While the secret garden was returni

While the secret garden was returning to life, a man with high crooked shoulders was wandering round the most beautiful places in Europe. For ten years he had
lived this lonely life his heart full of sadness and his head full of dark dreams. Everywhere he went, he carried his unhappiness with him like a black cloud. Other travellers thought he was half mad or a man who could not forget
some terrible crime. His name was Archibald Craven.
But one day, as he sat by a mountain stream, he actually looked at a flower, and for the first time in ten years he realized how beautiful something living could be. The
valley seemed very quiet as he sat there, staring at the Mower. He felt strangely calm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ชีวิตถูกความลับสวน คนที่ มีไหล่สูงคดถูกหลงรอบสถานสวยที่สุดในยุโรป สิบปี เขามี
อาศัยชีวิตโดดเดี่ยวนี้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและเขาใหญ่เต็มไปด้วยความฝันที่มืด ทุกเขาไป เขาทำของเขาทุกข์กับเขาเช่นเมฆดำ นักท่องเที่ยวอื่น ๆ คิดว่า เขาบ้าครึ่งหนึ่ง หรือคนที่ไม่ลืม
อาชญากรรมที่น่ากลัวบางอย่าง ชื่อของเขาคือ Archibald Craven.
แต่วันหนึ่ง เขานั่งตามลำธารภูเขา เขาดูที่ดอกจริง และเป็นครั้งแรกในสิบปี เขารู้วิธีสวยที่บางชีวิตอาจจะ ใน
ดูเหมือนเงียบขณะที่เขานั่งมี หุบเขาจ้องเครื่องตัดหญ้า เขารู้สึกสงบอย่างประหลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่สวนลับกำลังจะกลับไปชีวิตคนที่มีไหล่คดเคี้ยวสูงหลงรอบสถานที่ที่สวยงามมากที่สุดในยุโรป เป็นเวลาสิบปีที่เขาเคย
อาศัยอยู่นี้ชีวิตโดดเดี่ยวหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและหัวของเขาเต็มไปด้วยความฝันที่มืด ทุกที่ที่เขาไปเขาถือความทุกข์ของเขากับเขาเหมือนเมฆสีดำ นักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ คิดว่าเขาเป็นครึ่งบ้าหรือคนที่ไม่สามารถลืม
บางอย่างที่น่ากลัวความผิดทางอาญา ชื่อของเขาคือมิสซิสขี้ขลาด
แต่วันหนึ่งขณะที่เขานั่งโดยกระแสภูเขาที่จริงเขามองไปที่ดอกไม้และเป็นครั้งแรกในรอบสิบปีที่เขาตระหนักว่าสิ่งที่สวยงามที่อยู่อาศัยอาจจะ
หุบเขาดูเหมือนเงียบมากในขณะที่เขานั่งจ้องมองที่เครื่องตัดหญ้า เขารู้สึกสงบอย่างประหลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่สวนลับถูกฟื้นคืนชีพ ผู้ชายสูงงอไหล่เดินไปเดินรอบสถานที่ที่สวยที่สุดในยุโรป 10 ปี เขาได้อาศัยอยู่ชีวิตที่โดดเดี่ยวนี้
หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าและหัวของเขาเต็มไปด้วยความมืดความฝัน ทุกที่ที่เขาไป เขาก็แบกทุกข์ของเขากับเขาเหมือนเป็นเมฆสีดำ การเดินทางอื่น ๆคิดว่า เขาคือ สติ หรือคนที่ไม่สามารถลืม
บางอย่างที่น่ากลัวอาชญากรรม เขาชื่อ อาร์ชิบาลด์ ขี้ขลาด
แต่วันหนึ่ง เขานั่งด้วยลำธาร ภูเขา เขา มอง ดอกไม้ และ เป็นครั้งแรกในรอบสิบปี เขาตระหนักว่าชีวิตที่สวยงามบางอย่างที่อาจจะ
หุบเขาดูเงียบมาก เขานั่งจ้องเครื่องตัดหญ้า เขารู้สึกแปลก ๆสงบ