what next?" my teenage son asked.i

what next?" my teenage son asked.
i wanted to suggest the merry-go-round, but i knew better.
within minutes, we were boarding the cable cars that ran the length of the park. as we swung out over the crowds in what seemed to be an endless journey, my stomach crept into my throat. i swallowed my fears and looked at the clear blue sky instead of the miniature people below.
at the center of the park stood a ride that vowed to hurtle us through star-dotted blackness like an out-of-control asteroid careening through space. the line was long, which gave me too much time to anticipate what could happen. at regular intervals, signs announced, "caution: those with back or heart conditions should avoid this ride." each time i saw a sign, i quickly evaluated my health. my back ached a little, perhaps from standing in line for two hours, or perhaps it was something serious. my heart pounded. could i have an undiagnosed life-threatening condition? should i risk my life by going on this ride? i almost left the line. however, my children tugged at my shirt, saying, "come on, dad." i had survived two rides; perhaps i could try one more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรต่อไป "ถามลูกวัยรุ่น.
อยากจะแนะนำ merry-go-round แต่ฉันรู้ดี.
นาที เราก็ขึ้นรถสายที่วิ่งยาวของสวน เป็นเรา swung ออกผ่านฝูงชนในสิ่งดูเหมือนเป็น การสิ้นสุดการเดินทาง ท้องของฉัน crept ในคอ ฉันกลืนกินความกลัวของฉัน และมองฟ้าใสแทนคนขนาดเล็กที่ด้านล่าง
ที่สวนยืนนั่งที่ vowed พุ่งเราผ่านจุดดาว blackness เช่นดาวเคราะห์น้อยออกควบคุมการ careening ผ่านพื้นที่ บรรทัดไม่นาน ที่ให้ผมมากเกินไปเวลาตัดที่อาจเกิดขึ้น อย่างสม่ำเสมอ ป้ายประกาศ, "ข้อควรระวัง: ผู้ที่ มีเงื่อนไขกลับหรือหัวใจควรหลีกเลี่ยงการนั่งนี้" ทุกครั้งที่เห็นเครื่องหมาย ได้อย่างรวดเร็วประเมินสุขภาพ หลัง ached เล็กน้อย อาจจากยืนในบรรทัดสองชั่วโมง หรือบางทีมันเป็นสิ่งที่ร้ายแรง หัวใจลบหลู่ undiagnosed คุกคามชีวิตเงื่อนไขได้หรือไม่ ฉันควรเสี่ยงชีวิตไปในนี้ขี่ ผมเกือบไปบรรทัด อย่างไรก็ตาม เด็กของฉัน tugged ที่เสื้อของฉัน บอกว่า "มา พ่อ." ฉันมีชีวิตรอดขี่สอง บางทีฉันสามารถลองหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไรอีก ? " ลูกชายวัยรุ่นของฉันถาม .
ผมอยากแนะนำม้าหมุน แต่ผมรู้ดี
ภายในไม่กี่นาที เราก็ขึ้นเคเบิลคาร์ ที่วิ่งยาวของสวนสาธารณะ เราเหวี่ยงออกเหนือฝูงชนในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นการเดินทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด , ท้องของฉันพุ่งเข้าไปในคอของฉัน ฉันกลืนความกลัวของฉันและมองไปที่ท้องฟ้าสีฟ้าใสแทนขนาดเล็ก
คนข้างล่างที่ศูนย์ของอุทยาน ยืน นั่ง ที่สาบานว่าจะพุ่งผ่านความมืดเหมือนดาวจุดออกจากการควบคุมของดาวเคราะห์น้อย careening ผ่านพื้นที่ สายยาว ซึ่งให้ฉันมีเวลามากเกินไปที่จะคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้น ในช่วงเวลาปกติ สัญญาณการประกาศ " คำเตือน : ผู้ที่มีโรคหัวใจควรหลีกเลี่ยงกลับหรือนั่งนี้ แต่ละครั้งที่ผมเห็นป้าย ผมรีบประเมินสุขภาพหลังของฉันเจ็บเล็กน้อย บางทีจากที่ยืนในบรรทัดสำหรับสองชั่วโมง หรืออาจเป็นเรื่องร้ายแรงมาก หัวใจของฉันโขลก . ขอสภาพที่คุกคามชีวิต undiagnosed ? ฉันจะเสี่ยงชีวิตของฉันจะขับรถมาเอง ฉันเกือบจะออกจากเส้น อย่างไรก็ตาม ลูกฉัน tugged ที่เสื้อฉัน แล้วพูดว่า " ไม่เอาพ่อ . " ฉันมีชีวิตอยู่สองขี่ บางทีฉันอาจจะลองอีก