำว่าเว้นวรรค ในการศึกษาวิจัยนี้ไม่มีคำว่าเป็นพื้นที่พบได้บ่อย( 52% )มากกว่าพื้นที่คำพิเศษ( 48% )เช่นใน< B >สำหรับ inlove )ตกหลุมรัก><ในโรงเรียนมัธยม>และ<< B >โรงเรียนสูงไม่เหมือนกับ<ทุกตัว>สำหรับ<ทุกคน>และ<เท้าลูก>สำหรับ<ฟุตบอล>. การงดเว้นการกระทำของพื้นที่คำอาจเกิดขึ้นเพราะไทยไม่ได้ใช้ประโยชน์จากพื้นที่ระหว่างคำแทนการปรับใช้ให้แสดงให้เห็นถึงขอบเขตหรือข้อใน<>(/ tɕʰ NR kkʰun T ːkʰunm jjr K
tɕʰ N / - <ฉันรักคุณแต่คุณไม่รักเรา.>) ในทางตรงกันข้ามกับไทยกฎระเบียบสำหรับการใช้งานในพื้นที่คำใน ภาษาอังกฤษ เป็นอย่างมากอย่างเคร่งครัด.
ปัญหาของการใช้เงินทุนส่วนใหญ่เกิดขึ้นพร้อมด้วยคำนามที่เหมาะสม ผู้เรียนที่ไม่ได้ใช้งานบนเมื่อพวกเขาเขียนคำนามที่ไทยและ ภาษาอังกฤษ ที่ถูกต้องและคำนามที่ทั่วไปที่ทำตามคำนามที่เหมาะสม แทนที่จะเป็นการใช้อักษรตัวพิมพ์ใหญ่,เขาใช้ลดลงแล้วแต่กรณีและในวันวาเลนไทน์ของ< I >สำหรับวันวาเลนไทน์เป็นวัน<>,< B > Ping River สำหรับ< Ping
ฉันรักคุณแต่คุณไม่รักฉัน