Fading of the dayAs night takes ove

Fading of the day
As night takes over
And I can almost feel
You here

Your memory remains
I breath it closer
I swear that I still feel you near

The cold wind is taking over
It's taking over

So far away
You're gone so long
Ohh and I'm waiting

Till that day
I take you home
Know that I'm waiting
Know that I'm waiting
Know that I'm waiting

Haunted by your grace
You know I'm falling
So cold without you
Always in my mind
I hear you calling

So far away
You're gone so long
Ohh and I'm waiting

So far away
You're gone so long
Ohh and I'm waiting

Till that day
I take you home
Know that I'm waiting
Know that I'm waiting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฟดของวันจะคืนและเกือบจะสามารถรู้สึกเธออยู่นี่นะหน่วยความจำของคุณยังคงฉันสัมผัสได้ใกล้ชิดผมขอสาบานว่า ผมยังคงรู้สึกคุณใกล้ใช้ลมเย็นผ่านใช้มากกว่าดังนั้นไกลคุณหายไปนานโอ้ และผมกำลังคอยจนถึงวันที่ผมพาคุณกลับบ้านรู้ว่า ผมกำลังคอยรู้ว่า ผมกำลังคอยรู้ว่า ผมกำลังคอยบ้านผีสิง โดยคุณเกรซคุณรู้ว่า ฉันกำลังตกให้เย็นโดยไม่ต้องในใจของฉันเสมอได้ยินคุณเรียกดังนั้นไกลคุณหายไปนานโอ้ และผมกำลังคอยดังนั้นไกลคุณหายไปนานโอ้ และผมกำลังคอยจนถึงวันที่ผมพาคุณกลับบ้านรู้ว่า ผมกำลังคอยรู้ว่า ผมกำลังคอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางหายไปในวันนี้เป็นคืนจะใช้เวลามากกว่าและผมสามารถรู้สึกได้ถึงคุณที่นี่หน่วยความจำของคุณยังคงหายใจฉันมันใกล้ชิดฉันสาบานว่าฉันยังคงรู้สึกว่าคุณอยู่ใกล้กับลมเย็นคือการไปมันพาไปเพื่อให้ห่างไกลออกไปคุณไปตราบโอ๋และฉันรอจนถึงวันนั้นผมพาคุณกลับบ้านรู้ว่าผมกำลังรอรู้ว่าผมกำลังรอรู้ว่าฉันรอผีสิงโดยพระคุณของคุณคุณจะรู้ว่าฉันตกหลุมเย็นโดยไม่ต้องคุณเสมอในใจของฉันฉันได้ยินคุณเรียกร้องเพื่อให้ห่างไกลออกไปคุณหายไปนานจึงOhh และฉันรอเพื่อให้ห่างไกลออกไปคุณหายไปนานจึงOhh และฉันรอจนถึงวันนั้นผมพาคุณกลับบ้านรู้ว่าผมกำลังรอรู้ว่าผมกำลังรอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สีซีดจางของวัน

คืนจะใช้เวลามากกว่าและฉันเกือบจะรู้สึกว่าคุณมาที่นี่



ผมความจำยังคงหายใจมันใกล้
ฉันสาบานว่าฉันยังรู้สึกว่าคุณอยู่ใกล้ๆ

เย็นลมจะพาไป
มันพาไป

ดังนั้นไกล

แล้วนายหายไปตั้งนานและ ผมรอจนถึงวันนั้น


ฉันพาเธอกลับบ้าน
ว่าฉันรออยู่
ว่าฉันรออยู่
ว่าฉันรออยู่

ผีสิงโดยพระคุณคุณรู้ผมร่วง

หนาวโดยคุณ

เสมอในความคิดของฉันฉันได้ยินคุณเรียก


คุณจากไปไกลแสนไกลแล้ว . . และก็คอยนาน



คุณจากไปไกลแสนไกลแล้วโอ้วยาว


ผมรอจนถึงวันนั้นที่ผมพาคุณกลับบ้าน

รู้ว่าฉันรอ
รู้ที่ผมรอ