< 9 > What would have happened if s

< 9 >
What would have happened if she had never lost those jewels. Who knows? Who knows? How strange life is, how fickle! How little is needed to ruin or to save!

One Sunday, as she had gone for a walk along the Champs-Elysees to freshen herself after the labours of the week, she caught sight suddenly of a woman who was taking a child out for a walk. It was Madame Forestier, still young, still beautiful, still attractive.

Madame Loisel was conscious of some emotion. Should she speak to her? Yes, certainly. And now that she had paid, she would tell her all. Why not?

She went up to her.

"Good morning, Jeanne."

The other did not recognise her, and was surprised at being thus familiarly addressed by a poor woman.

"But . . . Madame . . ." she stammered. "I don't know . . . you must be making a mistake."

"No . . . I am Mathilde Loisel."

Her friend uttered a cry.

"Oh! . . . my poor Mathilde, how you have changed! . . ."

"Yes, I've had some hard times since I saw you last; and many sorrows . . . and all on your account."

"On my account! . . . How was that?"

"You remember the diamond necklace you lent me for the ball at the Ministry?"

"Yes. Well?"

"Well, I lost it."

"How could you? Why, you brought it back."

"I brought you another one just like it. And for the last ten years we have been paying for it. You realise it wasn't easy for us; we had no money. . . . Well, it's paid for at last, and I'm glad indeed."

< 10 >
Madame Forestier had halted.

"You say you bought a diamond necklace to replace mine?"

"Yes. You hadn't noticed it? They were very much alike."

And she smiled in proud and innocent happiness.

Madame Forestier, deeply moved, took her two hands.

"Oh, my poor Mathilde! But mine was imitation. It was worth at the very most five hundred francs! . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

< 9 > อะไรจะเกิดถ้าเธอไม่ได้สูญเสียเพชรเหล่านั้น ใครรู้ ใครรู้ วิธีชีวิตที่แปลกคือ เหลาะแหละวิธี น้อยจำเป็นต้องทำลาย หรือบันทึก หนึ่งอาทิตย์ เธอได้ไปเดินตามเซ่การตัวเองหลังจากหน้าของสัปดาห์ เธอจับสายตาของผู้หญิงที่ถูกพาเด็กออกไปเดินเล่นก็ Forestier มาดาม ยังน่าสนใจ หนุ่มยังคง ยังคงสวยงามได้ Loisel มาดามมีสติอารมณ์บาง เธอควรพูดคุยกับเธอหรือไม่ ใช่ แน่นอน และหลังจากที่เธอได้รับ เธอจะบอกเธอ ทำไมล่ะ เธอไปขึ้นกับเธอ "สวัสดีตอนเช้า คริ" อื่น ๆ ที่ไม่รู้จักเธอ และรู้สึกประหลาดใจที่วงกตจึงได้รับโดยผู้หญิงไม่ดี "แต่... มาดาม.. . "เธอ stammered "ไม่...คุณต้องทำผิดพลาด" "ไม่... ผม Loisel แก่" เพื่อนของเธอพูดร้องไห้ "โอ้ ...มาทิลด์ไม่ดีของฉัน วิธีการที่คุณได้เปลี่ยนแปลง . . ." "ใช่ ผมเคยมีบางครั้งหนักตั้งแต่ผมเห็นคุณสุดท้าย และทุกข์มาก...และทั้งหมดในบัญชีของคุณ" "ในบัญชีของฉัน . . . วิธีเป็นที่" "คุณจำสร้อยเพชรที่คุณยืมเงินฉันสำหรับลูกที่กระทรวง" "ใช่ ดี" "ดี ผมหายมัน" "วิธีอ่าน ทำไม คุณมา" "ผมนำคุณอีกหนึ่งเช่นเดียวกับมัน และสำหรับ 10 ปี เรามีการจ่ายเงินสำหรับมัน คุณรู้ว่ามันไม่ง่ายสำหรับเรา เรามีเงินไม่... ดี มันจ่ายในที่สุด และฉันดีใจจริงๆ"< 10 > Forestier มาดามได้หยุดไป "คุณบอกว่า คุณซื้อสร้อยคอเพชรแทนฉัน" "ใช่ คุณไม่ได้สังเกตมัน พวกเขาได้มากเหมือนกัน" และเธอยิ้มในความสุขความภาคภูมิใจ และบริสุทธิ์ Forestier มาดาม สะเทือน เอามือสองข้างของเธอ "โอ้ ฉันมาทิลด์ไม่ดี แต่ฉันก็เลียนแบบ มันก็คุ้มค่าที่ฟรังค์ห้าร้อยมากที่สุด . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

<9>
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอไม่เคยหายไปอัญมณีเหล่านั้น ใครจะรู้? ใครจะรู้? วิธีแปลกชีวิตคือวิธีที่ไม่แน่นอน! วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นสิ่งจำเป็นที่จะทำลายหรือบันทึก! วันอาทิตย์วันหนึ่งขณะที่เธอได้ไปเดินเล่นไปตามถนน Champs-Elysees สดชื่นตัวเองหลังจากที่แรงงานของสัปดาห์ที่เธอจับสายตาอย่างกระทันหันของผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกนำเด็กออกมาให้ได้ เดิน. มันเป็นมาดาม Forestier ยังหนุ่มยังคงความสวยงามยังคงน่าสนใจ. มาดาม Loisel เป็นสติของอารมณ์ความรู้สึกบางอย่าง เธอควรจะพูดคุยกับเธอ? ใช่แน่นอน และตอนนี้ที่เธอได้จ่ายเงินให้เธอจะบอกเธอทั้งหมด ทำไมไม่เธอก็ขึ้นไปของเธอ. "ดีตอนเช้า Jeanne." อื่น ๆ ที่ไม่รู้จักเธอและรู้สึกประหลาดใจที่ถูกจึงจ่าหน้ากันเองโดยผู้หญิงที่น่าสงสาร. " แต่... มาดาม..." เธอตะกุกตะกัก "ผมไม่ทราบว่า... ที่คุณจะต้องทำผิดพลาด." "ไม่... ฉันแมธิ Loisel." เพื่อนของเธอเปล่งเสียงร้องไห้. "โอ้!... น่าสงสารแมธิลด์ของฉันวิธีการที่คุณมีการเปลี่ยนแปลง! .. " " ใช่ฉันเคยมีเวลาที่ยากลำบากตั้งแต่ผมเห็นครั้งล่าสุดที่คุณ.... และความทุกข์จำนวนมากและทั้งหมดในบัญชีของคุณ " !...?" ในบัญชีของฉันคือการที่ " " คุณจำเพชร สร้อยคอคุณฉันยืมสำหรับลูกที่กระทรวงหรือไม่ " " ใช่. ดี? " " ดีฉันมันหายไป. " " วิธีการได้คุณทำไมคุณนำมันกลับ. " " ผมพาคุณอีกคนหนึ่งเช่นเดียวกับมัน. และ . สำหรับสิบปีที่ผ่านมาเราได้รับการจ่ายเงินสำหรับมันคุณรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเรา..... เรามีเงินไม่ดีก็จ่ายเงินสำหรับที่ผ่านมาและฉันดีใจที่แน่นอน " <10> มาดาม Forestier ได้หยุด. "คุณบอกว่าคุณซื้อสร้อยเพชรที่จะเปลี่ยนได้ไหม?" "ใช่. คุณไม่ได้สังเกตเห็นมันได้หรือไม่พวกเขาเป็นอย่างมากเหมือนกัน." และเธอก็ยิ้มอย่างมีความสุขและความภาคภูมิใจที่บริสุทธิ์. มาดาม Forestier ย้ายลึกเอา มือทั้งสองข้างของเธอ. "โอ้แมธิลด์ที่น่าสงสารของฉัน! แต่เหมืองเลียนแบบ. มันก็คุ้มค่าที่มากที่สุดห้าร้อยฟรังก์!..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

< 9 >จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอเคยสูญเสียอัญมณีเหล่านั้น ใครจะรู้ ? ใครจะรู้ ? วิธีชีวิตที่แปลกคือว่าหลายใจ ! วิธีการเล็ก ๆน้อย ๆเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อทำลาย หรือ การบันทึก !หนึ่งอาทิตย์ เธอได้ไปเดินเล่นตามแชมป์ที่สดชื่นตัวเองหลังจากที่แรงงานของสัปดาห์ ที่เธอเห็นก็มีผู้หญิงพาเด็กออกมาเดินเล่น มันคือมาดาม ฟอเรสเทียร์ ยังสาว ยังสวย ยังคงมีเสน่ห์มาดาม loisel อยู่บางอารมณ์ เธอควรพูดกับเธอ ใช่ แน่นอน และตอนนี้เธอได้จ่าย เธอจะบอกเธอทั้งหมด ทำไมจะไม่ล่ะเธอออกไปกับเธอ" อรุณสวัสดิ์ เจนนี่ " .อื่น ๆที่ไม่ได้รู้จักเธอ และรู้สึกประหลาดใจที่ถูกจึงวิสาสะเรียกโดยผู้หญิงที่น่าสงสาร" แต่ . . . . . . . . . . มาดาม . . . . . . . " เธอแค่พูดตะกุกตะกัก " . ฉันไม่รู้ . . . . . . . คุณคงเข้าใจผิด "" ไม่ . . . . . . . ผม loisel ล "เพื่อนของเธอเปล่งเสียงร้อง ." โอ้ ! . . . . . . . . ลที่น่าสงสารของฉัน คุณจะเปลี่ยนไป ! . . . . . . . " ." ใช่ ฉันมีเวลาที่ยากลำบากตั้งแต่ผมเจอคุณครั้งสุดท้าย และ มีความทุกข์ . . . . . . . และทั้งหมดในบัญชีของคุณ ." ในบัญชีของฉัน . . . . . . . . เป็นยังไง ? "" คุณจำเพชรสร้อยคอที่เธอให้ฉันยืมสำหรับบอลที่กระทรวง ?" ครับ สบายดีมั้ย ? "" อืม ฉันทำมันหาย "" คุณทำได้ยังไง ? ทำไม คุณนำมันกลับมา ." คุณพาฉันมาอีกหนึ่งอย่างแล้ว และสำหรับสิบปีที่ผ่านมาเราได้รับการจ่ายเงินสำหรับมัน คุณรู้ มันไม่ง่ายสำหรับเรา เราไม่มีเงิน . . . . . . . . ดีก็จ่ายแล้ว และผมดีใจจริงๆ "< 10 >มาดาม ฟอเรสเทียร์ ได้หยุดลง" คุณบอกว่าคุณซื้อสร้อยคอเพชรแทน ฉัน ? "" ครับ คุณไม่สังเกตเห็นมัน พวกเขาเหมือนกันมาก "เธอยิ้มและความภาคภูมิใจและความสุขที่บริสุทธิ์มาดาม ฟอเรสเทียร์ลึกขยับเอาสองมือของเธอ" โอ้ มาทิลที่น่าสงสารของฉัน แต่ของผม คือการเลียนแบบ มันคุ้มค่าอย่างน้อยที่สุดห้าร้อยฟรังค์ ! . . . . . . . .